Charakterystyka psa rasy alaskan malamute
Alaskan Malamute to jedna z ras pracujących, które pojawiły się w trudnych warunkach Arktyki. Psy łączą w sobie siłę, wytrzymałość, świetność wizualną i doskonałą wydajność.
Ze względu na zdolność do transportu ciężkich ładunków na duże odległości w trudnych warunkach, Malamut został nazwany „pociągiem śnieżnym”.
Historia pochodzenia
Nazwa rasy „Malamute” pochodzi od plemienia, które ją wyhodowało. Malemutowie (plemię Eskimosów) to jeden z przedstawicieli grupy rdzennych ludów Eskimosów. Ich siedliskiem było wybrzeże Kotzebue, położone w zatoce Morza Czukockiego.
Naukowcom trudno jest określić dokładny czas powstania rasy. Wiadomo tylko, że rasa jest wynikiem wielowiekowej hodowli i obecny standard psa różni się od cech jego przodka. Malemutowie żyli z rybołówstwa, polowania i byli nomadami. Potrzebowali psów zdolnych do długich podróży, transportu towarów i przetrwania w trudnych warunkach klimatycznych. Przyjazne usposobienie psów interesowało Malemutów znacznie bardziej niż szybkość - to wyjaśnia wyraźną orientację tych zwierząt w stosunku do ludzi..
Alaskan Malamute uzyskał swój nowoczesny wygląd dzięki inwazji na Alaskę w czasie gorączki złota w 1896 roku. W pogoni za złotem ludzie starali się hodować nie tylko wytrzymałe, ale także szybkie psy. W tym celu zaczęli krzyżować różne rasy arktyczne. W rezultacie współczesny Alaskan Malamute zaczął znacznie różnić się od swojego słynnego przodka..
Rasa Alaskan Malamute została oficjalnie zarejestrowana przez American Kennel Club w 1935 roku.
Standard rasy
Zgodnie z normą pies musi spełniać następujące parametry:
- Mieszkaniowy. Ciało jest mocne, proporcjonalne i dobrze skoordynowane. Kości szkieletu są mocne, duże, mięśnie dobrze rozwinięte.
- Skrzynia. Klatka piersiowa jest głęboka i dobrze rozwinięta.
- Głowa. Głowa jest dość szeroka. mobilny. Proporcjonalna do ciała psa.
- Szyja. Solidny, mocny, lekko zakrzywiony.
- Uszy. Mały, klinowaty, lekko zaokrąglony na końcach. Osadzone wystarczająco szeroko w linii z zewnętrznymi kącikami oczu z tyłu czaszki.
- Pysk. Duży, proporcjonalny do głowy, zwężający się ku nosowi. Nie powinno być żadnej płaskości.
- Oczy. Oczy są w kształcie migdałów, średniej wielkości, ukośne. Kolor - wyłącznie brązowy.
- Kończyny. Pies ma mocne łapy, z charakterystycznymi szerokimi opuszkami pokrytymi wełną. Kości kończyn są mocne, mięśnie potężne. Pazury są krótkie, ale mogą się rozciągać jak kot.
- Ogon. Nie ma tendencji do zwijania się. Jest opuszczony lub podniesiony do tyłu.
- Wełna. Sierść charakteryzuje się grubym, prostym włosem średniej długości. Długość płaszcza jest większa na szyi, ramionach, plecach, „spodniach” i ogonie. Charakteryzuje się bardzo gęstym podszerstkiem.
- Rozmiar. Wzrost dorosłego kabla w kłębie wynosi od 63,5 cm, u dorosłej suki - od 58,5 cm. Dopuszczalne są różnice w zależności od odmiany.
- Waga. Średnia waga dorosłego mężczyzny wynosi 38 kg, a kobiety 34 kg. Dokładniej określone w zależności od konkretnej odmiany.
- Kolor. Kolor jest dozwolony od jasnoszarego i białego do czarnego i czerwonego, w tym odcienie przejściowe. Jednolity kolor jest dozwolony tylko dla psów białych. Często na głowie (czapce) lub szyi jest charakterystyczny znak.
Na zdjęciu kolory Aliana Malamuta.
Odmiany rasy
Rodzaje rasy Alaskan Malamute:
- Kotzebue. Charakterystyka psa linii kotzebue stanowiła podstawę wzorca rasy. Na zewnątrz są nieco mniejsi niż inni przedstawiciele i mają łatwiejszy do opanowania charakter. Psy tego typu są tylko jasnoszare (wilk).
- M-Lut. Ten typ Alaskan Malamute został wyhodowany niemal jednocześnie z Kotzebue. Ze względu na mieszane pochodzenie lutnie M mają różne kolory - niebieski, biały, czarny i czerwony z przejściowymi odcieniami. Są większymi przedstawicielami swojej rasy. Uważa się, że psy typu M-Lute są zadziorne i mniej przyjemne..
- Husky Pak. Trzecia linia Malamutów została opracowana przez amerykańskich ekspertów i pojawiła się w wyniku przekroczenia dwóch pierwszych. Według wielu treserów psów, mieszanie typów pomogło odtworzyć malamut, tak jak najprawdopodobniej przed „gorączką złota”.
Galeria zdjęć
Jak długo żyją alaskańskie malamuty?
Psy rasy Alaskan Malamute żyją od 13 do 15 lat. Jest to relatywnie dłuższa niż średnia długość życia psów dużych ras. Przy odpowiedniej opiece i edukacji zwierzę może żyć dłużej niż 15 lat, zachowując aktywność.
Charakter i zachowanie psów
Długie współistnienie z ludźmi określiło główne cechy charakteru psa:
- Pies północny jest z natury przyjazny i miły. Jest zdolny do gorliwego przywiązania, potrzebuje uczucia i uwagi swojego pana. Malamuty są zwierzętami towarzyskimi, więc dobrze, gdy mają możliwość ciągłego kontaktu zarówno z ludźmi, jak i bliskimi..
- Rasa była początkowo nastawiona na zdolność do długotrwałej pracy w trudnych warunkach. Dlatego jeśli pies nie otrzyma odpowiedniego ruchu, stanie się niespokojny i niezadowolony..
- Malamuty odznaczają się pewnym uporem, a nawet skłonnością do dominacji. Wynika to z faktu, że przez długi czas żyli w stadzie i byli posłuszni przywódcy. Biorąc pod uwagę skłonność zwierzęcia do hierarchii, właściciel od najmłodszych lat musi jasno określić, kto zarządza domem..
- Ze względu na swoją wyjątkową życzliwość Alaskan Malamute nie ma pełnić funkcji strażnika. Nie jest podejrzliwy ani agresywny wobec obcych..
- Przedstawiciele tej rasy dobrze dogadują się z dziećmi. Futrzasty przyjaciel z przyjemnością oddaje się dziecięcej zabawie, więc jako niania może być niezastąpiony.
Opieka i
Normalnym siedliskiem Alaskan Malamute są warunki na Dalekiej Północy.. To jeden z największych psów, który zupełnie nie jest nastawiony na siedzący tryb życia, dlatego trzymanie w mieszkaniu nie jest dla niej odpowiednie.. Najlepszym miejscem dla psa jest wiejski domek z własnym terytorium i własną wolierą.
Zasady opieki:
- Częstotliwość karmienia szczeniąt do 3 miesiąca życia to 3-4 razy dziennie. W przypadku dorosłego psa wystarczą dwa razy dziennie.
- Szata malamuta jest podwójna - składa się z włosa głównego i podszerstka. Psy z taką sierścią należy regularnie czesać. Zabieg wykonywany jest przy użyciu furminatorów i slickerów. Wełna jest czesana pasmo po paśmie, wstępnie zwilżona wodą. Kierunek - najpierw od głowy do ogona, w zależności od wzrostu sierści, potem w przeciwnym kierunku.
- Alaskan Malamute uwielbia zabiegi wodne. Dlatego nie ma problemów z kąpielą. Płukanie będzie wymagało szczególnej uwagi - należy całkowicie zmyć detergent z grubej wełny. Lepiej jest jednocześnie czesać i suszyć psa za pomocą suszarki do włosów. Eksperci radzą raz w tygodniu „przedmuchać” sierść (także suszarką do włosów).
- Paznokcie należy przycinać, gdy rosną. Odbywa się to za pomocą maszynki do strzyżenia co najmniej raz w miesiącu..
- Uszy należy czyścić raz w miesiącu. Do zabiegu użyj czystej szmatki i specjalnych produktów. Roztwór wlewa się do uszu, wmasowuje u nasady i oczyszcza oddzielony brud.
- Twoje zęby i dziąsła wymagają regularnej pielęgnacji. Przynajmniej dwa razy w miesiącu konieczne jest oczyszczenie jamy ustnej i zębów z płytki nazębnej. W tym celu stosuje się specjalne pędzle, pasty, w przypadku braku takich - nadtlenek wodoru i czystą gazę. Pomocne jest spożywanie surowej, stałej żywności, aby zapobiec tworzeniu się kamienia nazębnego. Zaleca się regularne sprawdzanie jamy ustnej u lekarza weterynarii.
Strzyżenie jest surowo zabronione w przypadku Alaskan Malamute. Prowadzi to do naruszenia wymiany temperatury i może prowadzić do hipotermii lub przegrzania..
O Alaskan Malamute w filmie z kanału leluc.
Jak karmić psa
Dieta Alaskan Malamute może składać się zarówno z naturalnej, jak i gotowej żywności. Najważniejszą rzeczą do rozważenia przy sporządzaniu menu jest wiek i potrzeby fizjologiczne zwierzaka. Niezależnie od wybranej opcji, żywność musi zawierać wszystkie niezbędne witaminy, minerały i pierwiastki śladowe.
Naturalna żywność powinna obejmować żywność:
- chude czerwone mięso, można drób;
- ryby morskie i oceaniczne;
- podroby;
- zboża (ryż, kasza gryczana, płatki owsiane);
- warzywa (min. 10% diety).
Jeśli preferowana jest gotowa karma dla konkretnego psa, musisz kupić karmę dla dużych ras. Powinieneś wybrać najwyższej jakości żywność premium.
Zabrania się podawania malamutowych kości rurkowych i kurczaka. Mogą uszkodzić układ pokarmowy.
Psy rasy Alaskan Malamute uwielbiają obficie jeść. Znając tę funkcję, właściciele powinni monitorować ilość spożywanego jedzenia, unikając przejadania się..
Szczególną uwagę należy zwrócić na kwestię odżywiania w okresie wzrostu. Intensywnie rozwijający się organizm szczeniaka potrzebuje więcej witamin i minerałów.
Dieta Twojego szczeniaka powinna obejmować:
- mleko matki;
- mięso;
- płatki;
- warzywa.
Jeśli suka nie ma mleka, szczeniak otrzymuje mleko bez laktozy i cukru (do 1 miesiąca życia). Apteki weterynaryjne sprzedają również specjalne mieszanki wzbogacone o wszystkie niezbędne składniki. Od pierwszego miesiąca życia stopniowo wprowadza się mięso i inne produkty. Należy unikać czerwonych warzyw. Możesz podawać suche jedzenie, ale gotować na parze z wrzącą wodą.
Możliwe choroby i ich leczenie
Alaskan Malamute jest podatny na choroby dziedziczne, jak wszystkie zwierzęta rasowe.
Choroby genetyczne:
- Choroby układu mięśniowo-szkieletowego. Wada tkanki chrzęstnej (lub chondrodysplazja) jest chorobą dziedziczną, na którą podatne są malamuty. Stawy są narażone na zwiększone obciążenie ze względu na duży rozmiar psa. Zwiększa to ryzyko zachorowania. Dlatego szczególnie konieczne jest monitorowanie wagi i kompletności diety..
- Zespół śnieżnego nosa. Choroba dziedziczna charakteryzująca się brakiem pigmentacji nosa. Bladoróżowy nos to powód do wizyty u lekarza.
- Volvulus żołądka. Ze względu na szeroki kształt klatki piersiowej Alaskan Malamute jest podatny na skręcenie żołądka. Wzdęcia i letargiczne zachowanie są również powodem do wizyty u weterynarza..
- Choroby oczu. Typowe dolegliwości to ślepota dzienna (hemeralopia) i postępujący zanik siatkówki. To ostatnie może prowadzić do utraty wzroku. Badanie okulistyczne szczenięcia w wieku 4-8 miesięcy pomoże na czas zdiagnozować chorobę oczu i rozpocząć leczenie.
Malamuty, jak wszystkie psy, są podatne na wirusy i infekcje. Terminowe szczepienia, ponowne szczepienia i leczenie przeciwpasożytnicze zapobiegają ryzyku wystąpienia takich chorób.
Trening i edukacja
Zasady treningu Alaskan Malamute:
- Najlepszy czas na trening to godziny intensywnego marszu. Pies staje się spokojniejszy i bardziej wytrwały.
- Podczas treningu nie wolno stosować okrutnych metod ani bić psa.
- Podczas treningu należy uzbroić się w cierpliwość i osiągnąć prawidłowe wykonanie polecenia..
- Prawidłowe wykonanie polecenia musi być poprzedzone zachętą.
- Okresowo Malamutowi należy dać odpoczynek, w przeciwnym razie zmęczy się i odmówi wykonania poleceń.
- Musisz regularnie trenować swojego zwierzaka..
Wybór szczeniaka
Kwestię pozyskania szczeniaka rasy Alaskan Malamute należy potraktować poważnie, ponieważ:
- musisz ocenić swoje możliwości finansowe;
- zdecydować o przyszłych planach dla psa.
Gdzie kupić i ile to kosztuje
Aby mieć pewność pochodzenia psa i zmniejszyć ryzyko chorób dziedzicznych, lepiej kupić szczeniaka od hodowców działających w dobrej wierze. W dobrych żłobkach chore zwierzęta są wykluczone z hodowli.
Koszt malamutu jest następujący:
- średnia cena zwykłego szczeniaka waha się od 10 tysięcy rubli do 40 tysięcy rubli;
- cena elitarnego szczeniaka (z rodowodem, z prestiżowej hodowli) zaczyna się od 70 tysięcy rubli.
Czego szukać
Jeśli przyszły właściciel ma ochotę brać udział w wystawach, należy zwrócić uwagę na dokumenty.
Pakiet dokumentów obejmuje:
- świadectwa rodowodowe;
- zaświadczenia lekarskie;
- nagrody i certyfikaty rodziców.
Jeśli szczeniak zostanie zakupiony jako zwierzę domowe, nagrody i dowód rodowodu nie są wymagane. Będzie wystarczająco dużo zaświadczeń lekarskich, zgodności z ogólnym standardem i osobistego wrażenia.
Dodatkowo w obu przypadkach warto skupić się na ogólnych wskaźnikach zdrowia:
- Szczeniak powinien być aktywny, zabawny, bez trudności w poruszaniu się.
- Sierść i skóra muszą być czyste. Zdrowe ciało nie ma guzków, guzków ani podrażnień.
- Nos i uszy bez objawów zapalenia, bez wydzieliny.
- Jama ustna ma jasnoróżowy kolor, bez nieprzyjemnego zapachu.
Plusy i minusy
Zalety rasy:
- towarzyskość i życzliwość;
- dobra zdolność uczenia się;
- świetny wygląd;
- niestrudzona;
- lojalność wobec dzieci;
- życzliwość dla innych zwierząt.
Niedogodności:
- okresowe próby dominacji;
- pracochłonna opieka;
- potrzeba dużej aktywności fizycznej.
Według doświadczonych właścicieli psy Alaskan Malamute są doskonałymi towarzyszami, najlepszymi pomocnikami w pracy i prawdziwymi przyjaciółmi rodziny..
Wideo
Śliczne szczenięta Alaskan Malamute na filmie FluffyHuges.