Burczy w żołądku psa: główne przyczyny i leczenie

Wzdęcia występują okresowo u psów wszystkich ras. Ważne jest, aby nauczyć się odróżniać bolesne objawy od zwykłego dudnienia w jamie brzusznej, związanego z niedokładnym odżywianiem. Jeśli problemy trawienne można łatwo rozwiązać poprzez zmianę diety, oznaki poważnej choroby wymagają leczenia. Od tego, jak szybko właściciel psa podejmuje samodzielne działania lub udaje się do lekarza, czasami zależy nie tylko zdrowie, ale także życie zwierzaka.

1 Wzdęcia i ich przyczyny

Wzdęcia nazywane są wzdęciami jelit z powodu tworzenia się gazów podczas fermentacji spożywanego pokarmu. W takim przypadku żołądek może mocno narzekać. Powodem jest banalne przejadanie się lub niezrównoważona dieta. W takim przypadku wystarczy zmienić menu - a objawy znikną. Psy dużych ras, takie jak labrador lub rottweiler, są bardziej narażone na to. Szpice lub Yorke są znacznie mniej podatne na wzdęcia ze względu na ich mały rozmiar i umiarkowany apetyt.

Jeśli dudniące dźwięki pojawiają się tylko raz dziennie po jedzeniu i nie ma innych objawów, eksperci nie widzą powodu do niepokoju. Jeśli wzdęcia są trwałe i towarzyszą im inne bolesne zjawiska, jest to poważny powód, dla którego lekarz weterynarii powinien zbadać psa.. Oznaki złego stanu zdrowia to:

• ciągłe dudnienie w żołądku;
• wzdęcia;
• odbijanie;
• letarg;
• nudności;
• wymioty;
• częściowa lub całkowita odmowa jedzenia;
• długotrwałe zaparcia lub biegunka.

W tym przypadku pies traci zainteresowanie życiem, przestaje reagować na próby zabawy nim właściciela. Ten stan nazywa się ostrym. Może to być spowodowane:

• inwazja robaków;
• zatrucie;
• niedrożność jelit;
• Infekcja wirusowa;
• choroby przewodu żołądkowo-jelitowego.

Tylko lekarz może ustalić przyczynę ostrego stanu. W niektórych przypadkach wymagana jest pilna operacja. Im szybciej zwierzę otrzyma pomoc medyczną, tym korzystniejsze rokowanie dla jego wyzdrowienia..

2 Przewlekłe wzdęcia

Przewlekłe wzdęcia to ich ciągła obecność, dudnienie w jamie brzusznej, niezależnie od posiłku. Powody to:

• Reakcje alergiczne. Mogą wystąpić, jeśli codzienna dieta zawiera składniki, na które organizm psa jest wrażliwy..
• Połykanie powietrza podczas jedzenia. Najczęściej cierpią na to szczenięta. Chciwie i szybko wchłaniają pokarm, nie mając czasu na normalne przeżuwanie..
• Niezbilansowana dieta składająca się wyłącznie z gotowych potraw, szczególnie tych bogatych w soję.
• Różne patologie przewodu pokarmowego (GIT). Jeśli masz trudności z trawieniem pokarmu, zaczyna on fermentować, powodując tworzenie się gazów.

Jeśli w pierwszych trzech przypadkach przyczyny są łatwe do wyeliminowania poprzez zmianę diety, to problemy żołądkowo-jelitowe wymagają leczenia. Samodzielne podawanie leków jest niebezpieczne..

2.1 Leczenie

W przypadku przewlekłych wzdęć zwierzę należy bezwzględnie pokazać lekarzowi. Specjalista zbada psa i podejmie testy. Jeśli to konieczne, zaleca się prześwietlenie jamy brzusznej. Po ustaleniu diagnozy zaproponowana zostanie terapia mająca na celu wyeliminowanie choroby podstawowej lub wsparcie organizmu w ciężkich stanach chorobowych..

Najczęściej leczenie przeprowadza się w domu za pomocą przepisanych leków i odpowiedniej diety. Dopuszczalne jest stosowanie środków ludowych, takich jak wywar z rumianku, woda koperkowa lub sok z kapusty.

3 Ostre stany

Objawy, które powodują bulgotanie w brzuchu psa, mogą być niebezpieczne, jeśli towarzyszą im dodatkowe objawy i powodują ostry stan.

Zwykłe robaki mogą prowadzić do niedrożności jelit. W takim przypadku opóźnienie będzie kosztować życie zwierzęcia, ponieważ wymagana jest pilna interwencja medyczna..

