Utrzymywanie i karmienie psów rasy chihuahua w domu

Miniaturowy psy wciąż zyskuje na popularności. I są ku temu powody - poza wyglądem „zabawek”, przyciąga możliwość trzymania ich w zwykłym mieszkaniu, a poza tym można skutecznie „wyjść” wkładając zwierzaka do torebki. Ale wymagania dotyczące opieki nad nimi są dość poważne, przyszli właściciele muszą o nich wiedzieć jeszcze przed zakupem. Rozważ wszystkie wady i zalety najpopularniejszej rasy z serii „mikro”, a mianowicie Chihuahua.

Opis i charakter

Po pierwsze podstawowe informacje.

Pochodzenie: Meksyk.

Grupa: Pokój dekoracyjny.

Kto jest rozpoznawany: ACR, AKC, ANKC, APRI, CKC, FCI, NKC, NZKC, UKC.

Długość życia: 13-18 lat.

Śmieci: Do 4 szczeniąt (zwykle 2).

Kolor sierści: Jednolity kolor (może być prawie wszystko, ale najczęściej jest to biały, beżowo-brązowy lub czarny). Również charakterystyczne „znaki”.

Długość wełny: Krótkie lub długie.

Linienie: Umiarkowany.

Wymiary: Średnia wysokość w kłębie 15 - 23 cm.

Waga: do 3 kg (minimum 0,5 kg).Jak widać, „wymiary” są naprawdę małe. A sama struktura ciała niejako podkreśla dekoracyjność psa..

Przez standard przedstawiciel tej rasy ma następujące cechy:

• Prawie kwadratowe proporcje (tułów nieco wyższy w kłębie). Suki mogą mieć to trochę bardziej rozciągnięte.
• Czaszka w kształcie jabłka z wyraźnym i głębokim przejściem od czoła do kufy. Dopuszczalne jest małe ciemiączko.
• Nos krótki i lekko zadarty z dowolnym kolorem płatka (preferowany czarny).
• Krótka kufa zwężająca się od nasady do nosa.
• Mocno złożone, suche usta.
• Policzki bez wyrazu.
• Zgryz prosty lub nożycowy bez anomalii związanych z niewspółosiowością szczęk (42 zęby).
• Wyraziste, ciemne, okrągłe oczy. Jasny kolor jabłka jest mniej powszechny, nie jest uważany za godność.
• Stojące, duże uszy, które są zawsze szeroko otwarte.
• Gładka górna linia krótkiego i mocnego grzbietu. Zad również płaski i szeroki, z wysoko osadzonym ogonem noszonym w „kuli”, ale nie opadającym poniżej linii grzbietu.
• Mostek głęboki z zaokrąglonymi żebrami.
• Brzuch jest wyraźnie podciągnięty.
• Proste przednie nogi przechodzące w suche ramiona.
• Tylne nogi są dobrze umięśnione i równoległe do stawów, co zapewnia wyjątkową mobilność.
• Ruchy są lekkie i swobodne, bez widocznego wysiłku. Powolnym krokiem ślady tylnych nóg prawie wpadają w ślady z przedniej pary. W miarę przyspieszania szlak staje się pojedynczy. Głowa jest podniesiona..

Te dzieci mają żywy charakter, są bardzo ciekawe i ruchliwe. Jednocześnie nie mają histerii ani tchórzostwa. Wręcz przeciwnie, psy różnią się od innych „drobiazgów” spokojem i odwagą.

Często godzinami obserwuje się, co robi właściciel.

Ale wielu zauważa, że ​​duma jest również nieodłączna, zamieniając się w arogancję. W połączeniu z rozmiarem psa wygląda śmiesznie..

Z drugiej strony nie można im odmówić towarzyskości. Jeśli taki zwierzak czegoś nie lubi, reakcja nastąpi natychmiast. Może to być szczekanie lub po prostu „zignorowanie” właściciela, o czym szybko się zapomina - adaptacyjność i gotowość do nawiązania kontaktu korzystnie wyróżnia całą rasę.

