Zapalenie rogówki i spojówek u psów: objawy i leczenie

Zapalenie rogówki i spojówek lub zespół suchego oka to jedno z najczęstszych żądań właścicieli psów. Niestety określenie objawów choroby we wczesnych stadiach jest dość trudne ze względu na zamazany obraz kliniczny, który komplikuje rozpoznanie i późniejsze leczenie.

Aby narząd wzroku funkcjonował prawidłowo, powierzchnia rogówki oka musi być zawsze wilgotna. Płyn łzowy działa jak bariera ochronna, wypłukując ciała obce i zapobiegając przedostawaniu się patogenów z zewnątrz. Zawiera substancje odżywiające rogówkę i kontrolujące mikroflorę dna oka. Przy naruszeniach procesu łzawienia w oku pojawia się suchość, a wraz z nią dyskomfort w postaci skurczów, częstego mrugania, sklejania rzęs i innych reakcji ubocznych. Nieterminowy dostęp do lekarza weterynarii grozi poważnymi powikłaniami, włącznie z utratą wzroku zwierzęcia.

• Zmniejszenie bariery ochronnej układu odpornościowego
• Zaburzenia w funkcjonowaniu układu nerwowego, w tym spowodowane urazami i innymi mechanicznymi uszkodzeniami oka „z zewnątrz”.
• Jako powikłanie po znieczuleniu ogólnym zastosowanie atropiny
• Chirurgiczne usunięcie trzeciej powieki.
• Wady wrodzone. Ewentualnie brak w zasadzie gruczołu łzowego lub jego niedorozwój.
• Chemiczne i termiczne oparzenia oczu
• Choroby ogólnoustrojowe (nosówka, cukrzyca, AIT)
• Przyjmowanie leków wpływających na ilość wydzielanego płynu łzowego. Należą do nich szereg niesteroidowych leków przeciwzapalnych, a także sulfonamidy.
• Przewlekły proces zapalny krawędzi rzęskowej oka.
• Opryszczka
• Zmiany związane z wiekiem, które prowadzą do zmniejszenia funkcji wytwarzania płynu łzowego.
• Niedożywienie, niedobór witamin.

Ważne: wrodzone patologie najczęściej są nieodłączne od Yorkshire terrierów i mopsów, a także psów pudla, Shih Tzu, buldoga angielskiego.

Ogólne objawy

Trudno jest rozpoznać objawy rozpoczynającego się zapalenia rogówki i spojówek ze względu na brak określonych objawów klinicznych. Zazwyczaj pies ma:

• Zwiększone łzawienie
• Obrzęk spojówek
• Zaczerwienienie błony spojówkowej o różnym nasileniu
• Niewielkie i przerywane ropne wydzieliny z oczu

Wymienione objawy są często związane z zapaleniem spojówek lub w wyniku dostania się obcego ciała do oczu.

Etap o umiarkowanym nasileniu charakteryzuje się już wyraźnymi oznakami zmniejszenia łzawienia i zmętnienia rogówki. Obecne są również następujące znaki:

• Obfite ropne wydzieliny z oczu w postaci nitkowatych włókien śluzowych. Psu trudno jest otworzyć powieki, zwłaszcza po śnie.
• Ze względu na dużą ilość wydzielanego śluzu spojówka przylega do rogówki.
• Obecność śladów kserozy (erozji) rogówki.
• Rozwój barwnikowego zapalenia rogówki o różnym nasileniu.

W zaawansowanych przypadkach już widoczne są zmiany zwyrodnieniowe spojówki i rogówki, powikłane stopniowym zmniejszaniem się łzawienia. Odbywają się również:

• Kurcz powiek.
• Ropne wydzieliny z oczu.
• Uszkodzenie powiek, a później skóry wokół oczu.
• Sklejanie rzęs.
• Obrzęk i zapalenie spojówek
• Zmiany w strukturze wypukłości rogówki, pojawienie się owrzodzeń i perforacji.
• Naczyniowe zapalenie rogówki.

W ostatnim stadium choroby zwierzę może nieodwracalnie stracić wzrok z powodu całkowitego odkształcenia rogówki. Staje się nie tylko nieprzejrzysty, ale pokrywa się gęstą ropną skórką..

Diagnostyka

Ponieważ rozpoznanie zapalenia rogówki i spojówki we wczesnych stadiach jest dość problematyczne, jako rozpoznanie można zastosować kilka testów..

Test Nornu

Ma na celu określenie poziomu stabilności filmu łzowego. W tym celu wstrzykuje się 1 kroplę fluoresceiny sodowej (0,2%) do dolnego worka spojówkowego i odnotowuje czas między ostatnim mrugnięciem a pojawieniem się czarnej plamki (pęknięcia) na powierzchni filmu łzowego..

• mniej niż 5 sek. - poziom krytyczny;
• 5-10 sek. - poniżej normy;
• więcej niż 10 sek. - norma.

Test Schirmera

Pozwala określić wielkość całkowitej produkcji łez. Do eksperymentu używa się specjalnych oznaczonych pasków bibuły filtrowanej. Pod pewnym kątem pasek układa się w zewnętrznym kąciku oka na krawędzi dolnej powieki, po czym oczy psa są zamykane na 1 minutę. Z biegiem czasu pasek jest usuwany i analizowana jest długość obszaru zaimpregnowanego płynem łzowym.

• mniej niż 5 mm - maksymalny poziom suchości oka;
• poniżej 10 mm - niski poziom suchości oka;
• 11-14 mm - granica suchego oka;
• więcej niż 15 mm - normalne.

Dodatkowo można wykonać badania krwi pod kątem biochemii i procedur ogólnych. Istotne, jeśli istnieje podejrzenie określonej choroby ogólnoustrojowej.

Leczenie

Metody leczenia suchego zapalenia rogówki i spojówek dzieli się na lecznicze i chirurgiczne. Czasami są ze sobą łączone w celu uzyskania maksymalnej wydajności..

Terapie farmakologiczne obejmują:

• Stosowanie leków zastępujących brak płynu łzowego - tak zwane „sztuczne łzy”. Dostępny w postaci płynu lub żelu. W zależności od tego, na który składnik filmu łzowego będzie kierowany zamiennik, różny będzie stopień lepkości i skład chemiczny kropli. Leki mają jedną wspólną funkcję - nawilżają powierzchnię oka, tworząc stabilny film na rogówce. W zależności od stopnia lepkości fundusze są podzielone na trzy grupy: niski poziom (Natural łza, Gemodez), średni poziom (Lacrisin), wysoki poziom (Oftagel, Vidisik).

Częstotliwość wkraplania zależy od stopnia lepkości leku. Im więcej kropelek cieczy, tym częściej trzeba je instalować. Przy niskiej lepkości liczba podejść może wynosić do 5-8 razy dziennie, przy wysokiej lepkości - tylko 2-4 razy dziennie.

• Wzrost produkcji łez jest regulowany za pomocą specjalnych maści - filmów leczniczych. Najczęściej są to Optimum (Optemmun) i Cyklosporyna-A. Większość zwierząt wykazuje pozytywną reakcję, co prowadzi do znacznego uwolnienia płynu łzowego.
• Leki przeciwzapalne - maść hydrokortyzonowa, krople deksametazonu, maść Prenacid. W przypadku uszkodzenia nabłonka rogówki leki te nie są przepisywane.
• Antybiotyki Wskazany przy wykrywaniu zakażeń ubocznych, a także braku równowagi we wtórnej mikroflorze. W praktyce dobrze sprawdzają się antybiotyki o szerokim spektrum działania - Ciprofloxacin, Tobramycin.
• Ochraniacze rogówki. Działają przywracając metabolizm w tkankach, przyspieszając procesy regeneracji. Z reguły przepisywane są Actovegin, Korneregel.
• Leki przeciwhistaminowe. Wprowadź schemat leczenia w przypadku wystąpienia reakcji alergicznych, które wywołują zespół suchego oka. Należą do nich: Lekrolin, Spersallerg, Cromohexal, Allergodil.

Chirurgiczna metoda leczenia polega na przeniesieniu jednego z przewodów ślinianki przyusznej do oka. Operacja jest złożona, dlatego przeprowadza się ją tylko w przypadkach, gdy terapia lekami nie była skuteczna.

Funkcją ślinianki przyusznej jest wydzielanie śliny, a następnie jej wnikanie przez przewód do jamy ustnej. Ponieważ ślina jest prawie identyczna pod względem składu biochemicznego z płynem łzowym, może z powodzeniem działać jako substytut. Kanał ze strefy ślinianki przyusznej przesuwa się do oka, dzięki czemu ślina wpływa bezpośrednio do oka.

Osad mineralny, który z czasem tworzy się na rogówce, jest usuwany specjalnymi kroplami do oczu. Operacja ma efekt uboczny, który nie jest niebezpieczny, ale może powodować pewne niedogodności dla psa. Podczas posiłku ślina jest aktywnie wytwarzana nie tylko w jamie ustnej, ale także w oku, więc zwierzę mimowolnie „płacze”, dopóki nie skończy diety.

Zapalenie rogówki i spojówki u psów: wideo