3.1 Helminthic inwazja jelita

Obecność robaków u szczeniąt lub dorosłych psów wpływa na wygląd i ogólny stan zwierząt. Zmiany, na które należy zwrócić uwagę, obejmują:

• Zachowanie. Zwierzę staje się ospałe, apatyczne, nieaktywne, często wykazuje niepokój. Nie ma ochoty na zabawę, pies niechętnie wychodzi na spacer. W odbycie występuje swędzenie z typowym "jazda konna" na ziemi.
• Wygląd. Sierść blednie i staje się nieporządna. Mogą pojawić się objawy łupieżu i skóry, takie jak zapalenie skóry. Błony śluzowe i skóra stają się blade. Oczy są wodniste i kwaśne, jelita opuchnięte. Szczenięta wykazują oznaki krzywicy: karłowatość, skrzywienie łap i powiększony brzuch.
• Nieprawidłowości w układzie pokarmowym. Różnią się wyglądem nudności i wymiotów, biegunki i zaparć. Apetyt jest zwiększony lub całkowicie nieobecny, czemu towarzyszy gwałtowna utrata wagi. Zmieniają się preferencje smakowe - zwierzak zaczyna gryźć przedmioty i produkty, które są dla siebie niezwykłe. Po jedzeniu pojawia się odbijanie lub czkawka, burczenie żołądka.

Inwazję robaków potwierdzają badania krwi i kału, w których obecne są same pasożyty, ich larwy lub jaja.

3.1.1 Leczenie

Terapia ma na celu wyeliminowanie głównej przyczyny choroby i wyeliminowanie zatrucia (zatrucia) spowodowanego produktami przemiany materii pasożytów.

W zależności od rodzaju robaków, lekarz przepisze odpowiedni lek i ustali odpowiednią dawkę dla określonej rasy psa.. W razie potrzeby przeprowadzić ogólną kurację wzmacniającą.

W celu zapobiegania tej chorobie środki przeciwrobacze są stosowane w odpowiednim czasie, unikając ciężkiej infekcji.

3.2 Zatrucie

Często właściciel jest winny zatrucia własnego zwierzaka. Problemy wynikają z nieostrożności i nieodpowiedzialności psa. Przyczyny zatrucia mogą być bardzo różne:

• Brak wychowania. Pies nie jest wyszkolony, aby ignorować jedzenie na ziemi. Pies spokojnie zbierze zatruty produkt podczas spaceru.
• Nieprzestrzeganie zasad przechowywania karmy dla psów i przeterminowanej karmy.
• Karmienie resztkami ze skażonej żywności.
• Niewłaściwe przechowywanie chemii gospodarczej i leków. Pies może podczas zabawy gryźć opakowanie środka chemicznego..
• Wyłącznie menu mięsne. Dieta składająca się wyłącznie z mięsa powoduje toksyczność białka.

Objawy ostrego zatrucia pokarmowego mogą pojawić się natychmiast lub po kilku godzinach, są to:

• obfite wydzielanie śliny;
• biegunka zmieszana z krwią i śluzem;
• wymioty;
• szybkie oddychanie;
• sapanie z krótkim kaszlem i dławieniem się;
• wydzielanie pienistej zawartości z nosa;
• szybkie bicie serca lub niewydolność rytmu serca;
• brak koordynacji;
• skurcze lub drżenie kończyn;
• nadmierne podniecenie lub poważne osłabienie;
• mimowolne oddawanie moczu;
• gwałtowny spadek temperatury ciała;
• utrata przytomności.

W tym samym czasie żołądek psa warczy, jelita gotują się. Objawy pojawiają się w zależności od substancji, którą zatruto zwierzę.

3.2.2 Karetka w domu

W przypadku każdego zatrucia ważne jest, aby natychmiast udzielić pierwszej pomocy.. Jeśli z jakiegoś powodu właściciel psa nie ma możliwości wizyty u lekarza, musisz pomóc zwierzęciu wszelkimi dostępnymi środkami:

• Wywołać wymioty. Można to zrobić, naciskając dwoma palcami na korzeń języka, siłą podlewając zwierzę słabym różowym roztworem manganu, ciepłym roztworem soli i wody w stosunku 1 łyżka. l. 250 ml wody lub mieszanina wody i nadtlenku wodoru 1: 1.
• Daj lewatywę, jeśli masz umiejętności.
• Podaj węgiel aktywowany - 1 tabletka na 1 kg wagi.

