Dalmatyńczyk: pies z plamami szczęścia

Dalmatyńczyków to jedyna rasa w psim świecie uważana za prawdziwie cętkowaną. Co więcej, plamy u prawdziwego dalmatyńczyka nie pojawiają się natychmiast, ale tydzień po urodzeniu lub później. Wrodzone plamy są uważane za małżeństwo, a takie zwierzęta nie mogą się pokazywać. Ale nawet takie psy zachwycają swoich właścicieli, ponieważ przy dobrym wychowaniu Dalmatyńczyków są zaskakująco przyjaźni i czuli.

Historia rasy

Uważa się, że dalmatyńczyków to bardzo stara rasa. W wykopaliskach pożarów ofiarnych na terenie dzisiejszej Austrii, datowanych na II-III tysiąclecia pne, odkryto czaszkę psa, bardzo przypominającą szkielet głowy obecnego psa gończy lub dalmatyńczyka..
Istnieją różne opinie na temat pochodzenia rasy w jej obecnej formie.. Większość opiekunów psów zgadza się, że ojczyzną tych zwierząt jest terytorium byłej Jugosławii, gdzie znajdował się region Dalmacji, od którego pochodzi ich nazwa..

Dowodem tej wersji jest fakt, że na herbach wielu jugosłowiańskich książąt widnieją białe psy z czarnymi plamami. Stąd przedstawiciele tej rasy zostali po raz pierwszy zabrani na brytyjską wystawę.

Od najdawniejszych czasów głównym celem tych psów jest polowanie, a także eskortowanie i ochrona właścicieli.

Jednak niektórzy historycy twierdzą, że podobne zwierzęta przetrwały na obrazach starożytnych Indii, aw Europie pojawiały się wraz z wędrownymi Cyganami. Są badacze, którzy są przekonani, że dalmatyńczycy przybyli do nas ze starożytnego Egiptu. Ta ostatnia teoria wydaje się bardziej wiarygodna, jeśli weźmie się pod uwagę, że te psy dobrze znoszą ciepło..

Już w XVIII wieku zwierzęta łaciate były aktywnie wykorzystywane w polowaniu na konie jako psy gończe. Przedstawiciele szlachty hodowali łaciate zwierzaki jako psy trenerskie - pobiegli przed powóz i oczyścili drogę. A podczas długich podróży chronili właścicieli przed rabusiami i dzikimi zwierzętami.

Dziś Dalmatyńczyków używa się podczas trzęsień ziemi do poszukiwania ludzi pod gruzami. Najciekawsze dla nich zastosowanie znalazło się w USA: przez długi czas biegali przed wozami strażackimi i szczekali, zapowiadając ich pojawienie się. W ten sposób stali się pierwszymi syrenami w ekipach strażackich. Od tego czasu w Ameryce nazywane są „psami ognistymi”.

W nowoczesnych przedstawieniach związanych z wczesnymi wozami strażackimi Dalmatyńczyk jest obowiązkowym uczestnikiem

Standard rasy

Kolor dalmatyńczyka jest biały z plamami. Co więcej, nie muszą być czarne. Brązowy kolor plam jest również uważany za standardowy. Są też plamy tygrysie lub szare.

W jednym miocie szczenięta mogą urodzić się zarówno z czarnymi, jak i brązowymi plamami

Miejsca połączone są cenione mniej niż pojedyncze miejsca. I wrodzone i całkowicie oznaką uboju, podczas gdy u osoby dorosłej determinuje brak białych włosów charakterystycznych dla nabytych plam.

Główne wskaźniki normy:

• wzrost samców wynosi 56–61 cm, samic 54–59 cm;
• waga samców 27–32 kg, samic 24–29 kg.

Norma przywiązuje wielką wagę do braku głuchoty. W Rosji takie testy nie są specjalnie przeprowadzane, ale w Ameryce przywiązują do tego dużą wagę. Tam upośledzenie słuchu u dalmatyńczyków wykrywane jest w 20% przypadków..

Postać

Uważa się, że przedstawiciele tej rasy przywiązują się do właściciela i członków jego rodziny.. Pies jest towarzyski, zwinny, bardzo czysty. To prawda, że ​​jeśli nie zwrócisz na nią uwagi, może coś zrobić lub obrazić się.

