Turkmen alabay: fotografia, główne cechy, opieka i wychowanie

Turkmen Alabay należy do jednej z najstarszych ras. Historia pochodzenia tego psa jest ściśle związana z doborem naturalnym. Około sześć tysięcy lat temu mieszkańcy współczesnej Azji Środkowej potrzebowali psów do pilnowania ich inwentarza. Aby to zrobić, nauczyli mastifów, które są przodkami wilczarza turkmeńskiego..

Do ochrony i odparcia wroga wybrano tylko najlepsze psy. W wyniku takiej selekcji ludowej pojawił się wytrzymały, odważny i silny pies, który stał się niezawodnym obrońcą i najlepszym przyjacielem człowieka..

Wilczarz turkmeński: zdjęcie, główne cechy

Odporne i mocne alabai są zbudowane proporcjonalnie i harmonijnie. Mają wydatne mięśnie, elastyczną i grubą skórę. Wysokość w kłębie psa sięga 70 cm u samców i 65 cm u suk. Połowa wysokości psa to długie kończyny przednie.

Wilczarz turkmeński posiada:

• rozwinięte mięśnie tylnych i przednich nóg;
• masywna głowa i kufa;
• grube wargi;
• płynne przejście od czoła do kufy;
• wyraźne łuki brwiowe;
• szerokie szczęki;
• białe duże zęby;
• masywna szyja z zawieszeniem.

Gruba szata Alabai może być płowa, brązowa, ruda, szara, czarna, a nawet pręgowana. Wilczarz turkmeński może mieć obcisłe krótkie lub długie włosy do 10 cm długości.

Trójkątne uszy psa można przyciąć, ale nie dotyczy to obowiązkowych wymagań normy. Odcięty ogon na wystawach również nie jest uważany za wadę..

Charakter Alabai

Wilczary turkmeńskie są silne i zwinne psy o zrównoważonym charakterze i stabilną psychikę. Samce rasy mają spokojne usposobienie, suki są bardziej wybredne i ruchliwe.

Alabai harmonijnie łączy cechy arystokratyczne i siłę dzikiego zwierzęcia. Dlatego na poziomie genetycznym wilczury ujawniły agresję wobec innych czworonożnych zwierząt potrafią dobrze się bronić. Są gotowi dosłownie „rozerwać” psa każdego nieznajomego, jednak są dość spokojni, że ich towarzysze przebywają z nimi na tym samym podwórku.

Alabai spokojnie traktuje inne zwierzęta. Możesz bezpiecznie przyprowadzić małego kotka do domu, w którym mieszka dorosły wilczarz turkmeński. Po chwili zwierzak zaprzyjaźni się z nim i będzie chronił.

Alabai nigdy nie zaatakuje osoby, ale obawia się nieznanych mu osób. Wilczarz turkmeński nie uznaje właścicieli o słabych charakterach. Jeśli na samym początku dasz sobie luz, trudno będzie wychować zwierzaka. Już od najmłodszych lat Alabai chodzą z podniesionymi głowami. W nowym środowisku od razu szukają przywódcy stada i próbują zająć jego miejsce. Dlatego edukuj psa i wskaż, gdzie jest potrzebne jego miejsce od szczenięcia.

Wilczary turkmeńskie są bardzo zaciekawione i chowają nosy w różnych miejscach. Po wąchaniu czegoś ciekawego zwierzę może spróbować tego na zębie. Taki instynkty należy zwalczać od najmłodszych lat psy. W przeciwnym razie pies może zjeść coś złego i umrzeć..

Ciekawostką jest to, że na poziomie genetycznym Alabai mają nocną aktywność. Ponieważ pasterze kładli się spać w nocy, stado było pilnowane przez psy. I wciąż pod osłoną ciemności Azjaci są w pogotowiu, ochrona ich terytorium i właścicieli.

Ponadto Alabai to czarujący wesołych chłopaków, którzy uwielbiają biegać i bawić się. Zwierzak chętnie dotrzyma towarzystwa na spacerze, a właścicielowi będzie bawił swoimi wybrykami. Ale uważaj, ponieważ stanowią zagrożenie dla innych psów. Wilczary mają śmiercionośny chwyt, dlatego podczas chodzenia należy brać pod uwagę bezpieczeństwo..

Podnoszenie wilczarza turkmeńskiego

Dość łatwo jest wychowywać i trenować szczenięta Alabai. Chętnie nawiązują kontakt i dobrze słuchają swojego pana. Dorosły pies przyzwyczajony do niesubordynacji może zostać wyedukowany tylko przez doświadczonego tresera.

Czując słabość w charakterze właściciela, zwierzak może to wykorzystać. To nie musi być agresja. Nie chcąc wykonywać żadnego polecenia, przebiegły pies może udawać, że jest chory. Warto raz jej współczuć, a ona wykorzysta te techniki w przyszłości. Dlatego w wychowaniu alabai głównym zadaniem jest osiągnięcie niekwestionowanego posłuszeństwa.

