Chesapeake bay retriever: wzorzec rasy, utrzymanie, pielęgnacja, szkolenie (+ zdjęcia)

Chesapeake Bay Retriever to mało znany pies myśliwski należący do sekcji czworonożnych gliniarzy.

. Relatywnie niska popularność jest uzasadniona mocnymi argumentami. Jednym z głównych argumentów jest konkurencja. Sami oceń, z którą rasą będzie w stanie konkurować Labrador retriever, niejednokrotnie uznawany za najpopularniejszą rasę na świecie ... i te psy są do siebie podobne.

To interesujące! W miejscu urodzenia rasy, w stanie Maryland, rasa została uznana za oficjalny symbol!

Odniesienie do historii

Chesapeake Bay Retriever jest jednym z przedstawicieli grupy psów myśliwskich. Ciekawe, że tylko ta rasa została wyhodowana w USA i ma jednocześnie kilka uderzających cech rasy. Nie ma danych o starożytnych przedstawicielach rasy ani jej pierwotnym pochodzeniu, dlatego uważa się, że Chesapeake Bay Retriever został uzyskany przez krycie retrievery i inne psy myśliwskie.

To interesujące! Nazwa rasy pochodzi od miejsca hodowli - wybrzeża Zatoki Chesapeake.

Na tle mgły, która spowija historię rasy, Chesapeake Bay Retriever ma wiele odniesień w literaturze na temat psów sportowych i myśliwskich. Trendy hodowlane dla tej rasy powstały z konieczności, myśliwi potrzebowali psów-kaczek, które mogłyby pracować w zimnej wodzie. Na wybrzeżu zatoki Chesapeake i pobliskich wysp powstało jednocześnie kilka szkółek, dzięki którym hodowla wzrosła..

W połowie XIX wieku Chesapeake Bay Retriever był znany w Ameryce i na świecie, ale tych psów nie widziano na własne oczy. Zainteresowanie było tak duże, że myśliwi przyjeżdżali do ojczyzny rasy, aby przyjrzeć się czworonożnym w akcji, a jeśli mieli szczęście, to z nimi pracować..

W tym okresie żłobki pokazały światu najbardziej znanych producentów i przedstawicieli rasy. Chesapeake Bay Retriever zaczęli pojawiać się na próbach i wystawach jako goście. Wydajność i harmonijna budowa nie pozostawiły ekspertów obojętnymi, a rasa miała bardzo duże szanse na rozwój. Wraz z sukcesem pojawił się również czynnik negatywny - psy emanowały silnym zapachem, przez co stały się niechcianymi gośćmi w miejskich mieszkaniach..

Chesapeake Bay Retrievers rozpoczęli nierówną walkę ze swoimi naturalnymi konkurentami, retrieverami. Dziś widzimy, że walka była przegrana, ale może tak będzie najlepiej.. Chesapeake Bay Retriever to bardzo specyficzny pies, który potrzebuje pracy, zajmuje własną niszę, ustępując „rodzinie” Labrador Retriever.

To interesujące! Z nieznanych przyczyn w jednej z największych szkółek rasy Chesapeake Bay Retriever w XX wieku zniszczono wszystkie rekordy hodowlane..

Wygląd

Chesapeake Bay Retriever to wyjątkowy pies pracujący, który z łatwością potrafi poluj na lądzie iw wodzie. Szczególną zaletą są umiejętności pracy w silnych prądach, przeciwnych wiatrach, krytycznie niskich temperaturach powietrza oraz w kruszonym lodzie.

Zewnętrzna cecha rasy to szeroka czaszka, długie i miękkie szczęki. Dobra równowaga ciała w proporcji długości pleców, nóg, klatki piersiowej i szerokiego zadu zapewnia Chesapeake Bay Retriever pełną swobodę ruchów. Niezbyt długa, ale bardzo gruba i szorstka sierść, powinna być obficie zaimpregnowana specjalnym lubrykantem chroniącym psa przed zamoczeniem. Chesapeake Bay Retriever mają jasne oczy pomimo bogatego koloru, który jest również uważany za szczególną cechę rasy..

Silna konstytucja łączy się z harmonią, którą oceniają proporcje. Jednym z ważnych wskaźników jest długość tułowia, która jest tylko nieznacznie mniejsza niż wysokość w kłębie. Wysokość i waga psów jest ściśle kontrolowana, a osoby, które nie osiągnęły lub nie przekroczyły limitów, są surowo odrzucane:

• Psy: 58,4-66 cm - 29,5-36,3 kg.
• Suki: 53,3-60,9 cm - 24,9-31,7 kg.

