Papillon - rasa psa: opis i zdjęcie

Papillon (Papillon) to zabawkowy spaniel karłowaty, często nazywany motylem ze względu na zabawne uszy, podobne do pięknych skrzydeł tego owada. To główna cecha miniaturowego spaniela..

Psy ozdobne od dawna przyciągają uwagę artystów, a także zwykłych ludzi. Ich wizerunki można zobaczyć na obrazach słynnych średniowiecznych mistrzów, których dzieła wciąż znajdują się w muzeach na całym świecie..

Papillon - opis rasy, historia pochodzenia

Muszę od razu powiedzieć, że jest to miniaturowa kreacja. ma tylko mierny związek z rasami myśliwskimi, pomimo nazwy „spaniel”. Jak więc to się dzieje, że ozdobny pies, który należy do tej samej grupy co teriery, nagle stał się spanielem?

Zgodnie z oficjalną wersją wynika to z pochodzenia wczesnych brodawek. Uważa się, że przodkami psa były spaniele karłowate, które były szeroko rozpowszechnione we Włoszech i Hiszpanii..

Historia

Wśród biologów wciąż trwa debata, kiedy pojawiła się ta rasa? Ale spośród wszystkich domysłów i przypuszczeń można wyróżnić dwa główne kierunki. Według pierwszej wersji brodawki pojawiły się w 1099 roku podczas kolejnej krucjaty, kiedy do Jerozolimy przywieziono zabawnego krasnala - psa „ćmę”.

Naukowcy, stosując się do drugiej wersji, twierdzą, że miniaturowe psy pojawiły się znacznie później w XIV wieku..

Wiadomo, że papilony były ulubieńcami arystokratów i były przechowywane na dworach królewskich za pieniądze ze skarbu państwa. Szczególnie „sławny” pod tym względem Henryk III - francuski monarcha. Tak bardzo kochał i uwielbiał „motyle” wydał ogromne sumy na ich utrzymanie. Oczywiście były to pieniądze zwykłych podatników..

Po zamachu na króla Francji „pałeczkę” przejął nowy monarcha Ludwik XIV, a następnie XV i XVI. Rasa zyskała ogromną popularność i nieprzerwany sukces..

Na początku XX wieku angielscy biolodzy przeprowadzili eksperyment dotyczący skrzyżowania papillonu ze szpicem. Powstała rasa nabrała nowych cech znacznie poprawił wygląd krasnoludów: sierść stała się znacznie grubsza i zdrowsza, a ogon zwierzęcia „zmienił pozycję” i znalazł się na grzbiecie. Od tego momentu głównymi cechami wyróżniającymi miniaturowego spaniela były szykowne włosy, dobrze owłosiony ogon i uszy..

Charakter papillon

Wygląd tego śmiesznego stworzenia można dotykać i podziwiać bez końca. jednak nie myśl, że zwierzę ma ten sam anielski charakter - wszystko zależy od wykształcenia.

Rozważ więc wszystkie zalety i wady rasy.

Plusy rasy:

• Pozytywność - Papillon jest zawsze w dobrym nastroju i patrzy na życie z godnym pozazdroszczenia optymizmem. Oczywiście poza przypadkami, gdy pies jest chory lub kontuzjowany. Jeśli zasugerujesz swojemu pupilowi, że oczekuje od niego niecodziennego pokazu, bądź pewien - go dostaniesz. Papillony mogą z łatwością nauczyć się różnych sztuczek, nawet jeśli nie nauczysz ich robić tego celowo. Czworonożny przyjaciel z przebiegłym pyskiem i błyskiem w oczach zawsze może rozweselić wyśmiewanego właściciela lub wspiąć się na kolana i spojrzeć mu w oczy, aby go uspokoić.
• Aktywność - Twój pupil nigdy nie odmówi sobie przyjemności igraszki na spacerze czy zabaw na świeżym powietrzu. Nawet będąc w domu, Papillon nie siedzi bezczynnie i ciągle szuka czegoś do zrobienia. Dlatego w Twoim najlepszym interesie jest dostarczenie mu zabawek..
• Zależność i lojalność człowieka to standardowa cecha rasy, opisująca Papillon jako wesoły, optymistyczny, ale jednocześnie zależny od ludzi. Oczywiście lojalność wobec właściciela i chęć towarzyszenia mu wszędzie jest dobra, ale stres i melancholia, które przytłaczają psa, który został na chwilę sam, jest zły. Nie myśl, że energiczne szczenięta papillon w ogóle nie zwracają uwagi na otaczające społeczeństwo i są w stanie zająć się sobą. W żadnym wypadku tak nie jest - im więcej czasu spędzisz z dzieckiem, tym bardziej samowystarczalny stanie się dorosły zwierzak..
• Słaby punkt. Papillon jest tak wrażliwym stworzeniem, że nawet krzyk lub lekkie przekleństwa mogą go bardzo urazić. Ponadto pies nie będzie tolerował kar fizycznych i znęcania się. Umiejętność wyczuwania nastroju innych.
• Doskonała pamięć, bystry umysł, zdolność uczenia się, ciekawość, a także zainteresowanie wszystkim nowym, nieznanym. Samokształcący się papillon nie sprawi żadnych problemów. W zasadzie piesek może się uczyć sam, ale to, czego dokładnie nauczy się w ten sposób, jest dużym pytaniem. Dlatego nadal lepiej jest kontrolować proces edukacyjny. Rasę można polecić właścicielom bez doświadczenia szkoleniowego, a także dzieciom od 10 roku życia jako pierwszego zwierzaka.

