Pełny przegląd rasy szpiców pomorskich: pielęgnacja i utrzymanie

Zadowolony

• Historia
• Standard rasy
• Wełna i kolory
• Odmiany
• Ilu żyje
• Plusy i minusy

• Jak karmić psa?
• Możliwe choroby i ich leczenie

• Gdzie kupić i ile to kosztuje?
• Na co zwrócić uwagę przy wyborze?

Historia

Szpic - jedna z najstarszych grup ras, w tym psy stróżujące, zaprzęgowe i stróżujące. Istnieją dowody na to, że pierwsze takie rasy pochodziły z północnych Laikas. Od połowy XVI wieku na bazie dużego puszystego szpica zaczęto rozwijać mniejsze odmiany ozdobne. Tak więc około 1870 roku w północnych Niemczech na Pomorzu uzyskano formy karłowate szpica niemieckiego. Miniaturowe zwierzaki zyskały ogromną popularność wśród angielskiej szlachty, aw 1891 roku powstał w Anglii pierwszy fanklub rasy i został napisany standard.

W połowie XX wieku szpice pomorskie były najpopularniejszymi psami w amerykańskich cyrkach..

Standard rasy

Pomeranian to mniejsza kopia zwykłego szpica niemieckiego.. Wzorzec rasy przewiduje wysokość w kłębie 18-22 cm, wagę od 2 do 3,5 kg.

Wełna i kolory

Charakterystyczną cechą wszystkich szpiców jest miękka, długa szata z grubym podszerstkiem. U Pomorzan na głowie i po zewnętrznej stronie kończyn futro jest krótkie i gładkie, na pozostałej części ciała długie i puszyste. Przy odpowiedniej pielęgnacji pies wygląda jak piłka.

Wzorzec rasy wskazuje na obowiązkowe cechy sierści:

• gęsty krótki podszerstek;
• proste, lśniące długie włosy ochronne;
• obficie owłosione wewnętrzne części łap i uszu;
• gruby kołnierz z grzywy;
• spodnie na tylnych nogach;
• puszysty ogon.

Szpic pomorski może mieć różne kolory. Standard ma około 10 odmian.

Rozpoznawane są najpopularniejsze kolory:

• biały;
• czarny;
• krem;
• jasny czerwony;
• wilczy;
• opalony;
• sobole.

Odmiany

Szpic pomorski czy mini szpic różnią się nie tylko kolorem, ale także rodzajem kagańców.

Istnieją trzy rodzaje miniaturowych psów:

1. Szpic niedźwiadkowy ("miś") to amerykański podgatunek rasy o obfitej sierści i skróconej kufie - do 3 cm długości. Głowa takich psów jest bardziej zaokrąglona, ​​kufa lekko spłaszczona: podbródek podniesiony, oczy blisko nosa, małe uszy.
2. Szpic typu lisiego ("lis") to europejski podgatunek rasy o wydłużonej wąskiej kufie - od 3 do 5 cm długości. Te psy mają duże uszy i mniej obfity podszerstek..
3. Szpic „zabawka” - podgatunek krasnoludów z zewnątrz przypomina „niedźwiedzia”, ale ma bardziej płaski pysk. Oczy wyżej i szerzej rozstawione.

Na zdjęciu typy szpiców.

Ilu żyje

Szpic pomorski to długie wątróbki, żyją średnio do 14-16 lat. Jednak dokładna liczba, jak długo pies żyje, zależy od wielu czynników. Odpowiednia opieka, szacunek i genetyka są kluczem do długiego i szczęśliwego życia zwierząt.

Plusy i minusy

Wygląd zabawki to główna zaleta szpica. Oprócz wielu pozytywnych cech, właściciele wspominają w recenzjach o drobnych wadach. Zdecydowanie należy je rozważyć przed wyborem i zakupem szczeniaka..

Charakter i zachowanie psów

Szpice pozyskano od północnych psów zaprzęgowych, dlatego ich mniejsze wersje zachowały charakter psa dużego i pewnego siebie. Właściciele nie raz zauważyli, jak mały zwierzak nieustraszenie i odważnie rzuca się do ataku na większych „przeciwników”. Są zawsze i wszędzie gotowi do obrony właściciela i swojego terytorium..

Z jednej strony jest szczery pies do towarzystwa, z drugiej samowystarczalny i zdecydowany piesek. Z natury pomarańcze są zawsze wesołe, wesołe i swobodne. Gdziekolwiek się udaje właściciel, wszędzie są gotowi dotrzymać mu towarzystwa.