Ważny! Chesapeake Bay Retriever jest psem silnym i silnie zbudowanym, ale standard rasy zapewnia zwinność, zwinność i pewność siebie..

Standard rasy

• Głowa - duże, z szerokim czołem i umiarkowanie zaznaczonym przejściem do przedniej części. Długość grzbietu nosa i czaszki jest prawie równa, przednia część jest szeroka, ale zwęża się w kierunku nosa. Koniec kufy jest tępy. Wargi cienkie, dobrze przylegające, pigmentowane, zadbane.
• Zęby - zgryz duży, biały, prawidłowy (nożycowy) i kompletny. Wobec braku innych niedociągnięć i prawidłowej budowy, powiedzmy zgryz prosty (cęgowy).
• Nos - mały, prostokątny, bardzo wrażliwy.
• Oczy - średnie, szeroko rozstawione, owalne, wyraziste. Kolor irysów jest jasny w palecie żółtej lub pomarańczowo-brązowej.
• Uszy - średniej grubości, miękki, niezbyt duży, obniżony do głowy, ale nie spłaszczony.
• Ciało - harmonijna i mocna budowa. Szyja poszerzona w kierunku kłębu o wyrazistej muskulaturze. Linia grzbietu wznosi się od kłębu do zadu. Grzbiet krótki, umięśniony, szeroki. Mostek jest obszerny, głęboki i owalny.
• Odnóża - mocny, mocny, równy, swobodny w ruchu, dobrze umięśniony o mocnej kości. Łopatki skośne, śródręcza skośne, niezbyt długie. Tylne nogi są dłuższe i mocniejsze niż przednie. Uda wydłużone, szerokie, kolana pod naturalnym szumem, staw skokowy elastyczny. U psów pracujących należy usunąć wilcze pazury..
• Ogon Długość do stawu skokowego, zwęża się od nasady do końca, wygląda na grubą i ciężką. Stań swobodnie opuszczony lub w jednej linii z plecami. Ogon jest prosty lub w kształcie szabli, nigdy nie zawijany ani drapowany na grzbiecie.

Rodzaj i kolor szaty

Włosy okrywowe grube, twarde, nie dłuższe niż 4 cm. Podszerstek jest bardzo gęsty, tkany. W budowie włos na pysku i nogach krótszy niż na tułowiu, gęsty, prosty. Pióra są opcjonalne, ale dopuszczalne w bryczesach i tylnej części ogona.

Ważny! Sierść Chesapeake Bay Retriever pokryta jest przez cały rok tłuszczem, który odpycha wodę i chroni psy przed zamarzaniem. Eksperci porównują sierść ochronną rasy z grubym, kaczym upierzeniem.

Pod względem umaszczenia wymagania standardu rasy nie są zbyt jednoznaczne. Białe plamy są niepożądane, ale jeśli są małe, zlokalizowane na klatce piersiowej, czubkach łap, brzuchu lub wewnętrznej stronie ud, nie zepsują wyniku. Preferowane są psy monochromatyczne. Nie ma wyraźnych wymagań co do koloru szaty, to znaczy kolor włosia ochronnego musi odpowiadać środowisku pracy i różnić się brązową paletą. Pomimo niejasności sformułowania, to właśnie sierść i jej konsystencja są przedmiotem szczególnej uwagi podczas oceny Chesapeake Bay Retriever na ringu..

Uwaga! Blizny otrzymane podczas pracy nie powinny wpływać na ślady wystawiennicze.

Charakter i szkolenie

Chesapeake Bay Retriever to prawdziwie wartościowa rasa, wyróżniająca się osiągami, inteligencją i opanowaniem pomimo zdrowej pasji myśliwskiej. W przeciwieństwie do najbardziej przyjaznych czworonożnych, przedstawiciele rasy mają cechy ochronne i są bardzo przywiązani do właściciela.

W życiu codziennym postać Chesapeake Bay Retriever zaskakuje pozytywnością, aktywnością i pogodą ducha. Jednak czworonogi są gotowe w każdej chwili zmienić nieostrożność w kondycję do pracy, a to także ogromny plus dla koneserów psów myśliwskich. W pracy są niestrudzeni, celowi, kontrolowani i odważni.

Uwaga! Chesapeake Bay Retriever bardzo lubi wodę i nie przegapi okazji do kąpieli w żadnym zbiorniku wodnym.