Dobrze dogaduj się z dziećmi, często z nimi się bawisz. Ale przy dużych zwierzętach musisz mieć się na baczności - dociekliwe szczenięta mogą lekkomyślnie rzucić się do walki, której konsekwencje mogą być nieprzewidywalne.

Historia wyglądu

Psy "Glamorous" mogą pochwalić się godnym pozazdroszczenia rodowodem. Ich przodkami były starożytne meksykańskie psy Techichi, o których pierwsza wzmianka pochodzi z XV wieku. PNE. Wśród plemienia Tolteków cieszyli się szczególnym szacunkiem i niejako towarzyszyli właścicielowi. To zagrał okrutny żart - po śmierci właściciela zabito również psa (w grobowcach wciąż znajdują się ich małe mumie).

Era Majów i Azteków również nie wyróżniała się humanizmem w stosunku do tych okruchów - uważając je za święte, Indianie bez litości składali w ofierze psy.

XIV wiek upłynął pod znakiem hiszpańskiej kolonizacji tutejszych ziem. Ludność została eksterminowana, a głodni konkwistadorzy szybko zjadali psy. Jednak niewielkiej liczbie udało się uciec do dżungli.Kolejne wystąpienie „publiczne” odnotowano w latach pięćdziesiątych XIX wieku. Meksykanie szybko założyli firmę sprzedającą dziwaczne psy bogatym turystom.

Tam i wtedy znaleziono pracę dla hodowców - skrzyżowanie z nagimi meksykańskimi psami dało początek krótkowłosej linii. Dalsze eksperymenty z udziałem różnych ras (szczególnie aktywne były szpice) doprowadziły do ​​tego, że wygląd psów zaczął się różnić od ich przodków.

Zmieniła się kolorystyka, wygięcie grzbietu i kształt czaszki nieco się zmieniły - Chihuahua, w tym długowłose „tubylcy”, nabrały znajomego wyglądu.

Już w 1923 roku przyjęto oficjalny wzorzec rasy, a 31 lat później hodowcy brytyjscy i amerykańscy wydali dane referencyjne dla obu linii (krótkich i długowłosych). To nadal działa.

Zasady selekcji i cena szczenięcia

Aby zdobyć taki okruch, musisz uzbroić się w cierpliwość. Jest wiele ogłoszeń na sprzedaż, ale znalezienie zaufanego sprzedawcy może być trudne.

Wybierając szczeniaka, zwróć uwagę na następujące punkty:

• Wygląd. Sierść dobrze odżywionego dziecka powinna świecić, a oczy, uszy i nos czyste, bez wydzielin, korków i „kwaśnych”. Nie zapomnij zbadać zębów pod kątem prawidłowego zgryzu (może być prosty lub podobny do ruchu nożyczek).
• Czynność. Najlepszym rozwiązaniem będzie zwinny, aktywny pies. Nie spiesz się, przyjrzyj się bliżej zachowaniu. Wygląd osoby zawsze wzbudza ich zainteresowanie. Jeśli szczeniak nieśmiało wygląda za rogiem, może to oznaczać problem z utrzymaniem..
• Nos. Oczywiście u zdrowego osobnika będzie wilgotny. Nawet krótkotrwała suchość może wskazywać na chorobę..
• Szczególną uwagę zwraca się na nogi i ogon. W przypadku ras miniaturowych jest to najbardziej wrażliwe miejsce. Widząc tam ślady traumy, wiedz, że w miarę wzrostu napotkają nowe problemy..
• Wiek. Doświadczeni i kompetentni hodowcy sprzedają szczenięta dopiero w wieku 2,5 miesiąca. W takim przypadku dostarczane są wszystkie dokumenty, które wskazują daty szczepień.
• Zapytaj o liczbę szczeniąt w miocie. Jeśli było ich więcej niż 4, istnieje ryzyko, że dzieci są poważnie osłabione..
• Przyjrzyj się bliżej swojej matce. Zwinny i energiczny pies z dobrym apetytem ma gwarancję zdrowego potomstwa.
• Waga. U szczenięcia o standardowej wielkości liczba ta może mieścić się w przedziale 2 - 3 kg, podczas gdy osobniki z klasy „mini” osiągają maksymalnie 1,8 kg. Przypomnijmy też o dopuszczalnym minimum 0,5 kg - osoby lżejsze są poważnie chore i nie należy ich kupować.

