Szczepienia dla kociąt: w jakim wieku i jakie

Kocięta to zabawne i wzruszające stworzenia. Ale ich układ odpornościowy nie jest zbyt dobry w pierwszych miesiącach życia. Każda infekcja może prowadzić do poważnych konsekwencji. Aby temu zapobiec, konieczne jest utrzymanie i wzmocnienie odporności zwierzęcia. To jest to, co robią szczepienia dla kociąt

. Ważne jest tylko, aby wiedzieć, kiedy i jakie szczepionki zastosować..

Kiedy i od jakich kociąt szczepi się: informacje ogólne

Oczywiście nie ma potrzeby spieszyć się ze szczepieniami. Jeśli poród poszedł dobrze, a dziecku udało się upić siarką matki, jego organizm ma już wiele przeciwciał, które pomagają odporności kociaka radzić sobie z zagrożeniami ze środowiska zewnętrznego. Ich działanie trwa prawie rok, ale znacznie słabnie przed szóstym miesiącem życia..

Niezależnie od rasy i innych czynników wszystkie kocięta są szczepione przeciwko następującym chorobom:

• Chumka, która jest poprawnie nazywana zakaźną panleukopenią.
• Białaczka kotów.
• Zakaźny zapalenie otrzewnej.
• Wirusowe zapalenie błony śluzowej nosa.

Wszystkie powyższe patologie mają charakter wirusowy i są niezwykle niebezpieczne dla kotów. Jeśli kociak nie zostanie zaszczepiony, ma wszelkie szanse na śmierć przed osiągnięciem pierwszego roku życia. Nie zapominaj, że śmiertelność z powodu tej samej „zarazy” często sięga 100%.

Chciałbym podkreślić znaczenie paszportu weterynaryjnego kota, w którym powinny znaleźć się informacje o wszystkich szczepieniach, które zostały mu podane. Następnie pomoże to określić dokładny termin ponownego szczepienia. Biorąc pod uwagę, że bez tego odporność zwierzęcia zostanie znacznie osłabiona i może zachorować, nie należy o tym zapominać.

Ważny! Wiele „poważnych” szczepionek (na przykład przeciw wściekliźnie) na organizm małych zwierząt ma wręcz „przytłaczający” efekt, często zdarzają się skutki uboczne, a nawet poważne komplikacje. Z tego powodu wielu lekarzy weterynarii zaleca odłożenie szczepienia do ukończenia przez dziecko sześciu miesięcy..

Oczywiście w opisanym powyżej przypadku zwierzę musi być ściśle odizolowane od innych zwierząt i nie wolno wypuszczać go na ulicę. W przeciwnym razie istnieje bardzo duże ryzyko, że kociak „złapie” jakąś groźną infekcję, przeciwko której w jego organizmie nie ma przeciwciał..

Główne rodzaje szczepionek

Pomimo imponującej różnorodności szczepionek, nad którą codziennie pracują najlepsi farmaceuci, wszystkie rodzaje szczepionek można podzielić na dwa typy:

• Żywy.
• Śmierć.

W pierwszym przypadku do produkcji leku wykorzystuje się zabite kultury patogenu. Najczęściej odwirowuje się je z późniejszą izolacją ścian komórkowych. To dla nich odporność zwierzęcia reaguje w prawdziwej chorobie.

W związku z tym „żywy” oznacza oznacza, do produkcji którego wykorzystywana jest osłabiona, ale żywa kultura patogenu. A jeśli taki lek zostanie zastosowany nieprawidłowo lub znacznie przekroczy dawkę, ryzyko zachorowania u zaszczepionego zwierzaka jest bardzo wysokie..

Ale! Obecnie weterynarze pracujący z małymi, nieproduktywnymi zwierzętami używają tylko martwych szczepionek. Są całkowicie bezpieczne i w żadnych okolicznościach nie mogą powodować chorób..

Ponadto szczepienia można sklasyfikować według liczby chorób, przed którymi lek ma chronić zwierzę:

• Monowalentny, tj. jednoskładnikowy.
• Biwalentny, tj. dwuskładnikowy.

Wszystkie inne odmiany są uważane za wielowartościowe (wieloskładnikowe).