Chesapeake Bay Retriever to pies wszechstronny, który nie traci swoich umiejętności podczas intensywnego treningu w jednym kierunku. Wykazują jasne, towarzyskie usposobienie, wykazują tendencję do agresji terytorialnej, która przy odpowiednim wykształceniu odradza się w umiejętności bezpieczeństwa. Jest też trudność, ani jednej umiejętności Chesapeake Bay Retriever nie należy pozostawiać przypadkowi, to znaczy psa trzeba uczyć wszystkiego, ale etapami.

W okresie dojrzewania czworonogi, zwłaszcza samce, stale sprawdzają właściciela pod kątem cech przywódczych.. Przedstawiciele rasy potrzebują twardego, ale kompetentnego podejścia, ponieważ bez cienia wątpliwości twierdzą, że są liderem stada. Dominacja jest zaostrzona i może stać się problematyczna, jeśli pies nie jest w stanie pracować.

Należy pamiętać, że Chesapeake Bay Retriever jest psem dużym i silnym, mimo że należy do rasy średniej. Musisz mieć pewność, że zwierzak jest pod kontrolą, nawet jeśli zarządza tylko motywami ochronnymi. tak poza tym, przedstawiciele rasy bardzo lubią szczekać, pokazując swoje intencje, więc jeśli nie jesteś gotowy na hałas, powinieneś dokładnie przemyśleć, czy ta rasa jest dla Ciebie odpowiednia.

Wychowywanie Chesapeake Bay Retriever zaczyna się od aktywnej socjalizacji. Szczeniak powinien dużo chodzić, komunikować się z krewnymi i nieznajomymi. W przypadku osób szczególnie temperamentnych konieczna jest ciężka praca, a czasem uczenie prawidłowego użycia siły. Codzienny trening, bez odniesienia do umiejętności, jest obowiązkowy dla prawidłowego rozwoju psychicznego psa, ponieważ Chesapeake Bay Retriever jest rasą bardzo aktywną. Najlepszym ładunkiem dla przedstawiciela rasy jest polowanie lub pływanie.. Codzienne spacery nie powinny trwać krócej niż godzinę lub ograniczać się tylko do zaspokojenia potrzeb.

Uwaga! Prawie wszystkie przypadki agresji u Chesapeake Bay Retriever są związane z brakiem ruchu..

Chesapeake Bay Retriever będzie doskonałym współlokatorem inny pies, jeśli pozwala na to przestrzeń życiowa. Czworonożne zwierzęta są cierpliwe i tolerancyjne wobec kotów, jeśli nie chodzi o ochronę pożywienia lub dzielenie terytorium. W stosunku do dzieci są bardzo delikatni i czuli. Nie zapominaj jednak, że przedstawiciele rasy nie będą posłuszni dzieciom, ponieważ nie uważają ich za liderów..

Sekretem udanego treningu jest cierpliwość trenera i umiejętność rozwiązywania problemów. Psy są bardzo inteligentne i elastyczne, jeśli naprawdę rozumieją, czego się od nich wymaga. W odpowiedzi na posłuszeństwo żądają uwaga i komunikacja, tych radości nie można zaprzeczyć. Właściciele, którzy mieli miejsce, zauważają, że zwierzęta uczą się poleceń w średnim tempie, ale wydziwianie uczyć się szybko.

Uwaga! Na etapie powstawania rasy to właśnie charakter był głównym wyznacznikiem doboru osobników hodowlanych.

Polowanie

Budowa ciała i temperament pozwalają Chesapeake Bay Retriever pracować do późnej starości. Uważa się, że przedstawiciele rasy z wiekiem zdobywają doświadczenie, to znaczy stają się bardziej wartościowi pod względem łowieckim. Na polowaniu psy ostrożny stosunek do ptaka. Czworonożny ma dość głęboką paszczę, aby nakarmić nawet dużą zdobycz, nie miażdżąc jej ani nie uszkadzając.

Uwaga! Chesapeake Bay Retriever tylko znajduje i podnosi ptaka, psy nie są zainteresowane dogonieniem i zabiciem zdobyczy.

Przyjemnie jest używać przedstawicieli rasy do pracy na wodzie. Korzyści są widoczne zimą, kiedy zbiorniki wodne są zamarznięte. Dzięki smarowaniu sierść Chesapeake Bay Retriever pozostaje całkowicie sucha lub ledwie wilgotna po otrzepaniu. Nie z całkowitą pewnością, ale mimo to możemy powiedzieć, że przedstawiciele rasy są wyjątkowi pod tym względem i nie mają konkurencji..

