Zooantroponosy: część pierwsza. Bakteria

Rzadki właściciel nie martwi się o swojego zwierzaka, gdy zachoruje. Ale nie każdy właściciel wie, że wiele chorób może być przenoszonych ze zwierząt na ludzi. I takie choroby są połączone w grupę zwaną „zooantropozą”. Światowa Organizacja Zdrowia była w stanie wykryć ponad 150 różnych chorób przenoszonych na ludzi przez zwierzęta i ptaki.

Aby zabezpieczyć się „na maksa”, warto zapoznać się z listą chorób przenoszonych od naszych pomniejszych towarzyszy, a także z którymi można się zarazić. Jakie są objawy u zwierząt i jak choroba objawia się u ludzi. Wszystko to pomoże Ci zachować zdrowie..

1. Gruźlica

choroba jest przewlekła, a ogniska martwicy serowatej są zlokalizowane nie tylko w płucach, jak wielu sądzi, ale także w jelitach i innych narządach wewnętrznych. Pomimo faktu, że patogen jest typu bydlęcego i ptasiego, może atakować psy, koty i ludzi..

2. Bruceloza

- choroba charakteryzująca się uszkodzeniem narządów wewnętrznych (układu rozrodczego i nerwowego, wątroby, stawów, śledziony) oraz gorączką. Zarażać się można zarówno od chorych zwierząt, jak i otrzymywanych od nich produktów spożywczych (np. Mleka). Dlatego nie tylko zwierzęta gospodarskie są chore, ale także zwierzęta domowe, które jedzą lub mają kontakt ze źródłami choroby..

3. Leptospiroza

- choroba zakaźna, której objawami są żółtaczka, gorączka z silnymi dreszczami, uszkodzenie nerek, wątroby i mięśni. Spojówka i błony mózgowe ulegają zapaleniu. Osoba może zostać zarażona zarówno przez zwierzęta rolnicze, jak i domowe. Nie można zapominać o nosicielach - gryzoniach.

4. Salmonelloza

odnosi się do toksykoinfekcji. Ma to wpływ nie tylko na przewód pokarmowy, ale jako pierwsza „reaguje” na Salmonellę.

5. Listerioza

łatwo przenoszone na ludzi. Objawy są takie same jak w zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych, ponieważ dotyczy to błon mózgowych (stanu zapalnego), szpiku kostnego. Zarażenie można się zarazić zarówno poprzez bezpośredni kontakt z chorym zwierzęciem, jak i podczas spożywania pokarmu (źle zdezynfekowanego) uzyskanego od chorych zwierząt.

6. Tularemia

był badany nie tak dawno temu. Jest uważany za naturalny ogniskowy. Wektory to nie tylko gryzonie (na przykład szczury, chomiki), ale także kleszcze (Ixodidae), komary i inne owady krwiopijne. Objawy obejmują ból głowy, gorączkę, utratę miejsca. Powiększają się węzły chłonne.

7. Wąglik

- najgroźniejsza choroba. Zarodniki czynnika sprawczego mogą przebywać w glebie ponad sto lat, zachowując swoją „witalność”. Psy i koty nie chorują na nią często, ale zwierzęta hodowlane wypasane na pastwisku zakażonym zarodnikami wąglika.

8. Róża świni

Już od nazwy wiadomo, kto jest sprawcą choroby u ludzi. Patogen najpierw namnaża się u świni. Ale osoba jest już zarażona, jeśli wejdzie w kontakt z chorym zwierzęciem lub przedmiotami opieki nad nim. Nie wolno nam zapominać o drodze pokarmowej (czyli z jedzeniem, wodą). bakteria przedostaje się do organizmu człowieka przez uszkodzoną skórę. Dlatego niezwykle konieczna jest „praca” z surową wieprzowiną w domu z zachowaniem szczególnej ostrożności. Czynnik sprawczy wpływa na stawy, skórę, rozwija się posocznica.

9. Tężec i botulizm

należy przypisać nie tylko chorobom odzwierzęcym, ale także saprozoonozom. Oznacza to, że chociaż zarówno zwierzęta, jak i ludzie chorują na nie, zarażają się „z” środowiska.

