Top 10 najpiękniejszych ras psów według strony vashipitomcy.ru

Jakie kryteria można zastosować, aby określić 10 najpiękniejszych ras psów na świecie? Istnieją oceny najmądrzejszych i najpopularniejszych ras na świecie, ale najpiękniejszych jeszcze nie ma. Problem tkwi w obiektywności oceny, kto ma prawo oceniać piękno, czy konieczne jest uwzględnienie innych danych. Ktoś uwielbia puszyste psy, a ktoś uważa, że ​​tylko te krótkowłose czworonogi wyglądają dobrze. Spora połowa miłośników psów jest zafascynowana widokiem niebieskookich psów, a dla niektórych ważny jest ogon pączka..

Przed wielkim skokiem rasy psów podzielono według cech użytkowych. Większość czworonożnych została pozyskana dla jakiegoś rodzaju korzyści: ochrony mienia, polowań, nęcenia, pociągu lub pracy pasterskiej. Za najmniejszy gatunek uważano psy ozdobne, hodowane dla urody. Słowo „wystrój” jest interpretowane w kilku znaczeniach, ale najbardziej przybliżony jest zestaw elementów, które coś zdobią.

Psy ozdobne żyły z ludźmi bogatymi lub o bardzo wysokim statusie, ponieważ zwykłych ludzi nie było stać na ich utrzymanie. Dzisiaj, w dobie supermarketów i różnorodności towarów, właściciele nie oceniają zwierząt jako dodatkowych ust, zanim wszystko było inne. Większość ras ozdobnych z tamtych czasów to małe psy, które można wygodnie nosić na rękach..

Wraz z postępem zapotrzebowanie na psy przewodniki znacznie się zmniejszyło, a ogromna liczba ras pracujących została przekwalifikowana jako towarzyszki i zwierzęta domowe. Ze względu na sprawiedliwość w w naszej TOP-10 nie ma psów ozdobnych, bo nikt nie wątpi w ich urodę. A więc najpiękniejsze rasy psów, ich nazwy i krótkie cechy.

10 miejsce polubownie podziel się Wolfspitz i pomorski. W rzeczywistości jest to jedna rasa, psy pochodzą od tych samych przodków, a różnica w ich wymiarach to ludzka robota.

Niemiecki Wolfspitz lub Keeshond - to największy przedstawiciel rasy. Psy słyną z towarzyskiego usposobienia, odwagi i wspaniałej wilczej palety kolorów. Szpice wilcze są uważane za najstarsze z linii rasy i najbliższe starożytnemu psowi torfowemu..

Po raz pierwszy rasa została odkryta w Niemczech. Znaczna liczba Keeshond mieszkała w Holandii i Holandii. Czworonożni pełnili niezwykłe funkcje bezpieczeństwa, patrolowali i bronili barek floty handlowej. Najprawdopodobniej wtedy przedstawiciele rasy zakochali się w wodzie i pływaniu..

W ogólnym rozumieniu Szpic to duża grupa psów o rozwiniętych cechach towarzyszących, stróżujących lub myśliwskich. Gęste futro i gęsta budowa pozwoliły psom pracować w trudnych warunkach. Dziś futro służy jako dekoracja, a umiejętności pracy nie są stosowane..

pomorski, jeden lub miniaturowy szpic to najmniejsza odmiana rasy, której popularność wynika z aktywnej urbanizacji. Wiele osób mieszka w mieszkaniach i fizycznie nie stać na utrzymanie nie tylko dużego, ale i puszystego psa. Ze względu na swój rozmiar rasa jest uważana za dekoracyjną, ale nie jest to takie proste. Nadal toczy się dyskusja na temat przydzielenia pomarańczy do odrębnej rasy. Na przykład w Stanach Zjednoczonych Toy Spitz jest uważany za jedną z czterech odmian szpiców niemieckich..

W powszechnej, ale błędnej opinii szpic pomorski jest tylko czerwony. W rzeczywistości paleta kolorów rasy waha się od niebieskiego do brązowego. Przy odpowiedniej pielęgnacji psy pozostają czyste przez długi czas i prawie nigdy się nie rzucają. Wszystkie charakterystyczne cechy zostały celowo zaszczepione w zabawkowym szpicu. Nawiasem mówiąc, prace hodowlane nad wyhodowaniem odmiany miniaturowej prowadzono na Pomorzu (Niemcy).

