Praski szczur szczur (ratlik, liben sernochka)

Praski Ratsarik jest dumą narodową Republiki Czeskiej. Zewnętrznie psy są bardzo podobne do miniaturowych pinczerów, chihu i toy terrierów, ale nie ma wątpliwości, że jest to odrębna rasa, zresztą bardzo stara. Inne nazwy szczurów: Liben sernochka, ratlik.

Czesi są przekonani, że ich szczury odegrały ważną rolę w walce z zarazą w Europie. Jak wiecie, to szczury są odpowiedzialne za rozprzestrzenianie się infekcji, a Inkwizycja miała specjalny stosunek do kotów, więc wiele z nich nie ryzykowało ich posiadania. A jak myślisz, kto był zaangażowany w eksterminację podstępnych nosicieli? Zgadza się, to szczury-psy, a raczej małe psy tego typu, które w tamtym czasie nie były jeszcze zidentyfikowane jako odrębna rasa.

Okres od XVII do XIX wieku można nazwać czarną plamą w historii rasy. Najprawdopodobniej warlikowie żyli wśród rolników i mieszczan, jak zwykłe kundle. Pod koniec XIX wieku znaleziono grupę pasjonatów, którzy zdecydowali się ożywić rasę. Zaczęliśmy szukać przedstawicieli we wsiach.

Dobrą reklamę dla wojowników zrobił magazyn „W świecie zwierząt”, w którym ukazał się artykuł o znalezieniu najmniejszego psa na świecie. Dziecko miało na imię Zhuzhu, jej waga nie przekraczała jednego kilograma, a wysokość w kłębie 11,5 cm, po czym ponownie poznano grzechotki, ale nie na długo. Na przełomie XIX i XX wieku przyćmiła ich popularność wśród pinczerów miniaturowych. Postanowiono zjednoczyć rasy. Naturalnie doprowadziło to do zmieszania się krwi i wzrostu liczby kolorów u praskich psów. Na początku lat 70. dla wojowników rozpoczęła się nowa era. Czesi zaczęli zbierać informacje i ożywiać rasę.

Udział w wystawach

Prascy Ratsariks nie zostali jeszcze uznani przez główny związek kynologiczny FCI, w związku z czym nie mogą otrzymać tytułu interchampiona na wystawach międzynarodowych ani uczestniczyć w konkursie Best in Show. Ale mogą wystawiać i otrzymywać CAC w większości krajów świata, a także ubiegać się o honorowy tytuł Championa kraju.

Film o psach rasy szczurów praskich:

Wygląd i standardy

Szczur Prazsky to mały, krótkowłosy pies o zwartej budowie kwadratowego formatu. Warto zaznaczyć, że standard rattera określa najmniejszą wysokość w kłębie wśród innych ras karłów - 20-23 cm, waga nie jest ustalona, ​​ale zwykle wynosi około 2,5 kg.

Głowa szczura ma kształt gruszki. Wyraźny guz potyliczny. Czoło jest lekko wypukłe z wyraźną pionową bruzdą między oczami. Oczy ustawione prosto, możliwie jak najbardziej ciemne, zaokrąglone, średniej wielkości, lekko wyłupiaste i umiarkowanie szeroko rozstawione. Powieki są dobrze napigmentowane i dobrze przylegające. Skóra na czole jest napięta. Przystanek jest dobrze widoczny. Nos jest pigmentowany tak, aby pasował do głównego koloru. Wargi mocne, suche i napięte. Szczęki dobrze rozwinięte, symetryczne, przylegające do nosa tępym klinem. Zgryz nożycowy. Preferowany jest pełny zestaw zębów. Uszy są stosunkowo duże, wystarczająco szerokie, mają trójkątny kształt. Końce są skierowane do siebie, ponieważ małżowiny uszne są ustawione pod kątem, a nie pionowo.

Szyja jest wystarczająco długa, wysklepiona w szlachetny łuk. Górna linia jest prosta. Grzbiet jest mocny i krótki. Kłąb nie jest wyraźny. Ogon jest prosty, noszony w dół. Podczas jazdy może wznieść się ponad górną linię. Klatka piersiowa nie jest szeroka, owalna. Dolna linia jest umiarkowanie podciągnięta. Przejście do okolicy pachwiny jest wyraźnie zaznaczone. Kończyny przednie szeroko rozstawione. Kończyny tylne proste, równoległe, dobrze umięśnione. Palce zamknięte i wysklepione, pazury ciemne.

Ogon może być kopiowany, uszy nie mogą być kopiowane.

Skóra jest napięta, elastyczna, pigmentowana zgodnie z kolorem. Płaszcz jest krótki, bez łysiny, dobrze przylega do ciała. Na głowie nie jest tak gruba i trochę krótsza. U odmiany półdługowłosej szata jest dłuższa, a uszy, kończyny, ogon i klatka piersiowa pokryte są piórami. Jak wyglądają szczury krótkowłose i długowłose, można zobaczyć na zdjęciu.

Wyróżnia się następujące kolory:

• Czarny i jasny;
• solidnie płowy;
• marmur (bardzo rzadko).

Opalenizna powinna być jasna, a nie rozmyta. Plamy znajdują się na policzkach, nad oczami, na klatce piersiowej, wewnętrznej stronie ud, pod nasadą ogona. Pożądane jest, aby kolorowe trójkąty na klatce piersiowej nie łączyły się.

Czym ratter różni się od innych ras karłów:

Tabela wyraźnie pokazuje, czym praskie grzechotki różnią się od innych ras karłów, z którymi często są mylone (rosyjski toy terrier, miniaturowy pinczer, chihuahua, angielski toy terrier).