Jeśli właściciel nie zajmie się psem, znajdzie rozrywkę, która nie zawsze jest wygodna dla właściciela. Taki zwierzak może uciekać daleko na spacer lub bawić się nielegalnymi przedmiotami. Jednak na ogół zwierzęta te nie sprawiają większych kłopotów, nie szczekają bez powodu i dobrze dogadują się z dziećmi..

Te psy są ciekawe, ale nie agresywne i dobrze dogadują się z kotami.

Plusy i minusy rasy

Dalmatyńczyków ma wiele niewątpliwych zalet:

• inteligencja, życzliwość, życzliwość tego psa składają się na jego szczególny urok;
• taki zwierzak ma ocean energii, a jeśli sam jesteś miłośnikiem aktywnych spacerów, to jest twój wybór;
• młode zwierzę jest łatwe do wyszkolenia;
• jest czysta: wystarczą 2-3 kąpiele tygodniowo.

Dzieci zazwyczaj kochają te zwierzęta za ich lojalność i przywiązanie.

Jednak jak każda rasa mają swoje wady:

• jeśli dana osoba lubi leżeć na kanapie, taki pies mu nie odpowiada;
• z wiekiem dalmatyńczycy stają się bardziej niezależni i mogą wykazywać charakter;
• podobnie jak większość czworonogów krótkowłosych z elementami w kolorze białym są bardzo podatne na choroby alergiczne;
• o wełnę trzeba codziennie dbać: jeśli nie jest wyczesana, wszystkie ubrania będą pokryte białymi włóknami;
• Dalmatyńczycy często odmrażają sobie uszy na zimno, dlatego w chłodne dni lepiej chodzić na krótki czas, ale regularnie.

Opieka i

Najlepszym mieszkaniem dla Dalmatyńczyka byłby wiejski dom, w którym można biegać po podwórku i bawić się. Pies może mieszkać w mieszkaniu, ale wtedy będzie musiał z nim więcej chodzić.

Jeśli zwierzę pozostanie bez ruchu, stanie się rozdrażnione, a nawet może odmówić jedzenia. Przedstawiciele tej rasy nie mogą mieszkać na ulicy przez cały rok: w mrozie zamarzną i zachorują.

Jeśli właścicieli nie ma w domu przez dłuższy czas, zwierzak może się zasmucić lub zacząć gryźć meble.

Opieka nad nimi jest prosta: regularne spacery, czesanie włosów i karmienie to wszystko, czego wymaga od właściciela.

Karmienie

Przedstawiciele tej rasy są dość wszystkożerni i dobrze przyzwyczajają się zarówno do naturalnych, jak i sztucznych pasz..

To prawda, że ​​sztuczna żywność powinna być wolna od barwników, na które takie zwierzęta często są uczulone. Należy również podchodzić ostrożnie do naturalnego jedzenia: cętkowani członkowie rodziny często mają alergie na wątrobę, zwłaszcza na wieprzowinę. Niektórzy opiekunowie psów piszą o tej samej reakcji na mięso z kurczaka. Wybierz menu dla swojego czworonożnego przyjaciela, aby nie przeszkadzać mu.

Ważną zasadą jest to, że mięso i ryby powinny znajdować się w diecie, ale w ograniczonych ilościach, ponieważ u dalmatyńczyków często rozwija się kamica moczowa z powodu białka w ich pożywieniu. Ryby morskie można jeść na surowo, ryby rzeczne należy gotować..

W jadłospisie dalmatyńczyka powinny być również zboża, ale w ilości nie większej niż jedna czwarta całkowitej objętości jedzenia. Nie zapomnij o sfermentowanych produktach mlecznych. Przewód pokarmowy tych psów również bez problemu przyswaja większość warzyw: kapustę, cukinię, dynię. Ale w przypadku owoców lepiej jest być powściągliwym, ponownie z powodu reakcji alergicznych.

Sam pies jest nieufny wobec stołu owocowego

Psom tej rasy nie należy podawać herkulesów: biała wełna z niej uzyskuje żółtawy odcień.

Pielęgnacja

Pielęgnacja sierści takich psów nie jest trudna.. Wystarczy codziennie go czesać, ponieważ zwierzę nieustannie rzuca. Tylko szczoteczkę należy wybrać nie twardą, w przeciwnym razie skóra może zostać uszkodzona.