9 miejsce nagrodzony Owczarek niemiecki. Kiedyś HO były najpopularniejszymi psami pracującymi na świecie. Na podstawie swojej krwi próbowali wyhodować owczarka wschodnioeuropejskiego w ZSRR, ale nowa rasa nie została uznana, a praca hodowlana straciła swój status.

Owczarki niemieckie są uważane za najbardziej wszechstronne i wyszkolone psy. Czworonogi aktywnie działały na frontach wojskowych. Współcześni przedstawiciele rasy pracują również w miejscach konfliktów zbrojnych, pilnują obiektów rządowych, patrolują więźniów, szukają materiałów wybuchowych, substancji lotnych i odurzających, ratują ludzi, podążają tropem itp. Owczarki niemieckie zajmują się terapią, przewodnikiem i opiekunką do dzieci, na różne sposoby uczestniczą w zawodach sportowych i mogą pomagać w wypasaniu.

Tysiące owczarków niemieckich żyje ze swoimi właścicielami jako towarzysze, strażnicy i obrońcy. Przedstawiciele rasy potrzebują uwagi, stresu i aktywnego treningu. Hodowla na dużą skalę, która nie zawsze miała na celu ulepszenie rasy, również przyniosła odwrotny skutek. Niemal wszystkie psy w podeszłym wieku cierpią na dysplazję i zaburzenia widzenia, są też podatne na skręt jelit i problemy neurologiczne..

Wśród owczarków niemieckich jest wiele znanych osobistości utrwalonych w historii, filmach, obrazach i pomnikach:

• Hector-Horand jest pierwszym oficjalnym hodowcą rasy, której imię zna każdy zapalony "Pasterz".
• Palma to pies pasterski, porzucony na lotnisku i czekający na swojego właściciela bez względu na wszystko. Niewiele osób wie, ale rozdzierająca serce historia Palmy zakończyła się (że tak powiem) dobrze. Pies przeżył swoje ostatnie lata w cieple i wygodzie, ale jego właściciel musiał „przekonać” Palmę do opuszczenia wybiegu na kilka miesięcy.
• Hitler zasłynął nie tylko swoją wojowniczością, ale także szacunkiem dla psów, miał owczarka Blondie.
• Ingus, którego pamięć jest czczona do dziś, to zaginiony w bitwie pasterz graniczny.
• Dick - czworonożny, który brał bezpośredni udział w wyzwoleniu Leningradu.

Lista ta może być kontynuowana, biorąc pod uwagę, że owczarkom niemieckim wzniesiono dziesiątki pomników za odwagę, lojalność, wytrwałość i inne zasługi..

8 miejsce - niewzruszony Doberman. Historia rasy rozpoczęła się z woli człowieka. Poborcy podatkowi potrzebowali ochrony, a najlepszym obrońcą jest pies. Celem hodowli była nie tylko ochrona, ale także przerażająca rasa. Jednym spojrzeniem na Dobermana bandyci powinni byli zrozumieć powagę konsekwencji.

Zwykle prace hodowlane prowadzone są z naciskiem na cechy robocze, a następnie rozważa się wygląd zewnętrzny. Z Dobermanem wszystko było bardziej skomplikowane. Konieczne było nauczenie odważnego, odpornego, stricte właścicielskiego psa o imponującym wyglądzie. Z natury uszy dobermana załamują się na chrząstce i opuszczają w kierunku kufy. Tradycyjnie uszy są ostro przycięte i wyrwane, co daje psu bardzo przerażający efekt..

Dobermany są bardzo piękne, jeśli są w pełni zadbane. Przedstawiciele rasy uwielbiają jeść ciasno i szybko przybierać na wadze. Optymalne obciążenia to pływanie lub bardzo długie spacery. Trening wymaga pewnego doświadczenia, ponieważ Dobermany mają skłonność do podejmowania intuicyjnych decyzji wbrew podanej komendzie. Ponieważ rasa została pierwotnie wyhodowana do pracy jako ochroniarz, zaleca się trenowanie dorosłych psów z ZKS (Protective Guard Service). Czworonożny mieszkaniec miasta musi dobrze rozumieć, kiedy i dlaczego używa się siły fizycznej, bezwzględnie podporządkować się wezwaniu i zaprzestać wszelkich działań na komendę „Fu”.

