Milbemax dla kotów - przegląd leków

Być może choroby robaków należą do najczęstszych u zwierząt domowych. Ponadto mogą zagrozić zarówno całkowicie zwierzętom, jak i tym, które są stale na ulicy. W przypadku kotów problem ten jest jeszcze bardziej dotkliwy, ponieważ zwierzęta te mają stały kontakt z ludźmi, a zwłaszcza z małymi dziećmi. Dla kotów istnieje lek „Milbemax”, dzięki któremu można łatwo poradzić sobie z pasożytami.

Główne cechy narzędzia

Głównymi składnikami aktywnymi są prazykwantel i oksym milbemycyny. Ta ostatnia substancja jest interesująca, ponieważ jest enzymem bakteryjnym, który ma szkodliwy wpływ na robaki, prowadząc do ich paraliżu i śmierci. Maksymalne stężenie w organizmie obserwuje się dwie do trzech godzin po podaniu.

Ważny! W przeciwieństwie do podobnych leków Milbemax jest umiarkowanie toksyczny (klasa III). Konieczne jest bardzo ścisłe przestrzeganie dawki przepisanej przez lekarza weterynarii, ponieważ w przeciwnym razie możliwe jest poważne zatrucie.

W jakich przypadkach jest to zalecane?

Ten środek przeciw robakom jest przepisywany w przypadku dość niebezpiecznych chorób inwazyjnych:

• Kiedy organizm kota jest dotknięty płaskimi robakami (cestodosis).
• W przypadku nicieni, w tym - toksokaroza u kociąt (bardzo często).

Lek bardzo dobrze objawia się w leczeniu tasiemca ogórkowego. Ten pasożyt jest bardzo powszechny u zwierząt domowych, ponieważ zakażenie nim może nastąpić poprzez ukąszenia wszechobecnych pcheł. Należy pamiętać, że lek jest przepisywany ściśle na zalecenie lekarza weterynarii na podstawie badania kału, podczas którego uwalniane są jaja określonych typów pasożytów. Nie należy jej podawać „dla zapobiegania”.

Formularz zwolnienia

Są tylko tabletki na robaki, pakowane w blister po dwie sztuki. Tutaj powinieneś zastanowić się nad ich dostępnymi typami:

• Dla młodych zwierząt i kociąt. Milbemicim - 4 mg, prazikwantel - 10 mg na tabletkę.
• Dla dorosłych kotów. Odpowiednio 16 mg i 40 mg substancji czynnej.

Pamiętaj, że tabletki dla dorosłych mają czerwony płaszcz, a tabletki dla dzieci są różowe. Widać to wyraźnie na zdjęciu, więc przy zakupie dość trudno się pomylić..

Między innymi pierwsza kategoria jest oznaczona stemplem QC, a druga BC. Może być używany przez trzy lata od daty wydania. Przechowywać środek przeciwrobacze w chłodnym, suchym miejscu, chronionym przed światłem słonecznym. Nie podawaj zwierzętom leku z blistra ze zerwanym uciskiem.

Dawkowanie i sposób podawania

Jak prawidłowo podać kotu Milbemax? Ogólnie nic niezwykłego: wkładasz kawałek pigułki do małej porcji mięsa lub mięsa mielonego, a następnie wsuwasz do swojego zwierzaka. Pożądane jest, aby w tej chwili był głodny.

Istotną cechą jest to, że od niedawna w sprzedaży pojawia się coraz więcej tabletek z aromatycznymi dodatkami: „pasztet”, „wołowina” i inne. Z reguły w tym przypadku nie będzie problemów z daczą, ponieważ kot chętnie zjada tabletki. Ogromna moc aromatów i przemysłu spożywczego jest teraz w stanie oszukać nie tylko ludzi ...

Dawkowanie jest znacznie ważniejsze. Jeszcze raz przypominamy, że lek występuje zarówno w postaci „dorosłej”, jak i „dziecięcej”, więc w żadnym wypadku nie należy go mylić przy zakupie. Tabletki dla kociąt i młodych zwierząt podaje się, gdy waga zwierzęcia waha się od 0,5-2 kg. Oto podstawowe zasady:

• Przy wadze 0,5-1 kg przepisuje się ½ tabletki.
• 1 do 2 kg - cała pigułka.

