Krwawe wymioty u psa

Wymioty to odruchowa reakcja organizmu, polegająca na wyrzucaniu treści żołądkowej przez usta. Hematemesis (tak zwane krwawe wymioty) jest prawie zawsze oznaką niebezpiecznej patologii. Dlatego jeśli pies wymiotuje krwią, jest to powód, aby natychmiast skontaktować się z weterynarzem. Kategorycznie nie zaleca się samodzielnego podejmowania jakichkolwiek działań, ponieważ ważne jest, aby znaleźć i natychmiast wyeliminować przyczynę, która go sprowokowała.

W przypadku wymiotów krwi u psa obecność:

• szkarłatna lub ciemnoczerwona krew;
• zakrzepy;
• na wpół strawiona krew, która wygląda jak brązowe fusy po kawie.

Uwaga! Wymiotów nie należy mylić z niedomykalnością, w której pokarm jest wydalany z przełyku, zanim dostanie się do żołądka. Przyczyny wymiotów i niedomykalności są zupełnie inne, w przypadku wymiotów mogą być znacznie bardziej niebezpieczne..

Ze względu na charakter kursu hematemeza jest podzielona na formy:

• ostro wyrażone, stwarzające zagrożenie dla życia zwierzęcia;
• umiarkowane nasilenie, które może przejść samoistnie;
• łagodne, niebezpieczne, ponieważ często jest przewlekłe.

Krwawym wymiotom mogą towarzyszyć smoliste stolce (melena), które powstają w wyniku obecności pierwiastków krwi w kale. Pies może mieć również letarg, słaby apetyt, szybkie tętno i gorączkę..

Przyczyny krwawych wymiotów

Rozwój krwawych wymiotów może być spowodowany chorobą przewodu pokarmowego (na przykład zakaźnym zapaleniem żołądka i jelit). Wymioty zmieszane z krwią mogą wystąpić, gdy krew z innych narządów i jam wewnętrznych dostanie się do żołądka, a także w ostrej niewydolności wątroby (na przykład z zakaźnym zapaleniem wątroby). Jedną z możliwych przyczyn rozwoju krwawych wymiotów jest obecność infekcji wirusowej lub pasożytów wewnętrznych w organizmie psa..

Często wymioty z domieszką krwi są wynikiem podrażnienia lub urazu przewodu pokarmowego lub narządów oddechowych, wynikających ze spożycia ciał obcych, toksycznych roślin, pestycydów i chemii gospodarczej, które są trujące dla psów. Czynnikami, które mogą powodować wymioty psa z krwią mogą być leki: hormonalne, niesteroidowe leki przeciwzapalne (diklofenak, ibuprofen). Hematemesis również często rozwija się w ostatnich stadiach raka..

Ważny! Ponieważ krwawe wymioty często wskazują na poważną chorobę, a utrata krwi jest sama w sobie niebezpieczna, w przypadku stwierdzenia takiego objawu należy natychmiast skonsultować się ze specjalistą. Przed umówieniem się na wizytę u weterynarza właściciel psa powinien upewnić się, że zwierzę jest całkowicie spokojne, przestać karmić i podawać wodę w niewielkich ilościach.

Diagnostyka

Na wizycie weterynarz przeprowadzi dokładne badanie Twojego zwierzaka pod kątem uszkodzeń mechanicznych, urazów i innych ognisk możliwego krwawienia. Ponadto będzie badał dokumentację medyczną zwierzęcia, aby ustalić, czy jakakolwiek choroba wykryta wcześniej u psa mogła wywołać wymioty..

Anamneza ma ogromne znaczenie dla wyjaśnienia przyczyn rozwoju krwawych wymiotów. Lekarz na pewno poprosi właściciela psa, aby opowiedział jak najwięcej o jego zachowaniu i cechach procesu wymiotnego: ilości i konsystencji wymiotów, częstotliwości, czasie trwania i czasie ataków.

