Russian toy terrier: świetny przegląd rasy (+ zdjęcia i wideo)

Dziś rasa nazywa się Russian Toy, ale dla wielu przestarzała nazwa to Russian Toy Terrier. Popularny ze względu na towarzystwo i niewielki rozmiar, Toychik stał się kolejnym powodem do dumy rosyjskich hodowców.

Nie ostatnią rolę odegrała moda na małe pieski, które można nosić w torbie. Rosyjska zabawka stała się dość poważnym konkurentem dla Yorka, ponieważ w przeciwieństwie do swojego rywala ma krótkie włosy i nie potrzebuje regularnych fryzur..

Odniesienie do historii

Rasa Russian Toy Terrier zaczęła symbolizować status i służyć jako ozdoba w domach od początku XIX wieku. Co więcej, psy powstały znikąd i natychmiast w dużej liczbie. Ten rozwój wydarzeń można wyjaśnić tylko jednym faktem - hodowla nowej rasy w oparciu o pulę genów psów sprowadzonych do kraju z zagranicy. Nie ma co do tego wątpliwości najbliższym przodkiem rosyjskiej zabawki jest karłowaty Manchester Terrier lub angielski Toy Terrier. W domu te psy zasłynęły jako łapacze szczurów i towarzysze.

Oficjalna historia rasy rozpoczęła się po rewolucjach i wojnach, w latach 50-tych XX wieku. Kataklizmy i bitwy polityczne wyczerpały rasę, na terytorium kraju pozostały dziesiątki psów rasowych, a tylko kilka zwierząt z dokumentami. Nadchodzące trudności nie przestraszyły moskiewskich hodowców i postanowili zrekonstruować rasę. Jak zwykle w praktyce wszystko okazało się jeszcze bardziej skomplikowane niż w teorii., wybrane do hodowli czworonogi nie w pełni odpowiadały opisowi rasy, czasami zwierzęta miały problemy zdrowotne.

10 lat zajęło hodowcom prawie całkowite odtworzenie teriera, który był kiedyś znany. Był też niuans - izolacja zootechników i opiekunów psów z ZSRR od kolegów z innych krajów. Rasa nadal była nazywana angielskim Toy Terrierem, pomimo znaczących zmian w eksterierze.. Radzieccy treserzy psów nie mieli perspektyw i musieli intuicyjnie dostosowywać standardy rasy do nieosiągalnego świata zewnętrznego.

Łatwo się domyślić, że psy tej samej rasy w Rosji i na Zachodzie były zupełnie inne.. Konserwacja tej sytuacji ciągnęła się przez 30 lat, sytuacja zmieniła się dramatycznie po upadku żelaznej kurtyny. Zootechnicy, hodowcy, opiekunowie psów i po prostu miłośnicy psów mogli zobaczyć efekty 30 lat pracy zagranicznych kolegów. Wtedy stało się jasne, że duża liczba miniaturowych psów już wyhodowanych w Rosji nie może nosić imienia angielskiego Toy Terriera. Na tle faktu, że w kraju istniały już hodowle i własny wzorzec rasy, rosyjscy hodowcy zdali sobie sprawę, że prawie nie celowo stworzyli nową rasę, która mogłaby i powinna zostać rozpoznana..

To interesujące! Wraz z upadkiem żelaznej kurtyny do Rosji zaczęto importować zagraniczne psy, w tym angielskie rasy zabawkowe i inne rasy ozdobne. Oczywiście konkurencja wypędziła część rosyjskich toy terierów z ringów i rynku. Jednak tego zdarzenia nie można uznać za negatywne dla rasy jako całości. Po szumie entuzjastyczni fani zrezygnowali z działalności fabrycznej, a prawdziwi fani nadal dbali o swoje zabawki i dbali o nie..

