Owady chrząszcze chrząszcze gatunki chrząszczy rosji

Na naszej ziemi jest dużo chrząszczy, które występują w różnych kolorach i rozmiarach: można je znaleźć pod pniami, kamieniami, na kwiatach i drzewach. Pierwsze chrząszcze pojawiły się na Ziemi około trzysta milionów lat temu, uważa się, że te stworzenia należą do największej grupy owadów, których rząd liczy 350 tysięcy różnych gatunków.

Sześćdziesiąt procent chrząszczy to przedstawiciele pięciu rodzin:

• Chrząszcze wołek - 60 tys
• Chrząszcze drapieżne - 45 tys
• Chrząszcze gruntowe - 40 tys
• Chrząszcze liściowe - 35 tys
• Barbel - 26 tys

Owady występują na całym świecie, żyją w naszych domach i mieszkaniach.

Opis i charakterystyka

Nazywa się Żukow coleoptera - należą do rzędu owadów, których przedstawiciele mają twarde przednie skrzydła, skórzaste lub sklerotyzowane, bez żyłkowania elytronowego. Mają błoniaste tylne skrzydła, którymi latają, skrzydła składają się pod elytrą. Niezwykle rzadko występuje brak skrzydeł i elytry, aparat jamy ustnej gryzie i gryzie, rozwija się przednia część klatki piersiowej i jest jej ruchome połączenie ze środkową częścią.

Chrząszcze mogą mieć różne konfiguracje ciała, które powstają w zależności od siedliska:

• Chrząszcze żyjące w wodzie są płaskie, opływowe i zwarte.
• Żuki żyjące w ziemi mają wydłużoną przednią część ciała.
• Mieszkańcy powierzchni wyróżniają się wypukłym grzbietem i długimi nogami..

Rozmiar różnych typów waha się od 0,3 mm do 171 mm. Chrząszcze spotkać można wszędzie: w tundrze, na pustyni, w tropikach, w wodzie, na ziemi, na drzewach. W drodze karmienia osobniki dzielą się na drapieżniki, roślinożerne i jedzące organiczne szczątki..

Rozwój chrząszcza odbywa się zgodnie z zasadą kompletności transformacje: z jaja pojawia się larwa, rośnie i rozwija się, kilka razy zrzuca, a następnie staje się poczwarką. Poczwarka jest nieruchoma i nic nie je; po tym etapie larwa zamienia się w dorosłego osobnika. Chrząszcze przynoszą ludziom szkody i korzyści: takie jak kozheedy, młynki, korniki, stonka ziemniaczana to owady, które psują zapasy, budynki, drzewa, ziemniaki. Ale są też pożyteczne chrząszcze (chrząszcze, biedronki), które niszczą szkodniki, takie jak gąsienice, ślimaki, mszyce.

Co jedzą chrząszcze

Wśród chrząszczy są przedstawiciele wszystkich rodzajów pożywienia: drapieżników, roślinożernych i jedzących szczątki zwierząt pochodzenie.

• Drapieżniki zjadają inne owady i ich larwy.
• Roślinożercy jedzą liście, korzenie, grzyby, nasiona i owoce. Niektóre rodzaje chrząszczy działają jak szkodniki i psują liście gruszek, jabłoni, kapusty, buraków i ziemniaków. Najbardziej znanym szkodnikiem jest stonka ziemniaczana.
• Istnieje wiele chrząszczy, które są sanitariuszami lasu. Takie osobniki żywią się rozkładającymi się roślinami i pozostałościami organicznego pochodzenia zwierzęcego..

Często pożywienie owada zależy od etapu jego rozwoju, jako larwa owad żywił się organicznymi szczątkami i był drapieżnikiem, a jako dorosły zaczął jeść drewno, pędy, soki, pyłki. Są rodziny, które gromadzą składniki odżywcze w stadium larwalnym i jako dorosły owad nie jedzą do końca życia..

Chrząszcze w trakcie aktywność życiowa mają pozytywny wpływ na przyrodę w ich środowisku, gdyż przetwarzają stare wysuszone drewno i rośliny zakażone grzybami, uczestniczą w tworzeniu próchnicy i zapylają kwiaty. Jednak istnieją również szkodniki, które powodują znaczne szkody w rolnictwie, plantacjach leśnych, drewnianych budynkach, papierze i meblach..

