Dlaczego pies ma ropne wydzielanie po rui

Właściciele suk oprócz opieki, edukacji, socjalizacji powinni zwracać uwagę na zdrowie psa i znać specyfikę funkcjonowania narządów układu rozrodczego. Zastanów się, dlaczego pies ma ropną wydzielinę po rui, kiedy warto uruchomić alarm i co zrobić w podobnej sytuacji.

Wyładowanie u psa po rui, typy, cechy

Ruja (ruja, kałuża) - naturalny proces fizjologiczny zachodzący w organizmie samicy, który świadczy o okresie dojrzewania zwierzęcia. Charakteryzuje się zmianą w zachowaniu samicy, gorącem seksualnym, charakterystycznymi wydzielinami z pętli.

Wyładowanie przed, w trakcie lub po rui - pojawienie się płynnej substancji z pętli (zewnętrzne narządy płciowe).

Wyładowanie u psa w okresie rui dzieli się na:

• Fizjologiczne (normalne). Należą do nich błony śluzowe (przezroczyste). Może być z zanieczyszczeniami krwi, krwawymi substancjami. Normalne wydzielanie nie ma wyraźnego, ostrego, nieprzyjemnego zapachu. Z reguły pojawiają się u suki na początku rui, przed porodem lub kilka dni po jej zakończeniu.
• Patologiczne (nieprzejrzyste, ropne). Mogą być białe, zielone, żółto-brązowe. Mają silny, obraźliwy, nieprzyjemny zapach. Wskaż patologiczne, ogólnoustrojowe awarie organizmu.

Przyczyny nieprawidłowego wydzielania pętli u suk po rui

Każde wydzielanie u suk po zakończeniu sapania, szczególnie obfite, jest nieprzyjemnym zjawiskiem wskazującym na jakąkolwiek wadę organizmu.

Przyczyny patologicznego wyładowania po rui:

• zapalenie narządów układu moczowo-płciowego;
• ostry, przewlekły choroba nerek;
• niewłaściwe stosowanie leków hormonalnych w celu zapobiegania pożądaniu seksualnemu;
• słaba krzepliwość krwi (zmniejszenie stężenia płytek krwi);
• zmiany związane z wiekiem;
• infekcje układu moczowo-płciowego;
• nierównowaga hormonalna;
• uraz pochwy, obecność ciał obcych w drogach moczowych;
• uraz otrzewnej, krwotok wewnętrzny;
• krwiaki narządów wewnętrznych;
• naruszenie cyklu płciowego (zbyt długie przerwy między początkiem rui, krótka przerwa między rują);
• wrodzone wady, patologie;
• zaburzenia endokrynologiczne;
• zakaźny, choroby wirusowe i bakteryjne (chlamydia).

W większości przypadków ropna wydzielina wskazuje na procesy zapalne w macicy (zapalenie błony śluzowej macicy, ropomoczem), zapalenie pochwy, zapalenie sromu, rozwój łagodnych, złośliwych procesów nowotworowych w drogach rodnych (mięsak weneryczny).

Objawy, manifestacja ropnej wydzieliny

Niezbyt obfite patologiczne wypływy nie zawsze można zauważyć u czystych psów, a jeśli znasz nawyki, maniery swojego zwierzaka, zauważysz zmiany w zwykłym zachowaniu psa w czasie, łatwo zrozumiesz, że coś jest nie tak z samopoczuciem psa.

Objawy patologicznego wydzieliny po rui u psów:

• ropne, lepkie wydzielanie z pętli w kolorze białym, jasnożółtym, brązowym, zielonym;
• zmniejszona aktywność, senność, zmęczenie;
• ból przy palpacji otrzewnej u podstawy brzucha;
• naruszenie koordynacji ruchów;
• upadek, odmowa karmienia;
• naruszenie oddawania moczu;
• uszczelki w okolicy worków na mleko;
• ostry nieprzyjemny zapach z pętli;
• zły stan sierści;
• zwiększone pragnienie;
• blade błony śluzowe;
• wydzielina z nosa, oczu;
• nietrwały temperatura, dreszcze, gorączka.

Pies może wykazywać niepokój, niechętnie nawiązuje kontakt, nieustannie liże pochwę, pociera pupę o podłogę. Częste oddawanie moczu, często trudne. W moczu mogą znajdować się płatki, krwawe nitki, plamy. Mocz ma cuchnący, ciemnobrązowy kolor.

Diagnostyka

Aby ustalić, co spowodowało ropne wydzielanie u suk po rui ze sromu, weterynarz pomoże po kompleksowym badaniu i diagnozie. Do analizy pobierz krew, ścieki i pętle (cytologia pochwy).

Zaleca się szereg dodatkowych analiz laboratoryjnych i instrumentalnych (USG otrzewnej, fluoroskopia). Uwzględniane są objawy i dane historyczne. W razie potrzeby przeprowadź diagnostykę różnicową.

Co zrobić, jeśli pies ma ropną wydzielinę po rui

Leczenie jest przepisywane psu przez lekarza weterynarii indywidualnie na podstawie wyników diagnozy, przyczyny źródłowej, wieku, fizjologicznych, indywidualnych cech ciała zwierzęcia.

Techniki terapeutyczne:

• Leczenie zachowawcze, objawowe;
• Operacja.

Jeśli suka ma choroby urologiczne o charakterze bakteryjnym, zakaźnym, w leczeniu stosuje się złożone antybiotyki, leki przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwzapalne, odbudowujące, objawowe. Do higieny narządów płciowych stosuje się wywary z roślin leczniczych, roztwory antyseptyczne.

W przypadku wykrycia guzów wykonywany jest kurs chemioterapii. Przepisuj wzmacniające, wspierające fundusze.

Ważny! U młodych suk zapalenie pochwy często ustępuje samoistnie bez żadnego leczenia.

Operacyjne metody leczenia są stosowane w celu wyeliminowania wrodzonych skutków, z poważnym uszkodzeniem macicy (pyometra w przewlekłym, zaawansowanym stadium), usuwanie ciał obcych z moczowodów, genitaliów.