Kontynuowano konsolidację pozytywnych cech i poprawę eksterieru, tylko rasa była już nazywana rosyjskim Toy Terrierem. Standard rasy, do 1965 r. Dopuszczano tylko psy krótkowłosewygląd długowłosych zabawek to zasługa jednej osoby, która zdecydowała się sprzeciwić systemowi. Dominująca, świadoma mody hodowczyni EF Zharova zdobyła uznanie swoich długowłosych ulubieńców praktycznie sama. Wszystko zaczęło się od tego w miocie zabawek hodowlanych urodził się czarny podpalany szczeniak z małżeństwa - pióra na uszach i nogach (1958). Dzieciak był tak uroczy, że Evgenia postanowiła nie tylko go zatrzymać, ale także utrwalić te cechy poprzez selekcję. Hodowca przyciągnął do pracy zaprzyjaźnionych hodowców i do 1965 roku grupa hodowców odniosła sukces - oficjalnie uznano rosyjskiego Toy Terriera długowłosego (w Rosji).

Po międzynarodowej wystawie w 2005 roku, na której prezentowanych było wiele Toy Terrierów, rasa została uznana w FCI. Decyzja została podjęta z całą surowością i stronniczością, ale eksperci FCI z różnych krajów głosowali jednogłośnie. Po doświadczonych próbach rasa aktywnie stoi na czterech łapach i pomyślnie się rozwija. Eksperci pilnie eliminują zagrożenia dla zdrowia i starają się maksymalnie zaostrzyć selekcję producentów hodowlanych. Kontrolowana hodowla mająca na celu poprawę rasy prowadzona jest w prawie wszystkich większych miastach Rosji i za granicą - w Niemczech, na Białorusi, Litwie i Łotwie, Ukrainie, w Szwecji, Estonii, Czechach i innych krajach europejskich..

Wygląd

Niewielki rozmiar, dobre zdrowie, stabilna psychika, bezpretensjonalność (w porównaniu z innymi miniaturowymi rasami) i prawidłowe usposobienie to optymalne cechy dla towarzysza mieszkania. Fizycznie, Toy Terriery są słabe i cienkie, ale mobilne, odważne i harmonijne w budowie. Suki są nieco większe od samców (jest to powszechna praktyka w przypadku małych psów), a ograniczenia określone przez normę są wspólne dla obu płci:

• Wzrost 20-28 cm.
• Waga do 3 kg.

Standard rasy

• Głowa - zaokrąglone, niezbyt szerokie, harmonijne, nie długie. Czoło wypukłe, można je rozdzielić płytką bruzdą, orbity umiarkowanie zaznaczone, policzki umiarkowanie wypełnione, kości policzkowe płaskie, przejście do kufy ostre. Przednia część jest nieco krótsza niż przednia, z mocno zaciśniętymi ustami i równym grzbietem nosa. Pigmentacja skrajnej linii ust jest czarna lub dopasowana do palety kolorów sierści.
• Zęby - w prawidłowym zgryzie mały, umieścić pionowo i tak prosto, jak to możliwe.
• Nos - niewielka pigmentacja pasująca do koloru lub czerni.
• Oczy - praktycznie idealnie okrągłe i lekko wypukłe, ze zdrowym połyskiem. Powieki dobrze przylegające, zasłaniające spojówkę, pigmentowane tak, by pasowały do ​​nosa. Irysy są bogate, ciemne, orzechowe.
• Uszy - proporcjonalny rozmiar, pionowo, trójkątny, chrząstka cienka i elastyczna.
• Ciało - wizualnie pasuje do kwadratu, głębokość klatki piersiowej wynosi 1/2 wysokości w kłębie. Szyja płaska, „sucha” muskulatura, dość długa, z wyraźnym zgięciem. Klatka piersiowa w przekroju owalna, głęboka, żebra sprężyste, niezbyt wydłużone. Kłąb jest słaby lub niewyraźny, linia grzbietu opadająca w dół do zadu, lędźwie nieco powyżej linii grzbietu i zaokrąglone, zad umiarkowanie opadający i również zaokrąglony. Linia brzucha i pachwin jest podwinięta, „podważając”.
• Odnóża - przednie nogi są prawie pionowo do ziemi, nawet z rozwiniętymi, ale niewidocznymi mięśniami. Łopatki są słabe, raczej krótkie, długości prawie równej łopatkom, łokcie do tyłu, przedramiona naturalnej długości, nadgarstki i śródręcza pionowo. Tylne łapy szersze niż zewnętrzne linie zadu, wyluzowany, ale nie rozciągnięty. Uda dobrze rozwinięte, dość szerokie, stawy skokowe wyraźne, śródstopie ustawione pionowo na podporze. Pędzle są owalne, palce zgięte, związane razem, paznokcie i opuszki są pigmentowane, aby pasowały do ​​nosa i / lub koloru.
• Ogon - w naturalny sposób dociera do stawu skokowego, trzymany przez sierp, powyżej linii kręgosłupa. Ogon po zadokowaniu ma 2–3 kręgi, noszony wysoko.

Rodzaj i kolor szaty

Kolorystyka rasy jest różnorodna, ale ograniczona standardem. Typowe kolory to: czerwony (podpalany lub czarny) - czarny, niebieski lub brązowo podpalany. W przypadku każdego koloru preferowane są bogate odcienie.

Jak stwierdzono powyżej, FCI uznaje dwie odmiany rasy - rosyjskiego gładkowłosego Toy Terriera i zabawkę długowłosą, która została umieszczona w osobnej kategorii „młodszy brat”. Zgodnie ze standardem rasy:

• Krótkowłosy psy nie mają podszerstka, jest jednolita i gęsta, błyszcząca.
• Długowłosy - pięść 3–5 cm blisko ciała, nie zniekształca sylwetki, ma naturalny połysk. Włosy proste lub lekko falowane. Pióra z tyłu łap, dłoni, uszu. Szczenięta rosyjskiego Toy Terriera mogą mieć słabą grzywkę na uszach, ale w wieku 3 lat sierść powinna całkowicie zakrywać skrajne linie i rogi.

Charakter i szkolenie

Zabawka, ale prawdziwy pies - tak Toy Terrier jest opisywany przez cechy rasy. W rzeczywistości zbyt często miniaturowe czworonożne siedzą w torbie, drżą i histerycznie boją się świata zewnętrznego.. Stabilność psychiki zależy od dziedziczności, ale edukacja nie jest ostatnim miejscem. Początkowo charakter rosyjskich Toy Terrierów był podobny do English Toy - odważny, żywy, gotowy na próby.

Uwaga! W szerokim ujęciu terier jest psem kopiącym, aw przypadku angielskiej zabawki - łapaczem szczurów. Na tle deklarowanych cech czworonożne drżenie od szelestu wygląda co najmniej dziwnie.

Lojalne, wesołe, posłuszne, kochające psy towarzystwo właściciela - to prawdziwy, zdrowy psychicznie rosyjski toy terrier. Cechy rasy nie powinny być postrzegane jednostronnie i próbować na każdym czworonożnym, ponieważ niektóre miniaturowe psy przeceniają swoje możliwości.

Uwaga! Przystosowanie wychowanka do życia w społeczeństwie jest socjalizacją i jest podstawą edukacji.

Czy muszę szkolić rosyjskiego Toy Terriera? Zdecydowanie konieczne, ale zestaw drużyn powinien być dobierany zgodnie z rasą. Dzwonię, idziesz blisko, "Siedzieć", "Położyć się", "Stać", Wróć do witryny i zespołu „Fu” - niezbędny zestaw umiejętności dla każdego psa. Na szczęście Toychicy są bardzo sprytni i nie muszą spędzać dużo czasu na treningu. Jest też niuans - szkolenie ras miniaturowych opiera się wyłącznie na metodzie motywacyjnej, ponieważ fizyczny wpływ na psa o wadze do 3 kg jest niebezpieczny.

Ogromnym plusem jest to, że można wyszkolić rosyjskiego Toy Terriera do korzystania z toalety. W przypadku silnych mrozów na oddziale może występować hipotermia w upale przegrzać. Nawiasem mówiąc, żadne źródło na temat trzymania psów nie zawiera informacji, że zwierzę powinno znosić i czekać na spacer.. Przyzwyczaiwszy się do ogona taca lub pieluchy, zmniejszysz ryzyko związane z choroba nerek i całego układu moczowo-płciowego.

Teriery zabawkowe dobrze dogadują się w rodzinie o dowolnym składzie, są cierpliwi w stosunku do dzieci i innych zwierząt. Pies musi mieć swój własny miejsce, gdzie może spocząć w pokoju. W przypadku kotów strach dotyczy tylko psa. Dorosły kot jest silniejszy i zwinniejszy niż zabawka, a jeśli ogoniasty kot zdecyduje się naruszyć „pasiasty” może doznać poważnych obrażeń (w tym oko).