Ciekawostką jest to, że papillon od wielu lat należy do dziesięciu najmądrzejszych psów na świecie..

Lojalność wobec wszystkich żywych stworzeń (z wyjątkiem potencjalnych ofiar) i niekończąca się miłość do dzieci. Chociaż papillon dość optymistyczny i spokojny z natury, jego nastrój, jak wszyscy, może się pogorszyć. Jeśli Twój zwierzak jest całkowicie zdrowy, ale nie chce się bawić i komunikować, daj mu możliwość odpoczynku i zostaw go na chwilę samego.

Wadę rasy można nazwać agresywnością „ćmy”, która jest wynikiem niewłaściwego wychowania. Te dzieci mają niesamowitą zdolność natychmiastowego przełączania się z gry na wściekłość. Aby temu zapobiec, szczeniak musi przejść socjalizację od najmłodszych lat, czego nie należy ignorować, ponieważ może to stać się główną i jedyną przyczyną agresywnego zachowania psa..

Natychmiast po otrzymaniu podstawowego szczepienia należy dziecko „wydać na świat” i maksymalnie rozszerzyć krąg jego komunikacji. Zwierzak powinien zapoznać się z ulicą, różnymi zapachami, a także z ludźmi, kotami i ich bliskimi. Mały brodacz musi zrozumieć jak najwcześniej, że dzieci bawiące się z nim mogą nieumyślnie zranić. „Przyjacielskie gryzienie” podczas zajęć powinno być ściśle powstrzymywane.

Mimo niewielkich rozmiarów spaniel kontynentalny jest w stanie wyrządzić spore krzywdy - ma bardzo mocne ugryzienie!

Charakter zabawkowego spaniela jest nieco podobny do ludzkiego. poza tym psy są bardzo wrażliwe i drażliwe, są też zazdrośni. Co więcej, zazdrość przejawia się nie tylko w stosunku do innych zwierząt, ale także ludzi, w tym domowników.

Ogólnie przyjmuje się, że wszystkie małe psy są bardzo niespokojne i „lubią” szczekać bez powodu. Nie dotyczy to papillon - jeśli zdecyduje się kogoś „przeklinać”, wtedy będą najbardziej istotne powody tego.

Wygląd

Wygląd spaniela pigmejskiego można słusznie nazwać wspaniałym. Dziecko jest naturalnie obdarzone harmonijną sylwetką, w której wszystko z powodzeniem łączy się ze sobą:

Bardzo mocny, ale jednocześnie kruchy wizualnie szkielet. Niski wzrost jest kompensowany przez długie ciało. Dobrym dodatkiem jest luksusowa, zdrowa sierść, puszysty ogon i oczywiście słynne uszy motyla.