Takie akwizycje najlepiej robić w sprawdzonych szkółkach, pytając hodowcę o wszystkie zawiłości treści. Najlepiej jest to zrobić w obecności lekarza weterynarii - z powodu braku doświadczenia łatwo o pomyłki (np. Pomylenie nieśmiałego szczeniaka z chorym).

Oczywiście pojawia się pytanie, ile kosztuje młody Chihuahua?.

Wszystko zależy od celu samego zakupu i przynależności szczeniaka do określonej klasy (innymi słowy od stopnia jej zgodności z normami). Oto średnie ceny.

Oczywiście najdrożsi będą potomkowie psów „referencyjnych”. Za psa z klasy wystawowej mogą zażądać od 1000 do 2000 dolarów. Tak zwana klasa rasy to najczęściej sęki, które w przyszłości mogą dawać mistrzom wystaw (cena emisyjna waha się od 700 $ - 1500 $).Za zwierzę domowe będziesz musiał zapłacić do 500 $. Hodowcy odrzucają takie szczenięta - nie wyjdzie z nich standard (nie kolor czy kształt uszu czy ogona), ale nadal są to psy dość energiczne.

Możesz zdjąć dziecko z ręki, utrzymując w granicach 200 - 250 „zielonych”. Ale w tym przypadku przyszły właściciel jest narażony na duże ryzyko - nie znając cech rasy, rodowodu i „biografii” konkretnego okazu, lepiej nie gonić za tanią.

Najlepsze mieszkanie dla Chihuahua

Ze względu na skromny rozmiar i niezbyt gęstą osłonę, psy te są trzymane w mieszkaniach lub w domu..

Pod tym względem mobilne okruchy różnią się od innych ras. Zwykle pies otrzymuje oddzielny róg, który uważa za własny. Dla „Meksykanów” wszystko jest inne - oni „prywatyzują” mieszkanie, zarządzając całym mieszkaniem.Ale wciąż mają swoje ulubione miejsca. W takich zakamarkach lepiej wyposażyć domy (skrzynia też się nada). Pies uzna ją za ochronę i spędza tam więcej czasu. Takie „mieszkanie” powinno znajdować się z dala od baterii, przejść, drzwi i przeciągów.

Siedlisko trzeba będzie zabezpieczyć, usuwając wszystkie ostre i wystające przedmioty, o które pies może się zranić. Zbadaj ponownie pokój, aby zobaczyć, czy jest tam wysoki stolik nocny. Po wejściu na nią dziecko może łatwo zranić się, skacząc z wysokości na słabe łapy. Dotyczy to zwłaszcza kuchni, w której można wejść na stół..

Niektóre domy nie są najlepiej ogrzewane, a wtedy pies zaczyna prosić o ręce. W tym przypadku pomagają ciepłe kocyki i kamizelki, które oprócz walorów praktycznych nadają maluszkowi także „kreskówkowy” wygląd.

Funkcje pielęgnacyjne

Pomimo swojej kruchości, Chihuahua trudno nazwać maminsynkiem, co w pewnym stopniu ułatwia pielęgnację i utrzymanie szczeniąt, a także ich karmienie. Ale jest wiele cech, o których właściciel tego „egzotycznego” będzie musiał pamiętać.

Podążamy za wełną

Nie ma problemów z przedstawicielami linii krótkowłosej - prawie nie zrzucają, a wszystko sprowadza się do 2-3 czesania w tygodniu.

Jednak ich „bracia” z długim futrem zrzucają dodatkowe okrycie dwa razy w roku. Zwykle występuje późną wiosną - wczesnym latem i późną jesienią. W tej chwili będziesz musiał wykonywać tę procedurę częściej (4-5 razy w tygodniu).

Z „rekwizytów” nie będą potrzebne bardzo twarde gumowe szczotki bez zadziorów. W przypadku psów o gęstej sierści, weź stalowe grzebienie z zębami zaokrąglonymi na krawędziach. Noś również rękawiczki do masażu.