7. miejsce - Collie Rough, już ciekawostka, wspaniała rasa psów o bardzo rozwiniętym intelekcie. Istnieją tysiące „doświadczonych” świadectw ostrej inteligencji psów, opisywanych bezpośrednio przez właścicieli Collie. Często zwraca się uwagę na ich zdolność do naśladowania i samouczenia się. Psy obserwują, decydują, czy są dobre, czy złe, i powtarzają czynności, które widzą. Co więcej, czworonogi naśladują zachowanie nie tylko krewnych, ale także ludzi.

Rough Collie lub Scottish Shepherd to jedna z najlepszych ras pasterskich. Doskonała szata kryje muskularne ciało i bardzo głębokie szczęki psa, dodatkowo Collie są bardzo wytrzymałe i uważne. Nawiasem mówiąc, puszysta wełna jest narzędziem ochronnym. Collie nie tylko pasły się, ale także strzegły ogromnych stad bydła.

Potencjalny właściciel musi być gotowy do opieki nad psem, długowłose Collie aktywnie rzucane, potrzebują bardzo wysokiej jakości pożywienia i aktywnych obciążeń. Dzięki wysoko rozwiniętemu intelektowi rasa bardzo szybko się uczy. Nawiasem mówiąc, czworonogi mają doskonały węch i słuch, z łatwością radzą sobie z wszelkimi urzędowymi obowiązkami..

Niestety rasa ta staje się dziś coraz rzadsza. Można to wytłumaczyć stale przyspieszającym tempem życia. Właściciele psów pracują, podróżują, lubią różnorodne hobby i preferują mniej wymagające rasy.

6 miejsce - pyszne Berneński pies pasterski. Najbardziej znany przedstawiciel wśród szwajcarskich psów pasterskich. Ciekawe, że istnieją cztery odmiany psów górskich, wszystkie mają podobny kolor, budowę, ale różnią się wielkością. Owczarek berneński jest uważany za najbardziej znany, ponieważ jest rasą średniej wielkości i ma mocno rozwiniętą wydajność. Psy świetnie sobie radzą w roli strażników, niań, towarzyszy i są dobrze wyszkolone.

Bardzo ważnym atutem rasy jest tytaniczny spokój i dyskrecja. Berneński Pies Pasterski jest bardzo silny i zdolny do desperackiej walki do ostatniej kropli krwi, ale jest mało prawdopodobne, aby tak się stało. Czworonożny dołoży wszelkich starań, by konflikt rozwiązać bez strat, onieśmiela, przebiegłość, zachowuje się bardzo pewnie (nawet jeśli wróg jest silniejszy i większy). Jeśli bitwy nie da się uniknąć, Berneński Pies Pasterski działa według standardowego schematu wilczarza - powala i miażdży. Naprawdę nieoczekiwane cechy takiego uroczego psa?

Jednak przyszli właściciele nie mają się czego obawiać. Berneński Pies Pasterski już w wieku dorosłym doskonale przystosowuje się do nowych warunków życia. Pies z łatwością uczy się nowych umiejętności i zagłębia się w niuanse rodziny. Pomimo swoich rozmiarów Berneński Pies Pasterski świetnie nadaje się dla rodzin z dziećmi, ponieważ dla młodszego pokolenia czworonogi są bardzo delikatne i cierpliwe.

5 miejsce - niezapomniany syberyjski husky. Rasa wyhodowana ze względu na własny interes. W czasach gorączki złota ludzie potrzebowali wytrzymałych psów zaprzęgowych, które nie wymagały specjalnej opieki i bogatego żywienia. Przekraczając północne psy zaprzęgowe i husky z Alaski (wówczas mestizo z dzikimi psami), ludzie otrzymali niezbyt pięknego, ale nadającego się do użytku psa.

Husky syberyjskie zdały test Sztafety Miłosierdzia, którego celem było dostarczenie serum przeciw błonicy do okrytego lodem miasta Chop. W tym wyścigu nie wystartowały husky, Malamuty i nie całkiem rasowe psy, ale tylko pierwsze zdobyły światową sławę. Dalszy los najsłynniejszej drużyny był opłakany. Psy oprowadzano po mieście z budką cyrkową dla zysku. Jednak dzięki tej ofierze ludzie poznali dzielną Paschę Północną. Cały zespół został wykupiony już w podeszłym wieku i osiadł w zoo, ponieważ zwierząt nie można było już rozdzielić, przez całe życie były stadem.

