Grzybice - choroby grzybicze kotów

Ze szkolnej ławki, a nawet z przedszkola wszyscy wiedzą, że są wokół nas nieustannie, niewidzialne i niesłyszalne, ... mikroby. Ale jednocześnie wielu zapomina, że ​​w środowisku jest jeszcze więcej różnych grzybów, pleśni i drożdży, a prawie wszystkie z nich w określonych warunkach mogą powodować choroby zarówno u ludzi, jak iu zwierząt. Na przykład grzybice u kotów.

Podstawowe informacje

Nie ma co myśleć, że ten termin „ukrywa” jakąś chorobę. To ogromna grupa chorób wywoływanych zarówno przez patogenne, jak i oportunistyczne grzyby, pleśnie i drożdże. W niektórych przypadkach poważna patologia pojawia się na ogół w wyniku działania absolutnie „szanowanych” organizmów z królestwa grzybów, a przyczyny, które prowadzą do takiego wyniku, nie zostały jeszcze zidentyfikowane.

W niektórych przypadkach dotknięte zwierzę może rzeczywiście mieć osłabioną odporność, ale często odnotowuje się sytuacje, gdy u całkowicie zdrowych kotów rozwija się malassezia. A tak przy okazji, jest to spowodowane zwykłymi drożdżami, których nie można zaklasyfikować jako patogenne! Tak więc praca immunologów wystarczy na wiele lat. Jednak teraz to nas nie interesuje.

Czynniki predysponujące

Ponieważ choroby grzybowe kotów to duża i stosunkowo słabo poznana grupa chorób, każdy hodowca powinien mieć świadomość tych predysponujących czynników, które znacząco zwiększają ryzyko zachorowania:

• Kocięta i stare koty częściej chorują. W grupie wysokiego ryzyka są również kobiety w ciąży i karmiące piersią. Leki przeciwgrzybicze, które można bezpiecznie stosować w tym przypadku, są rzadkie.
• Stwierdzono, że koty perskie mają zwiększoną podatność na grzybicę skóry (liszaj obrączkowy).
• Istnieją dowody na to, że predyspozycje mogą być przenoszone dziedzicznie.
• Każda wyniszczająca choroba może być odpowiednim poligonem doświadczalnym dla szkodliwego grzyba. Choroby przewlekłe są szczególnie niebezpieczne. Białaczkę kotów, która ma charakter wirusowy, można również sklasyfikować jako taką..
• Im więcej pcheł ma twoje zwierzę, tym bardziej prawdopodobne jest, że rozwinie się u niego choroba..
• Ciepło i wilgoć - idealne środowisko dla grzybów.
• Im częściej kot chodzi, tym większe prawdopodobieństwo, że „złapie” trichofitozę od bezpańskiego zwierzęcia lub gryzonia.
• Istnieją informacje, że długotrwałe stosowanie kortykosteroidów stwarza korzystne warunki do rozwoju grzybów, w wyniku czego u kota pojawia się grzybica..

Warto również wspomnieć o praniu. Niektórzy właściciele „myją” swoje koty prawie codziennie na biało. W tym przypadku kot regularnie cierpi z powodu silnego stresu, ale nawet o to nie chodzi. Przy ciągłym myciu ze skóry zmywa się ochronna warstwa lipidów, co stwarza również sprzyjające warunki do wprowadzania do jej grubości różnorodnej patogennej mikroflory (a nie tylko grzybów).

Objawy

Objawy infekcji grzybiczych są niezwykle zróżnicowane i zależą od wielu czynników: rodzaju patogennego mikroorganizmu, stanu zwierzęcia, warunków środowiskowych i innych. Ale można wyróżnić główne objawy, które towarzyszą prawie każdej chorobie z tej grupy..

Najpierw, na skórze powstają zaczerwienienia i niezrozumiałe owrzodzenia. Proces ten jest szczególnie widoczny na twarzy, brzuchu, uszach i genitaliach. Gdy malassezia (wspomniana powyżej) sprawa nie ogranicza się tylko do tego. Ciężki stan zapalny rozwija się szybko, któremu towarzyszy uwolnienie dużej ilości wysięku (na zdjęciu). Ponadto cechą charakterystyczną może być wyjątkowo nieprzyjemny zapach..

Po drugie, Prawie każdej grzybicy skóry u kotów (zwłaszcza znanemu porostowi) towarzyszy silna utrata sierści. Dokładniej, wełna nawet nie wypada, ale zrywa się u samych korzeni. Pozostaje tylko „konopie” z rozdwojonymi krawędziami. Ponadto często obserwuje się pojawienie się dużej ilości łupieżu, który czasami jest tak obfity, że wygląda bardziej jak śnieg, który lekko odkurzył zwierzę..

Swoją drogą, czy grzybica kotów jest niebezpieczna dla ludzi? Wszystko zależy od rodzaju patogenu. Powiedzmy, że ta sama trichofitoza jest przenoszona na ludzi i jak! Ale jeśli kot ma stan zapalny spowodowany przez jakiś warunkowo patogenny grzyb, to zdrowa osoba nie ma się czego obawiać. Ponownie wskazane jest izolowanie takich zwierząt od małych dzieci, których odporność nie jest jeszcze w pełni ukształtowana..

Diagnostyka i terapia

Po pierwsze, rozpoznanie można postawić na podstawie objawów klinicznych, ale jednocześnie powinny one być dość konkretne i żywe. Doskonałym przykładem jest grzybica, o której wspominaliśmy wielokrotnie..

Czasami pomaga „światło” lampy ultrafioletowej (lampy Wooda), w której niektóre rodzaje patogennych grzybów zaczynają jasno fluoryzować. Niestety tylko kilka. Dlatego konwencjonalna mikroskopia jest znacznie bardziej niezawodną metodą. Jeszcze lepiej jest wysiewać próbki na pożywkach, ale ta metoda jest zła, ponieważ wyników można oczekiwać dłużej niż tydzień..

Jak leczy się grzybicę u kotów? I tutaj wszystko zależy od konkretnego patogenu. Ponownie, jeśli mówimy o grzybicy, opracowano dla niej całą gamę leków, od banalnej maści Yam, a nawet zwykłej smoły, po gryzeofulwinę i szczepionkę leczniczą. Jednak inne grzyby również dobrze reagują na działanie różnych preparatów grzybobójczych, które powinien przepisać lekarz weterynarii..