Pyometra u psów: objawy i leczenie choroby
Pyometra u psów (ropne zapalenie błony śluzowej macicy) jest bardzo częstym zaburzeniem rozrodczym występującym u suk. Przy takiej chorobie proces zapalny wpływa na macicę, w której zaczyna gromadzić się ropa. Również błona śluzowa macicy - endometrium - ulega zapaleniu. Jeśli zwierzę nie jest leczone w odpowiednim czasie, pojawiają się różne zaburzenia ogólnoustrojowe, które mogą prowadzić do jego śmierci. Najczęściej wymagana jest operacja.
Zadowolony
1 Przyczyny choroby
Dokładny mechanizm rozwoju patologii nie jest w pełni ustalony.. Lekarze weterynarii uważają, że główną przyczyną ropomycy u psa są zaburzenia hormonalne, w wyniku których śródbłonek macicy staje się wysoce podatny na wnikanie infekcji bakteryjnej. To ona wywołuje pojawienie się ropy..
Podczas rui zwykle dochodzi do zaburzeń hormonalnych. W tym czasie stężenie progesteronu we krwi jest znacznie zwiększone. Ponadto wielu właścicieli podaje swoim zwierzętom leki hamujące popęd seksualny. Są to środki hormonalne, które wywołują zwyrodnienie śródbłonka, co może prowadzić do pojawienia się torbielowatego rozrostu endometrium i ropomocizny.
Najczęściej na tę chorobę chorują suki powyżej 5 roku życia, ale zagrożone są także młodsze zwierzęta. Patologia rozwija się u nieródek, a nawet u tych, które nigdy się nie kojarzyły. Dodatkowymi czynnikami ryzyka pojawienia się ropomycy są niezrównoważone odżywianie i niedobory witamin w diecie..
2 Rodzaje dolegliwości i objawy
W praktyce weterynaryjnej wyróżnia się następujące kształty pyometra:
- otwarty;
- Zamknięte.
Przy otwartej postaci pyometra ogólne objawy są słabe: zmniejsza się apetyt, nieznacznie wzrasta temperatura ciała. Głównym objawem jest ropna wydzielina z pochwy o nieprzyjemnym zapachu.
Zamknięta forma zaczyna się ostro. Zwierzę traci apetyt, staje się ospałe i senne. Zwierzę dużo pije i często oddaje mocz. Temperatura jego ciała wzrasta do +40 stopni. Mogą wystąpić wymioty i biegunka. Zaczynają się narastać miejscowe objawy zapalenia, takie jak bolesność i wzdęcia w macicy, napięcie ścian mięśniowych.
Zamknięta choroba jest niebezpieczna dla zdrowia i życia suk. W tym przypadku, pod wpływem progesteronu, szyjka macicy zamyka się, zawartość ropna zaczyna gromadzić się w narządzie..
Zabrania się samodzielnego odczuwania brzucha zwierzęcia, ponieważ może to prowadzić do pęknięcia macicy i poważnych komplikacji.. Powinien to zrobić tylko lekarz weterynarii..
Podczas diagnozy przeprowadza się badanie ogólne, w tym genitalia, a także badanie rentgenowskie lub USG. Badane są próbki krwi i moczu. Białko w moczu wskazuje na chorobę zakaźną. Konieczne jest badanie krwi, aby ocenić ogólny stan zwierzęcia..
3 Leczenie farmakologiczne
Zwykle weterynarz ucieka się do leczenia chirurgicznego - usunięcia macicy i jajników. Ta metoda jest najbezpieczniejsza dla życia psa, ponieważ bardzo trudno jest uratować zwierzaka lekami.. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że rozwinie się u niego posocznica (zatrucie krwi). Leczenie chirurgiczne jest zwykle wykonywane przy zamkniętym typie pyometra.