W przypadku dorosłych zwierząt norma zależy również od masy:

• Przy wadze 2-4 kg, ½ tabletki jest ustawione.
• 4 do 8 kg - w całości.
• Od 8 do 12 kg - przepisuje się 1,5 tabletki.

Tutaj wielu właścicieli staje przed trudnym dylematem! Powiedzmy, że Twój kot waży 3,8-3,9 kg. Ile powinien dać - pół tabletki czy wszystko? Odpowiedź jest prosta: jeśli stosujesz leczenie profilaktyczne, wystarczy połowa. W przypadku silnej inwazji robaków, lepiej ubezpieczyć się i podać zwierzakowi całą tabletkę..

Ważny! Jeśli kot ma mniej niż sześć miesięcy, a masa ciała nie przekracza 0,5 kg, tego środka nie można zastosować!

Można go stosować jednorazowo, w przypadku ciężkiej inwazji robaków pasożytniczych zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii, ale częściej (zgodnie z jego zaleceniem) właściciele stosują lek raz na kwartał, aby zapobiec rozwojowi chorób pasożytniczych.

Główne przeciwwskazania

Jak każdy inny lek, „Milbemax” ma sporadyczne skutki uboczne. Wyrażają się w pojedynczych reakcjach alergicznych. Jeśli twoje zwierzę często cierpi na alergie, lek należy podawać wyłącznie pod nadzorem lekarza weterynarii..

Mówiliśmy już o bardzo małych kociętach, ale nie można też podawać leków kotom, które cierpią na choroby zakaźne, są wyczerpane lub nie wyzdrowiały po operacji (poważna choroba). Co dziwne, ale „Milbemax” może być również używany w przypadku ciężarnych zwierząt domowych, ale zwierzę musi znajdować się pod stałym nadzorem doświadczonego lekarza weterynarii.

Jeśli przez pomyłkę dałeś kociakowi pół tabletki dorosłemu kotu, nic szczególnie złego się nie stanie. W takich przypadkach bardzo często dochodzi do silnego drżenia, które samo znika po pewnym czasie. Wskazane jest podanie zwierzęciu większej ilości wody, aby nadmiar leku został naturalnie wydalony z organizmu i nie doszło do silnego zatrucia.

Wreszcie, przed przepisaniem tego leku, weterynarz musi koniecznie dowiedzieć się, czy kot ma przewlekłą niewydolność wątroby lub nerek, ponieważ Milbemax jest w tym przypadku zabroniony. Przecież zagrożenie III klasy!

Czy są jakieś podobne leki?

Czy są jakieś skuteczne analogi? Tak, i jest ich dużo. Możemy wymienić „Profender”, „Pratel”, „Prazimek-D” i wiele innych. Różnice dotyczą zarówno dawki składników aktywnych, jak i form uwalniania. Weterynarz powinien zająć się konkretną wizytą, ponieważ tylko on wie o wszystkich ważnych niuansach leczenia. Oczywiście, jeśli to konieczne, całkiem możliwe jest użycie czegoś tańszego, ale tylko z pozytywną rekomendacją specjalisty prowadzącego.

O czym pamiętać?

Ludzie są niesamowitymi stworzeniami. Wielu właścicieli szczerze wierzy, że zażywanie tego rodzaju leków może być jednorazowe. Pamiętaj, że robaki nie są analogiczne do grypy. Organizm nie wytwarza w stosunku do nich żadnej specyficznej odporności!

Weźmy na przykład tego samego tasiemca ogórkowego. Kiedy podałeś zwierzęciu lek, robak zdechł. Ale po dwóch lub trzech dniach, kiedy lek opuścił organizm w sposób naturalny, po ugryzieniu zakażonej pcheł, kot może ponownie nabrać „ładunku” w jelitach. Dlatego zawsze pamiętaj o zapobieganiu. Czystość i porządek w domu to nie gwarancja zdrowia i dobrego samopoczucia tylko jednej osoby.