Rodzaje chrząszczy

Rodzina Coleoptera to jedna z najliczniejszych grup na naszej planecie - liczy 390 tysięcy gatunków, z których większość jest praktycznie niezbadana. Spośród wszystkich odmian najbardziej znane to: chrząszcze naziemne, ryjkowce lub słonie, chrząszcze drapieżne, chrząszcze blaszkowate, chrząszcze liściowe, kózkowate czy drwal.

Chrząszcz naziemny

Rodzina obejmuje 30 tysięcy gatunków. Ciało chrząszcza jest ciemnoniebieskie, czasem z opalizującym odcieniem, wydłużone i owalne wielkości od 1 mm do 10 cm Czasami występują chrząszcze w postaci dwuwypukłej soczewki lub liścia, a ze względu na rodzaj pokarmu mogą być drapieżnikami i roślinożernymi.

Chleb z mielonego chrząszcza lub garbata bułka jest jednym z przedstawicieli tego rodziny Ma owalny korpus w kolorze czarnym z metalicznym połyskiem o wielkości od 12 do 18 mm, a także mocno rozwiniętą górną szczękę (żuchwy lub żuchwy), dzięki czemu chrząszcz z łatwością radzi sobie z twardymi osłonami roślin. Ma długie nogi i szybko biegnie, elytry są duże i dobrze chronią brzuch. Żyje głównie w miejscach o dużej wilgotności i umiarkowanej temperaturze powietrza. Chrząszcza tego można spotkać w takich krajach Afryki Północnej jak Egipt, Maroko, Tunezja. Można je również zobaczyć we Włoszech, Francji, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Szwecji, Mołdawii, Ukrainie, w europejskiej części Rosji.

Wołki lub słonie

W tej grupie znajduje się 60 tysięcy gatunków. Główną cechą tej rodziny jest specjalny kształt główki w postaci tuby. Wielkość osobników dorosłych zależy od siedliska i może wynosić od 30 do 50 mm. Kształt ciała może być półkulisty, rombowy, cylindryczny, gruszkowaty lub spłaszczony. Owad jest czarny, brązowy, żółty z jaśniejszymi lub ciemniejszymi plamami. Te chrząszcze żywią się pokarmem roślinnym.

Wołek ryżowy jest typowym przedstawicielem rodziny. Ma długi wypukły korpus 2,5-3,5 mm z cienką długą głowicą rurkową. Chitynowy pokrywa brązowe, matowe lub lekko błyszczące, grzbiet przedplonu ma duże doły, elytrę z czarnymi, cienkimi rowkami, między którymi znajdują się punkty tworzące rzędy. Chrząszcz żyje w Europie, Azji, Afryce, Ameryce, Australii.

Drapieżne chrząszcze

Oderwanie szacuje się na 48 tysięcy gatunków. Chrząszcze z tej rodziny mają elytrę krótką, długość ciała nie większą niż 8 mm, kolor chityny jest czerwono-brązowy lub brązowo-czarny z czerwonymi lub żółtymi plamami o różnych kształtach. Mieszkają w Ameryce Północnej, Europie, Chinach, Czechach, Japonii, Kanadzie, na Alasce.

Chrząszcze z tej rodziny to nie tylko drapieżniki czy padlinożercy, ale także zbierają gnijące resztki roślin.

Staphyllum przybrzeżne jest przedstawicielem tej grupy: owad może mieć do 10 mm długości, ciało chrząszcza jest wydłużone, wrzecionowate, czerwone lub żółto-pomarańczowe z niebieską elytrą, głowa i szydłowaty koniec odwłoka są czarne. Chrząszcz występuje w Ameryce, Eurazji, Australii i Afryce Północnej i żyje w pobliżu zbiorników wodnych, na mokrej trawie, w ogrodach przydomowych, gdzie niszczy szkodniki rolnicze.

Lamellar

W grupie tej znajduje się 28 tysięcy różnych gatunków chrząszczy, ciało większości osobników jest owalne, ale czasami jest cylindryczne i kwadratowe o wielkości od 2 do 60 mm. Kolor jest ciemnozielony lub ciemnobrązowy, chityna miejscami może być pokryta cierniami i naroślami. Są karmione obornikiem i gnijącymi resztkami roślinnymi..

chrząszcz święty skarabeusz najsłynniejszy przedstawiciel rodziny: owad ma owalny opływowy, mocno wypukły korpus w kolorze czarnym o długości 25-37 mm. Na przednich kończynach na powierzchni piszczeli znajdują się duże zęby, żywią się obornikiem i pokarmem roślinnym. Siedlisko to takie kraje jak Sycylia, Cypr, Jugosławia, Hiszpania, Afryka Północna, Gruzja, Bułgaria, Ukraina.