Przy otwartej postaci choroby jest to znacznie łatwiejsze, szczególnie w początkowej fazie, ponieważ można obejść się bez operacji i uratować narządy układu rozrodczego. Terapię lekową stosuje się, jeśli zwierzę jest młode i ma wartość hodowlaną. Lekarz przepisuje antybiotyki i hormony.
Aby zneutralizować endotoksyny, które niszczą narządy wewnętrzne psa, przeprowadza się terapię infuzyjną. Korekta elektrolitów odbywa się za pomocą:
- chlorek wapnia;
- Roztwór Ringera-Locke`a i glukoza.
Fluorochinolony i cefalosporyny są przepisywane jako antybiotyki. Wybór leku przeciwbakteryjnego zależy od konkretnej sytuacji.. Pyometra u psów została z powodzeniem leczona prostaglandynami (Dinoprostone, Enzaprost). Dzięki lekom hormonalnym stymulowane są skurcze macicy, które przyczyniają się do usuwania treści ropnej z narządu.
Podczas leczenia hormonami obowiązkowe jest badanie kontrolne macicy za pomocą sprzętu ultrasonograficznego. Terapia zachowawcza polega na monitorowaniu stanu chorego zwierzaka. W tym celu w połowie leczenia wykonuje się ogólne badanie krwi, w przypadku wyraźnej leukocytozy lekarz decyduje o usunięciu narządu.
4 Obsługa i pielęgnacja po niej
Najczęściej operację wykonuje się za pomocą pyometra. Jest to główny sposób leczenia choroby, ponieważ terapia lekami jest nieskuteczna lub towarzyszy jej nawrót. Podczas operacji lekarz usuwa macicę z ropną treścią i jajnikami, czyli sterylizuje sukę. Wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym..
Jeśli podczas interwencji chirurgicznej doszło do wylania ropnej treści do jamy brzusznej, wówczas przemywa się ją sterylnymi roztworami, aby uniknąć zapalenia otrzewnej.
W okresie pooperacyjnym należy obserwować, jak szew jest zaciśnięty, nie pozwalać zwierzęciu dużo się poruszać, nie dopuścić do przeziębienia i odejść od przepisanej diety. Miejsce nacięcia należy zabezpieczyć, zakładając na zwierzaka specjalny koc, który niezawodnie dopasowuje się do klatki piersiowej i brzucha. Konieczne jest również przetwarzanie szwów, robiąc to 3-5 razy dziennie. Miejsce nacięcia przeciera się bezalkoholowymi środkami dezynfekującymi:
- słaby roztwór nadmanganianu potasu;
- chlorheksydyna.
Aby zapobiec stanom zapalnym i rozwojowi powikłań, lekarz przepisuje antybiotyki, na przykład Ceftriakson. Powinny być nakłuwane w ściśle określonych odstępach czasu. W pierwszych dniach po operacji specjalista przepisuje zwierzęciu zakraplacze w celu utrzymania czynności wątroby i serca (5% roztwór glukozy, roztwór Ringera-Locke`a, sól fizjologiczna).
Pies nie powinien być intensywnie karmiony bezpośrednio po operacji. Przez pierwsze 5-7 dni nic jej nie dają. Dieta pooperacyjna obejmuje szybko przyswajalne pokarmy płynne. Powinien być podawany często, w małych porcjach. Po 2-3 tygodniach zwierzę wraca do poprzedniej diety.
5 Możliwe komplikacje
Jeśli pies zostanie zdiagnozowany zbyt późno, umiera. Nawet w przypadku operacji w późnym stadium choroby jest to obarczone poważnymi konsekwencjami, zwłaszcza gdy infekcja rozprzestrzeniła się już po całym ciele..
Jeśli chodzi o powikłania po operacji, mogą wyglądać następująco:
- obrzęk płuc;
- wymioty, zaburzenia jelit, jeśli zwierzę otrzymało zbyt dużo jedzenia;
- rozbieżność szwu.
Gwarantuje się, że Pyometra nie rozwinie się u psów poddanych sterylizacji.