Tężec nie może być zakażony pokarmem. Pod działaniem enzymów toksyna bakteryjna ulega zniszczeniu. Jeśli jednak toksyna dostanie się do krwiobiegu (przez uszkodzoną skórę lub błony śluzowe), wówczas zaczynają pojawiać się pierwsze objawy - drgawki.

Czynnik powodujący zatrucie jadem kiełbasianym jest „aktywowany” w konserwach mięsnych lub surowych wędzonych kiełbasach. Poważna infekcja toksyczna, która atakuje wszystkie rodzaje zwierząt. Najbardziej podatne na psy, gryzonie (szczury), konie.

10. Pasterelooza

Pod pewnymi warunkami osoba może zarazić się kotem, szczurem, królikiem. Chociaż cierpią na to dzikie, domowe, hodowlane zwierzęta i ptaki. U ptaków patogen różni się od Pasteurelli, która jest odpowiedzialna za chorobę ssaków, nie jest groźna dla ludzi. Zwierzę może być nosicielem: nie ma oczywistej kliniki, ale zaraża ludzi i zwierzęta wokół siebie. Oddycha, wydychając w powietrze, uwalnia pasturellę, która przedostaje się do innego wrażliwego organizmu. Istnieje jednak inna droga przenoszenia: przez ukąszenia pcheł

11. Kolibakterioza

uważana za chorobę noworodka. Najczęściej chorują na nią dzieci i młode zwierzęta, które nie ukończyły 7 dnia życia. Dorośli są nosicielami, ale nie mają oczywistej kliniki..

12. Dżuma dymienicza

niezwykle zaraźliwa. Szczury zawsze były winowajcami epidemii. Ich najazdy na miasta nie przyniosły nic dobrego. I nie bez powodu mówią, że te gryzonie są nosicielami zarazy. Tak to jest. Oprócz szczurów nosicielami są pchły (źródłem jest ich wysuszona wydzielina), a także około 200 gatunków gryzoni (myszy, chomiki, wiewiórki). Ponadto dżuma jest przenoszona z człowieka na człowieka. Psy, koty, wielbłądy, osły, owce chorują rzadziej, ale nadal odnotowuje się przypadki tej choroby.

13. Sap

typowe dla koniowatych (są to te, których kopyto nie jest podzielone na 2 palce): konie, osły i ich towarzysze. Jednak ludzie są łatwo zarażeni. W rezultacie na skórze pojawiają się specyficzne owrzodzenia i guzki. Dotyczy to również narządów miąższowych. Koty chorują po zjedzeniu mięsa od chorych zwierząt.

14. Melioidoza

- w przeciwieństwie do nosacizny atakuje wszystkie rodzaje zwierząt, w tym ludzi. Dopiero teraz guzki już przypominają ogniska martwicy. Rozwija się posocznica. Za rezerwuar infekcji nadal uważa się gryzonie. Dlatego, jeśli kot lub pies jest chory, najprawdopodobniej ostatnio miała miejsce inwazja szczurów lub myszy. Problem polega na tym, że w większości przypadków bakterie znajdują się w glebie i odchodach. Dlatego choroba ta jest zwykle określana jako grupa saprozoonoz (np. Botulizm i tężec).

15. Ersinioza

spowodowane przez bakterie „spokrewnione” z Pasteurellą. Częściej chorują gryzonie, koty, psy, ptaki. Ludzie już są nimi zarażeni..

16. Wibrioza

człowiek może „odebrać” po kontakcie z chorymi przeżuwaczami, a także po spożyciu niedezynfekowanej żywności (mleko, produkty uboczne i mięso). Aborcje odnotowuje się u kobiet w ciąży z wibriozą. U mężczyzn, dzieci i kobiet niebędących w ciąży - zapalenie okołosierdzia, zakrzepowe zapalenie żył, zapalenie stawów, zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.

17. Promienica

jest chroniczny. Cierpią na nią nie tylko zwierzęta gospodarskie, ale także zwierzęta domowe, dzikie zwierzęta, a także ludzie. U pacjentów powstają specyficzne ziarniniaki, które są zlokalizowane nie tylko na skórze, ale także w narządach wewnętrznych (głównie w miąższu), kościach. Promienica jest wywoływana przez bakterie, które są bardzo podobne w budowie do grzybów, mają cienką grzybnię.