Dlaczego kot rwie włosy?

Kiedy kot wymiotuje futrem, jest to nieprzyjemne zjawisko. Kule włosowe czasami powodują niedrożność jelit, co może być poważnym problemem zdrowotnym dla zwierzęcia. Co zrobić, aby zminimalizować tworzenie się grudek wełny.

Zasadniczo zlizana wełna przechodzi przez żołądek i jelita bez problemów i jest wydalana z kałem. Kiedy część włosów osiada w żołądku, tworzą się grudki. Zwierzę wymiotuje, wypluwa włosy, które dostały się do układu pokarmowego w celu ich usunięcia. Gdy kulki przechodzą przez wąski przełyk, przy wyjściu wydają się cienkie i rurkowate. Podczas wymiotowania sierści koty wydają charakterystyczne odgłosy „kaszlu”.

Kule włosowe występują częściej u ras długowłosych, takich jak persy i maine coony. Koty, które często i obsesyjnie myją się, mają skłonność do połykania sierści i wymiotów. Właściciele zauważają, że gdy zwierzę jest młode, nie ma wełnianych kulek. Pojawiają się, gdy zwierzę rośnie. To normalny proces - koty rosną i zwracają większą uwagę na higienę osobistą..

Naukowa nazwa kul włosowych lub kul włosowych w narządach pokarmowych to trichobezoar. Jest to tworzenie się gęstych owłosionych konglomeratów („guzów włosów”) w żołądku. Kiedy kot wymiotuje grudkami wełny, wychodzą one w postaci sprasowanych kiełbasek z mieszanki śluzu żołądkowego, resztek jedzenia i wełny.

Objawy kota, który połknął sierść w żołądku

Kule włosowe zwykle nie są oznaką poważnego problemu zdrowotnego, ale jeśli kot często wymiotuje sierść (kilka razy w tygodniu przez ponad miesiąc), konieczna jest wizyta u weterynarza, aby zdiagnozować możliwe inne przyczyny choroby..

Wymioty kota mogą być oznaką wielu różnych zachowań lub stanów, w tym:

1. zmiana diety;
2. jedzenie ziół;
3. zepsute jedzenie;
4. pasożyty jelitowe;
5. cukrzyca;
6. choroba nerek lub tarczycy;
7. wnikanie ciała obcego do układu pokarmowego;
8. zapalna choroba jelit.

Po tym, jak zwierzę wylizuje i połknie cząsteczki futra, futro kota jest szybko wydalane przez wymioty. Zwróć uwagę na częstotliwość wymiotów. Jeśli zwierzę raz zwymiotowało i nadal normalnie je, nie ma powodu do obaw. Jeśli jednak pojawią się uporczywe wymioty, nadszedł czas, aby udać się do kliniki weterynaryjnej w celu ustalenia, czy istnieją poważniejsze schorzenia..

W najcięższych przypadkach kocia kula może spowodować zablokowanie żołądka, jelit lub okrężnicy. Objawy mogą obejmować utratę wagi, utratę apetytu i nadmierny kaszel. Dodatkowe oznaki potencjalnej blokady mogą obejmować częstą biegunkę i uporczywe wymioty. Jeśli tak, ale nie dochodzi do wycofania połkniętej wełny, istnieje powód do niepokoju, ponieważ możliwy jest stan potencjalnie zagrażający życiu zwierzęcia. Jeśli kule włosowe spowodowały zablokowanie przewodu pokarmowego, może być konieczna operacja, aby poprawić sytuację. Może to być niebezpieczne dla kota i kosztowne dla właściciela..

Jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów, pilnie skontaktuj się z lekarzem weterynarii:

• uporczywa potrzeba wymiotów;
• wymioty bez włosów;
• letarg;
• ciasny, twardy żołądek;
• odwodnienie (odwodnienie)
• zaparcie;
• krew w wymiocinach;
• brak apetytu i spożycia wody;
• biegunka.

W niektórych sytuacjach kot może potrzebować płynoterapii lub leków przeciwwymiotnych, aby pomóc kontrolować wymioty.

Profilaktyka i leczenie

U kotów trudno całkowicie zapobiec wymiotom za pomocą kul włosowych, ale można zmniejszyć prawdopodobieństwo ich wystąpienia. Istnieje kilka znanych sposobów radzenia sobie z nimi.:

• Codzienne szczotkowanie.
• Specjalne posiłki.
• Świeże zioło w diecie.
• Kosmetyki.
• Pielęgnacja kota to jedna z najlepszych rzeczy, które możesz zrobić, aby zwierzę nie zlepiało się mniej. Regularne szczotkowanie i szczotkowanie raz dziennie usuwa większość martwego włosa kota, zanim ten go połknie. Ilość włosów, które mogą potencjalnie dostać się do żołądka, jest ograniczona. Mniej połkniętych kłaczków oznacza rzadsze odbijanie.

W żołądku kotów krótkowłosych mogą również pojawić się kule włosowe, ale rasy długowłose są na nie szczególnie podatne. Dlatego ważniejsza jest regularna pielęgnacja kota długowłosego. Niektóre zwierzęta mogą wymagać codziennego szczotkowania i szczotkowania. Regularne czesanie pomoże utrzymać sierść kota bez kołtunów i zachować zdrową skórę..

Inne środki i zabiegi profilaktyczne obejmują różnorodne suche karmy dla kotów opracowane w celu utrzymania zdrowego układu pokarmowego. Te pokarmy zawierają różnorodne miękkie włókna, które pomagają zwiększyć normalną eliminację. Mogą być skuteczne u niektórych osób, ale nie we wszystkich przypadkach..

Ostatnio wielu weterynarzy i właścicieli kotów doszło do wniosku, że dieta bez zbóż jest bardziej odpowiednia dla kotów, które często wymiotują. Teoria stojąca za tą strategią karmienia jest taka, że ​​koty nie ewoluowały, aby jeść ziarno. Są mięsożercami, a ich „naturalna” dieta jest bogata w białko i uboga w węglowodany. Pokarmy na bazie zbóż są bogate w węglowodany, co może prowadzić do zmian w florze jelitowej Twojego kota. Zmiany te mogą wpływać na ruchliwość przewodu pokarmowego i utrudniać przejście sierści..

Nadzorowane wizyty na trawniku mogą również pomóc w problemach trawiennych. Większość sklepów zoologicznych, a nawet niektóre sklepy spożywcze, sprzedają gotowe pojemniki z trawą dla kotów. Koty instynktownie wiedzą, kiedy muszą jeść trawę i robią to chętnie. Te źródła dodatkowego błonnika w połączeniu z energicznymi ćwiczeniami będą miały pozytywny wpływ na trawienie Twojego zwierzaka..

Istnieje wiele kosmetyków, które pomagają kontrolować ilość kulek włosowych. Większość z nich jest na bazie oleju. Nakładany na płaszcz, aby był gładszy. Mogą być skuteczne w przypadku niektórych kotów, ale nie zawsze. Wielu lekarzy weterynarii uważa, że ​​te produkty są rzeczywiście szkodliwe i nie należy ich stosować w celu zapobiegania tworzeniu się kępek włosów. Przed użyciem tych produktów skonsultuj się z lekarzem weterynarii.

Wniosek

U większości właścicieli kotów w pewnym momencie pojawią się kule włosowe i wymioty. Odpowiedzialny właściciel zwierzęcia, posiadając niezbędną wiedzę, uważnie obserwując jego zachowanie, będzie w stanie zidentyfikować oznaki możliwej poważnej choroby i zapobiec zagrożeniu dla zdrowia swojego zwierzaka.