Jeśli linienie jest zbyt intensywne, może to być oznaką niedoboru witamin. Ważne jest, aby upewnić się, że są one obecne w diecie zwierzęcia w swojej naturalnej postaci lub jako specjalne dodatki, których obecnie jest bardzo dużo w sprzedaży..

Edukacja i trening

Oczywiście do ćwiczenia komendy: „Aport!” sensowne jest używanie przedmiotów, które są bardziej odpowiednie dla psa

Dobrze wychowany dalmatyńczyk to oddany przyjaciel i wspaniały towarzysz wędrówek. Trzeba tylko natychmiast pozwolić szczeniakowi zrozumieć, kto jest panem sytuacji.. Na przykład, zanim osiągnie wiek trzech miesięcy, musi wyraźnie wykonać polecenie „Przyjdź do mnie!” To znacznie uprości komunikację z nim na spacerze. Ponieważ młode dalmatyńczyki są bardzo zaciekawione i często uciekają podczas nauczania zwierzaka, konieczne jest używanie przysmaków i podciągnięcie smyczy.

Jednocześnie w żadnym wypadku nie powinieneś krzyczeć na psa, a co dopiero go bić - wypryskane zwierzęta są bardzo drażliwe.

Od pierwszych dni szczeniak powinien wiedzieć, gdzie należy, miski z wodą i karmą. Już w wieku trzech miesięcy można go nauczyć komend „Siad!”, „Kłam!”. i „Blisko!” Z reguły ta rasa łatwo uczy się nowych rzeczy, a pies szybko zaczyna wykonywać podstawowe polecenia. Z biegiem czasu, zwłaszcza na stronie, coraz bardziej złożone zamówienia, takie jak „Bariera!” lub chodzenie po kłodzie. Umiejętności bojowe, np. Obojętność na strzał czy poprawna reakcja na „Fas!”, W razie potrzeby doskonali z pomocą instruktora.

Składaniu poleceń powinny towarzyszyć gesty, a niektóre z nich tylko Twoje, aby osoby postronne ich nie zgadły. Może cię uratować później w niebezpiecznej sytuacji..

Gry ze zwierzętami

Gry są prawdopodobnie ulubioną rozrywką tych psów, dlatego też szybciej się uczą

Trenowanie tego psa podczas gry ma sens.. Na przykład polecenie „Aport!” łatwo wchłaniane za pomocą piłki, te psy uwielbiają znajdować osobę na szlaku lub rzecz i szczęśliwie wskakiwać do wody po kij, wystarczy je wynieść w naturę. Z wielką radością Dalmatyńczycy biegają obok roweru właściciela lub po torze.

Aktywne zabawy oczywiście lepiej spędzać na świeżym powietrzu. Wymiary łaciatego zwierzaka nadal nie pozwalają mu biegać po mieszkaniu.

Choroby i leczenie

Jeśli objawy się utrzymują, zawsze najlepiej jest pokazać zwierzaka weterynarzowi.

Wszystkie psy mogą być podatne na choroby zakaźne: nosówki, zapalenie wątroby i inne, które można wyeliminować za pomocą szczepień. Istnieją jednak dolegliwości charakterystyczne dla dalmatyńczyków.. Słabe miejsca w ciele tych zwierząt to nerki i skóra..

Najczęstszym atakiem w domostwach plamistych jest kamica moczowa. Pies nie chce chodzić w jego ramionach, nie daje się głaskać, siada i z trudem wstaje. Dzieje się tak z powodu napadów bólu krzyża. Po chwili przestają, ale choroba nadal się rozwija. Przyczyną tego, oprócz nadmiaru pokarmów białkowych, mogą być krótkie spacery, brak ruchu.

Rzadko przeprowadza się chirurgiczne leczenie nerek, częściej stosuje się cewnik lub leki rozpuszczające kamienie, np. Allopurynol. Bez konsultacji z weterynarzem nie powinieneś dawać takich funduszy zwierzęciu, ponieważ wymagają one dokładnych obliczeń. Choroby skóry leczy się witaminami i środkami przeciwalergicznymi.

Długość życia

Przy dobrej opiece i częstych spacerach przedstawiciele tej rasy żyją średnio 10-13 lat. Ponadto ich aktywność fizyczna utrzymuje się do starości..

Hodowla

Robienie na drutach

Pierwsze krycie dalmatyńczyka to odpowiedzialny proces.

