Padaczka u kotów, jej przyczyny i leczenie

Koty są odpornymi i wytrwałymi stworzeniami, ale nawet one mają poważne choroby.

Corocznie częściej rozpoznaje się padaczkę.

Wpływa na mózg i układ nerwowy.

Co to za choroba?

Padaczka nie jest chorobą zakaźną. Nie jest zaraźliwa i rozwija się z różnych powodów. Termin ten jest rozumiany jako specyficzne zaburzenie mózgu, które objawia się zewnętrznie drgawkami i konwulsjami.

Ataki nie trwają długo. Padaczka występuje nie tylko u kotów, ale także u innych zwierząt. Może uderzyć zarówno w osobniki pełnej krwi, jak i niekrewniaków.

Predyspozycje do chorób i przyczyny ich pojawienia się

Lekarze weterynarii nie są zgodni co do czynników, które prowadzą do rozwoju epilepsji. Jeśli problem objawia się we wczesnym wieku, prawdopodobnymi przyczynami pojawienia się są:

• uraz podczas porodu;
• infekcje wewnątrzmaciczne;
• genetyczne nieprawidłowości mózgu.

W wieku dorosłym choroba rozwija się po urazach głowy i ciężkich chorobach. Padaczka może być długo utajona i objawiać się pod wpływem czynników prowokujących.

Anomalie układu nerwowego (naruszenie stosunku procesów pobudzenia i hamowania) powstają w wyniku zatrucia w czasie ciąży, przewlekłego zakażenia matki, zaburzeń hormonalnych i genetycznych. Krzyżowanie zwiększa szansę na mutacje.

Padaczka często występuje w postaci utajonej, a pierwsze napady pojawiają się dopiero w okresie dojrzewania. W wieku dorosłym choroba pojawia się na skutek wstrząsu mózgu, zatrucia lekami chemicznymi i lekarskimi, silnego stresu oraz niedoboru magnezu, wapnia i witamin z grupy B..

Ataki mogą być wynikiem niektórych chorób - zapalenia opon mózgowych, koronawirusa, białaczki i innych. Niewłaściwe karmienie, przedłużający się post prowadzą również do patologii układu nerwowego..

Nie zidentyfikowano jeszcze naukowo udowodnionej predyspozycji do epilepsji. Ale zagrożone są zwierzęta ras egzotycznych. Samce są bardziej podatne na choroby niż samice.

Padaczka jest dziedziczna, ale pierwsze pokolenie rzadko na nią choruje. Częściej objawia się w trzecim lub czwartym. Dlatego wszyscy pacjenci i ich potomstwo są natychmiast wykluczane z hodowli..

Rodzaje padaczki

Lekarze weterynarii wyróżniają dwa rodzaje padaczki: prawdziwe i fałszywe. Pierwsza postać jest trudna do zdiagnozowania, pojawia się od najmłodszych lat i często wiąże się z problematycznym porodem lub nieprawidłowościami genetycznymi. Z biegiem czasu stan kota pogarsza się, ataki wydłużają się.

Fałszywa forma zostaje nabyta i pojawia się w wieku dorosłym. Od wystąpienia choroby do pierwszych objawów może upłynąć dużo czasu..

Objawy

Napad składa się z kilku etapów. Faza prodromalna charakteryzuje się nienaturalnym odchyleniem głowy w lewo lub w prawo. Kot przestaje reagować na czynniki drażniące lub robi to słabo. Zwierzę jest zmartwione, traci równowagę i próbuje poruszać się po pomieszczeniu.

Faza po napadzie to same konwulsje. Ten etap jest najtrudniejszy. Kończyny aktywnie się poruszają, występują skurcze i silne ślinienie z pianą, krótkotrwała utrata przytomności.

Fazie towarzyszą charakterystyczne objawy:

• palpitacje serca;
• niekontrolowane oddawanie moczu;
• ciężki oddech.

Przy drgawkach kręgosłup wygina się nienaturalnie, kończyny drżą, trwając około trzech minut. Czasami może dojść do częściowego ataku - dotyczy tylko określonej grupy mięśni. W tym przypadku zwierzę chwyta agresję: może ugryźć właściciela lub polować na nieistniejący przedmiot..

W fazie regeneracji kot odzyskuje przytomność i wykonuje kontrolowaną aktywność fizyczną. Pierwsze minuty upłyną pod znakiem dezorientacji w przestrzeni: zwierzak nie rozpoznaje właściciela, potyka się o meble i kołysze się na boki.

Po ataku pojawia się uczucie pragnienia i głodu. Czas trwania i liczba napadów mogą się różnić. Kiedy stają się częste (kilka razy dziennie), zwierzę jest bliskie śmierci.

Co zrobić z napadem padaczkowym?

Padaczka u zwierzaka pojawia się nieoczekiwanie. Każdego właściciela można pomylić z atakiem. W takiej sytuacji kot zawsze potrzebuje pomocy człowieka, gdyż jest w nieodpowiedniej kondycji i naraża się na zranienie.

Podczas napadu kot leży na płaskiej i twardej powierzchni. Wszystkie ostre i ciężkie przedmioty są usuwane. Aby język nie przedostał się do krtani, głowa jest lekko odwrócona w bok.

Ważne jest, aby zachować spokój i się nie denerwować. Zwierzę jest trochę trzymane, aby niczego nie złamało. Po rozpoczęciu fazy rekonwalescencji zwierzę nie jest niepokojone ani tolerowane, co pozwala mu odzyskać przytomność.

W przypadku stanu padaczkowego (gdy napady występują jeden po drugim), kota należy natychmiast zabrać do lekarza weterynarii, gdyż stan ten wymaga interwencji medycznej.

Leczenie

W celu diagnozy przeprowadza się dokładne badanie zwierzęcia. Określone są szczegóły pierwszego ataku (data, godzina, czas trwania, objawy itp.). Lekarz pyta o poprzednie zdarzenia, sprawdza, czy doszło do zatrucia.

Koniecznie przypisane badania moczu, krwi oraz w celu identyfikacji pasożytów. USG narządów wewnętrznych, elektroencefalografia, jeśli to możliwe, MRI.

Leczenie jest zalecane tylko na podstawie wyników badania. Padaczka nie wymaga szpitala. Jeśli napady są nieregularne i występują kilka razy w roku, nie zaleca się żadnej terapii. Zadaniem właściciela jest ochrona zwierzaka przed stresem i kontuzjami.

Kiedy pojawiają się napady, co miesiąc stosuje się specjalne leki. Weterynarz przepisze leki przeciwdrgawkowe. Prawidłowy dobór jest bardzo ważny, gdyż nieprawidłowy tylko pogorszy stan zwierzęcia.

Najczęściej używane Fenobarbital - zwiększa odporność na stres i zmniejsza pobudzenie układu nerwowego. Podaje się go dwa razy dziennie w dawce 2 mg na 1 kg masy ciała kota. Choroby wątroby są przeciwwskazaniem do stosowania.

Jeśli pierwszy lek jest nieskuteczny, przepisz Diazepam. Podaje się go doodbytniczo po ataku. W okresie rekonwalescencji stan zwierzaka jest łagodzony i zmniejsza niepokój.

Codzienna dieta powinna zawierać minimalną ilość białka i węglowodanów. Zboża są całkowicie zbierane i wytwarzana jest specjalna sucha karma klasy premium. Nie podawaj rybom, ponieważ zawiera substancje zwiększające pobudzenie układu nerwowego.

Wniosek

Niemożliwe jest jednoznaczne rokowanie w przypadku padaczki. Wszystko zależy od terminowości diagnozy i adekwatności leczenia. Jeśli napady pojawiają się w wieku dorosłym i są rzadkie, istnieje szansa, że ​​zwierzę będzie żyło długo.

W przypadku, gdy padaczka staje się wtórna na tle choroby podstawowej, wszystko zależy od leczenia problemu podstawowego.

Stan epilepticus prowadzi do zawałów serca, poważnych uszkodzeń mózgu i uduszenia. W tym stanie zwierzę może umrzeć..

Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo zachorowania, lepiej kupić kociaka od profesjonalnych hodowców i odpowiednio się nim opiekować: unikać urazów, przegrzania czy hipotermii itp..