Płaczące porosty u psów: objawy i leczenie

Pojawienie się płaczącego porostu (płaczącego zapalenia skóry) u zwierzęcia może pozostać niezauważone przez pewien czas, aż zmiana zacznie obejmować duże obszary. Najczęściej występuje u tych ras psów, które mają długie włosy, podczas gdy rasy krótkowłose rzadziej cierpią z tego powodu. Właściciele muszą znać objawy tej choroby, aby natychmiast zidentyfikować problem i udać się do lekarza weterynarii na leczenie..

Często płaczące porosty są mylone z patologią zakaźną i starają się chronić domowników przed zwierzęciem, ale w rzeczywistości ta choroba nie jest przenoszona na ludzi, podobnie jak inne psy, więc nie należy obawiać się kontaktów.

• reakcje alergiczne na niektóre składniki żywności;
• zaburzenia układu hormonalnego;
• obniżona odporność po wystąpieniu ostrych patologii;
• niewłaściwe leczenie alergii;
• emocjonalne przeciążenie i stres;
• nieprzestrzeganie zasad higieny trzymania zwierzęcia.

Czasami płaczące porosty stają się chroniczne z okresami remisji i zaostrzeń. Istnieje dziedziczna skłonność do tej choroby, więc musisz dowiedzieć się, czy rodzice szczeniaka cierpieli na podobne zaburzenia.

Objawy i oznaki

Pierwszą rzeczą, którą może zauważyć właściciel psa, są obszary zapalne na skórze wielkości 10 centów. Takie formacje pojawiają się najczęściej na brzuchu, plecach, policzkach i przy uszach. Ale czasami objawy mogą wystąpić w pobliżu ogona, szyi i łap. W dotyku czuje się, że są przekrwione, to znaczy gorące, a kiedy ich dotykasz, pies wykazuje oznaki niepokoju.

Dalsze objawy rozwijają się w ten sposób:

• W miejscach zapalenia pojawiają się bąbelki z żółtawym lub różowym płynem. Po kilku dniach pękają, a lepka zawartość wychodzi, brudząc wełnę.
• Po kilku dniach odsłonięte obszary zaczynają łysić częściowo lub całkowicie. W rezultacie pozostaje łysina lub bardzo rzadka wełniana osłona, przez którą widoczny jest stan zapalny surowiczej skóry.
• Na ostatnim etapie powstaje ropny śluz, który z czasem wysycha. Łuski i wysuszone kawałki rozpadają się, pozostawiając cienką, błyszczącą skórkę, która jest jaskrawoczerwona lub niebieskawa.

Co więcej, płacz rozprzestrzenia się na nowym terytorium, powtarzając cykl rozwojowy.

Od samego początku wystąpienia objawów pozbawienie psa wyraża zaniepokojenie: aktywne drapanie swędzących obszarów z taką intensywnością, że może je uszkodzić i rozerwać do krwi. Często zwierzę próbuje polizać rany, przeszkadzając w ich gojeniu. Z tego powodu objawy dodatkowego zakażenia zmian skórnych są często dodawane do pierwotnych objawów..

Płaczący porost płynie powoli. Czasami wydaje się, że zaczyna mijać, ale potem zaczyna się od nowa. Jeśli nie podejmiesz działań ukierunkowanych na leczenie, choroba rozprzestrzenia się po całym organizmie i prowadzi do poważnego stanu zwierzęcia, które staje się wytarte lub prawie wyłysiałe. Zwierzę może zachowywać się niespokojnie, agresywnie, w depresji, a czasem odmawiać jedzenia i wody.

Diagnostyka

Niemożliwe jest ustalenie laikowi, że jego pies jest chory na płaczące zapalenie skóry, a nie na inny rodzaj choroby skóry. Nawet profesjonalny weterynarz-dermatolog nie będzie w stanie tego zrobić przy prostym oględzinach. Wypadanie i przerzedzenie włosów, pojawienie się czerwonych plam na skórze towarzyszy przebiegowi wielu patologii.

Aby w pełni zidentyfikować objawy i przepisać leczenie, będziesz potrzebować diagnozy składającej się z następujących badań:

• Kontrola w świetle lampy Wood z odległości 15-20 cm Na podstawie koloru dotkniętego obszaru lekarz weterynarii może ocenić przyczyny zapalenia.
• Badanie mikroskopowe. Pomaga zidentyfikować obecność pasożytów lub drobnoustrojów na sierści, które mogą powodować patologię.
• Skrobanie i analiza bakteriologiczna. Pozwala wyhodować drobnoustroje na pożywce, która spowodowała wystąpienie objawów, a także określić ich wrażliwość na różne grupy antybiotyków, co pomoże w przepisaniu leczenia.

Po wykluczeniu innych rodzajów dermatoz i potwierdzeniu pierwotnej diagnozy lekarz weterynarii przechodzi do przepisania przebiegu leczenia.

Leczenie

Leczenie płaczących porostów odbywa się w sposób złożony, oznacza to nie tylko stosowanie przepisanych leków, ale także wymaga wdrożenia pewnych zasad opieki nad psem.

Musisz nastawić się na długotrwałe leczenie: średnio od 3 do 10 tygodni. Nie można z góry przewidzieć, jak szybko będzie można pozbyć się porostów. Tylko lekarz weterynarii określi, jak organizm zwierzęcia reaguje na leczenie i powie, kiedy należy przerwać kurs.

Główne punkty terapii to:

• Korekta diety i odżywiania. Wszystkie tłuste potrawy, mięso i ziemniaki są usuwane z menu. Możliwe przejście na hipoalergiczne rodzaje paszy.
• Aby zmniejszyć stan zapalny, doustnie stosuje się leki takie jak „Mercurius Corrozivus” lub „Sulphur-3”.
• Zastosuj bandaże nasączone maściami i kremami na dotknięte obszary, aby zmniejszyć swędzenie i przekrwienie.
• W celu delikatnego usunięcia strupów podczas zabiegów higienicznych całe ciało myjemy kreoliną lub mydłem karbolowym dla zwierząt. Leczenie wysuszonych strupów przeprowadza się szczególnie ostrożnie.
• W celu zwiększenia odporności przepisywane są kompleksy witaminowe i leki immunomodulujące („Immunofan” lub „Gamavit”).

Podczas leczenia porostów konieczne może być noszenie kagańca lub specjalnej obroży dla zwierząt, która zapobiega wylizaniu leków i uszkodzeniu ran.

Wymagania higieniczne dotyczące leczenia płaczących porostów są bardzo surowe i obejmują następujące środki:

• przeprowadzanie codziennego czyszczenia na mokro w całym mieszkaniu lub domu za pomocą środków dezynfekujących;
• codzienna wymiana / mycie legowiska lub miejsca do spania zwierzęcia;
• codzienne mycie karmnika dla psa i zabawek środkami dezynfekującymi.

Spełnienie wszystkich tych wymagań pozwoli w jak najkrótszym czasie złagodzić stan zwierzęcia, a na koniec kuracji - zapomnieć o przykrej chorobie. Aby zapobiec występowaniu płaczących porostów w przyszłości, będziesz musiał okresowo sprawdzać psa u weterynarza i samodzielnie badać skórę pod kątem ognisk zapalenia.