Konserwacja i pielęgnacja

Specyfika trzymania ras miniaturowych wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wyrządzenia zwierzęciu krzywdy przez ignorancję lub zaniedbanie. Opieka nad Russian Toy Terrier obejmuje i ponowne wyposażenie domu dla bezpieczeństwa i potrzeb ogona. Minimalne środki, które właściciel powinien rozważyć przed zakupem szczeniaka:

• W domu nie powinno być powierzchni wyższych niż 0,4-0,5 metra, na które pies może się wspinać samodzielnie.
• Wszelkie szczeliny i wnęki za meblami lub urządzeniami muszą być zamknięte.
• Wszystko przewody elektryczne należy schować pod specjalnymi osłonami. Jeśli duży pies zostanie po prostu porażony prądem podczas gryzienia drutu, zabawka może zostać zabita.
• Wykładziny podłogowe muszą być pokryte powłoką antypoślizgową materiałów, ponieważ pies może ześlizgnąć się i zwichnąć kończyny pod własnym ciężarem.
• Konieczne jest miejsce do karmienia przykryć dywanikiem antypoślizgowym.
• Miejsce dla psa należy trzymać z dala od grzejników, przeciągów, przejezdnych miejsc.
• Jeśli w domu są dzieci, wyjaśnij im z najwyższą surowością i odpowiedzialnością, że niezręczność i zaniedbanie mogą prowadzić do poważnych obrażeń zwierzęcia.

Ponadto do utrzymania Toy Terriera będziesz potrzebować ubranie - jesień, wiosna i zima. W regionach o szczególnie mroźnych zimach będziesz potrzebować buty. Na deszczową pogodę potrzebujesz wodoodporny kombinezon. Ponieważ tkanina akcesorium nie przepuszcza wody, blokuje również cyrkulację powietrza, zdejmij ubranie natychmiast po spacerze. Zaleca się również przetarcie „futra” zwierzaka wilgotnymi chusteczkami - wyeliminuje to elektryzowanie się sierści o kombinezon.

Oprócz szelek i smyczy będziesz potrzebować wygodnego torba do noszenia. Toychicy są aktywni i uwielbiają chodzić, nie mniej niż to, że lubią demonstracyjnie siedzieć na rękach. Tylko w teorii wydaje się, że 3 kg nie jest trudne do udźwignięcia na ramieniu, ale po 1–2 godzinach podróży właściciel staje się kompletnie smutny. Nosić plecak, pozwalają rozłożyć obciążenie „nadwagi” na ciało i kręgosłup, w tym przypadku noszenie ze sobą psa naprawdę nie jest trudne.

Pies nie powinien być często śledzony kąpać się i intensywnie drapać (jeśli nie jest w trakcie linienie). Raz w tygodniu wełnę rozbiera się grzebieniem o drobnych ząbkach. Powinien być stale monitorowany zęby, uszy i oczy zwierząt. Jeśli Twój podopieczny nie bierze udziału w wystawach, Zaleca się skrócenie włosów na uszach, dłoniach i okolicy pachwiny.

Opieka stomatologiczna to osobny temat dotyczący i jedzenie Terier rosyjski. Miniaturowe psy pod żadnym pozorem żargon kości. W okresie zmiany zębów będziesz potrzebować specjalnych zabawek. Zwróć szczególną uwagę na siekacze i kły, ponieważ często ząb mleczny nadal nie jest luźny, ale ząb trzonowy już rośnie. W efekcie ząb trzonowy wyrzeka się krzywo, a mleko zaczyna gnić.

Mały czworonożny ciężko jest przeżuć gruboziarnisty pokarm, więc pokarm dla rosyjskiego Toy Terriera to karma w puszkach lub „namoczone” granulki suszenia. Pasza przemysłowa jest intensywnie wzbogacana, co nie jest całkowicie bezpieczne dla zabawki. Produkt musi być wysokiej jakości (co najmniej premium) i przeznaczony dla psów miniaturowych. Dokładnie oblicz swoje dzienne spożycie i przeczytaj instrukcję produktu. Ponieważ rasa nie jest podatna alergie pokarmowe, łatwiej jest karmić rosyjskiego Toy Terriera naturalną żywnością lub wstępnie przygotowaną, domową konserwą.

