Wnętrostwo u psów. Porozmawiajmy o zdrowiu mężczyzn

Hodowcy psów wiedzą, że niektóre rodzaje patologii u ich pupili nie są śmiertelne i nie stanowią zagrożenia dla zdrowia zwierzęcia, a jedynie ich wartość hodowlana jest znacznie obniżona. Czy wiesz, na przykład, czym jest wnętrostwo u psów? Oczywiście najczęściej ten problem niepokoi profesjonalnych hodowców, ale zwykłym miłośnikom psów nie zaszkodzi zrozumienie tego problemu..

Wyjaśnienie terminu

Najpierw mała „historia”. Ludzie, którzy nie znają biologii, prawdopodobnie zakładają, że jądra mężczyzn od urodzenia znajdują się w mosznie. Co dziwne, tak nie jest. Początkowo umiejscowione są w jamie brzusznej i dopiero podczas dojrzewania zarodka schodzą do moszny wzdłuż kanału pachwinowego. Z reguły u małych psów jądra pojawiają się tam około dziesiątego dnia po urodzeniu. Więc to jest to. Stan, w którym jedno lub oba jądra nie dotarły, nazywa się wnętrostwem. Sam termin składa się z dwóch greckich słów. „Crypto” - ukryte, ukryte, „Orhis” - odpowiednio jądro. Ta patologia wcale nie jest rzadka. Według współczesnych badań częstość jego występowania może przekraczać 0,4%..

Jest czy nie?

Niedoświadczeni właściciele szczeniaka, właśnie słysząc o możliwości wystąpienia takiej choroby, od razu zaczynają „niepokoić” psa i… z przerażeniem są przekonani, że to oni dostali wadliwego szczeniaka. Spokojnie. Najprawdopodobniej jest to fałszywe wnętrostwo: u psów do szóstego miesiąca życia więzadło, na którym „zawieszone są” jądra jest bardzo plastyczne i łatwo się kurczy. Jeśli szczeniak jest przestraszony, zmęczony lub po prostu nerwowy, pobudzony, jądra po prostu wchodzą do kanału pachwinowego. Nic w tym złego. Nic dziwnego, że doświadczeni hodowcy z wykrywaniem wnętrostwa zdecydowanie radzą nie spieszyć się i czekać, aż szczenię będzie miało co najmniej sześć do siedmiu miesięcy. W tym wieku wejście do kanału pachwinowego jest ostatecznie zamknięte, dlatego jądra, jeśli występują, muszą znajdować się w mosznie.

Przez fałszywe wnętrostwo rozumie się również sytuację, gdy z jakiegoś powodu kanał pachwinowy dorosłego psa nie zamknął się nawet w wieku dorosłym, więzadło jądra całkowicie zachowało swoją elastyczność, a zatem zachowanie jego jąder jest takie, jak u szczeniąt, o których właśnie mówiliśmy. Ogólnie objawy tej patologii są niezwykle proste: jeśli w mosznie nie ma „cennego ładunku”, to jest to „to”!

A jeśli nie?

Należy tutaj zauważyć, że czasami zdarzają się przypadki wrodzonego braku jąder (anorchizm). Oczywiście postawienie diagnozy różnicowej bez interwencji chirurgicznej jest prawie niemożliwe, dlatego też takie samce są często uważane za wnętrów do końca życia. Jednak nadal istnieją różnice w porównaniu ze zwykłymi wnętrakami, ponieważ te ostatnie najczęściej wykazują mniej lub bardziej aktywne zainteresowanie samicami, ponieważ samce z całkowicie nieobecnymi jąderami są im całkowicie obojętne. Ponownie, jeśli pies długo żył z obustronnym wnętrostwem, może również stać się „eunuchem” z powodu prawie nieuniknionych zaburzeń hormonalnych.

Skąd taka panika?

I naprawdę, co w tym złego? Pomyśl tylko, że w mosznie nie ma jąder, ponieważ są one w ciele !! ?? Niestety, nie wszystko jest takie proste. Jeśli choć trochę pamiętasz biologię rozrodu ssaków, to zapewne pamiętasz fakt, że natura nie bez powodu wyniosła jądra poza jamę brzuszną ... organizm. Jeśli ten warunek nie zostanie spełniony, plemniki są bardzo powolne, w nasieniu jest wiele ich brzydkich lub całkowicie niezdolnych do życia form. Oczywiście nikt nie pozwoli takiemu psiakowi kojarzyć się z suką hodowlaną. Czasami irytacja trwa: na zdjęciu - idealnego samca z punktu widzenia budowy i eksterieru, ale nie można uzyskać od niego tylko szczeniąt!

Hodowcy żywego inwentarza wiedzą od czasów starożytnych, że wnętrostwo staje się dziedziczną patologią. Jeśli w miocie samca regularnie pojawiają się wnętraki, należy je natychmiast wykluczyć z procesu reprodukcji. Nawet jeśli pies jest operowany i cierpiące jądra zostaną usunięte z jamy brzusznej, zdecydowanie nie warto zostawiać go plemieniu. Ponieważ ta patologia jest przenoszona genetycznie (najprawdopodobniej), całe jego potomstwo będzie wysoce predysponowane do bezpłodności.

Ale nawet to są tylko „kwiaty”. „Jagody” w tym przypadku polegają na tym, że zablokowane jądra w wielu przypadkach zaczynają stopniowo gęstnieć i regenerować się. Zmienia się w guz, a często w nowotwór złośliwy. Jeśli spojrzeć na statystyki badaczy krajowych i zagranicznych, okazuje się, że taki wynik jest najprawdopodobniej mniej więcej w wieku około pięciu lat. Mówiąc najprościej, pies w kwiecie zdrowia i sile może nagle umrzeć na raka, co jest powikłane licznymi przerzutami, które przeniknęły do ​​wszystkich narządów wewnętrznych. Z tego powodu niebezpieczny jest wnętrostwo.