Chrząszcze liściowe

Ta rodzina obejmuje 36 tysięcy gatunków: kształt ciała jest płaski, owalny lub kulisty. Kolory wahają się od jasnozielonego, zielonkawo-niebieskiego do brązowo-żółtego, rozmiar korpusu nie przekracza 15 mm. Przedstawicielem rodziny jest chrząszcz zielony miętowy, mały owad o gładkim wypukłym ciele o jasnozielonym kolorze ze złotym połyskiem i wielkości około 11 mm. Żywi się liśćmi mięty.

Długorogi lub drwale

Rodzina obejmuje 26 tysięcy gatunków. Cechą szczególną tych chrząszczy są długie wąsy, które są kilkakrotnie dłuższe niż tułów, sam kształt ciała, jego długość, kształt elytry i przedrostka zależą od gatunku, do którego należy chrząszcz. W rodzinie tych chrząszczy są gigantyczne osobniki..

Jeden z tych tytanowy chrząszcz drwal to największy chrząszcz na świecie. Ma 22 centymetry długości i waży zaledwie 25 gramów, wydłużony spłaszczony korpus przypomina czarną lub brązową soczewkę, po każdej stronie przedrostka są trzy kolce, przedstawicielka żyje zaledwie 35-38 dni, żyje głównie w Ameryce Południowej.

Chrząszcze Rosji

Na terenie byłego Związku Radzieckiego mieszka ponad 20 tys różny chrząszcze, takie jak koń Eufrat, chrząszcz: siedmiożebrowy, pomarszczony, szmaragdowy, złocisto-lśniący, krymski, olbrzymi, szkarłatny piaskowy, grabarz czarny, jelonek rogacz, jelonek dalekowschodni, jelonek dahurski, przystojny, święty szkarab, nosorożec biały , chrząszcz pistacjowy, brzana binerta, brzana komara, brzana krótkoskrzydła duża, brzana radde, brzana dębowa duża, brzana piżmowa i brzana pospolita, rosalia alpejska, duża rogowata.

Larwy chrząszczy

Cykl życiowy chrząszczy przebiega z pełną transformacją w czterech etapach: jajo, larwa, poczwarka, imago. U niektórych chrząszczy proces może mieć więcej faz ze względu na wzrost liczby przekształceń larwalnych..

Larwy chrząszczy mają bardzo różny wygląd, wyglądają jak gruby, lekko wydłużony mięsisty robak pokryty chitynową osłoną, nogi są dobrze rozwinięte lub w ogóle nieobecne, głowa wszystkich larw jest pokryta ochronną twardą chityną, usta są silnie gryzące, żyjące w ziemi lub pod korą są żółte, białe lub różowe, które żerują na powierzchni ziemi, są brązowe, brudnozielone z czerwonymi i żółtymi plamami. W miarę wzrostu larwy topi się kilka razy..

Trwanie Etap ten zależy od rodzaju chrząszcza, klimatu, spożywanego pokarmu i może trwać od kilku miesięcy do sześciu lat, a dojrzewanie płciowe i rozmnażanie w niektórych rodzinach chrząszczy jest możliwe już na etapie larwalnym. Zasadniczo wszystkie larwy w okresie transformacji znajdują się na głębokości 20 cm pod ziemią, proces przepoczwarzenia i okresu transformacji trwa około trzech tygodni, larwa spędza je w swego rodzaju kołysce. Dorosły owad wyrasta z przepoczwarczonego osobnika imago.

Ze względu na oryginalność i różnorodność gatunków chrząszcze wnoszą istotny wkład w swoje siedlisko. Są przydatne w glebotwórstwie, zapylaniu roślin, są sanitariuszami lasu, regulują liczebność owadów i innych bezkręgowców. Ale niektóre gatunki same w sobie są szkodnikami - psują zapasy żywności, drzewa, szkodzą rolnictwu. Ludzie używają biedronek i chrząszczy w walce ze szkodnikami owadzimi, a chrząszcze liściowe, ryjkowce i chrząszcze złote w walce z chwastami.

Wiele chrząszczy to bardzo rzadkie gatunki. Z siedmiu rodzin chrząszczy 36 gatunków znajduje się w Czerwonej Księdze Rosji, a 70 w Czerwonej Księdze Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody.