Rasa belgian griffon: opis i cechy

Małe psy belgijskie to: Petit Brabancon, Brussels Griffon, Belgian Griffon. Są to ozdobne typy psów, ich ojczyzną jest Belgia i klasyfikuje je wiele problemów.

Istnieje kilka różnych odmian, jednak każda organizacja nazywa je inaczej i definiuje jako oddzielne rasy..

Wiele międzynarodowych organizacji kynologicznych definiuje trzy rasy: Brabant Griffon lub Petit Brabancon, Belgian Griffon, Brussels Griffon. Wiele klubów uważa je za odrębne gatunki, niektóre za odmiany tej samej rasy gryfa szorstkowłosego i gładkowłosego.

Technicznie poprawne jest nazywanie wszystkich tych ras ich własnymi nazwami, ale może to spowodować takie zamieszanie, że trudno je odczytać. Prawidłowa nazwa dla psów to Brussels Griffons, ponieważ jest to najpopularniejsza nazwa..

Cechy rasy

Główne cechy rasy są następujące:

• To ozdobne małe psy, które w przeszłości łapały szczury..
• Pomimo tego, że psy różnią się tylko umaszczeniem i umaszczeniem, wokół nich panuje wiele nieporozumień z powodu różnych zasad obowiązujących w klubach i organizacjach.
• To monogamiczni ludzie, którzy są przywiązani do właściciela. Przyzwyczajenie się do nowego właściciela może zająć lata.
• Psy dogadują się z dziećmi, ale tylko wtedy, gdy ich nie skrzywdzą lub nie skrzywdzą..
• Bardzo energiczne, potrzebują więcej aktywności niż inne rasy ozdobne.
• Ze względu na budowę czaszki cierpią z powodu przegrzania i ciepła, konieczne jest ich monitorowanie w tym czasie.
• Małe stulatki do 17 lat, ale mogą być dłużej.

Decydując się na zakup szczeniaka brukselskiego lub belgijskiego Griffona, musisz wybrać sprawdzone hodowle. Koszt szczeniaka mieści się w przedziale 15-30 tysięcy rubli.

Historia wyglądu

Małe belgijskie psy pochodzą z Belgii, a jedna z ras otrzymała nawet imię od stolicy - Brukseli. Rasa została wyhodowana z psów, których starożytność determinują tysiąclecia, ale sama rasa jest dość młoda. Wiele różnych psów szorstkowłosych nazywano gryfonami, niektóre z nich były psami lub myśliwskimi psami myśliwskimi. O dziwo, małe belgijskie psy nie są gryfami. Najprawdopodobniej Belgowie znali francuskie gryfy i z przyzwyczajenia tak je nazywali. A Petit Brabancon i Brussels Griffon należą do sznaucerów / pinczerów.

Od pierwszej wzmianki o pinczerach opisywano psy o dwóch typach szaty: gładkiej i twardej. Z czasem niektóre rasy stały się tylko szorstkowłose, ale dziś przetrwały tylko Affenpinschers..

Te psy miały specjalny cel - były łapaczami szczurów. Jedną z takich ras była belgijska Smousje, rasa, która dziś zniknęła..

Przyszedł do nas tylko obraz Jana van Eycka z obrazu „Portret pary Arnolfini”, na którym u stóp pary przedstawiony jest szorstkowłosy piesek..

To Smousje jest protoplastką wszystkich małych psów belgijskich, skoro to od niej wyhodowano inną rasę - Griffon d`Ecurie, czyli gryfy stajenne. Pomimo tego, że rasa ta była popularna w całej Belgii, nie różniła się monotonią i wyglądała zupełnie inaczej. Tak było jednak w przypadku wszystkich ras w tamtym czasie. A psy otrzymały swoje imię, ponieważ podróżowały w bryczkach z właścicielami..

Przez cały XVII i XVIII wiek Belgowie nadal kojarzą Griffon d`Ecurie z innymi rasami. Ponieważ nie prowadzono żadnych zapisów, trudno powiedzieć, jakiego rodzaju mieszanie się skał miało miejsce. Z dużym prawdopodobieństwem można przypuszczać, że nie obyło się bez mopsa, który był wówczas bardzo popularny w sąsiedniej Holandii i Francji. Ponadto zostały pokryte King Charles Spanielami..

W ten sposób stabilny gryfon tak się od siebie różnił, że różne linie zaczęto nazywać inaczej:

• Gryfon o gładkich włosach lub petit-brabançon pochodzi od hymnu belgijskiego - La Brabonconne.
• Psy o przeważnie czerwonym umaszczeniu, z twardą sierścią zaczęto nazywać brukselskim Gryfem lub Gryfem Bruxellois, po stolicy Belgii.
• Zwierzęta o twardej sierści, ale w innych maściach - Griffon Belges lub Belgian Griffons.