Bardzo interesujące są badania naukowców, którzy udowodnili, że tkanki jąder, jeśli znajdują się poza moszną, mają około pięciokrotnie większe szanse na złośliwą transformację. Zatem konsekwencje mogą być niezwykle poważne, nie tylko w zakresie zablokowania skały..

Ciekawy! Nie wszystkie ssaki mają ten stan jako patologię: u tych samych bobrów i słoni jądra schodzą do moszny tylko podczas rozmnażania..

Jak to jest?

Istnieją dwa rodzaje wnętrostwa: brzuszne i pachwinowe. Drugi typ jest uważany za najłatwiejszy, ponieważ w tym przypadku jądra znajdują się albo w końcowym odcinku kanału pachwinowego, albo bezpośrednio pod skórą pachwiny. Zwykle są łatwe do wyczucia. Odmiana brzuszna charakteryzuje się tym, że jądra znajdują się w jamie brzusznej. Nie są wykrywane podczas badania palpacyjnego - można je znaleźć tylko za pomocą ultradźwięków, a nawet wtedy nie zawsze. Klasyfikacja uwzględnia również wnętrostwo obustronne u psów (gdy brakuje obu jąder) i jednostronne, gdy tylko jedno jądro „utknęło” w jamie brzusznej lub kanale pachwinowym.

Bardziej obraźliwe. Mówiąc dokładniej, wnętrostwo nabyte u psów nie jest tak powszechne, ale tak też się dzieje. Oczywiście u dorosłego samca jądra nie znikną nagle, ale jeśli jest to szczeniak, którego kanał pachwinowy nie został jeszcze zamknięty ... Jeśli z jakiegoś powodu (brak, nadmiar hormonów np.) Więzadło, na którym trzymane są jądra, skurczy się i nie wróci do swojego normalnego stanu całkowicie normalny samiec zmieni się w kryptorchusa. Wreszcie istnieje bardzo egzotyczny stan, który naukowcy nazywają „fałszywą hermafrodytyzmem” (zjawisko to często sąsiaduje z wnętrostwem). Wyobraź sobie sukę ... która ma dwa zadbane, zdrowe jądra w brzuchu. Albo pies, który ma nie tylko kilka jąder, ale także dwa jajniki! Sprawa jest oczywiście najrzadsza, ale jeśli coś takiego się ujawni, lepiej usunąć z reprodukcji nie tylko tego (tego?) Psa, ale także wszystkich jego najbliższych krewnych.

Dlaczego w ogóle się pojawia?

Ogólnie rzecz biorąc, dochodzimy do najciekawszego: przyczyny wnętrostwa są dosłownie ochrypłe omawiane przez naukowców w wielu krajach, ale nadal jest bardzo, bardzo daleko od konsensusu. Idea predyspozycji genetycznych jest uważana za „kanoniczną” i wielu zgadza się, że ta teoria jest nadal poprawna. Problem w tym, że nie ma wyraźnego schematu dziedziczenia tej cechy, chociaż bez wątpienia u psów z wnętrostwem u potomstwa ta patologia na pewno się ujawni. W niektórych przypadkach winne są hormony. Jeśli coś pójdzie nie tak, gdy szczeniak dojrzeje, więzadło z jąderami pozostanie „ściśnięte”, nie zejdą do moszny. Albo spadnie, ale jeden (jednostronne wnętrostwo u psów).

Czasami dzieje się tak z powodu bardziej „banalnych” chorób wirusowych i zakaźnych: kanał pachwinowy ulega zapaleniu, zwęża się, a zatem jądra (lub jedno z nich) po prostu utkną w nim. Istnieją również guzy, które inicjują zespół obturacyjny (ucisk) kanału pachwinowego. Wynik jest taki sam.

Czy można wyleczyć?

Czy istnieje lekarstwo na tak delikatną patologię? Co dziwne, tak i nie przedstawia to żadnych szczególnych trudności. Oczywiście dla dobrego weterynarza. Istnieją dwie metody leczenia: operacyjna i zachowawcza (obejmuje również masaż). Ten ostatni jest używany wyłącznie dla młodych zwierząt, w których kanał pachwinowy jeszcze się nie zamknął. Szczeniętom podaje się końskie dawki hormonów, dlatego teoretycznie jądra powinny ostatecznie zatopić się w jamie moszny. Ale doświadczeni lekarze i hodowcy są niezwykle nieufni wobec hormonów. Ich obawy są całkiem jasne.

Po pierwsze, nie ma pewności, że taka terapia będzie skuteczna. Po drugie, stosowanie samców po hormonach w rozmnażaniu hodowlanym jest niezwykle niepożądane, gdyż trudno odgadnąć „odległe” konsekwencje takiego leczenia, gdyż kwestie endogennego wydzielania są w dużej mierze słabo poznane. Jednym słowem, w wielu przypadkach operacja jest o wiele korzystniejsza. Chirurg (po znieczuleniu ogólnym psa) nacina brzuch, szuka „zagubionych” jąder w kanale pachwinowym, następnie wkłada je do moszny i wszystko zszywa. Generalnie w takiej operacji nie ma nic nadprzyrodzonego i jest praktycznie bezpieczna, ale ...

Operacja czy nie? To pytanie dotyczy hodowli psów rasowych. Odpowiedź jest taka: jeśli mówimy o zdrowiu zwierzęcia, to trzeba to zrobić. Ale jeśli potrzebujesz producenta ... Operacja jest nadal wykonywana, ale jądra nie powinny być opuszczane do moszny, ale usuwane. Faktem jest, że takie zwierzę nie jest już cenne w poprawianiu cech rasy..