Od najmłodszych lat u Azjaty konieczne jest tłumienie agresji wobec innych psów. Szczególnie nie lubią małych psów. Dlatego od szczenięcia trzeba przezwyciężyć te negatywne chwile. Mało zwierzę powinno się nauczyć chodzić z innymi psami, i karać za okazywanie agresji. W przeciwnym razie, z dorosłym Alabai, trudno będzie chodzić po ulicach miasta i odwiedzać wystawy.

W przypadku zakupu wilczarza turkmeńskiego wskazane jest odbycie szkolenia posłuszeństwa i specjalnych szkoleń. Po nich możesz łatwo wyszkolić swojego zwierzaka na psa ochroniarza, i nie będzie straszne iść z nim nawet po najciemniejszych ulicach miasta.

Opieka i

Turkmeńscy Alabai są zaskakująco mało wymagający w stosunku do warunków przetrzymywania. Ponieważ Azjaci byli hodowani w trudnych warunkach klimatycznych, są bezpretensjonalni w życiu codziennym i mogą mieszkać na ulicy. Aby pies mógł ukryć się przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi i spać spokojnie, potrzebuje obszernej budy i woliery. Dobrze znoszą ciepło i zimno, jednak w upalne letnie dni łatwo mogą dostać udaru cieplnego. Alabai musi mieszkać w domu do pierwszego roku życia.

Gruba sierść wilczura jest odporna na zabrudzenia, dzięki czemu nawet bez specjalnej pielęgnacji długo wygląda czysto i schludnie. Psy linieją przez cały rok, ale szczególnie intensywnie wiosną. Dlatego wełna konieczne jest regularne czesanie. Ta procedura znacznie zmniejszy ilość zrzucania. Najlepszym sposobem na szczotkowanie zwierzaka jest na zewnątrz. Wielu przedsiębiorczych właścicieli używa psiego futra do dziania skarpet. Podczas linienia można wyczesać tyle wełny, że wystarczy nawet na sweter.

Należy regularnie sprawdzać uszy i oczy psa. Jeśli uszy są przycięte, można w nich zatkać wszelkie zabrudzenia, które należy usunąć higienicznym patyczkiem..

Alabai musi obcinać pazury dwa razy w miesiącu. Wystarczy kilka razy w roku kąpać swojego pupila..

Funkcje karmienia

Duży pies powinien być odpowiednio karmiony. Główne zasady karmienia Alabai obejmują:

1. Karma naturalna lub sucha powinna być świeża i dobrej jakości. Żywność z lodówki należy podgrzać do temperatury pokojowej.
2. Karmienie powinno odbywać się w tym samym czasie.
3. Pies nie powinien przejadać się.
4. Resztki jedzenia są usuwane.
5. Azjata powinien zawsze mieć dostęp do miski z wodą..
6. Zabrania się karmienia zwierzęcia słodyczami i kościami rurkowymi.
7. Alabai powinien mieć dwie miski. Jedna służy do jedzenia, a druga do wody.
8. Aby jeść, pies musi spuszczać głowę. Dlatego w przypadku misk należy zapewnić specjalną podstawkę i regulować jej wysokość w miarę wzrostu psa.

Jeśli Alabai je naturalne produkty, możesz go karmić:

• wołowina i cielęcina (z wyłączeniem wieprzowiny);
• zastąpić część mięsa podrobami;
• ostrożnie podawaj kurczaka, uważając, aby nie złapać kości rurkowych;
• zupy dla wilczurów gotuje się z mięsa i zbóż, które powinny być na wpół ugotowane;
• możesz karmić psa płatkami owsianymi, kaszą gryczaną, ryżem;
• pamiętaj, aby w diecie uwzględnić ryby morskie, jajka, twarożek, nabiał i produkty z kwaśnego mleka.

Jeśli zwierzę zostanie przeniesione na nową karmę, należy to robić stopniowo. W ciągu tygodnia stara karma jest codziennie powoli zastępowana nową..

Częste choroby Alabaevów

Ponieważ wilczury mają dużą masę ciała, która uciska kończyny, często cierpią na zapalenie mięśni, artrozę, zapalenie ścięgien, zapalenie stawów. Kompletny ćwiczenia i dodawanie witamin do pożywienia i minerały zapobiegają tym chorobom.

Niewystarczająca mobilność psa mieszkającego prowadzi do wielu chorób układu krążenia. Dlatego jeśli zwierzę zaczęło przybierać na wadze, warto zwiększyć liczbę i czas trwania spacerów, podczas którego pies musi aktywnie się poruszać.

Do nieprawidłowości genetycznych turkmeńskich alabajów zalicza się bezpłodność suk i wnętrostwo u samców. Istnieje inny kolor oczu i odchylenia od liczby zębów.

W naszym kraju turkmeńskie alabai są dość popularne, więc bez problemu można kupić szczeniaka. Gdyby chcesz zdobyć prawdziwego wilczura przy typowych cechach rasy konieczne jest prześledzenie jej rodowodu. Ale jeśli tak jak lubisz turkmeński Alabai i chcesz go mieć jako przyjaciela i zwierzaka rodziny, weź szczeniaka, którego lubisz i wychowaj go według własnego uznania.