Testy alergiczne na psach: zalety i wady technik
Alergie mogą być prawdziwym „koszmarem” dla weterynarzy i hodowców. Rozwija się z prędkością błyskawicy, może doprowadzić do śmierci zwierzaka, ale jego natury często można tylko odgadnąć. Aby zrozumieć, co dokładnie spowodowało nieodpowiednią reakcję organizmu, u psów stosuje się testy alergiczne.
Zadowolony
Co to są testy alergiczne, rodzaje metod
Jak sama nazwa wskazuje, jest to specjalna technika diagnostyczna mająca na celu identyfikację przyczyn alergii. W tym przypadku „przyczyna” odnosi się do określonych alergenów, tj. substancje, po dostaniu się do organizmu, rozwija się patologiczna, nieuzasadniona silna reakcja.
Współczesna medycyna weterynaryjna dysponuje trzema wersjami tej techniki:
- Rozważany jest standardowy (i najczęstszy) skórny test alergiczny.
- Badanie krwią. Technika jest dokładna, droga i niebezpieczna. podczas tego zwierzęcia może dojść do wstrząsu anafilaktycznego, obarczonego śmiercią.
- Najnowocześniejszą, wysokiej jakości i całkowicie bezpieczną metodą jest test z włókna szklanego (probówki)..
Technika testów skórnych
Przed zabiegiem wełna znajdująca się na boku lub innej części ciała (zwykle kwadrat o wymiarach 10x10 cm) jest starannie przycinana i golona. Należy to zrobić nie wcześniej niż dzień przed badaniem. Wymóg ten wynika z faktu, że skóra musi być nienaruszona, ale podczas golenia skóra nieuchronnie ulega mikrourazowi. Następnie na skórę nakładane są tak zwane „dziury Finna”.. Podczas tego procesu na skórze wykonuje się najmniejsze nacięcia (otwory) w szachownicę. Wciera się w nie alergen (każde nacięcie jest osobne), po czym skórę pokrywa się obojętną wodoodporną substancją i dodatkowo przykrywa bandażem.
Ważny! Musisz wykonać cięcia tak, aby między każdym „otworem” było miejsce na co najmniej cztery nowe cięcia!
Pies musi nosić kombinezon i obrożę chirurgiczną, aby nie dopuścić do zarysowania miejsc aplikacji alergenów. Dokładnie po 48 godzinach zdejmuje się wszystkie „szaty” i ocenia obecność i nasilenie reakcji skórnych. Jeśli żaden alergen nie zareagował, wykonuje się nowe nacięcia na całych obszarach skóry i wszystko się powtarza. Reakcję uważa się za pozytywną, gdy obszar skóry jest zaczerwieniony i zaogniony..
Badanie krwi
W takim przypadku pobiera się próbkę krwi od psa, który był trzymany na szybkiej diecie przez 8 godzin.. Ważny stan - zwierzę musi w tym czasie mieć oznaki reakcji alergicznej. Na podstawie chemicznych i serologicznych badań krwi czasami można określić rodzaj alergenu, a także dowiedzieć się, jak ciężka (intensywna) jest alergia.
Jeśli specjalista ma już podejrzenia, co dokładnie powoduje reakcję, rzekomy alergen jest wstrzykiwany do organizmu psa na pół godziny przed pobraniem krwi. To niebezpieczne (ryzyko anafilaksji), ale czasami nie ma innego wyjścia.
Metoda probówki i jej zalety
Jak już pisaliśmy, najnowocześniejszą jest metoda z włókna szklanego (probówki). W rzeczywistości można go porównać do klasycznego testu skórnego, ale wykonuje się go z krwią iw probówce. Wszystko jest bardzo proste. Pobierana jest krew zwierzęcia, alergen i specjalny sorbent. Wszystko jest mieszane, wstrząsane, sorbent jest ekstrahowany i przesyłany do analizy chemicznej. Jeśli we włóknach substancji sorpcyjnej znajduje się histamina, to alergenem użytym w reakcji jest dokładnie ta substancja, na którą jest uczulony pies.
Dzięki tej metodzie można zidentyfikować nie tylko sam fakt obecności alergii, ale także stopień jej rozwoju (im więcej histaminy tym gorzej). Główną zaletą tej techniki jest absolutne bezpieczeństwo dla zwierzaka.. Znane są przypadki, w których podczas rutynowych testów skórnych zwierzęta padały anafilaksja (niestety dzieje się tak nawet z lekarzami). Metoda probówki całkowicie wyklucza tak smutny wynik.
Ponadto wykrycie niektórych rodzajów alergii za pomocą testów skórnych jest prawie niemożliwe, a identyfikacja określonych alergenów za pomocą konwencjonalnego badania krwi może być trudna. Klasycznym przykładem jest alergia pokarmowa. Test z probówki pozwala bez większych trudności określić tę odmianę..