Opieka i

Pies mimo wyglądu zabawki wymaga szczególnej uwagi i szacunku. Są to bardzo delikatne zwierzaki, które należy ostrożnie podnosić i opuszczać ze wzgórz. Ważne jest, aby bawić się nimi ostrożnie, dlatego wielu ekspertów nie zaleca posiadania psa jako przyjaciela dla dziecka poniżej 5-6 lat..

Pomarańcze nadają się do przechowywania w mieszkaniu miejskim. Chodzenie po domu przez krótki czas wystarczy, abyś był aktywny fizycznie. Hodowcy zalecają spacerowanie przez 20-30 minut. Bez problemu można też przyzwyczaić szpic do pieluchy i raz dziennie chodzić po ulicy..

Pomarańczy ze względu na ich kruchość i niewielkie rozmiary nie można chodzić na smyczy z kołnierzem. Odpowiednie są dla nich specjalne okrągłe paski.

Podstawowa pielęgnacja sprowadza się do utrzymania zdrowej sierści i zębów. Ponieważ gruba, gęsta sierść jest dla psa termostatem, nie ma potrzeby jej przycinania nawet w upalne letnie dni. Przed pokazem zalecane jest specjalne strzyżenie (pielęgnacja). W domu możesz przyciąć włosy na uszach, w odbycie i między poduszkami na łapach. Szpice muszą koniecznie myć zęby i regularnie zabierać je do weterynarza na badanie.

W razie potrzeby należy się kąpać, ale nie częściej niż raz w miesiącu, używając specjalnych szamponów i odżywek. Kombinezony ochronne i płaszcze przeciwdeszczowe są noszone zimą i przy wilgotnej pogodzie.

Zasady czesania szpiców:

• czesanie sierści należy rozpocząć od wewnętrznej warstwy podszerstka grzebieniem;
• po kąpieli wełnę osuszyć ręcznikiem, delikatnie wycisnąć nadmiar wody i dłońmi zdjąć zabłąkany podkład;
• wierzchnią warstwę wełny czesamy grzebieniami masującymi lub specjalnymi grzebieniami z obracającymi się zębami.

Bardziej szczegółowo, jakie fundusze będą potrzebne, aby właściwie opiekować się małym psem, powiedział właściciel szpicu (kanał Natalia Tikhonova)

Jak karmić psa?

Pomorskie ma wrażliwy układ pokarmowy i wrażliwą trzustkę. Zwierząt domowych nie można karmić „ze stołu” i przekarmiać. Lekarze weterynarii zalecają stosowanie specjalistycznej suchej karmy super premium z drobnymi granulkami. Konieczne jest wybranie marek przeznaczonych dla długowłosych ras ozdobnych.

Gotowana wołowina, marchewka i beztłuszczowy twarożek są używane jako żywność uzupełniająca. Całkowicie domową dietę należy opracować z doświadczonym hodowcą lub weterynarzem i koniecznie zebrać dodatkowy kompleks witamin i minerałów.

Możliwe choroby i ich leczenie

Mimo dobrej odporności wrodzonej szpic pomorski jest częstym bywalcem klinik weterynaryjnych. Najczęściej dolegliwości związane są z niewłaściwą pielęgnacją i nieuważną postawą właścicieli. Rzadziej choroby są spowodowane patologiami genetycznymi.

Szpice są podatne na następujące problemy:

• urazy, stłuczenia, zwichnięcia stawów;
• niestrawność, przewlekłe zapalenie trzustki;
• otyłość;
• choroba przyzębia;
• wypadnięcie gałki ocznej;
• zapalenie skóry, dolegliwości skórne wynikające z niewłaściwego czesania i pielęgnacji włosów.

Trening i edukacja

Psy bawią się i są zainteresowane pobieraniem lekcji i nauką w formie zabawy. Są sprytni i bystrzy, szybko rozumieją, czego od nich chcą. Nie możemy jednak zapominać o ich samowystarczalności: szpice bywają uparte. Pierwsze lekcje wychowania zaczynamy od trzech miesięcy, od pięciu - można uczyć podstawowych komend.

Wybór szczeniaka

Wybierając szczeniaka warto wziąć pod uwagę cel pozyskania i pożądany płeć psa. Dorosły szpic pomorski ma wyraźny dymorfizm płciowy. Samce są bardziej eleganckie, puszyste i większe niż samice. Należy jednak pamiętać, że dziewczyny są bardziej przywiązane do domu i właściciela, bardziej czułe i posłuszne.

Oznaki zdrowego szczeniaka:

• blask w oczach;
• szczeniak jest aktywny, dziarski, figlarny;
• sierść jest zadbana, uczesana i miękka w dotyku;
• na widok nieznajomego pies nie okazuje tchórzostwa ani agresji;
• brak oznak nerwowości.

Szczeniak w wieku sześciu miesięcy