• Wymioty bezpośrednio po jedzeniu występują najczęściej w chorobach przewodu pokarmowego.
• Chorobom wątroby, trzustki lub pęcherzyka żółciowego mogą towarzyszyć częste, wyniszczające napady wymiotów.
• W przypadku niewydolności nerek lub cukrzycy charakterystyczny jest zapach amoniaku lub acetonu z ust.
• Zapach zgnilizny może świadczyć o zaawansowanych chorobach żołądka lub jelit, a jeśli pies nie był w stanie iść „na wielką skalę” przez kilka dni, może mieć niedrożność jelit.
• Połączenie krwawych wymiotów, ogólnego osłabienia i gorączki daje podstawy do podejrzenia ostrej choroby zakaźnej: leptospirozy, parwowirusowego zapalenia jelit lub jelitowej postaci dżumy.

Aby zdiagnozować przyczyny krwawych wymiotów, wykonuje się badania krwi (ogólne, biochemiczne, na krzepliwość), badanie moczu i kału. W razie potrzeby zaleca się badanie ultrasonograficzne i / lub rentgenowskie narządów jamy brzusznej, a także endoskopię przełyku, żołądka i jelita cienkiego.

Leczenie

Przebieg leczenia jest zalecany na podstawie wyników badania diagnostycznego, aw wielu przypadkach odbywa się w warunkach szpitalnych. Polega na wyeliminowaniu przyczyny wymiotów krwią i przeprowadzeniu terapii odtwórczej..

Przez kilka dni psa poddaje się diecie głodowej, aby utrzymać aktywność życiową i przywrócić równowagę wodno-solną, dożylnie umieszcza się zakraplacze z roztworami soli Ringera lub Ringera-Locke`a. W razie potrzeby psu można przepisać transfuzję krwi lub lek przeciwbólowy (w zależności od intensywności bólu - od no-shpa do opiatów). Terapia hematemez obejmuje również stosowanie leków hemostatycznych (Vikasol, Ditsinon, Gordox) i przeciwwymiotnych (Cerucal, Serenia).

Jeśli przyczyną wymiotów krwią jest zatrucie, psu można przepisać jednorazowe spożycie węgla aktywowanego, a w celu złagodzenia zatrucia stosuje się Smecta, Enterosgel, Regidron, a także specjalne antidotum (Menadion, Pralidoxime). W przypadku hematomezu spowodowanego ostrym zapaleniem żołądka lub wrzodem żołądka przepisuje się leki przeciwhistaminowe, które hamują wytwarzanie wydzieliny żołądkowej, gastroprotektory chroniące błonę śluzową żołądka przed działaniem pepsyny i kwasu solnego (Omeprazol, Kvamatel), a także antybiotyki.

Jeśli w jelicie wykryto dużą liczbę robaków pasożytniczych lub innych pasożytów wewnętrznych, stosuje się je w leczeniu leki weterynaryjne na robaki u psów Alben, Albendazole, Caniverm, Dirofen, Drontal i inne.

Leczenie chorób wątroby, pęcherzyka żółciowego lub trzustki (zapalenie trzustki, zapalenie pęcherzyka żółciowego lub zapalenie dróg żółciowych), które spowodowały wymioty u psa krwią, ma na celu zmniejszenie bólu, uśmierzenie skurczu, utrzymanie narządu&nieśmiały-nizma i bez wątpienia obejmuje post leczniczy.

Po całkowitym ustąpieniu krwawych wymiotów pies przechodzi z diety głodnej na dietę oszczędną, należy ją stosować przez co najmniej 5-7 dni. Podawaj zwierzęciu tylko lekkostrawny pokarm, najlepiej płynny, w małych porcjach. W okresie rehabilitacji wskazane jest zapewnienie zwierzakowi spokojnego trybu życia, wykluczenie aktywności fizycznej, ograniczenie czasu marszu do 10-15 minut, podczas spaceru staraj się odizolować dochodzącego psa od innych zwierząt.