Strumień (zapalenie okostnej) u psa: objawy i metody leczenia

Choroby jamy ustnej u psów są dość powszechne. Często wynika to z faktu, że właściciele nie monitorują stanu jamy ustnej swoich pupili. Najczęściej przypadek kończy się powstaniem kamienia nazębnego, ale wrzód gumowy u psa jest patologią nie tak rzadką.

Co oznacza ten termin? To choroba zapalna. Zwykli ludzie uważają, że centrum zapalenia jest w dziąśle, ale wszystko jest znacznie poważniejsze. Patologia jest zlokalizowana w okostnej (zapalenie okostnej), dlatego choroba jest bardzo niebezpieczna, ponieważ w zaawansowanych przypadkach jest obarczona deformacjami szczęki, utratą zębów, posocznicą.

Chorobie zawsze towarzyszy ostry ból zęba, jeśli choć trochę go przebiegniesz, pies prawie na pewno zostanie bez zęba. Jeśli jednak sam napotkałeś strumień, sam o tym wiesz. Ogólnie przyjmuje się, że strumieniu towarzyszy obrzęk twarzy (w tym przypadku kufa), ale jest to dalekie od przypadku. Bardzo często na zewnątrz wszystko pozostaje niezmienione. Dzieli się na cztery główne typy:

• Surowiczy. Najczęściej rozwija się na tle mechanicznych urazów szczęki, przebiega stosunkowo łatwo, czemu towarzyszy pewien obrzęk szczęki. W tym samym czasie okostna wyraźnie puchnie.
• Ostre ropne zapalenie okostnej. Nawiasem mówiąc, to właśnie ta forma jest faktycznie nazywana „strumieniem”, ponieważ towarzyszy jej tworzenie widocznych ropni w okolicy dziąseł. Proces (szczególnie w początkowej fazie) jest niezwykle bolesny, natomiast pies źle się czuje, odmawia jedzenia i picia, jest bardzo niespokojny.
• Najcięższy i najniebezpieczniejszy typ zapalenia okostnej jest rozproszony. Jednocześnie pojedyncze zlokalizowane ropnie nie są widoczne, ropne zapalenie rozprzestrzenia się na wszystkie tkanki dziąseł i okostnej. Jest to bardzo trudne, w zaawansowanych przypadkach jest najeżone posocznica. Terapia tego typu jest bardzo trudna..
• Przewlekły strumień. Niezwykle rzadka postać choroby. Rozwija się tylko u tych psów, których organizm jest bardzo słaby i nie może wytrzymać patologicznego procesu.

Jeśli proces rozwinął się w dolnej szczęce, nie jest to zbyt niebezpieczne.Gdy strumień pojawi się na zębie (zębach) górnej szczęki, należy natychmiast pokazać zwierzaka weterynarzowi, ponieważ grozi to nie tylko zapaleniem okostnej, ale nawet ropowicą sąsiednich tkanek, a także zapaleniem opon mózgowych (w zaawansowanych przypadkach).

Objawy

Jakie są objawy topnienia u psa? Następujące znaki są uważane za klasyczne:

• Pies niechętnie zaczyna jeść, widać, że coś mu powoduje uciążliwości lub ból.
• Zwierzę nie śpi dobrze, często jęczy, niespokojne.
• Luźne zęby, szczególnie w zaawansowanych przypadkach kamienia nazębnego.
• Krew pojawia się regularnie w misce z wodą lub zabawkach do żucia.
• Zły oddech. Oczywiście oddech przeciętnego psa w zasadzie nie pachnie różami, ale w takich przypadkach wyczuwalny jest „aromat” zgnilizny.

• W jamie ustnej można zobaczyć grudki.
• Pies ciągle się ślini. W przypadku buldogów i innych brachycefalików sprawy nie są takie proste (często mają nadmierne ślinienie), ale jeśli pysk psa stale lśni od śliny, coś jest z tym wyraźnie nie tak.
• Pies nie pozwala dotykać szczęk (ani nawet głowy). Charakteryzuje to nie tyle strumień, co zapalenie okostnej u psów..
• Zwierzę zaczyna żuć tylko jedną stroną pyska..
• Jeśli patologiczny proces złapał górną szczękę, stan zapalny może rozprzestrzenić się nawet na jamę nosową, w wyniku czego pies stale ma niezmotywowane krwawienia z nosa.

Czynniki predysponujące

Z powodu tego, co generalnie powstaje tak niebezpieczna i bolesna patologia? Główny powód został już przez nas wskazany powyżej - problemy z jamą ustną, brak dbałości o nią. Psy, zwłaszcza te mieszkające w mieście, bardzo często jedzą całkowicie suchą karmę.

Z natury było to „zaplanowane” tak, aby zęby wszystkich wilków, w tym naszych pupili, były regularnie mielone i czyszczone podczas jedzenia surowego pokarmu. Nie lepiej pod tym względem jest w przypadku psów „kieszonkowych”, które gospodynie domowe często karmią tylko miękką karmą z puszki.

W takich warunkach kamień nazębny rozwija się bardzo szybko (na zdjęciu). To on, w rzeczywistości, ogromna kolonia bakterii, jest uważana za główną przyczynę rozwoju strumienia u zwierząt. Oczywiście początkowe etapy kamienia nazębnego nie mogą być przyczyną katastrofalnych konsekwencji. Mowa o zaawansowanych przypadkach, kiedy zęby w pysku psa pokryte są brązowawym lub zielonkawym nalotem o nieprzyjemnym zapachu..

Nigdy nie doprowadzaj pyska swojego zwierzaka do takiego stanu! Od czasu do czasu przecieraj zęby psa gazą zamoczoną w roztworze sody, włączaj do diety „cukrowe” kości, aby pies mógł na czas zgrzytać zębami, myjąc je po drodze.

Drugą częstą przyczyną są choroby przyzębia. Z powodów podanych powyżej (miękka karma, brak higieny jamy ustnej) u psa może rozwinąć się próchnica, sięgająca nawet miazgi.

Trzeci możliwy czynnik predysponujący jest pomijany zapalenie dziąseł (tj. choroba dziąseł). Najpierw dziąsła ulegają zapaleniu, a następnie proces przenosi się do głębszych tkanek.

Metody kontroli

Więc co zrobić z tą chorobą? Najpierw natychmiast pokaż psa weterynarzowi. Specjalista oceni nasilenie i zaniedbanie procesu, a dopiero potem, na podstawie otrzymanych informacji, opracuje schemat leczenia.

Jeśli ropień już dojrzał, otwiera się, uformowaną wnękę przemywa się roztworami antyseptycznymi, w razie potrzeby wprowadzając drenaż. Niestety, w 97% przypadków leczenie strumienia u psa obejmuje również usunięcie chorego zęba. W przypadkach, gdy kamień nazębny stał się czynnikiem predysponującym do rozwoju patologii, jest usuwany (za pomocą ultradźwięków lub chemikaliów).

Leczenie domowe polega na umyciu jamy zębowej wywarami z rumianku, nagietka, kory dębu. Oznacza to, że środki o wyraźnym działaniu antyseptycznym. Z reguły, zwłaszcza przy ryzyku rozwoju ropowicy szczęki, podaje się antybiotyki o szerokim spektrum działania.