Co zrobić, jeśli kot ma pianę w ustach?

Prawie każdy właściciel zwierzaka napotkał taki problem, jak piana z pyska kota. W takim przypadku wskazane jest samodzielne ustalenie przyczyny tego objawu, ponieważ pomoże to prawidłowo udzielić pierwszej pomocy nawet przed zbadaniem kota przez weterynarza. Dlaczego jest piana i jak pomóc swojemu zwierzakowi, możesz dowiedzieć się w tym artykule.

Fizjologiczny

Fizjologiczne przyczyny powstawania piany w jamie ustnej nie są związane z żadną chorobą, nie towarzyszą im inne objawy i nie wpływają na ogólny stan zwierzaka.

1. Ciąża. W czasie ciąży koty mogą doświadczać spienionej śliny w ustach, co jest związane z toksykozą kotów. Występuje po jedzeniu lub po nocnym śnie. W tym przypadku w wymiocinach oprócz piany będą znajdować się resztki niewytrawionych resztek jedzenia..
2. Odroczony stres lub silny strach. Stanowi temu może również towarzyszyć zwiększone wydzielanie śliny..
3. Połykanie wełny. W większości przypadków jest to możliwe u kotów długowłosych w okresie pierzenia. Podrażnienie jamy ustnej i żołądka własnymi włosami powoduje zwiększone wydzielanie śliny i cofanie się kul włosowych.
4. Długotrwały głód. Jeśli żołądek jest pusty, gromadzi się duża ilość wydzieliny żołądkowej, która podrażnia błonę śluzową żołądka. Jako reakcja obronna pojawia się odruch wymiotny, a zawartość żołądka wraz z powietrzem wydostaje się z ust w postaci białej piany. Również to zjawisko może być objawem głodnych bólów z zapaleniem żołądka (wydzielanie piany jest wielokrotne).
5. Przyjmowanie niektórych leków (na przykład leków przeciwrobaczych). Dość często spienione wydzieliny pojawiają się po zastosowaniu gorzkich leków (tabletek, syropów) lub wstrzyknięciu leku.
6. Choroba lokomocyjna w transporcie.
7. Nudności i wymioty po znieczuleniu.

Patologiczny

Występują jako współistniejący objaw w różnych chorobach kotów.

• Choroby jamy ustnej (zapalenie błony śluzowej jamy ustnej), ciało obce tkwiące w paście zwierzęcia (najczęściej kości). W takim przypadku następuje intensywne wydzielanie śliny, które podczas interakcji z powietrzem zamienia się w pianę.
• Zaburzenia trawienia. Może to być objawem nadmiernego spożycia zielonej trawy (zielonkawa piana), chorób zakaźnych układu pokarmowego, niedrożności jelit. Chorobom przewodu pokarmowego zwykle towarzyszą inne objawy: wymioty, nudności, biegunka.
• Krwawienie. Jasnoróżowy kolor piany wskazuje na krwawienie w jamie ustnej. Jasnoczerwony kolor z zanieczyszczeniami krwi wskazuje na krwawienie z przełyku (uszkodzenie błony śluzowej przez zablokowane ciała obce). Brązowy odcień piany jest charakterystyczny dla chorób żołądka lub górnych jelit (zapalenie żołądka, wrzód trawienny).
• Choroby wątroby i pęcherzyka żółciowego. Jeśli piana kota z ust i wymiocin ma żółto-zielony kolor, jest to spowodowane obecnością żółci w ich składzie. Proces następuje z powodu przerwania pęcherzyka żółciowego i wrzucenia żółci do żołądka.
• Niewydolność serca. Może pojawić się przed zawałem lub zawałem serca.
• Zatrucie. Uwalnianie się piany może być reakcją na przedawkowanie silnych leków, zatrucie trutką na szczury, pokarmem i lekami dla ludzi, lekami na pchły, robaki, rośliny domowe (azalie, lilie, rododendrony, tulipany, aloes, cyklamen), chemię gospodarczą (produkty zawierające chlor, kwasy) , nawozy.
• Padaczka. Pienienie jest pierwszym objawem choroby, któremu towarzyszą skurcze i mimowolne wypróżnienia.
• Wścieklizna. Ta choroba w późnym stadium charakteryzuje się zwiększonym wydzielaniem śliny i pianą, paraliżem głowy i kończyn. Zwierzę wykazuje agresję. Ma złe rokowania.
• Panleukopenia (dżuma). Ciężka choroba wirusowa, której towarzyszy gorączka, obfite wydzieliny z oczu i nosa, biegunka. Infekcja charakteryzuje się rozwojem żółtaczki (skóra staje się żółta). W zależności od ciężkości choroby rokowanie nie zawsze jest pozytywne..
• Uraz lub zapalenie mózgu i / lub jego błon. Oprócz uwolnienia piany charakterystyczne są objawy neurologiczne (paraliż, drgawki, zaburzenia koordynacji).
• Ból w różnych miejscach, zwłaszcza zębów, głowy lub uszu.
• Inwazja robaków. W ciężkich przypadkach w pianie można znaleźć sploty robaków i same wymiotować..

Co robić

• Jeśli kot ma pianę z ust, a właściciel zna dokładną przyczynę (objaw fizjologiczny), nie jest wymagane żadne specjalne leczenie.
• Odmów leczenia kota gorzkimi lekami, zastępując je innymi.
• Aby usprawnić eliminację kul włosowych, warto zaopatrzyć się w specjalną pastę (żel) lub podać zwierzęciu łyżeczkę wazeliny..
• Chemia gospodarcza, leki, trucizny, nawozy, niebezpieczne dla zwierzaka rośliny domowe należy przechowywać poza ich zasięgiem. Nie karm kota pokarmem ludzkim (cebula, czekolada, ciasto, rodzynki).
• W przypadku wykrycia ciała obcego, zmian patologicznych w jamie ustnej, choroby zakaźnej, urazów głowy, należy zwrócić się o pomoc do weterynarza.
• Jeśli kot zacznie się pienić i ma drgawki (napad padaczkowy), należy odczekać do końca napadu u kota, położyć go na płaskiej powierzchni i zapewnić mu spokój, a następnie zabrać do kliniki weterynaryjnej. Podczas transportu należy uważać, aby kot się nie udławił. Choroba jest ciężka i nie reaguje na leczenie. Możesz tylko nieznacznie złagodzić stan zwierzęcia.
• W przypadku zatrucia należy wywołać odruch wymiotny (łyżeczka nadtlenku wodoru w środku lub sól na języku na czubku łyżeczki, apomorfina), podać sorbent (węgiel aktywny, sorbeks, smecta) oraz środek przeczyszczający (sól Glaubera lub Epsom). Następnie wskazane jest zwrócenie się o pomoc do profesjonalistów..
• W przypadku wykrycia robaków w wymiocinach należy skonsultować się z lekarzem weterynarii w sprawie wyboru leku przeciw robakom (drontal, prazicide, azipirin, praten, febtal).

W przypadku uwolnienia piany i śliny z jamy ustnej właściciele muszą w takich przypadkach niezwłocznie skontaktować się z lekarzem weterynarii:

• Przydziały nie są jednorazowe, ale wielokrotne.
• Występują objawy towarzyszące (kotka ma mdłości, silne wymioty z zanieczyszczeniami, drgawki, paraliż, wysoka gorączka itp.).
• Ogólny stan zwierzęcia ulega pogorszeniu.

Wymienione objawy mogą wskazywać na obecność poważnych chorób. Samoleczenie w tym przypadku może tylko pogorszyć rokowanie..