Uszy psa krwawią: przyczyny i pierwsza pomoc

Z reguły utrata krwi obserwowana w dowolnej części ciała zwierzęcia jest raczej alarmującym objawem, ponieważ może wskazywać na urazy o różnym nasileniu lub poważne patologie ogólnoustrojowe prowadzące na przykład do naruszenia mechanizmu krzepnięcie krwi

. Jednak niektóre sytuacje nie wyglądają na szczególnie poważne. Na przykład może się zdarzyć, że zwierzę krwawi z czubków uszu. Co należy zrobić w tym przypadku i jak poważna jest taka patologia w zasadzie? Podyskutujmy!

podstawowe informacje

Generalnie w praktyce weterynaryjnej dość często zdarzają się sytuacje, w których właściciele psów z „zakrwawionymi” uszami zwracają się do specjalistów. Krótko mówiąc, krwawiące końcówki uszu nie są wydarzeniem wyjątkowym. Więc nie musisz się zgubić. Jeśli masz do czynienia z takim zjawiskiem u swojego zwierzaka, musisz udzielić mu pierwszej pomocy..

Najłatwiej zatrzymać to krwawienie za pomocą sterylnych chusteczek lub zwykłych wacików (w końcu twoje uszy nie krwawią jak poderżnięte gardło). Gdy krwotok ustanie, możesz samodzielnie określić, jak poważny jest uraz, który go spowodował i czy istnieje potrzeba wizyty psa u weterynarza. To proste: jeśli z ucha pozostały skrawki i płaty skóry z chrząstką, potrzebny jest weterynarz.

Rozerwanie krwiak? Potrzebna jest również pomoc specjalisty. Ale każdy mniej lub bardziej doświadczony hodowca prawdopodobnie poradzi sobie z płytkim zadrapaniem lub otarciem. W szczególności można przyłóż sterylną serwetkę do ucha, po usunięciu sierści i brudu wokół rany nałóż bandaż na głowę psa. Ponownie, jeśli przesiąka przez nią krew lub zwierzę wygląda na coś „niegrzecznego”, należy również wezwać weterynarza.

Zanim przyjrzymy się różnym możliwościom całkowitego wyleczenia uszu po krwawieniu, należy spróbować dowiedzieć się, co powoduje uszkodzenie ucha. Powód jest ważny, ponieważ leczenie może się odpowiednio różnić.

Dlaczego to się dzieje?

Najczęściej jest to po prostu konsekwencja traumy. Psy są kontuzjowane podczas walk, przechodzenia przez ogrodzenia z drutu itp. W niektórych przypadkach są winni Roztocza uszu: Produkty przemiany materii kleszczy powodują tak silne swędzenie, że pies sam zrywa sobie uszy. Wreszcie pies może być banalny uszczypnij ucho, „Nie obliczyłem” prędkości. Ale wszystko to są raczej powszechne powody. O wiele bardziej interesujące są przypadki, w których krwawienie z końcówek uszu rozwija się bez wpływów zewnętrznych..

Zjawisko to występuje u psów przed ukończeniem pierwszego roku życia (od siedmiu do ośmiu miesięcy) lub po sześciu do siedmiu latach. Najpierw wysychają czubki uszu, a skóra w tych miejscach bardzo gruboziarnista i zagęszczona. Po pewnym czasie strupy odpadają (częściej pies sam je zrywa), odsłonięte miejsca zaczynają krwawić. Wkrótce w tych miejscach znów tworzą się nowe skorupy ... Powstaje błędne koło. Kolejny problem - w proces patologiczny zaangażowane są naczynia włosowate, dlatego patologia nie jest tak łatwa do leczenia, jak może się to wydawać osobom z dala od hodowli psów..

Diagnostyka, identyfikacja przyczyn

Do tej pory naukowcy nie do końca zdecydowali, jaki czynnik pod wpływem którego rozwija się krwawienie z małżowiny usznej. Po pierwsze, eksperci mają poważne podejrzenia, co dokładnie młody i starczy wiek organizm psów staje się predysponowany do zakażenia świerzbowcem demodektycznym (patologia wywoływana przez kleszcze). Po drugie, istnieje ugruntowana opinia na temat „pcheł” natury tej „dziwnej” choroby. Mówiąc najprościej, początkowe etapy tej patologii są bardzo podobne do pchle zapalenie skóry. Dlatego potrzebne jest dobre badanie medyczne, aby określić konkretny czynnik predysponujący. Całkiem możliwe, że w jej trakcie będzie okołoodkryty leiszmanioza lub inna patologia prowadząca do pogorszenia stanu odpornościowego i rozwoju uszkodzeń koniuszków małżowin usznych. Wielu badaczy uważa, że ​​choroby mogą prowadzić do takiego wyniku. tarczyca żołądź.

Niestety w wielu przypadkach patologię można uznać jedynie za „idiopatyczną”, ponieważ nie zawsze jest możliwe ustalenie obiektywnych „sprawców”. Jeśli jednak pamiętasz, kiedy dokładnie zwierzę miało problemy z uchem: bardzo często zdarza się to zimą, kiedy częstą przyczyną „wysychania” małżowiny usznej jest jej silne odmrożenie. Ponadto w regionach południowych zbyt długi pobyt zwierzęcia na świeżym powietrzu w palącym słońcu może prowadzić do tego samego rezultatu. Duże znaczenie ma również rasa twojego zwierzaka: zauważa się, że psy z włochatymi uszami, gęsto porośnięte sierścią, rzadko cierpią na tę patologię. Ale jeśli uszy psa wyglądają jak „łopian” pokryty cienką skórą, jest on znacznie bardziej narażony na zachorowanie.

Co robić?

Po pierwsze, nie boli ucha nałóż maść zmiękczającą i leczniczą. Na przykład balsamiczna maść Wiszniewskiego jest idealna. Po drugie, zranioną część ciała należy przykryć bandażem i upewnić się, że zwierzę jej nie zerwie. Jeśli zwierzę jest bardzo aktywne i niespokojne, zdecydowanie zalecamy użycie obroży chirurgicznej (zwanej również „elżbietańską”) do zamocowania bandaża.

W przypadkach ran ropieć, bandaż (i odpowiednio maść) należy zmieniać codziennie. Jeśli nie ma specjalnych opcji, powierzchnię rany można spryskać proszkiem streptocydowym. Alternatywnie można zastosować tradycyjny zabieg myjąc czubki uszu silnym wywar z nagietka i / lub rumianku. Rośliny te zawierają wiele związków antyseptycznych i ściągających, dzięki czemu bulion będzie sprzyjał wczesnemu gojeniu..

Ponadto należy zająć się podstawową przyczyną: wyeliminować pchły, kleszcze, leczyć patologie hormonalne itp.. Bez tego kurs terapeutyczny może być nieskuteczny..