Jak podać fosfalugel psu: instrukcje użytkowania

Fosfalugel to wszechstronny i stosunkowo bezpieczny lek, który szybko łagodzi stan psa w przypadku zatruć, chorób przewodu pokarmowego, dysbiozy, „skoków” kwasowości itp. Lek jest produkowany dla ludzi, ale jest szeroko stosowany w leczeniu zwierząt.

Skład i charakterystyka leku

Fosfalugel jest środkiem zobojętniającym kwas, szeroko stosowanym zarówno w medycynie, jak i weterynarii.

Fosfalugel jest dostępny w postaci proszku, tabletek i zawiesiny. W medycynie weterynaryjnej lek częściej stosuje się w postaci zawiesiny lub proszku.

Skład proszku fosfalugelu (20 gr):

• Fosforan glinu - 10,4 g / 12,38 g.
• Aromat pomarańczowy - 32 mg.
• Agar-agar - 80 mg.
• Pektyna - 0,1 g.
• Siarczan wapnia - 10 mg.
• Sorbitol 70% - 4,3 g.
• Sorbinian potasu - 530 mg.
• Woda oczyszczona - do 20 gr.

Uwaga! W sprzedaży można znaleźć saszetki po 16 gramów, ale bardziej opłaca się kupić 20 gramów.

Phosphalugel to mętny, biały żel bez zanieczyszczeń, słodkawy, z wyczuwalnym aromatem pomarańczy. Należy pamiętać, że psy nie lubią zapachu i smaku pomarańczy, więc picie leku może być problemem..

Lek równoważy kwasowość przewodu pokarmowego, otula ściany jelit i żołądka, adsorbuje toksyny. Zaletą jest to, że Fosfalugel nie alkalizuje soku żołądkowego. Natychmiast po zażyciu leku na ścianach przewodu pokarmowego tworzy się warstwa ochronna, która prawie natychmiast łagodzi stan:

• Odurzenie spada.
• Wyeliminowane jest zwiększone tworzenie się gazów.
• „Pacyfikacja” mikroflory.
• Normalizacja ruchliwości jelit.

Wskazania i przeciwwskazania

Phosphalugel ma szereg działań terapeutycznych:

• Adsorbent.
• Obejmująca.
• Środek zobojętniający kwas.

Wskazania do stosowania Phosphalugel:

• Zatrucie i zatrucie każda natura.
• Refluks żołądkowo-przełykowy.
• Wrzód żołądka i dwunastnicy.
• Nieżyt żołądka.
• Ból brzucha.
• Zwiększona kwasowość soku żołądkowego.
• Zapalenie przełyku.
• Przepuklina przeponowa.
• Biegunka, spowodowane zaburzeniami czynnościowymi przewodu pokarmowego.
• Biegunka spowodowana lekami.

Przeciwwskazania:

• Nadwrażliwość na składniki leku.
• Niewydolność nerek.

Uwaga! Phosphalugel jest zatwierdzony do leczenia suk w ciąży, karmiących i cukrzyków.

Phosphalugel jest stosowany ostrożnie, gdy:

• Patologie nerek.
• Marskość wątroby.
• Niewydolność serca.
• Psy w podeszłym wieku.

W rzadkich przypadkach, na tle ogólnoustrojowego zaburzenia przewodu pokarmowego, po przyjęciu leku Fosfalugel, zaparcie. Problem zostaje wyeliminowany poprzez zwiększenie spożycia płynów.

Fosfalugelu nie należy przyjmować w tym samym czasie, co większość antybiotyków, preparatów na serce i żelaza. Ważne jest, aby zrozumieć, że sorbent zmniejsza skuteczność większości leków, dlatego przed rozpoczęciem kompleksowej terapii należy skonsultować się z weterynarzem.

Sposób podawania i dawkowanie

Fosfalugel jest używany wewnętrznie. Żel można rozcieńczyć wodą, aby zmniejszyć intensywność zapachu. Dawkowanie dla psów jest obliczane na podstawie wagi na podstawie instrukcji dla ludzi.

Standardowa dawka to 1-2 saszetki 2-3 razy dziennie. Biorąc pod uwagę średnią wagę osoby dorosłej (60 kg), która jest „podstawą” instrukcji, otrzymujemy następujące dawki dla psów:

• Waga psa 1-10 kg (w tym szczenięta) - 0,5 ml na 1 kg masy ciała.
• Waga psa 10-30 kg - 0,2 na 1 kg masy ciała.
• Waga psa 30-50 kg - 0,4 na 1 kg masy ciała.
• Waga psa powyżej 50 kg - 1 saszetka.

Ważny! Fosfalugelu nie należy stosować przez długi czas (ponad tydzień), chyba że zaleci to lekarz weterynarii.

Phosphalugel pije się dla psów 2-3 razy dziennie. W zależności od rodzaju choroby czas przyjęcia jest różny:

• W przypadku zatrucia, zatrucia - bezpośrednio po rozpoznaniu lub wystąpieniu objawów.
• Z refluksem żołądkowo-przełykowym, przepukliną przeponową - przed snem, tylko po jedzeniu.
• W chorobach wrzodowych 1 saszetka przeciwbólowa, do celów terapeutycznych 2-3 razy dziennie, 1-2 godziny po posiłku.
• Na zapalenie żołądka i niestrawność - przed posiłkami.
• Przy chorobach czynnościowych jelita grubego - rano na czczo i wieczorem.

W przypadku przedawkowania możliwe jest zmniejszenie czynności jelit (perystaltyka). Wraz z rozwojem zaparć i brakiem odpowiedzi na zwiększenie objętości spożywanego płynu przepisywane są środki przeczyszczające.