Opis rasy spaniel tybetański i jej cechy

Spaniel tybetański należy do kategorii ras ozdobnych. Jego przodkowie mieszkali kiedyś w tybetańskich klasztorach w górach. A nazwa spaniela otrzymała ze względu na podobieństwo do przedstawicieli rasy Cavalier King Charles Spaniel, ale tak naprawdę są one zupełnie inne.

Dziś przeczytasz opis tej rasy, dowiesz się więcej o opiece nad takimi psami oraz zapoznasz się z ich cechami..

Kluczowe cechy rasy

Jeśli mówimy o kluczowych cechach spaniela tybetańskiego, są to:

• Spaniele tybetańskie bardzo szybko uczą się nowych poleceń, ale często wykonują je tylko w razie potrzeby;
• linienie występuje w niewielkich ilościach przez cały rok i dwa razy w roku obficie;
• psy tej rasy doskonale odnajdują wspólny język z dziećmi, ale najlepiej rozpocząć je w rodzinach, w których dzieci są już świadome, ponieważ niemowlęta mogą, nie wiedząc o tym, traktować je bardzo niegrzecznie;
• dobrze dogadać się z innymi zwierzętami, w tym kotami;
• bardzo kochają swoją rodzinę i uwagę, nie zaleca się posiadania takiego psa, jeśli nie przywiązujesz do niego większej uwagi;
• zalecana aktywność jest umiarkowana, wystarczy regularny spacer;
• wyprowadzać zwierzęta na smyczy, aby pies nie uciekł;
• ponieważ ta rasa jest rzadka, nie jest łatwo kupić szczeniaka, musisz stać w kolejce i postępować zgodnie z ogłoszeniami.

Skąd się wzięła rasa spaniela tybetańskiego?

Jak wspomniano wcześniej, przedstawiciele tej rasy w starożytności byli wiernymi przyjaciółmi mnichów tybetańskich w swoich klasztorach. Tam też mieli swój własny cel: jak posągi lwów przy wejściu do klasztoru, znajdowali się i uważnie przyglądali się wszystkim nieznajomym. Widząc kogoś podejrzanego, psy zaczęły szczekać, po czym przyszły poważniejsze psy stróżujące - mastify.

W Tybecie spaniele uważano za święte zwierzęta, można je było dawać tylko sobie nawzajem, zabroniono ich sprzedawać. Kiedy tradycje buddyzmu zaczęły rozprzestrzeniać się w krajach Wschodu, spaniele przybyły do ​​Chin i innych krajów..

Jednak w Europie takie zwierzęta pojawiły się po raz pierwszy dopiero pod koniec XIX wieku, ale do lat 20. XX wieku były słabo zbadane, dopóki nie zainteresowali się nimi profesjonalni hodowcy. Ale pomimo rozwoju rasy, nigdy nie stały się popularnymi rasami z powodu wybuchu II wojny światowej. Dopiero pod koniec lat 50. rasa została oficjalnie uznana w Europie i zaczęła zdobywać popularność w połowie lat 60. Jednak spaniela tybetańskiego nie można nazwać bardzo popularnym psem w porównaniu z innymi rasami nawet w naszych czasach..

Spaniel tybetański: opis rasy

Zewnętrzny opis przedstawicieli tej rasy jest następujący:

• zwierzę ma podłużny kształt, jego długość przekracza wysokość;
• wysokość w kłębie do 25 cm;
• waga od 4 do 7 kg;
• głowa jest mała w porównaniu z tułowiem i podniesiona;
• wypukła czaszka;
• kufa średniej długości, szczęka wystająca do przodu;
• płaski czarny nos;
• oczy szeroko rozstawione, owalne, wyraziste i wyraziste, o ciemnobrązowym odcieniu;
• uszy środkowe, wysoko osadzone i opadające;
• ogon pokryty długimi włosami i wysoko osadzony, podczas ruchu na grzbiecie kładź się.

Każdy pies z natury różni się od drugiego, ale wszyscy przedstawiciele gatunku mają podwójny płaszcz, który dobrze chroni przed zimnem. A gęsty podszerstek dobrze utrzymuje ciepło, mimo że włos okrywowy jest jedwabisty, krótki na pysku, a także na przednich łapach. Pióra i grzywa znajdują się na szyi, uszach, za nogach i na ogonie. Samce mają szczególnie wyraźne upierzenie i grzywę, ale samice odznaczają się skromniej..

Kolor jest inny, najcenniejszy jest złoty.

Charakter spanieli tybetańskich

Ten typ spaniela różni się od europejskich ras spanieli myśliwskich. A spaniel tybetański nie ma nic wspólnego z rasami myśliwskimi, takie psy są bardzo cenne nawet w naszych czasach..

Nawet teraz spaniele tybetańskie zachowują się jak święte zwierzęta. Szanują i kochają swojego pana, ale mimo to wymagają również odpowiedniego stosunku do siebie.

Rasa wyróżnia się mobilnością i niezależnością.. Chociaż ich łapy są krótkie, te psy są bardzo wdzięczne i łatwo pokonują wszelkiego rodzaju przeszkody. Uwielbiają wspinać się na wysokości, ponieważ w starożytności znajdowali się na ścianach klasztorów. A teraz wolą wspinać się do szafek, półek lub oparć sof w mieszkaniu. Psy zachowują także historyczną pamięć służby wartowniczej, dzięki czemu są w stanie zasygnalizować właścicielom o zbliżaniu się obcych, choć nie można ich nazwać stróżami..