• Głowa psa tej rasy jest lżejsza i mniejsza w porównaniu do zwykłych spanieli. Ale pasuje do rozmiaru obudowy. Czaszka zaokrąglona, ​​wyraźne przejście od kufy do czoła.
• Nos brodawki powinien być mały, czarny i zaokrąglony. Oglądany z góry może wydawać się lekko spłaszczony.
• Kufa lekko spiczasta, lekko wywinięta. Wargi cienkie, przylegające do żuchwy, ściśnięte, mocno napigmentowane. Szczęki są mocne, uchwyt mocny. Zgryz nożycowy. Język jest dobrze schowany za zębami. Jeśli nie chowa się do wewnątrz i nie odstaje, jest to poważna wada..
• Wg normy oczy powinny być duże, szeroko otwarte, ale nie wypukłe (!), W kształcie migdałów. Kolor oczu jest ciemny, powieki pigmentowane. Ekspresyjny wygląd.
• I wreszcie, główną „atrakcją” są uszy. Muszą być mocno osadzone i mieć duży rozmiar. Standard jest taki sam dla uszu stojących i wiszących. Na przykład w obu przypadkach na końcach uszu nie powinno być twardej chrząstki. Uszy osadzone lekko do tyłu. Istnieją dwie odmiany spanieli pigmejskich: falenów i brodawek. Jedyną różnicą między nimi są uszy. W pierwszej wiszą, w drugiej stoją. Teraz mówimy o zwierzęciu z wyprostowanymi uszami, dla którego istnieje pewien standard o indywidualnych cechach: na zewnątrz ucho powinno być dobrze owłosione, z najdłuższym włosem bliżej krawędzi, muszle obrócone na boki i otwarte.
• Szyja niezbyt długa, z tyłu głowy lekko zakrzywiona.
• Ogon na wysokości lędźwi, gęsto pokryty włosem. W stanie podniecenia ogon należy przerzucić przez udo lub grzbiet zwierzęcia. Jeśli składa się w półpierścień lub kółko, jest to znaczne odchylenie od przyjętej normy..
• Kończyny „motyla” są długie w stosunku do ciała. Można je nawet porównać do łap zająca..
• Pazury powinny być mocne i grube w kolorze czarnym. Jeśli główny kolor szaty brodawczaka jest biały, kolor pazurów może być taki sam. Palce bardzo ruchome, między nimi długie włosy.

Papillon różni się od psów innych ras eleganckim, lekkim i niezwykle płynnym chodem, z którego emanuje pewnością siebie i arystokracją.

Opieka i pielęgnacja psów rasy papillon

Papillony nie wymagają specjalnej pielęgnacji, jednak właściciele nadal muszą ciężko pracować. Jeśli mówimy o „młodym pokoleniu”, to tutaj najważniejsza jest troska i uwaga, ale musi również istnieć standardowa opieka.

Szczenięta Papillon to urocze okruchy, jak wełniane kulki, które naprawdę potrzebują ciepła i opieki. Niemowlęta są bardzo wrażliwe i wrażliwe, nastrój właściciela i jego stosunek do nich są natychmiast odczuwalne.

Zasady opieki nad szczeniętami papillon:

• Rosnący organizm potrzebuje prawidłowego, regularnego i zdrowego odżywiania. Specjaliści opracowali specjalne zasady karmienia i odpowiednią dietę dla niemowląt papillonowych..
• Szczeniak, podobnie jak dorosły pies, potrzebuje codziennych spacerów przynajmniej dwa razy dziennie. Nawet jeśli masz bardzo mało czasu, spróbuj poświęcić swojemu zwierzakowi co najmniej 25-30 minut na gry na świeżym powietrzu.
• Utrzymuj oczy, uszy, nos i sierść przez cały czas w czystości, aby Twój pies wyglądał schludnie i zadbany..

Opieka nad dorosłym brodawczakiem również nie wymaga dużego wysiłku. Najważniejszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest sierść psa. Zdrowy brodawczak powinien mieć czystą, grubą i błyszczącą sierść. . Jeśli zauważysz, że wyblakło i zmatowiało, pilnie pokaż zwierzaka weterynarzowi, ponieważ ten stan linii włosów wskazuje na początek choroby.

Luksusowy płaszcz psa jest jego „wizytówką”, dlatego trzeba o niego codziennie dbać. Gdy tylko się zabrudzi, wykąp psa specjalnym szamponem dla psów. Wełna brodawkę należy rozczesywać 2-3 razy w tygodniu, podczas używania rękawiczek i specjalnych grzebieni. Wiosną i jesienią (podczas linienia) zabieg wykonywany jest codziennie..

Pazury zwierzaka również wymagają opieki: musisz przeprowadzać regularne badania, odcinać je na czas i usuwać narośla. Włosy między pazurami należy okresowo przycinać.

Energiczne i wesołe usposobienie Papillon sprawiło, że psy tej rasy są zwierzętami domowymi w prawie wszystkich krajach świata. to wesoła istota pełna energii i optymizmu, niewątpliwie rozjaśni twoje szare dni i rozweseli.