Bierzemy kąpiele

Dokładne mycie to rzadki zabieg (2-3 razy w roku).

Po czesaniu sierści psa kieruje się do łazienki, gdzie kąpie się, stosując roztwór łagodnego szamponu. Pod tym względem uszy pozostają obszarem problemowym, można je zatykać wacikami podczas „kąpieli”. Po zabiegach wodnych wytrzyj suchym ręcznikiem.

Częste zaczerwienienia są raczej wyjątkiem. Stosuje się je w sytuacjach awaryjnych, gdy zabrudzeń nie można usunąć poprzez szlifowanie na mokro. Faktem jest, że częste kąpiele powodują, że sierść jest bardziej krucha i wysuszona, pozbawiając ją naturalnego nawilżenia..Jest jeszcze jeden niuans - psa po jakimkolwiek szczepieniu nie wolno kąpać wcześniej niż tydzień później..

Oczy, uszy, pazury, zęby

Dużo uwagi poświęca się higienie..

Oczy będzie często podlewać - jest to normalne zjawisko przy „kichaniu”. Ale pozostałe po tym smugi należy natychmiast usunąć (wraz z wydzielinami, które pojawiły się po śnie).

Wskazane jest, aby nie czekać, aż staną się chrupiące. Najłatwiej jest wziąć wacik zamoczony w słabym roztworze kwasu borowego, bulionie rumiankowym lub nawet zwykłych liściach herbaty. Pranie zaczyna się od wewnętrznego rogu, stopniowo dochodząc do zewnętrznego narożnika wzdłuż wzrostu wełny.Raz dziennie będziesz musiał sam przepłukać oczy. Używają balsamów takich jak Oftolavas. Otwierając powieki, upuść płyn na jabłko i delikatnie przetrzyj oko wacikiem lub gazą. Odpowiednia jest również tkanina bawełniana bez ostrych krawędzi. Nie stosuje się zwykłej waty - pozostawia kosmki na błonie śluzowej.

Wszystko jest niezwykle proste, poza tym, że pojemnik z balsamem należy przynieść zza głowy, aby zwierzę nie przestraszyło się przed czasem. Najlepszą porą na manipulację jest poranek, kiedy pies właśnie się obudził..

Do czyszczenia uszy szczenięta są uczone od pierwszego miesiąca. Zwykła częstotliwość zabiegu to 2 razy w tygodniu. Wystarczy owinąć palec papierową lub gazą serwetką i delikatnie wyczyścić ubytek. W tym samym czasie cała siarka nie jest usuwana, pozostawiając trochę naturalnego „lubrykantu”.Wacik również jest w porządku, ale zwinny zwierzak pierze się w każdej chwili, by drgnąć, co jest obarczone obrażeniami. Nie można odkładać czyszczenia - siarka gromadzi się szybko, a po kilku tygodniach z uszu może pojawić się nieprzyjemny zapach, wskazujący na powstanie zatyczki. Tylko weterynarz może go usunąć..

OD pazury trochę łatwiej - są cięte nie więcej niż 3 razy w miesiącu. Zwykłe nożyczki się nie sprawdzą, pazury trzeba będzie kupić w sklepie zoologicznym. Taka operacja będzie wymagać nie tylko spokoju psa, ale także sporej wprawy od właściciela: trzeba pracować szybko i ostrożnie, aby nie zaczepiać naczyń.

Aby to zrobić, złap nie więcej niż 2 mm, uspokajając i głaszcząc zwierzaka. Ostatnim akordem jest edycja pazurów za pomocą pliku. „Człowiek” sobie nie poradzi i zastosowano specjalny, z płótnem na gęsty psi pazur.Uważa się, że opieka jest bardziej kłopotliwa zęby. Podobnie jak wszystkie małe rasy, u chihuahua z czasem pojawia się kamień nazębny. Ta płytka miesza się z resztkami jedzenia i uszkadza szkliwo i siekacze. Aby temu zapobiec, ćwicz cotygodniowe oczyszczanie..