Przy pierwszym upale krycie samicy nie jest tego warte. W tym czasie nie jest jeszcze gotowa na macierzyństwo. Lepiej zrobić na drutach później. Na przykład trzeci raz.

Upał trwa zwykle od 14 do 25 dni, a najkorzystniejszy jest okres od 10 do 14 dni. Wyładowanie wyraźnie się rozjaśnia, dziewczyna chętnie daje się głaskać, często odchyla ogon na bok.

Robienie na drutach najlepiej wykonywać dwa razy..

Przed zabiegiem musisz upewnić się, że przyszła mama jest zdrowa, uzyskać niezbędne szczepienia, wypędzić robaki.

Ciąża

W ciągu pierwszych czterech tygodni po pomyślnym wyniku krycia możesz nawet tego nie zauważyć. Doświadczony właściciel jest w stanie wykryć zmiany w zachowaniu: ciężarna kobieta staje się spokojniejsza, bardziej czuła. Oznaki zatrucia są możliwe w piątym tygodniu.

Pies rodzi się zwykle 65 dnia, ale czasami ciąża płodu jest opóźniona i dochodzi do 70.

Opieka nad szczenięciem

Przez półtora miesiąca szczenięta są nie tylko bardzo podobne do dorosłego, ale także dość aktywnie walczą o mleko matki

Młode rodzą się całkowicie białe i dopiero w 7-10 dniu pojawiają się plamy. Jeśli matka ma wystarczającą ilość mleka, szczenięta można karmić od trzeciego tygodnia życia. W miarę dorastania dzieci należy podawać zboża ze zbóż mielonych, z wyjątkiem kaszy jaglanej, kaszy manny i płatków owsianych, czyli „groszek” surowego mięsa. Do diety można stopniowo dodawać jajka, twarożek, przeciery warzywne.

Jeśli samica straci mleko, a jest go bardzo mało, w klinikach weterynaryjnych można zakupić specjalny zamiennik lub suchą karmę jako dodatek. Receptury dla ludzkich niemowląt nie są odpowiednie dla szczeniąt.

Odchody są całkowicie odsadzane od karmienia matki w ciągu dwóch miesięcy. Następnie szczenięta mogą zostać przekazane nowym właścicielom. Do tego czasu powinny już być w stanie całkowicie samodzielnie jeść, pić i bawić się zabawkami..

Jak nazwać dalmatyńczyka

Chłopiec

Istnieje wiele opcji męskich imion dla łaciatego zwierzaka: Nike, Jacques, Chuckie, Rap, Snickers, Marquis, Lucky, Santa, Harlequin, Jacquard, Star, Marble, Hypnosis, Nice, Skye, Star, Pattern, Esthete.

Dziewczyna

W przypadku nowonarodzonych samic nie mniej pomysłów na pseudonimy: Sandy, Evie, Tochka, Adele, Basya, Gabby, Ruth, Delta, Tatu, Brittany, Jesse, Buffy, Star, Abby, Zebu, Candy, Gerda, Alma, Nika, Phoebe.

Interesujące fakty

Piękno i urok tych psów jest prawdopodobnie głównym powodem wyboru przyszłych właścicieli na ich korzyść, jednak tylko aktywni, weseli ludzie, którzy uwielbiają spacery na świeżym powietrzu, najlepiej również mieszkający w wiejskim domu z dużą rodziną, mogą zostać idealnymi właścicielami dla takich czworonogów.

Każda rasa ma ciekawe cechy. A te psy nie są wyjątkiem:

• Dalmatyńczyków nie ma identycznych plamek, są one czysto indywidualne, jak ludzkie odciski palców.
• W słynnej kreskówce Disneya znajduje się łącznie 6 469 952 miejsc na psach. Głos psów to ludzki aktor.
• George Washington był wielkim fanem tej rasy..
• Dalmatyńczyków ma plamy nawet w ustach.

Recenzje właścicieli o dalmatyńczykach

Dalmatyńczyków to aktywne, miłe i inteligentne stworzenia, łatwe do wyszkolenia, bardzo wytrzymałe fizycznie. Te psy są idealne na długie i długie spacery. Dla miłośników aktywnego wypoczynku ze zwierzakiem, który lubi przyrodę i aktywność fizyczną, te stworzenia są odpowiednie jak żadne inne.