Zdrowie

Średnia długość życia rosyjskiego Toy Terriera wynosi od 11 do 16 lat, w zależności od dziedziczności, jakości uprawy i pielęgnacji. Rasa charakteryzuje się zdrową, ponieważ teoretycznie charakterystyczne są dla niej tylko trzy choroby:

• Zaćma Występuje często u starszych psów. Wyraża się to zmętnieniem soczewki oka. Dalszy rozwój obrazu klinicznego zależy od ogólnego stanu czworonoga. W najgorszym przypadku zwierzę może stracić z pola widzenia lub cierpieć jaskra (podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe).
• Zanik siatkówki - rozwija się u psów powyżej 5 roku życia. Komórki siatkówki oka zaczynają obumierać z powodu słabego krążenia krwi lub pogorszenia metabolizmu. Nie ma żadnych teoretycznych prognoz dotyczących rozwoju choroby, ale wiele psów żyje z zanikiem siatkówki bez żadnych oznak. Pierwszym objawem jest niewyraźne widzenie o zmierzchu i ciemności..
• Wrodzony środkowy przemieszczenie nakolannik - spacery na czterech nogach na półsiedzących lub zgiętych nogach. Choroba jest wykrywana w okresie szczenięcym. Znaczenie leczenia zależy od obrazu klinicznego (czasami choroby nie można zatrzymać). Nawet po wykonaniu wszystkich zabiegów i przywróceniu rzepki pies przez całe życie ma tendencję do ponownego zranienia..

Mówimy o miniaturowych psach, które są bardziej podatne na kontuzje niż ich większe odpowiedniki. Należy chronić podopiecznego wszelkimi środkami i metodami od okresu szczenięcego. Skakanie na odległość większą niż 0,5 metra lub upadek może spowodować poważne obrażenia. Kiedy celowo skaczesz z wysokości, typowe są urazy dyslokacje, skręcenia stawy kończyn przednich, złamania przedramiona, barki i śródręcza. Oto szereg chorób, na które podatne są wszystkie psy miniaturowe:

• Jałowy martwica Głowa kości udowej (Choroba Legga-Calve-Perthesa) - schorzenie dziedziczne, które zwykle nie jest przypisywane zabawce, ale w praktyce jest dość często diagnozowane. Komórki głowy kości udowej obumierają niezależnie od tego, jak są trzymane i karmione. Zwykle choroba jest zatrzymywana operacyjnie, ale im szybciej czworonożny trafi do weterynarza, tym bardziej prawdopodobne jest, że zmniejszy szkody za pomocą leków.
• Niestabilność osi atlantyckiej - najczęściej diagnozowana w młodym wieku, z powodu przemieszczenia pierwszego kręgu szyjnego względem drugiego (atlas do osi). Jeśli sytuacja nie zostanie zaniedbana, czworonożni są przepisywani w sztywnym gorsecie, który utrzymuje prawidłową fizjologiczną pozycję kręgosłupa.
• Wodogłowie - wrodzone wady rozwojowe mózgu i czaszki. Mówiąc najprościej, opuchlizna, naciskająca na mózg. Wydaje się, że nnietypowe zachowanie, utrata równowagi, pogorszenie lub utrata wzroku, dezorientacja, zmiany w kształcie czaszki.
• Zespolenie portosystemowe - stan, w którym krew nie usunięta przez wątrobę wraca do krwiobiegu i wchodzi do serca. Choroba jest spowodowana nieprawidłową strukturą wątroby, a raczej anomalią w jej naczyniach. Zdrowie podtrzymują metody konserwatywne, ale w trudnych przypadkach sięgają po operację.
• Zapalenie pęcherzyka żółciowego w połączeniu z nieżyt żołądka lub jako niezależna choroba - zapalenie pęcherzyka żółciowego.
• Zapalenie trzustki - zapalenie trzustki.
• Wrażliwość na znieczulenie i indywidualna nietolerancja wielu leków (antybiotyki, leki przeciwbólowe).

Zdjęcie