Jeśli pies jest spokojny, nakłada się na szczoteczkę specjalną pastę z ultramiękkim włosiem, a po otwarciu pyska dziąsła i zęby są traktowane „po kole”, zwłaszcza w okolicy stawów. Zoo samo w sobie jest bezpieczne, ale nadal lepiej jest je zmyć, aby nie dostało się do żołądka..

Zamiast pędzelka można użyć gazy lub wacików. W profilaktyce stosuje się tabletki przeciwbakteryjne typu Stomadex. Czas podawania wynosi 10 dni, 1 tabletkę dziennie umieszcza się pod górną wargą, gdzie rozpuszcza się ze śliną i tworzy „zbroję” dla siekaczy. Ta forma pielęgnacji powtarza się 2-3 razy w roku..

Kontrola specjalna

Pozory mylą. Mogą gryźć, ale to nie jest najgorsze. Właściciele „kichnięć” często zapominają o walecznych walorach swoich ulubieńców.

Mały łobuz może zmagać się z większym „przeciwnikiem”, a jego odwaga zostanie pomszczona. Dlatego starają się trzymać mikrodog z dala od dużych psów..

Wspomnieliśmy już o ochronie przed przeciągami i warunkami termicznymi. Ale „środki ostrożności” są wyrażone w innych zasadach, których nieprzestrzeganie może mieć smutne skutki..

Chodzi o to, jak prawidłowo wziąć „małą dziewczynkę” w ramiona. Najbezpieczniejszą opcją byłoby to: jedna ręka znajduje się pod siedzeniem, a druga lekko owija się wokół klatki piersiowej. Kości okruchów są raczej słabe, dlatego ciasne „uściski” przy nogach, brzuchu lub na obwodzie żeber są przeciwwskazane. Oczywiście, że nie „za kicz”, nawet jeśli pies jest czemuś winny.Należy pamiętać, że bardzo lubią stać na patrolu, wychodzić na łóżko, sofę lub inną „elewację”. Upewnij się, że pies nie wspina się zbyt wysoko - nawet zeskoczenie ze stołu może być śmiertelne.

Co i jak karmić swojego zwierzaka?

Chihuahua jedzą niewiele - dzienna porcja to maksymalnie 80 g karmy na 1 kg wagi.

Dieta obejmuje następujące pokarmy:

• Chude mięso dowolnego rodzaju. Możesz podawać go na surowo, tylko kurczak lepiej ugotować. Dwa razy w tygodniu zamienia się posiekaną lojalną rybą bez kości lub wątróbką.
• Dobrze ugotowana kasza jaglana, kasza gryczana lub ryż.
• Prawie każdy rodzaj „kwaśnego mleka”, z wyjątkiem mleka. Szczególnie dobrze pasują do owsianki..
• Warzywa gotowane lub gotowane na parze. Niektórzy podają surową marchewkę po jej wytarciu i dodaniu odrobiny śmietany.
• Potrzyj jabłka lub banany na małe kawałki.
• Jajka na twardo lub omlet (raz w tygodniu).

A oto lista potraw, których nie należy kłaść na talerzu:

• tłusta wieprzowina, która obciąża wątrobę;
• wszelkie kiełbasy, z których wiele jest zrobionych z czegoś;
• świeża kapusta, która wywołuje wzdęcia;
• słodycze. Słodycze, pianki i czekolada niszczą już słabe zęby, dodatkowo zaburzają kwasowość żołądka.

Dieta odbywa się trzy razy dziennie, podczas gdy produkty są łączone. Tak więc śniadanie składa się z twarogu z pokruszoną natką pietruszki. Na lunch podaje się mięso i owsiankę, na drugie warzywa lub owoce. Dla lepszego przyswajania pokarmu do porcji dodaje się łyżkę oleju roślinnego. Idealna kolacja - niezbyt późne jedzenie gulaszu z małymi kawałkami mięsa.Jest to orientacyjne menu, które można dostosować w zależności od stanu zdrowia i upodobań psa. Najważniejsze, żeby nie dawać jej dużych kawałków, a tym bardziej masywnych kości..Prostszą opcją jest sucha karma o małej frakcji. Granulat zawiera wszystko, czego potrzebuje aktywny pies. Dania te są dość drogie, ale ich użycie pozwala zaoszczędzić czas (nie trzeba tracić czasu na gotowanie psiej karmy).

