Angina u kotów - objawy i leczenie choroby

Angina, jest ostra zapalenie migdałków - zapalenie pierścienia połykania, któremu towarzyszy obrzęk gardła i migdałków, najczęściej wywoływany przez mikroorganizmy gronkowce i paciorkowce. Angina u kotów to stan zapalny gardła, krtani, migdałków, któremu towarzyszy ból, wydzielina z nosa, obrzęk błon śluzowych. Dla osoby ból gardła i ból gardła, a nie powód zwolnienia lekarskiego, ale dla zwierzaka elementarny ból gardła pozostawiony bez opieki może stać się poważną dolegliwością.

Rodzaje i oznaki dusznicy bolesnej u zwierząt

Diagnoza chorób ludzi i zwierząt jest na bardzo różnych poziomach, więc generalnie pojawia się pytanie o znaczenie tematu dusznicy bolesnej u kotów. Jeśli zastanawiasz się, czy koty mają dusznicę bolesną, odpowiadamy - zdarza się jednak, że pojęcie to ma szersze znaczenie niż dotychczas sądziłeś.

Ze względu na rozwój choroby istnieją dwa rodzaje dławicy piersiowej:

• Przewlekły lub leniwy, może trwać miesiącami.
• Ostry - szybko się rozprasza, najczęściej w towarzystwie wzrost temperatury, poziom leukocytów i ESR we krwi. Ostra postać bólu gardła jest trudniejsza do zniesienia, ale przy odpowiednim leczeniu szybko ustaje.

Przyczyną choroby może stać się kilka rodzajów mikroorganizmów, odpowiednio dławica piersiowa może rozwijać się według różnych „wzorców”. Na podstawie charakteru przebiegu zapalenia u kotów wyróżnia się następujące rodzaje dławicy:

• Kataralny - towarzyszy podrażnienie, lekki dyskomfort, ból podczas połykania. W gardle występuje stan zapalny, migdałki lekko uniesione, język pokryty lekkim nalotem, temperatura jest stabilna o 1–2 °, nie ma gorączki, puls i oddech są szybkie.
• Kruchy - z towarzyszącym obrzękiem i zwężeniem pierścienia połykania temperatura wzrasta o 2–3 °. W ostrej postaci występują objawy niewydolności oddechowej, duszności, odmowy jedzenia i picia, ból gardła, bladość błon śluzowych. Próby jedzenia towarzyszy kaszel, odpływ pienistej wydzieliny z cząstkami jedzenia z nosa.
• Błonicy - rzadka postać, której towarzyszy pojawienie się charakterystycznej szaro-białej płytki, wysoka gorączka, uszkodzenie wszystkich błon śluzowych jamy ustnej i nosa, czasami krwawienie. Niebezpieczeństwo błonicy ból gardła o szybkim przebiegu i szerokim wachlarzem powikłań, czasem nieodwracalnych. Typ dzieli się na dwa podtypy:
• Zlokalizowane - proces przebiega z ogólnymi oznakami złego samopoczucia i jest skomplikowany anemiczny, utrata siły, zawroty głowy, utrata apetytu.
• Toksyczny - rzadka, ostra postać przebiegu choroby, której towarzyszy gorączka, obrzęk dróg oddechowych, obrzęk węzłów chłonnych, wzmożone wydzielanie śliny.
• Wrzodziejące - na widocznej powierzchni gardła, najczęściej w okolicy migdałków, otwierają się drobne owrzodzenia. Zwierzęciu wydaje się, że obcy przedmiot utknął w gardle, kot otwiera usta, wystawia język, kaszle. Choroba może przebiegać bez podwyższenia początkowej temperatury ciała.

Uwaga! Leczenie domowe jest dopuszczalne tylko w przypadku braku surowiczej lub ropnej płytki nazębnej, jeśli zwierzę przyjmuje wodę i pokarm. Gorączka, ropne wydzieliny z nosa, odmowa jedzenia, oddychanie ustami - objawy ostrej postaci bólu gardła - skontaktuj się z weterynarzem!

Leczenie dusznicy bolesnej u kotów w domu

Samoleczenie sprowadza się do kompleksowego wsparcia organizmu i podniesienia poziomu odporności:

• Ustaw wygodne miejsce do odpoczynku w ciepłym, dobrze wentylowanym miejscu wolnym od przeciągów.
• Poidło, karmnik, kuweta i wszystkie akcesoria dla zwierząt trafiają do „szpitala”.
• Unikaj aktywnych gier, częściej bierz zwierzaka w ramiona, rozmawiaj ze zwierzęciem, rozweselaj go.
• Zwiększ spożycie kalorii o 10-15%, unikając tłustych, trudnych do strawienia pokarmów.
• Zapewnij ciepłe, płynne jedzenie.

W przypadku zaobserwowania negatywnych trendów drugiego dnia należy skonsultować się telefonicznie z lekarzem weterynarii. Na podstawie historii lekarz opowie Ci, jak leczyć i możliwe opcje utrzymania ciała, najczęściej są to:

• Podskórny lub dożylny wlew glukozy.
• Ocieplające okłady alkoholowe.
• Immunostymulanty.
• W ciężkich postaciach bakteryjnych - penicylina, streptomycyna, sulfadymezyna, norsulfazol z równoległym wspomaganiem mikroflory jelitowej.