Wszystkie powyższe czynności są konieczne pod warunkiem, że trucizna dostała się do organizmu doustnie, czyli przez usta. W przyszłości pies otrzymuje obfity napój, podgrzewa go, jeśli temperatura spadnie, otwierają okna z trudnością oddychania i cały czas pozostają w pobliżu..

Jeśli podejrzewasz zatrucie chemiczne, siemię lniane, słonecznik lub oliwę z oliwek wlewa się do ust siłą - 1-2 ml na kg wagi. Jeśli nie ma biegunki, podają środek przeczyszczający i jak najszybciej skontaktuj się z weterynarzem.

3.3 Niedrożność jelit

Specjaliści musieli wyciągać z żołądka i jelit psów różne rzeczy: kawałki zabawek, patyki, szmaty i inne niestrawne przedmioty. Wszystkie z nich powodowały zatory jelitowe i wymagały pilnej interwencji chirurgicznej.. Niedrożność jelit może być również spowodowana:

• Robaki. Duża liczba pasożytów gromadzących się w kulkę blokuje światło jelita.
• Polipy i guzy utrudniające przejście bolusa pokarmowego.
• Zwężenie jelit. Ściany jelit tracą elastyczność i zdolność przepychania pokarmu. W rezultacie, "przekrwienie" z jedzenia.
• Volvulus, który zachodzi na pętlę jelitową i zapobiega dalszemu przemieszczaniu się pokarmu.

Przeszkoda jest całkowita lub częściowa i różni się stopniem nasilenia:

• Pełny. Charakteryzuje się brakiem kału i może prowadzić do pęknięcia jelit. Zwierzę wymaga pilnej operacji.
• Częściowy. Wydostaje się część odchodów i gazów.

3.3.3 Główne objawy

Możliwe jest wiarygodne rozpoznanie niedrożności jelit tylko za pomocą promieni rentgenowskich lub USG, ale właściciel psa może podejrzewać ostry stan na podstawie pewnych objawów:

• Brak krzesła dłużej niż jeden dzień. Z ust psa wydobywa się nieprzyjemny zgniły zapach..
• Odmowa jedzenia. Pies nic nie je. Ten objaw należy rozpatrywać w połączeniu z innymi objawami niedrożności..
• Trwałe zaparcia. Pies pcha i jęczy, ale to nie pomaga, nie może iść do toalety.
• Bolesne i napięte mięśnie otrzewnej. Pies biegnie z bólu i głośno jęczy.
• Spadek temperatury ciała.
• Ogólne osłabienie spowodowane zatruciem organizmu.
• Wymioty z drobinami stolca. Jest to groźna sytuacja, w której możliwe jest pęknięcie jelita..

3.1.1 Leczenie

Leczenie przeprowadza się chirurgicznie po dokładnej diagnozie.

Jeśli podejrzewasz niedrożność jelit, jakakolwiek autoterapia jest kategorycznie przeciwwskazana. Należy pilnie zgłosić się do lekarza. Każde opóźnienie grozi zwierzęciu śmiercią.

3.4 Infekcja wirusowa

Choroby wywołane infekcjami wirusowymi mogą dawać obraz podobny objawami do problemów wymienionych powyżej. Dokładną diagnozę ustala się po zbadaniu przez lekarza na podstawie wywiadu i niezbędnych testów. Choroby wirusowe obejmują:

• Koronawirus. To jest przyczyną wyniszczającej biegunki u młodych zwierząt. Choroba przebiega bez wymiotów, z dużą śmiertelnością.
• Rotawirus lub grypa jelitowa. Występuje przy wszystkich objawach zaburzeń jelitowych. Niebezpieczne dla młodych zwierząt.
• Zakaźne zapalenie jelit. Zapalenie jelita cienkiego o różnej etiologii. Charakteryzuje się wyniszczającą biegunką i nieprzyjemnym zapachem stolca przypominającym grochówkę.
• Plaga mięsożerców lub dżuma. Objawia się biegunką, wymiotami, kaszlem, wydzieliną z nosa i oczu.

Każda choroba wirusowa może być śmiertelna dla psa, dlatego konieczna jest konsultacja z lekarzem.

3.1.1 Leczenie

Leczenie infekcji wirusowych jest przeprowadzane wyłącznie przez lekarza weterynarii. Powinien rozpocząć się jak najwcześniej. Im później właściciel psa udaje się do kliniki, tym mniejsze są szanse psa na wyzdrowienie.

Wymagana jest kompleksowa terapia, w tym podawanie immunoglobulin i surowic. W przypadku wtórnej infekcji wskazane jest stosowanie antybiotyków i środków wzmacniających.

Szczepienia wykonane na czas służą profilaktyce.