Spaniele tybetańskie uwielbiają mieszkać w mieszkaniu i komunikować się ze wszystkimi członkami rodziny. Są bardzo wrażliwi na nastrój właściciela i starają się być z nim w trudnych chwilach. Ze względu na tę cechę charakteru psom bardzo trudno jest żyć w rodzinach, w których nieustannie dochodzi do kłótni i skandali, nie znoszą dobrze hałasu i krzyków..

Ich relacje z dziećmi są dobre, podobnie jak inne rasy ozdobne, ale tylko wtedy, gdy dziecko również dobrze je traktuje. Będą też dobrymi przyjaciółmi dla osób starszych, ponieważ nie potrzebują dużo aktywności, ale jednocześnie potrafią wczuć się w swojego właściciela..

Będą traktować inne zwierzęta z życzliwością., stosunki z nimi będą płynne i spokojne. Ale oni, choć nie okażą agresji, będą traktować nieznajomych z podejrzliwością. Intuicyjnie czują się jak strażnicy w domu i po prostu nie wpuszczają obcych do domu, ale z czasem mogą im zaufać, jeśli zobaczą, że nie są niebezpieczni.

Spaniele tybetańskie są dobrze wychowane i skromne w domu, ale na spacerze potrafią wiele zmienić. Wykazują niezależność i upór, często opierają się treningowi. Odpowiadają na wezwanie konkretnego zespołu tylko do woli. Właściciel potrzebuje smyczy, aby nie biegał po całej dzielnicy za swoim pupilem..

Jeśli właściciel prawidłowo podchodzi do kwestii socjalizacji, tresury i edukacji swojego pupila, to potraktuje go bardzo dobrze.

Tego psa można nazwać prawie idealnym., jeśli nie weźmiesz pod uwagę niektórych niuansów wymienionych powyżej. Zwierzęta są bardzo czyste i utrzymują porządek, łatwo przystosowują się do życia w domu.

Specjaliści od intelektualnych cech zwierząt klasyfikują przedstawicieli tej rasy jako psy z średnie zdolności intelektualne. Spaniel tybetański rozumie nowe polecenia po 20 razach i jest w stanie je wykonać tylko w połowie przypadków..

Psy tego gatunku są dość inteligentne i uparte, bardzo przywiązane do ludzi i potrafiące popaść w depresję w przypadku samotności. Przy długotrwałej samotności mogą być destrukcyjne.

Dzięki sprytowi i zręczności mogą dostać się w trudno dostępne miejsca, w poszukiwaniu rozrywki i jedzenia są w stanie samodzielnie otwierać drzwi lodówek, szafek i nie tylko..

Funkcje opieki i odżywiania

Opieka nad przedstawicielami tej rasy jest łatwa, pamiętaj, że bardzo lubią komunikację. Obficie zrzucają dwa razy w roku i w tych okresach należy je czesać codziennie. Często nie trzeba ich kąpać, psy nie mają szczególnego zapachu. Wystarczy szczotkowanie, aby zwierzę wyglądało atrakcyjnie i zdrowo, a sierść nie plątała się..

W zimnych porach roku, aby zapobiec przeziębieniu zwierzęcia, można na spacer założyć specjalne ubranie i buty.

A zatem co do diety spaniela tybetańskiego powinno to być dwie trzecie produktów pochodzenia zwierzęcego. Wskazane jest, aby nie podawać mięsa z kurczaka, podczas gdy inne należy wprowadzać do diety stopniowo. Najlepszą opcją jest królik lub wołowina. Możesz również podawać ryby morskie, ale tylko bez kości.

Twój pies powinien codziennie spożywać masło i inne produkty mleczne. Dla energii i wzbogacenia organizmu w witaminy zwierzęciu należy podać:

• warzywa;
• owoce;
• płatki;
• specjalne kompleksy witaminowe.

Również zwierzę musi mieć stały dostęp do wody pitnej, jest to szczególnie ważne latem. Pies jest karmiony nie więcej niż 2 razy dziennie.

Charakterystyka zdrowotna i koszt szczeniąt

Ta rasa jest uważana za zdrową, jeśli prawidłowo trzymasz zwierzę, może żyć wystarczająco długo. Pies żyje średnio 9-15 lat, ale w niektórych przypadkach nawet dłużej.

Rasa charakteryzuje się postępującym zanikiem siatkówki., może spowodować utratę wzroku. Oznaką rozwoju choroby jest ślepota nocna, w której zwierzę nie widzi o zmierzchu ani w ciemności..

Szczeniak tej rasy kosztuje około 1000 euro. Ale mogą być niezwykle trudne do znalezienia. Co więcej, nie wszyscy hodowcy, którzy je sprzedają, są w stanie zagwarantować czystość rasy.

Spaniel tybetański to rzadka i w dużej mierze tajemnicza rasa psów. Jeśli jednak zdecydujesz się zdobyć takiego zwierzaka, powinieneś go szczerze kochać, a on chętnie ci się odwzajemni..