Sensacyjna historia psów zaprzęgowych skłoniła hodowców do ciężkiej pracy nad hodowlą. Husky syberyjskie przez wiele lat pozostawały psami pracującymi, aż do pierwszego samca o czarnym umaszczeniu i niebieskich oczach. Ten przystojny mężczyzna został natychmiast pokazany na dużym pokazie, a efekt przeszedł wszelkie oczekiwania. Dla przypomnienia, tysiące kolejek stanęło za niebieskookim szczeniakiem, ceny husky szybowały nad niebem ... tak głośno było pierwsze wyznanie.

Współcześni przedstawiciele rasy są uważani za towarzyszy i zwierzęta domowe. W pracy husky syberyjskie prawie nigdy nie są używane, ponieważ mogą przenosić tylko małe ładunki, choć z dużą prędkością. W rodzinie psy są bardzo posłuszne i dobroduszne dla dzieci. Potencjalny właściciel powinien wiedzieć, że większość psów rasy husky ma skłonność do regularnych ucieczek, potrzebuje bardzo poważnych ćwiczeń i uprawiania sportu, źle znosi ciepło.

4 miejsce - uroczy Samoyed Laika. Rasa, która zyskała popularność dzięki tak zwanemu uśmiechowi Eskimosów. Na tle białej wełny czarna pigmentacja ust i nosa zawsze wygląda kontrastowo i podkreślona. Uśmiech połączony jest z nieustannie pozytywnym nastawieniem psa, odnoszący sukcesy właściciele opisują swoje pupile jako śpiące lub wesołe.

Na północy hodowano samojedy husky. Populacja psów była skoncentrowana na niewielkim obszarze kontrolowanym przez plemiona Samoyedów. Grupa rasy jest bardzo podobna do szpica, ale należy do grupy myśliwskiej. Istnieje przypuszczenie, że psy husky były również używane do prac jeździeckich, ale nie ma oficjalnego potwierdzenia.

W przeciwieństwie do psów czysto ozdobnych, Samoyeds mają wyraźne usposobienie serwisowe, chronią właściciela i mienie. Przy odpowiednim wychowaniu tetrapody są bardzo powściągliwe i spokojne, rzadko wchodzą w konflikt z krewnymi, ale mogą walczyć w przypadku ataku. Naturalnie luksusowa, śnieżnobiała wełna wymaga pielęgnacji i jest to szczególnie widoczne w okresie linienia..

3 miejsce - majestatyczny Niemiecki pies. Zwierzak o wadze do 90 kg zachwyci każdego właściciela, na nim będzie zachowane tak wielkie szczęście. Dog niemiecki to jedna z największych ras na świecie, minimalna wysokość w kłębie to 72 cm Piękno tych psów nie jest wielkością, ale wielkością i wdziękiem.

Wzorzec rasy dopuszcza wiele kolorów od niebieskiego do pręgowanego. Uszy psów są ostro przycięte i wydłużone lub pozostawione w naturalnej, załamanej formie. Powszechnie przyjmuje się, że dog niemiecki polował na lwy. Nie zaprzeczajmy, są psy, które naprawdę walczyły z królami zwierząt, ale to wyraźnie nie jest ich niemiecka odmiana..

Dog niemiecki powstał, można powiedzieć, przez przypadek. Wcześniej psy nazywano wszystkimi psami olbrzymimi, które nie miały określonej rasy. Powiększając średnią odmianę, otrzymały one współczesne mastify (z udziałem kiszonych psów), a przodkami chartów są bardziej „wyrafinowane mastify”.

Dog niemiecki to ogromny pies o nieoczekiwanej równowadze i tajemniczym spokoju ducha. Oczywiście bardzo trudno nazwać taki czworonożny kompakt, ale tak jest. W mieszkaniu może mieszkać gigantyczny pies, pod warunkiem, że nie jest zbyt aktywny przez długi czas..