Szkolenie i aktywność

Musisz pracować ze szczeniakiem od pierwszych dni jego pojawienia się w domu. Bądź cierpliwy - aktywna istota nie przyjmie od razu twoich poleceń.

Przede wszystkim uczy się psy zaspokajania swoich „potrzeb” na ulicy. Zwykle stosuje się 3-4 trzpienie dziennie. Nie zawsze można poświęcić czas na każdą taką penetrację, wtedy istnieje inne wyjście: miejsce na toaletę, w której umieszczona jest gazeta o zapachu wydzielin.Kiedy zobaczysz, że szczeniak wiruje i wącha podłogę, połóż go na gazecie. Po kilku powtórzeniach sam pobiegnie do wyznaczonego kąta. Po upewnieniu się, że ta prosta technika została już opanowana, przejdź do badania najprostszych poleceń. W żadnym wypadku nie podnoś głosu, maksimum, na jakie Cię stać, to wyraźne „fu!”.

Wymagane są codzienne spacery. Dla dorosłego zwierzęcia wystarczy 25-30 minut, podczas gdy szczenięta próbują wykluć się co najmniej dwa razy dziennie. Wraz z nadejściem chłodu czas ulega skróceniu. Strój składa się ze smyczy i miękkich szelek (nie obroży). W zimnych porach roku lub przy silnym wietrze załóż koc.

Na spacer wybierz spokojne miejsce, najlepiej park na obrzeżach. Hałas samochodów, duża liczba ludzi i innych zwierząt może przestraszyć psa, powodując stres. Tempo jest przyspieszane bez pośpiechu, bez długich biegów. Delikatnie szarp zwierzaka, jeśli zbyt gorliwie biegnie za ptakami - takie ćwiczenia mogą sprawiać kłopoty.Upewnij się, że kochający ciepło pies nie przegrzewa się na słońcu (zwierzęta znacznie częściej niż my łapią udar słoneczny).

Są tak samo aktywni w domu, jak na zewnątrz. Bieganie z jednego pokoju do drugiego to norma. Spróbuj usunąć niebezpieczne rzeczy z trasy. No cóż, nie zapomnij zajrzeć pod nogi, zamykając drzwi (w przejściu dosłownie w ciągu jednej sekundy może pojawić się sprytne „kichnięcie”).

Choroby rasy

Pies Chihuahua, jak mówi nam opis rasy, wyróżnia się delikatną budową i wrodzoną zwinnością. Połączenie tych dwóch cech wpływa na jej zdrowie..

Do „ogólnych” ran należą:

• zanik siatkówki;
• reumatyzm;
• zwichnięcie rzepki;
• niski poziom cukru we krwi (hipoklemia);
• nieprawidłowe działanie zastawki mitralnej serca (dysplazja);
• nużyca;
• kamica moczowa;
• problemy z pniem płucnym (w szczególności zwężenie);
• problemy z zębami i dziąsłami.

Śmiertelność podczas porodu utrzymuje się na dość wysokim poziomie (w porównaniu z innymi rasami) - mała suka z trudem „rozdaje” duże mioty.

Na szczęście wszystkim tym dolegliwościom można zapobiec, stosując odpowiednią pielęgnację i uwagę. Ale wszystkie Chihuahua bez wyjątku mają inną charakterystyczną cechę, która z powodu ignorancji właścicieli może przekształcić się w nowe problemy..

Szczenięta rodzą się z nieuformowaną czaszką, która rozwija się do 3-4 miesięcy. Jest to obarczone ryzykiem wodogłowia (obrzęku mózgu), które zwiększa się wielokrotnie przy niewłaściwym obchodzeniu się z dzieckiem. Więc nie spiesz się, aby za bardzo prasować dziecko.Teraz już wiesz, jak zadbać o małych „Meksykanów”, co jest powodem zachowania takiego piękna w zwykłym mieszkaniu. Mamy nadzieję, że informacje będą przydatne, a piesek zachwyci całą rodzinę na długie lata. Bardziej pozytywne!