Postać

Praski ratter to ciekawy, uważny, zabawny i czuły pies, który jest bardzo przywiązany do swojego właściciela. Zachowuje się przyjaźnie dla wszystkich członków rodziny. Może być towarzyszem dla starszego dziecka, które już wie, jak obchodzić się z delikatnym zwierzęciem.

Szczury są bardzo temperamentne i wrażliwe na nastrój właściciela, a także na zachętę i krytykę. Te psy są bardzo czujne, co czyni je doskonałymi stróżami. Połączenia błyskawicznie reagują na obcy hałas i natychmiast informują właściciela o przybyciu gości. Bardzo nieufnie podchodzą do obcych. Praskie grzechotki dobrze dogadują się z innymi zwierzętami, ale wolą być najważniejszymi i kochanymi.

Niewłaściwe wychowanie i zepsucie zwykle negatywnie wpływają na charakter szczura-psa - rozwija się syndrom małego psa.

Z jednej strony bardzo interesujące jest obserwowanie, jak miniaturowe stworzenia próbują zająć dominującą pozycję, aby zostać przywódcą ludzi i zwierząt. Ale z drugiej strony syndrom ten może powodować wiele problemów, od nieposłuszeństwa po agresywne ataki na duże psy..

Cechy treści

Praski ratter to idealny mieszkaniec mieszkania. Jest mały, słabo rzucający, bardzo posłuszny, czysty i umiarkowanie energiczny. Ich niewątpliwą zaletą jest możliwość trenowania. Te miniaturowe psy zdają egzaminy w OKD nie gorzej niż ich duże odpowiedniki. Szczur-szczur można spotkać na zawodach agility, freestyle, coursingu, posłuszeństwa, a nawet tropienia, a wraz z nadejściem pierwszych chłodów szczur powinien być dobrze izolowany. Ubrania są dopasowane do rozmiaru. Nie powinno być zbyt luźne ani utrudniać ruchu psa..

Wczesna socjalizacja jest bardzo ważna, aby pies nie wyrósł na zbyt agresywny lub przestraszony, trzeba też przedstawić szczeniaka innym zwierzętom, dźwiękom, zapachom i ludziom.

Z punktu widzenia aktywności fizycznej praskie grzechotki są psami łatwo przystosowującymi się. Jeśli będą miały okazję dużo biegać lub uprawiać różne sporty, będą bardzo aktywne, energiczne i wytrzymałe. Jeśli wojownik mieszka z osobami starszymi lub biernymi, będzie zadowolony z spokojnych spacerów i nie będzie żądał więcej.

Opieka

Zaleca się czesanie wełny repliki kilka razy w tygodniu. Kąpią się jak najmniej. Niektóre psy mają tłustą skórę, a zabiegi wodne są wskazane raz w miesiącu. Inni mają suche, można je kąpać raz na 2-3 miesiące. Małżowina uszna powinna być regularnie badana i czyszczona w razie potrzeby. Słabym punktem są zęby. Od wczesnego dzieciństwa psa należy uczyć regularnego mycia zębów, zapobiegając w ten sposób wielu chorobom jamy ustnej. Pamiętaj, aby obcinać pazury, gdy rosną.

Szczenięta szczurów z Pragi linią po raz pierwszy w wieku około 3 miesięcy, podczas gdy inne rasy psów są bliżej sześciu miesięcy. Linienie jest bardzo nietypowe, włosy wypadają w plastry, co jest nietypowe dla ras gładkowłosych. W miarę dojrzewania psa zmiana sierści przebiega łagodniej..

Dieta

Zbilansowana dieta jest niezbędna dla prawidłowego rozwoju i zdrowia Twojego psa. Gotowe karmy dobierane są na podstawie wielkości i wieku zwierzęcia. Porcje powinny być zgodne z zaleceniami na opakowaniu. Niektórzy właściciele decydują się na naturalną żywność. Nie musi to być karma ze stołu, pies jest przygotowywany osobno, zgodnie z dietą przygotowaną przez lekarza weterynarii lub hodowcę. Dodatkowo wymagane są suplementy witamin i minerałów.

Zdrowie i długowieczność

Ogólnie rzecz biorąc, grzechotniki praskie są zdrowe i odporne, ale w rasie wyróżnia się kilka chorób, które są częstsze niż inne. Zasadniczo są to choroby charakterystyczne dla wszystkich ras karłów:

• Zwichnięcie rzepki;
• Wodogłowie;
• Nie zatkane ciemiączko;
• Niedoczynność tarczycy;
• Padaczka;
• Choroby zębów, w tym niewłaściwa wymiana zębów mlecznych na zęby trzonowe;
• Pęknięcie kości.

Szczury należy zaszczepić przeciwko głównym chorobom zakaźnym zgodnie ze standardowym schematem. Regularnie wypędzane są psy z pasożytów zewnętrznych i wewnętrznych. Średnia długość życia wynosi zwykle 12-14 lat.

Wybór szczeniaka. Cena £

Praskie szczury są bardzo nieliczne, nie tylko w Rosji, ale także na świecie. Według ekspertów liczba osób nie przekracza 2500. To wyjaśnia trudności związane z pozyskaniem szczeniaka, a także ich wysoki koszt. Nie powinieneś ryzykować kupna psa z rąk. Naprawdę dobre dzieci można znaleźć tylko w żłobkach. Na potwierdzenie ich pochodzenia hodowca musi przedstawić dokumenty.

W Czechach praskie szczury kosztują średnio 5000 koron czeskich, czyli około 13 000 rubli. Koszt ten powinien również obejmować koszt dostawy psa. W Rosji szczenięta rasy praskiej Krysarik kosztują od 20000 rubli.

Zdjęcia

Żywe zdjęcia przedstawicieli rasy Prague Rattle: