Furazolidon dla szczeniaka z biegunką: wskazania, działanie leku, dawkowanie

Gdy biegunka

Szczenię może skutecznie podawać środki przeciwdrobnoustrojowe, ponieważ często ma biegunkę spowodowaną skażeniem bakteryjnym. W takim przypadku konieczne jest podanie takich leków, które zadbają o układ odpornościowy zwierzęcia. Leki te obejmują furazolidon, lek z grupy nitrofuranów.

Skład i forma

Furazolidon to lek zawierający substancje biologicznie czynne, które mogą spowolnić reakcje enzymu oksydazy monoaminowej w zakończeniach nerwowych, co zwiększa poziom serotoniny, noradrenaliny, dopaminy i innych monoamin we krwi, co prowadzi do szeregu pozytywnych efektów. Ale najważniejsze jest to Furazolidon wykazuje właściwości przeciwbakteryjne.

Pierwotną substancją do stworzenia leku są sztucznie otrzymane nitrofurany. Grupa farmakologiczna: środki przeciwbakteryjne i dezynfekujące. Lek jest przepisywany zwierzętom w każdym wieku z objawami infekcji przewodu pokarmowego i narządów moczowo-płciowych, a także pasożytniczymi i mikrobiologicznymi chorobami skóry. Często działa jako dodatek do już przepisanej terapii.

Dostępne w formie tabletek, każdy zawiera 50 miligramów czystego furazolidonu. Tabletki są dostępne w opakowaniach blistrowych po 10 sztuk. Dostępny również w postaci tabletek, ale nie jest wygodny do spożycia przez zwierzęta Furazolidon można znaleźć w postaci proszku w plastikowych puszkach o różnych rozmiarach. Ta ostatnia forma jest preferowana dla zwierząt, ale trudna do zdobycia (rzadko sprzedawana w aptekach).

Skutki leku

Furazolidon jest środkiem przeciwbakteryjnym, dlatego warto go stosować tylko w przypadku biegunki o etiologii bakteryjnej. Ważną pozytywną różnicą między furazolidonem a innymi antybiotykami jest to, że nie ma on negatywnego wpływu na odporność. Podczas jego stosowania zwiększa się zdolność leukocytów do niszczenia patogennej mikroflory.

Furazolidon zakłóca procesy biochemiczne mikroorganizmów, co w rezultacie powoduje uszkodzenie błony cytoplazmatycznej bakterii. Już po 2-4 dniach przyjmowania Furazolidonu (jeszcze przed ostatecznym zniszczeniem drobnoustrojów) obserwuje się znaczną zmianę samopoczucia: spada temperatura, powraca apetyt, czasem objawy biegunki złagodzą lub zanikają.

Nie wykazuje aktywności w stosunku do patogenów ropnej infekcji beztlenowej, jest również bezużyteczna przy infekcjach wirusowych (jak każdy antybiotyk). Wiele mikroorganizmów powoli rozwija oporność na ten środek. Dlatego po 10-15 dniach przyjmowania leku należy go zastąpić innym lekiem, innym aktywnym składnikiem aktywnym..

Środek szybko wchłania się z jelit. W krótkim czasie jest wchłaniany przez wątrobę, co następnie prowadzi do powstania pochodnej aminowej, chemicznie nieaktywnego metabolitu. Przy zapaleniu ośrodkowego układu nerwowego szybko przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego, tworząc stężenie niezbędne do leczenia. Około 3⁄4 furazolidonu jest wydalane przez nerki, niewielki procent znajduje się w odchodach.

Dawka dla psów

Zalecana dawka jest obliczana na podstawie wagi zwierzęcia i nie zależy od wieku zwierzęcia. Szczeniakowi podaje się 10 mg / kg substancji czynnej dziennie, dawkę tę należy podzielić na 3-4 porcje i karmić co 5-6 godzin. Przebieg leczenia to co najmniej 5 dni, ale nie więcej niż 15 dni, ponieważ w tym przypadku mikroorganizmy uzależniają.

Ograniczenia użytkowania

Furazolidon nie jest zalecany dla szczeniąt do trzeciego miesiąca życia. Zabrania się podawania leku szczeniętom poniżej 1 miesiąca życia, ponieważ w tym przypadku istnieje ryzyko uszkodzenia wątroby i nerek. Dodatkowo należy pamiętać o indywidualnej nietolerancji nitrofuranów, którą często obserwuje się u młodych zwierząt..

Ważny! Lek jest przeciwwskazany w chorobach nerek, wszelkich problemach z wątrobą czy układem nerwowym.

Możliwe reakcje uboczne:

• Brak lub zmniejszony apetyt, potrzeba wymiotów.
• Różne poziomy zapalenia nerwu (przy długotrwałym stosowaniu).
• Reakcje skórne: obrzęk, wysypka, swędzenie i rumień.

W przypadku przedawkowania lub długotrwałego stosowania możliwe jest rozlane zapalenie nerwów. Przedawkowanie nie jest krytyczne, ale lek zostaje zatrzymany. Następnie przepisuje się dużą ilość wody i leczenie witaminami z grupy B oraz grupą leków, które konkurencyjnie blokują receptory histaminowe w organizmie, stosuje się również adsorbenty.