Opis rasy

Jak już opisano powyżej, różne organizacje uznają te rasy za odmiany jednej lub jako oddzielne. Na przykład na całym świecie istnieją trzy różne rasy małych psów belgijskich, aw Ameryce tylko dwie: UKC i AKC. Ale prawie wszędzie standard rasy jest taki sam, a różnice dotyczą tylko koloru i rodzaju szaty. Najpierw rozważ wspólne cechy wszystkich psów, a po różnicy między nimi.

• Brussels Griffon jest rasą ozdobną i dlatego jest bardzo mały. Większość psów ma waga nie większa niż 4,6 kg a norma określa, że ​​ta rasa nie może ważyć więcej niż 5,6 kg. Ale ten standard nie określa wysokości w kłębie, chociaż najczęściej nie przekracza 25 cm, jednocześnie u wielu dużych ras występuje różnica wielkości między płciami przeciwnymi, u małych psów belgijskich nie jest ona zbyt wyraźna.
• Ten pies proporcjonalnie składane, przynajmniej w stosunku do jej ciała łapy są długie. Trudno nazwać je eleganckimi, są solidnie zbudowane, ale nie grube. Tradycyjnie psy miały ogon przycięty na około 2/3 długości, ale obecnie jest to zabronione w wielu krajach. Naturalny ogon noszony wysoko i krótko.
• Ta rasa kufa typu brachycefalicznego. Głowa jest duża, zaokrąglona, ​​a sama kufa zagłębiona i krótka. Wiele psów ma zmarszczki na twarzy i wyraźny przodozgryz. Oczy szeroko rozstawione, okrągłe, duże, nie powinny być wyłupiaste. Wyraz twarzy - życzliwość, psoty i ciekawość.

Faktura i kolor brukselskiego gryfa

To najpopularniejsza rasa wśród francuskich psów. Ma gruby podwójny płaszcz. Górna część koszuli jest falista i sztywna, podszerstek miękki i gęsty. Sierść tej rasy jest średniej długości, nie wystarczająco długa, aby ukryć kontury ciała, ale wystarczy, aby poczuć jej teksturę.

W niektórych standardach wskazuje się, że rasa brukselska musi mieć nieco dłuższą szatę niż belgijska, ale jest to różnica pośrednia.

Główną różnicą między belgijskim a brukselskim gryfem jest kolor. Tylko te czerwono-brązowe nazywane są Brukselą, chociaż większość klubów dopuszcza niewielką ilość czarnych włosów na brodzie i wąsach.

Faktura i kolor belgijskiego gryfa

Są prawie identyczne jak brukselskie, z grubymi i podwójnymi płaszczami. Ale Griffon Belge jest dostępny w różnych kolorach, nie tylko czerwonym. Wiele organizacji wyróżnia trzy główne typy kolorów belgijskiego gryfa:

• całkowicie czarny;
• czarne z podpalanymi nogami, klatką piersiową, brzegami uszu i nad oczami;
• ruda z czarną maską.

Tekstura i kolor brabanconu

Są to zwierzęta o gładkiej sierści, dodatkowo sierść jest błyszcząca i prosta, do 2,5 cm, charakteryzują się brakiem brody. W różnych organizacjach dopuszczalne są różne kolory, ale z reguły pokrywają się one z garniturami szorstkowłosych: czarnym podpalanym, czarnym, czerwonym. Chociaż w niektórych klubach rozpoznawany jest tylko czarny.

Charakter rasy

Brukselskie Gryfy mają charakter bliższy terierom, są nietypowymi psami ozdobnymi. To aktywny i energiczny piesek, który traktuje siebie poważnie. Wszyscy przedstawiciele tej rasy są wspaniałymi towarzyszami, ale tylko we właściwych rękach. Te psy tworzą silny związek z właścicielem, ich wadą jest uczucie tylko dla właściciela, a nie wszystkim członkom rodziny. Potrzeba dużo czasu i wysiłku, aby druga osoba mogła zdobyć zaufanie psa. Mimo swojej atrakcyjności i pewności siebie psy najlepiej czują się w towarzystwie ukochanego właściciela..

one samotność jest trudna do zniesienia i tęsknoty, gdy właściciela nie ma w domu. Dla szczeniąt potrzebna socjalizacja, aby jednak byli uprzejmi i pewni siebie wobec obcych, jednak nawet bardzo dobrze wychowane gryfy trzymają się z nimi z daleka. Zwierzęta, które nie zostały zsocjalizowane, będą wykazywać agresję lub strach. Wielu ekspertów odradza małe brukselskie psy jako zwierzęta domowe. Nie zaleca się ich zakładania rodzinom z małymi dziećmi., ale ze starszymi dziećmi te psy mogą się dobrze dogadać.

Ta rasa mogłaby być dobrym stróżem, gdyby nie niewielkie rozmiary. Jednak psy są spokojne spostrzegawczy i zawsze da głos, kiedy coś pójdzie nie tak.

Gryfy brukselskie, pod wieloma względami podobne do terierów, różnią się od nich stopniem agresji wobec innych zwierząt. Wiele psów spokojnie zabiera resztę psów, są nawet zadowolone z towarzystwa. Mimo to cierpią z powodu dominacji i wolą towarzystwo ludzi. Te psy uwielbiają przewodzić stadzie i zajmować miejsce lidera, gdy tylko nadarzy się okazja..

A także w obecności obcych psów gryfy uwielbiają mówić głośno. Chociaż to zachowanie jest bardziej hałaśliwe niż agresja, która może drażnić duże psy. Większość brukselskich Gryfów jest również chciwa na jedzenie i zabawki..

Kiedyś zapaleni łapacze szczurów, teraz te psy nieczęsto ścigają inne zwierzęta. Zwykle przeszkadzają kotom o wiele mniej niż inne podobne rasy..

Psy belgijskie są dość inteligentne i odnoszą sukcesy może działać w zwinności i posłuszeństwie. Niektórzy właściciele uczą je jednak sztuczek trudno ich wyszkolić. Są dominujący, nieposłuszni, uparci i często zaczynają kwestionować rolę osoby w stadzie. Aby właściciel mógł kontrolować psa, musi przyjąć rolę przywódcy i cały czas o tym pamiętać. Tak, można je wyszkolić, ale wymaga to więcej czasu i wysiłku niż w przypadku innych ras..

Brukselskie gryfy to jedne z najbardziej aktywnych i energicznych psów ozdobnych. Nie jest to rasa, która może być zadowolona z krótkiego codziennego spaceru, właściciele będą musieli znaleźć czas na dodatkową aktywność. Im wymagane są raczej długie spacery, a także uciekaj ze smyczy. Ponadto te psy uwielbiają biegać po domu i potrafią to robić niestrudzenie. Jeśli szukasz spokojnego psa, zdecydowanie nie jest to twój przypadek..

Ogólnie rasa jest doskonała nadaje się do życia w warunkach mieszkaniowych, jest jednak jedna rzecz, o której należy pamiętać. Te psy są ładne dużo szczekać, jednocześnie ich szczekanie jest często nieprzyjemne, ponieważ jest bardzo dźwięczne. Trening i socjalizacja obniżają poziom hałasu, ale go nie usuwają. Kiedy brukselski gryf jest w mieszkaniu i się nudzi, może szczekać bez przerwy.

Wiele problemów behawioralnych u zwierząt ozdobnych jest konsekwencją syndromu małego psa, który objawia się u tych psów, z którymi właściciele zachowują się inaczej niż zaczęliby zachowywać się z dużym psem. Nie korygują niewłaściwego zachowania z różnych powodów, wiele z nich ma charakter percepcyjny. Właściciele uważają to za zabawne, gdy pół kilogramowy pies brukselski gryzie i warczy, ale niebezpieczne, gdy robi to samo bulterier. Z tego powodu wiele Chihuahua wyskakuje ze smyczy i rzuca się na inne psy, podczas gdy sporo Bulterierów robi to samo. Zwierzęta z zespołem małego psa są na ogół niekontrolowane, dominujące i agresywne.

Opieka

Psy o różnych typach sierści wymagają innej pielęgnacji. Szorstkowłosy (belgijski i brukselski gryf) mają znacznie wyższe wymagania pielęgnacyjne. Aby były w formie pokazowej, trzeba dużo dbać o sierść, zajmuje to kilka godzin w tygodniu. Konieczne jest częste ich czesanie, najlepiej codziennie, aby wełna się nie splątała. Regularnie potrzebują przycinania, chociaż właściciele mogą się tego nauczyć samodzielnie, ale wskazane jest skorzystanie z usług specjalisty. Dobrą stroną tej pielęgnacji jest to, że ilość wełny w mieszkaniu zostanie znacznie zmniejszona..

Ale w przypadku petit-brabancon (gryfa o gładkich włosach) potrzeba znacznie mniej opieki. Okresowe szczotkowanie to wszystko. Jednak również zrzucają, a ich wełna może pokrywać dywany i meble..

Dużą zaletą tych psów jest to, że prawie nie wymagają one pracochłonnej pielęgnacji. Nie chrapią, w przeciwieństwie do tych samych mopsów. Belgijskie gryfy ozdobne doskonale nadają się do trzymania w mieszkaniu i będą czułymi i lojalnymi towarzyszami, jeśli okażesz im czułość i miłość.