Konserwacja i pielęgnacja

Pierwszą rzeczą, którą musisz wiedzieć o Chesapeake Bay Retriever jest przedstawiciele rasy pachną, jest silny i nie ma sensu z nim walczyć. Naturalny lubrykant wełny to tłuszcz o specyficznym aromacie. Im więcej będziesz kąpać się zwierzę, tym więcej tłuszczu zostanie uwolnione i tym silniejszy stanie się zapach. Wniosek jest oczywisty: trudno jest trzymać takiego psa w mieszkaniu, ale dobrą wiadomością jest to, że Chesapeake Bay Retriever może mieszkać na izolowanym wybiegu w okolicy.

Nie zaleca się kąpieli Chesapeake Bay Retriever, z wyjątkiem sytuacji, gdy pies rozpryskuje się w stawie. Stosowanie jest niepożądane szampony lub produkty perfumowane, ponieważ każdy negatywny wpływ na smarowanie sierści spowoduje jej uszkodzenie. Konieczne jest regularne czesanie, aby równomiernie rozprowadzić tłuszcz na sierści psa. W sezonie linienie, psa trzeba codziennie drapać. Biorąc pod uwagę gęstość sierści, do rozczesywania nadają się tylko te wysokiej jakości. Akcesoria do pielęgnacji psów półdługowłosych.

Ważny! Chesapeake Bay Retriever nie toleruje upałów, zwłaszcza jeśli pies musi pracować.

Wieloletnie doświadczenie odpowiedzialnych właścicieli opracowało recepturę na zdrowie psów, a polega ona na codziennym badaniu, które trwa 5-15 minut. Wieczorem po jedzeniu lub przed snem należy zbadać ciało psa pod kątem zadrapań, wypadania sierści, obecności pasożyty. Codzienne badanie obejmuje ocenę stanu:

• Oko - czysty, dobroduszny wygląd i normalne powieki, bez zaczerwienień, zmętnień, wydzieliny.
• Uszy - brak silnego zapachu, płytki nazębnej.
• Zęby - brak pęknięć, wyszczerbione zęby. U zwierząt z ukąszeniem bezpośrednim ryzyko powstania kamień nazębny, dlatego raz w miesiącu (lub zgodnie z zaleceniami lekarza) profilaktycznie czyszczenie.
• Pazury - brak pęknięć, rozwarstwień, wiórów. Raz na 2-3 tygodnie pazury (w razie potrzeby) odciąć.

Ważny! Jeśli retriever jest pozbawiony możliwości pracy, dla czwórki wymagane są bardzo dynamiczne spacery i sport..

W rzeczywistości rasa średniej wielkości wyrasta na dość dużego psa, który wymaga dużo uwagi podczas karmienia. Szczenięta Chesapeake Bay Retriever rosną szybko, co powoduje niedobory mikroelementów i witaminy. Błędów na etapach aktywnego wzrostu szczenięcia nie da się naprawić, więc jeśli nie masz doświadczenia, musisz dokładnie przestudiować kwestię sporządzenia zbilansowanej diety lub nakarmić zwierzaka wysokiej jakości produktami przemysłowymi.

Doświadczenia właścicieli pokazują, że karmienie przemysłowe dorosłych psów jest bardziej ekonomiczne, pomimo wysokich cen produktów. Jednak w tym stwierdzeniu jest wiele niuansów.. Żywienie naturalne Kupuje wysokiej jakości jedzenie i regularnie przygotowuje jedzenie dla psa. Niemożliwe jest karmienie Chesapeake Bay Retriever resztkami ze stołu lub odcięcie go, a raczej tego typu karma nie pozostawi zwierzęciu szansy na zdrowie.

Ważny! Przy naturalnym karmieniu pies jest zobowiązany do przyjmowania suplementów witaminowo-mineralnych.

Innym ważnym czynnikiem jest dzienne spożycie pokarmu. Chesapeake Bay Retrievers jedzą wszystko, co dają, co może prowadzić do wielu negatywnych konsekwencji. Przekarmiając szczeniaka możesz nie zauważyć problemu, gdyż pies szybko rośnie i nie przybiera na wadze. Gdy tylko aktywny wzrost ustanie, zwierzę zacznie nabierać nadwaga, a Chesapeake Bay Retriever przyzwyczajony do obfitego karmienia będzie stanowczo protestować przeciwko tej diecie. Jeśli nie masz pewności co do właściwej diety, skontaktuj się z hodowcą lub weterynarzem.

