Shar pei: miękkie fałdy, śmiałe zachowanie

Silny charakter, niesamowita inteligencja, determinacja i wytrwałość podbijają serca hodowców psów. Żaden opis rasy Shar Pei nie jest kompletny bez wzmianek o starożytnych Chinach, oddaniu czworonożnej bestii i bliskiej przyjaźni między człowiekiem a psem. Wygląda na to, że linie szczeniąt są dowodem wrodzonej mądrości i bystrej inteligencji. Ogólnie rzecz biorąc, cechy rasy Shar Pei potwierdzają pierwsze wrażenie. Ale zawsze jest „ale”.

W Chinach od niepamiętnych czasów chłopi, myśliwi, rzemieślnicy i kupcy nie wyobrażali sobie życia bez dzielnych, bezinteresownych i pracowitych psów. Według jednej wersji historia rasy Shar Pei rozpoczęła się ponad trzy tysiące lat temu. Twardzi myśliwi, nieufni strażnicy, wojowniczy obrońcy - wierne serce psa bije ze względu na człowieka.

Druga wersja jest mniej romantyczna, niech wybaczą nam ci, dla których rasa Shar Pei jest symbolem starożytnych Chin. Marco Polo, który mieszkał w Chinach od prawie 18 lat, opisał szczegółowo mopsy, mastify tybetańskie, czajuchau i inne psy, ale nigdy nie wspomniał o Sharpei. Pierwszy opis rasy Shar Pei odnosi się dopiero do drugiej połowy XVIII wieku. W tamtych latach do Chin przyjeżdżali brytyjscy żeglarze, przywożąc ze sobą nieustraszonych i żądnych krwi dogów niemieckich. Rozpoczęła się era walk psów, w których prawie zawsze wygrywały angielskie psy.

Chińczycy oczywiście nie chcieli przegrać - kupowano i krzyżowano dogów niemieckich z lokalnymi psami, nie mniej odważnymi, ale mniej wysokimi. To jest potwierdzony fakt. Dwie cechy rasy Shar Pei - niebieski język i wyprostowane nogi - zdecydowanie wskazują na bliski związek z Chauchau. Ale oczywiście Chauchaus można również skrzyżować ze starożytnym Sharpei, który naprawdę istniał przez wiele tysiącleci. A Marco Polo z nieznanych powodów po prostu nie napisał opisu rasy Shar Pei. Zdania hodowców były podzielone: ​​jedni wierzą w skrupulatność Marco Polo, inni - w figurki i ryciny, które przedstawiają albo krótkowłosego Chowchau, albo mopsy starego typu, a tak naprawdę Shar Pei.

Trudno jest rozpoznać współczesnego Shar Pei u chińskiego psa bojowego. Psy te były znacznie większe, miały dłuższe kończyny i bardziej wydłużoną kufę. Ale do połowy XX wieku komuniści praktycznie wytępili cały inwentarz. Hodowcy z USA zabrali się do roboty: rasa Shar Pei uratowała się tylko dzięki tytanicznym wysiłkom entuzjastów.

Selekcja ukierunkowana dała nam piękną i niezwykłą rasę, rozpoznawalną w każdym kraju, w którym rozwija się hodowla psów. Mocne kości, mocne nogi, prosty grzbiet z lekko podniesionym zadem i dobrze rozwiniętymi, gęstymi mięśniami. Wyjątkowo ukształtowana głowa, podobna do głowy hipopotama, małe uszy, szeroki, nieostry pysk.

Ostatnio niektórzy hodowcy zidentyfikowali dwie odmiany rasy Shar Pei - od 44 do 51 cm i do 40 cm w kłębie. Mniejsze psy nazywane są mini-pei i są pozycjonowane jako rzadkie ekskluzywne. W rzeczywistości „wyłączność” to małżeństwo plemienne. Jako zwierzak, który nigdy nie będzie używany do hodowli - dlaczego nie? Jeśli planujesz mieć potomstwo i pokazać, wzrost Shar Pei nie powinien być mniejszy niż 44 cm.

Krótka, szorstka szata może być dowolna, ale zawsze jednolita, bez plam. Tylko biały nie jest dozwolony. Jeśli na twarzy jest ciemna maska, język, usta, podniebienie, oczy i nos powinny być jak najciemniejsze.

Opracowując wzorzec rasy Shar Pei, hodowcy nie zapomnieli o swoim charakterze - wojownicy stali się spokojniejsi i przystosowani do życia, które nie wymaga od psa krwiożerczości. Są psami pewnymi siebie, silnymi, nieustraszonymi i ogólnie spokojnymi..

Ale zapominanie, że krew chińskich psów bojowych płynie w żyłach złożonej szałwii jest fatalnym błędem. Shar Pei nie są zbyt ufni, bardzo inteligentni i nieskończenie odważni. A to są wspaniałe cechy, jeśli poprowadzisz je we właściwym kierunku. W rzeczywistości wszystkie negatywne recenzje na temat rasy Shar Pei okazują się, choć mimowolne, przyznaniem się do własnych błędów. Trening powinien stać się integralną częścią życia zabawnego pomarszczonego dziecka, zręcznie błagającego o wybaczenie jednym spojrzeniem błyszczących oczu.

Jeśli charakterystyka rasy Shar Pei odstrasza przyszłego właściciela, nie powinieneś nawet zaczynać. Te psy mają tendencję do dominacji, bardzo uparte i silne w duchu, szczególnie odczuwając słabość osoby. Potrzebują pewnej, mocnej ręki! Ale wychowanie Shar Pei przez wiercenie i bicie jest stratą czasu. Podobnie jak inni mieszkańcy Chin, te psy wymagają przemyślanego szkolenia i szacunku. Są mądrzy i zgadzają się słuchać tylko mądrzejszej istoty..

Ale tutaj wszystko jest dość proste. Shar Pei jest wybredny, jeśli chodzi o jedzenie, normalnie toleruje katastrofy pogodowe i pozostaje spokojnie sam. Mieszkanie czy prywatny dom - nie ma dużej różnicy. Chodzenie może być umiarkowane, co jest wygodne w warunkach miejskich. Oczywiście rasa Shar Pei nie jest w żadnym wypadku psami kanapowymi. Lubią spacery samotnie ze „swoją” osobą, rodzinne wycieczki na łono natury lub na plażę, ale nie są szczególnie aktywni.

W wilgotną pogodę należy upewnić się, że wilgoć nie gromadzi się w głębinach fałd. Może to prowadzić do pieluszkowej wysypki, która może powodować swędzenie. Pies drapiąc skórę wprowadza infekcję - grzyby i bakterie. Być może jest to główny niuans dotyczący opieki Sharpei. Ważne jest również, aby regularnie myć oczy i uszy. Sharpei kąpie się tylko w razie potrzeby - krótka, twarda wełna pozostaje czysta przez długi czas.

Niestety pies rasy Shar Pei ma szereg problemów genetycznych: choroby oczu, skłonność do alergii, dolegliwości skórne, choroby stawów, układu krążenia, przewodu pokarmowego. Zdecydowanie zalecamy, aby nie skąpić na zakupie szczeniaka i wybierać przyszły złożony skarb tylko z miotu urodzonego w domu doświadczonego hodowcy.

Udostępnij w sieciach społecznościowych: