Czym jest chemiczna sterylizacja psów

Nie wszyscy hodowcy chcą zajmować się profesjonalną hodowlą psów. Dlatego sterylizacja zwierząt jest bardzo popularną operacją. W tym artykule wyjaśnimy, czym jest chemiczna sterylizacja psów: ta procedura stała się bardziej powszechna w ostatnich latach..

Ogólne informacje o zabiegu

Pospieszmy się, aby rozwiać przekonania niektórych hodowców: w rzeczywistości nie ma dziś chemicznej sterylizacji zwierząt! Termin ten odnosi się do terapii hormonalnej, w wyniku której hamowana jest funkcjonalność układu rozrodczego zwierzęcia..

Tak więc nie ma środków zdolnych do „zabicia” macicy i jajników po wprowadzeniu ich do krwiobiegu zwierzęcia.. Chemiczna „sterylizacja” to technika tymczasowego tłumienia funkcji rozrodczych, a czas trwania tej procedury zależy od tego, jak długo odpowiednie hormony będą wstrzykiwane do organizmu zwierzęcia.

Korzyści ze sterylizacji chemicznej

Konieczne jest natychmiastowe rozważenie przyczyn powszechnej popularności sterylizacji chemicznej:

• Ta technika zapewnia czasowe pozbawienie zwierzęcia funkcji rozrodczych. Teoretycznie za kilka miesięcy po ostatnim wstrzyknięciu hormonów pies powinien wyzdrowieć z rui i znów będzie mógł urodzić pełnoprawne szczenięta (hipotetycznie, ale o tym poniżej).
• Prostota. Być może jest to główny czynnik przy wyborze tej procedury. W takim przypadku pod skórę zwierzęcia wprowadza się specjalny implant, który stopniowo uwalnia hormony do krwi. Nie ma potrzeby wykonywania zastrzyków ani trudnej rehabilitacji. Jednak (i ​​więcej na ten temat poniżej), istnieje możliwość regularnego pozajelitowego podawania leków hormonalnych.
• Czas samej procedury liczony jest w ciągu kilku minut. Nie trzeba zgadywać czasu operacji i wyrzeźbić kilka godzin, aby poczekać, aż zwierzak wyjdzie ze znieczulenia.

Wady procedury, jej możliwe konsekwencje

Musisz także od razu opisać wszystkie negatywne punkty związane z możliwymi konsekwencjami chemicznej sterylizacji psa:

• Zdecydowanie odradza się „kastrowanie” psa przez ponad rok bez przerw trwających co najmniej kilka miesięcy. Niewiele wiadomo o konsekwencjach długotrwałego stosowania hormonów, ale z pewnością nie prowadzi to do niczego dobrego..
• Kontynuacja poprzedniej sekcji. Wiadomo, że leki na bazie hormonów stosowane w celu złagodzenia ruja (wszystkie warianty hormonalnych barier płci i ich analogi) przy długotrwałym i niekontrolowanym stosowaniu zwiększają ryzyko raka narządu rodnego o około 75%. Tak więc w przypadku sterylizacji chemicznej znacznie wzrasta również ryzyko onkologii..
• „Chemia” nie eliminuje ryzyka wystąpienia patologii zapalnych narządów płciowych. Wręcz przeciwnie, niektórzy weterynarze uważają, że ta technika zwiększa prawdopodobieństwo rozwoju postaci przewlekłych zapalenie błony śluzowej macicy i pyometra.

Kiedy dozwolone jest stosowanie sterylizacji chemicznej

Biorąc pod uwagę wady tej procedury i jej możliwe konsekwencje, może powstać logiczne pytanie: „W jakich przypadkach ogólnie zaleca się stosowanie„ chemii ”?

W rzeczywistości istnieją takie sytuacje:

• Zdarza się, że z jakiegoś powodu suka musi „odpocząć” od przecieków na kilka miesięcy. Jest to szczególnie praktykowane przez niektórych hodowców w celu uzyskania zdrowszego i silniejszego potomstwa..
• Jest też sytuacja, kiedy pies nie jest już w ogóle młody, ale nadal jest w okresie rui. Na starość urodzenie zwierzęcia jest już wyjątkowo niepożądane, a wykonanie pełnoprawnej operacji brzucha jest jeszcze bardziej niepożądanym scenariuszem. W takich przypadkach „chemia” jest często jedyną realną opcją..

Metody sterylizacji chemicznej, procedury wykonywania zabiegu

Jak wspomniano powyżej, istnieją dwie metody chemicznej sterylizacji zwierząt:

• Wprowadzenie implantu pod skórę zwierzęcia, który stopniowo uwalnia hormony do ogólnego krwiobiegu.
• W innym przypadku psa należy regularnie zabierać do lekarza weterynarii w celu wstrzyknięcia tych samych hormonów.

Oczywiście metoda pierwsza (ze względu na oszczędność czasu) jest preferowana. Wszczepienie kapsułki pod skórę nie jest trudne:

• Zazwyczaj implant wprowadza się pod skórę w okolicy łopatki.
• Przed zabiegiem niewielki obszar skóry jest starannie przycinany, golony i co najmniej dwa razy traktowany roztworami antyseptycznymi.
• Następnie możliwe są dwie opcje. Albo implant wprowadza się przez małe nacięcie (nie więcej niż 0,5 cm), albo do wprowadzenia go używa się specjalnego pistoletu (jak te używane do przekłuwania).

W ostatnich latach prawie wszystkie kliniki stosowały metodę implantacji „pistoletowej”, ponieważ jest ona znacznie szybsza i praktycznie wykluczone jest prawdopodobieństwo wypadnięcia implantu przez nacięcie chirurgiczne..