Przygotowanie do szczepienia: ważne zasady

Właściciel powinien zawsze pamiętać, że staranne przygotowanie do podania szczepionki jest kluczem do braku skutków ubocznych i powikłań:

• Kociak jak na swój wiek musi być dobrze odżywiony. Zwierzęta wychudzone lub otyłe nie są szczepione, dopóki ich masa ciała nie powróci do fizjologicznie normalnych wartości.
•  Zwierzę nie powinno być chore! Kaszel, kichanie, podwyższenie ogólnej temperatury ciała i inne objawy choroby to więcej niż dobry powód do odroczenia szczepienia.
• Zdecydowanie odradza się szczepienie kociąt, które rozpoczęły aktywną wymianę zębów.

Leczenie przeciw robakom

Niestety hodowcy zapominają też o czymś innym. To są robaki. Przed szczepieniem zwierzę należy leczyć środkami przeciwpasożytniczymi.! Nieprzestrzeganie tej zasady grozi poważnymi konsekwencjami..

Faktem jest, że ciała pasożytów wydzielają wiele toksyn i alergenów. Wszystkie te substancje „mylą” układ odpornościowy i przeszkadzają w tworzeniu normalnej odporności. Ponadto wiele typów robaki same skutecznie tłumią odporność zwierzęcia, więc w tym przypadku szczepienie nie będzie miało sensu.

Należy pamiętać, że leczenie robaków należy przeprowadzić 10 dni przed ustalonym okresem szczepień. Ponadto po tym czasie weterynarzom zaleca się sprawdzenie odchodów zwierzęcia pod kątem jaj robaków. Dopuszcza się szczepienie tylko w przypadku ich całkowitej nieobecności.

Podstawowe szczepienia kociąt

Wbrew powszechnemu przekonaniu niektórych hodowców nie ma potrzeby szczepienia zwierzaka „prawe i lewe”. W rzeczywistości w pierwszym roku życia należy go chronić tylko przed najczęstszymi lub najbardziej niebezpiecznymi chorobami. O możliwości wykonania innych szczepień decyduje lekarz weterynarii, na podstawie dobrostanu / niekorzystnego stanu danego obszaru dla określonych patologii zakaźnych.

Kiedy podaje się pierwsze szczepienie (przeciwko nosówce)?

Aby uchronić zwierzę przed groźnymi chorobami, w wieku 2,5 miesiąca podaje się mu pierwsze szczepienie przeciwko panleukopenii. Pierwsze szczepienie powtarza się dwa tygodnie później, aby wzmocnić odporność. Jeśli z jakiegoś powodu naruszono termin tego szczepienia, wolno szczepić zwierzę w wieku sześciu miesięcy. Jednocześnie dozwolone jest dodatkowe podanie szczepionki przeciwko chlamydiom.

Jednak doświadczeni weterynarze nadal odradzają stosowanie monowalentnych szczepionek w tym wieku: ochrona przed „dżumą” jest dobra, ale kocięta często umierają z powodu kalcywirozy i zapalenia nosa i tchawicy..

Leki wielowartościowe (na przykład Nobivac Tricat) pomagają chronić zwierzę przed trzema chorobami naraz. Podobnie jak w poprzednim przypadku, kociak jest ponownie szczepiony po dwóch tygodniach; zdecydowanie odradza się łamanie tych warunków.

Właścicielka powinna zawsze pamiętać, że matczyne przeciwciała otrzymane przez kociaka z mlekiem działają maksymalnie przez około sześć miesięcy.

Potem organizm dziecka jest prawie bezbronny wobec chorób zakaźnych, ponieważ jego własny układ odpornościowy do tego czasu nie zdążył jeszcze rozwinąć się w odpowiednim stopniu.

Jeśli wiek zwierzęcia osiągnął już osiem miesięcy, ale nie został jeszcze zaszczepiony (ale po tym okresie musi zostać zaszczepiony bezbłędnie), to przez cały ten czas kot musi być niezawodnie chroniony przed kontaktem z bliskimi, a także innymi zwierzętami.

Każdy z nich może być nosicielem śmiertelnych infekcji. Biorąc pod uwagę, że młode kocięta nie mają żadnej odporności (resztki przeciwciał matczynych we krwi się nie liczą), zwierzę prawie na pewno umrze.