Zdrowie

Chesapeake Bay Retriever to raczej rzadka rasa i niewiele jest informacji na temat jego zdrowia. Wiadomo, że średnia długość życia psów waha się od 10 do 12 lat i ulega znacznemu skróceniu, jeśli warunki przetrzymywania nie odpowiadają potrzebom. Z dziedzicznych dolegliwości wyróżnia się:

• Choroba von Willebranda - choroba krwi, a dokładniej układu krwiotwórczego, prowadząca do nieoczekiwanego krwawienia z błon śluzowych. W przeciwieństwie do hemofilii choroba jest spowodowana brakiem czynnika vWD we krwi. Niebezpieczeństwo śmiertelnego krwawienia wewnętrznego. Choroba dzieli się na trzy typy, w zależności od przyczyny. We wszystkich trzech przypadkach diagnozę przeprowadza się na podstawie badań krwi.
• Dysplazja stawy biodrowe - dolegliwość wynikająca z nieprawidłowego rozwoju lub naturalnego otarcia stawów. Choroby, z powodu ciągłego stresu, są bardziej podatne na duże i pracujące psy. Większość lekarzy jest przekonana, że ​​pojawienie się dysplazji jest związane tylko z genetyką, ale choroba może pojawić się wcześniej lub jaśniej, z powodu niewłaściwej pielęgnacji i konserwacji.

Uwaga! We wszystkich znanych żłobkach Chesapeake Bay Retrievers sprzedawane są szczenięta z certyfikatami potwierdzającymi brak dysplazji od producentów.

Ze względów rodowodowych praktycznie wszyscy setery i gracze mają tendencję do:

• Zanik siatkówki To choroba, która występuje na tle kilku procesów związanych ze zwyrodnieniem tkanki oka. Choroba może wystąpić z powodu niewłaściwej opieki lub z powodu dziedziczności. Atrofia jest utajona (powolna) lub ostra (szybka), ale w każdym przypadku prowadzi do ślepoty. Choroba jest nieuleczalna, ale jej postęp można spowolnić stosując terapię podtrzymującą.
• Zaćma - rozwija się w jednym lub obu oczach, postępuje nie zawsze synchronicznie. Uważa się, że zaćma jest chorobą starszych psów, ale u ras z predyspozycjami choroba może wystąpić w młodym wieku. Na tle choroby następuje zmiana tkanki soczewki, co prowadzi do jej zmętnienia. Choroby nie leczy się zachowawczo, ale ogranicza ją wsparcie terapeutyczne.
• Jaskra - zbiorcza koncepcja wskazująca na wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego z kilku powodów. Najczęstszą przyczyną jaskry jest zaćma lub czynniki dziedziczne. Choroba zawsze dotyka obu oczu, ale najczęściej ciśnienie w jednym oku jest większe niż w drugim.

Psy myśliwskie są bardzo narażone na kontuzje robaki i krwiopijcy pasożyty, w porównaniu z psami miejskimi, które nie pracują na wolności. Faktem jest, że miasto jest zamieszkane przez pewne rodzaje pasożytów, które są podatne na dziewicze substancje profilaktyczne..

W lesie, zwłaszcza w pobliżu zbiorników wodnych, mogą żyć rzadkie pasożyty, których nie da się usunąć przeciętnymi środkami. Jeśli zauważysz, stan psa pracującego powinien być stale monitorowany następujące objawy po odrobaczeniu, wtedy pies jest dotknięty robakami, na które nie ma wpływu szeroki zakres leku:

• Letarg, apatia, gwałtowna zmiana nawyków i gustów.
• Trwałe podrażnienie skóry.
• Słaby apetyt, utrata masy ciała na tle nawykowego jedzenia.
• Regularne zaparcia, biegunka, wymioty lub namawianie.
• Intensywne oddzielanie śliny.
• Otwarty brzuch.
• Spowolnienie wzrostu u szczeniąt.
• Obecność śluzu, jaj lub robaków w kale.

Idź do lekarza i nie eksperymentuj, podając psom leki innych marek, nie poprawisz sytuacji, a tylko jeszcze bardziej osłabisz organizm zwierzaka. Podobna rada dotyczy problemów skórnych i swędzenia niewiadomego pochodzenia..

Zdjęcie