2. miejsce - niepowtarzalny Australijczyk (Owczarek Australijski). Pierwszą rzeczą, jaką powinieneś wiedzieć o rasie, jest to, że została wyhodowana w USA, a pierwsi przedstawiciele do prac hodowlanych zostali sprowadzeni z Australii. Jednak psy przyjechały do ​​Australii z woli losu, a dokładniej przez rodzinę, która prowadziła w Szwajcarii firmę hodowlaną. Nie ma faktów potwierdzających prawdziwość tej historii, ale według potomków pierwszych hodowców pierwsze Australijki otrzymano od szwajcarskich i francuskich psów pasterskich..

Rodzina zdecydowała się przenieść swoje stada do Australii. Wraz z pierwszą partią owiec psy i pasterz udali się do nowego miejsca zamieszkania. W Australii rodzina kontynuowała hodowlę unikalnego psa pasterskiego, co doprowadziło do skrzyżowania metyskich psów pasterskich z australijskimi Klepi… i ta „mieszanka” dotarła do USA. „Surowa”, ale bardzo obiecująca rasa od dawna „wyrzeźbiona” przez znawców i po prostu fanów. W rezultacie nauczono psa pasterskiego, który nie ma odpowiedników.

Aussie pasie się, nie używając siły fizycznej (tylko w skrajnych przypadkach), pod jej opieką można zostawić kury, kocięta, młode dowolnego typu i wielkości. Lekkie gryzienie może być stosowane tylko w przypadku dorosłych zwierząt, które są większe niż pies ... a nawet wtedy jest to bardzo rzadkie, jeśli aussie nie jest wyszkolony do gryzienia.

Rasa słynie z niepowtarzalnego zachowania, hipnotycznego spojrzenia i oczywiście piękna. Szczególnie zapamiętane są psy o umaszczeniu merle, niebieskich lub wielokolorowych oczach. Owczarek australijski może mieszkać w mieście, jeśli właściciel ma czas na aktywne zajęcia. Rasa jest zwykle uważana za pracującą lub sportową, a następnie za towarzysza.

1 miejsce - zwycięzca i najpiękniejsza rasa, wspaniała Chart afgański. Wdzięczny, wysoki, arystokratyczny i niesamowicie piękny pies o wielu cechach. Trudno mówić o wieku rasy, wiadomo, że twarz Afgańczyków została uchwycona na freskach w czasie, gdy jeszcze nie myślano o pisaniu. Na wielkim świecie rasa została wyprowadzona przez wojsko, które służyło na granicach Indii i Afganistanu..

W Europie i Anglii w momencie pojawienia się psów afgańskich powszechnie ceniono psy myśliwskie. Przedstawiciele rasy pracują bardzo ciężko, szybko i pewnie. W przeciwieństwie do większości chartów, które pracują tylko na krótkich dystansach, Afgańczycy są bardziej odporni i mogą dłużej ścigać zdobycz. Ponadto pies nie potrzebuje wskazówek, ona sama śledzi zwierzę, czeka na niego i wykonuje skok na odległość do 3 metrów.

Zgodnie z oczekiwaniami, pracujące psy w tak luksusowych płaszczach szybko ustąpiły miejsca swoim mniej kapryśnym braciom. Nawiasem mówiąc, Afghan Hound jest w większości pokryty puchem, włosy straży to tylko cienka wierzchnia warstwa futra. Przedstawiciele rasy potrzebują bardzo starannego, codziennego czesania i skrupulatnej pielęgnacji. Najmniejsza nieuwaga na sierści psa prowadzi do powstania splątków.

Zimą puch jest zapchany śniegiem, a pies wychodzi ze spaceru mokry. W pogodne dni delikatna sierść szybko się brudzi. Afgańczykom latem jest gorąco i pokazują to całym swoim wyglądem. Właściciele psów, które nie biorą udziału w wystawie, zdecydowanie zalecają cięcie swoich pupili. Oczywiście wraz z utratą wełny luksus odchodzi, ale czasami jest to uzasadniona cena. Nawiasem mówiąc, same psy bardzo cenią swoje futro, można powiedzieć, są z niego dumne..

Z natury psy afgańskie są więcej niż arystokratyczne, inteligentne i przebiegłe. Nie lubią się brudzić, wygłupiać, walczyć o prawo do kija ... spokojnie obserwują gwar wokół. Afgańczycy są zainteresowani wypasem, a strażnicy są przeciętni. Te psy są przerażające w złości, ale taki widok jest raczej wyjątkiem..