Podawanie szczepionek przeciwko wściekliźnie (przeciwko wściekliźnie)

Za pierwszym razem zaleca się umieszczenie go na około trzy miesiące. Ale dotyczy to tylko regionów oficjalnie uznanych za niekorzystne dla tej choroby (nawiasem mówiąc, śmiertelne dla ludzi). W innych przypadkach dozwolone jest szczepienie przeciwko wścieklizna w wieku od sześciu miesięcy do ośmiu miesięcy, ale zdecydowanie zaleca się, aby nie wypuszczać kociaka na ulicę i ogólnie ograniczać jego komunikację z bliskimi.

Szczepienie przeciw wściekliźnie jest jednym z najważniejszych. Informacja o jego realizacji jest obowiązkowa wpisywana do paszportu weterynaryjnego zwierzęcia. Zabieg powtarza się w tym samym czasie raz w roku. Należy pamiętać, że ciała kociąt często słabo reagują na szczepionki przeciwko wściekliźnie. W szczególności w pierwszych godzinach po szczepieniu często obserwuje się silne osłabienie zwierzęcia, możliwy jest krótkotrwały wzrost ogólnej temperatury ciała..

Szczepienie na porosty

Lekarze weterynarii zawsze zalecają szczepienie kociąt przeciwko porostom. Choroby o etiologii grzybiczej są niezwykle podstępne i trudne do wyleczenia, dlatego o wiele łatwiej jest im zapobiegać niż leczyć. Ogólnie szczepionka przeciwko trichofitoza (porost) jest zjawiskiem wyjątkowym, ponieważ nie ma takich leków chroniących przed innymi infekcjami grzybiczymi. Istnieje wiele szczepionek przeciwko tego rodzaju grzybom..

Obejmują one:

• „Vakderm”.
• „Microderm”.
• „Polivak TM” i inne.

Kocięta można szczepić od trzeciego miesiąca życia. Przed wprowadzeniem leku odrobaczanie jest obowiązkowe. To jest bardzo ważne! Ponowne wprowadzenie leku - również za dwa tygodnie. Kolejne ponowne szczepienie - po roku podejmuje się decyzję o potrzebie ponownego wstrzyknięcia, po uprzednim ustaleniu poziomu przeciwciał we krwi zwierzęcia.

Cechy szczepień niektórych ras kotów

Wszystkie koty to wyjątkowe „osobowości”, ale niektóre rasy wymagają specjalnego podejścia. Dotyczy to szczególnie problemów ze szczepieniami.

Kiedy szczepić Scottish Fold?

Kocięta tej rasy są bardzo podatne na infekcje, a co za tym idzie na szczepienia Szkocka Owczarnia zacząć robić od 12 tygodni. Ale dotyczy to tylko przypadków, w których wiadomo na pewno, że matka dziecka również została zaszczepiona.

Jeśli nie można się tego dowiedzieć lub uzyskane informacje są wątpliwe, pierwsze szczepienie wykonuje się po ośmiu tygodniach.

Kiedy Brytyjczycy są szczepieni

Cecha szczepień Brytyjczycy w tym, co robią, gdy kocię ma osiem tygodni (od panleukopenii). Ponowne szczepienie przeprowadza się za 21 dni. Takie określenia wiążą się również z dużą podatnością tej rasy na infekcje..

Cechy szczepienia kociąt Maine Coon

Pierwszy raz Maine Coon należy zaszczepić po dwóch miesiącach, ponowne szczepienie po trzech miesiącach. W tym wieku kocięta powinny zostać zaszczepione przeciwko:

• Zakaźne zapalenie nosa i tchawicy.
• Chumki.
• Kalcywiroza.
• Chlamydia.

Kiedy i jakie szczepienia podać sfinksom

Sfinksy otrzymują również wczesne szczepionki: za pierwszym razem mają zaledwie sześć tygodni. W wieku dwóch miesięcy przeprowadza się ponowne szczepienie. Zaszczep się przeciwko tym samym chorobom, które zostały wymienione powyżej. Jeśli matka i kocięta mieszkają w mieszkaniu i nie mają kontaktu ze światem zewnętrznym, można odłożyć pierwsze szczepienie do 12 tygodnia życia.