Siberian husky: wytrzymałość, poświęcenie, inteligencja

Rasa husky nie jest już psem. To niesamowite stworzenie, które różni się od przedstawicieli swojego plemienia nie mniej niż pustynia różni się od pokrytej śniegiem tajgi. Bezwzględne zaufanie do osoby, życzliwość, niesamowita inteligencja i imponująca wytrzymałość - wszystkie te cechy rasy husky niezmiennie przyciągają ludzi, którzy chcą dotknąć czegoś starożytnego i prawdziwego.

Według archeologów historia rasy Siberian Husky rozpoczęła się ponad sześć tysięcy lat temu. To wtedy ludy północne zaczęły wykorzystywać psy jako zwierzęta zaprzęgowe. Przodkowie husky służyli maszerom z plemion Eskimosów, Jukagirów, Niwchów itp. Przez tysiące lat rola psów w życiu ludów Północy była ogromna, a nawet decydująca. W warunkach długiej zimy, ekstremalnego mrozu i konieczności pokonywania ogromnych dystansów na lodzie i śniegu nie można było przeżyć bez psów zaprzęgowych.

Od wieków kształtował się niepowtarzalny charakter rasy husky. Psy zaprzęgowe były czymś więcej niż tylko przyjaciółmi. Uratowali życie maszerowi, działając bezinteresownie w każdej sytuacji i nie myśląc o własnym bezpieczeństwie. Okrutna historia rasy husky nie pozostawiła szansy tym, którzy odeszli od ogólnie przyjętej normy: byli rozstrzeliwani agresywni i tchórzliwi, leniwi i nieposłuszni, fizycznie słabi i nieufni wobec ludzi. Szczenięta z lojalnością i sprawnością wyrosły na idealne psy zaprzęgowe, zdolne do pokonywania kilometrów najtrudniejszych tras. Psy w nocy ogrzewały maszera, jadły co dwa dni, jadły z tej samej miski z dziećmi (uważano, że takie karmienie wzmacnia duchową więź).

Oficjalna rejestracja i pierwszy wzorzec rasy Siberian Husky to zasługa hodowców z USA, choć ojczyzną tych psów jest Daleki Wschód. Po raz pierwszy psy zaprzęgowe z północy przybyły na Alaskę w czasie gorączki złota. W 1908 roku rozegrano pierwsze wyścigi, w których szelki husky zajęły trzecie miejsce. Rok później „myszy północne”, tak przydomek ze względu na ich mały rozmiar, zajęły pierwsze i drugie miejsce. Cechy rasy husky - miniaturowość, mobilność, zamiłowanie do wyścigów, wytrzymałość i umiejętność rozwijania niesamowitej szybkości - były bardzo lubiane przez europejskich i amerykańskich poszukiwaczy złota. Z roku na rok na Alasce pojawiało się coraz więcej ekip składających się wyłącznie z sań syberyjskich.

W ZSRR tymczasem wprowadzono szereg ograniczeń dotyczących psów hodowlanych, szereg zakazów utrzymania psów zaprzęgowych. Przeprowadzono masowe egzekucje zwierząt, które nie pasowały do ​​„standardowego” schematu. Radzieccy etolodzy, doskonale znając pochodzenie rasy husky i rozumiejąc, jak ważne są te psy w życiu plemion północnych, opracowali program niszczenia psów zaprzęgowych. Cel był banalny i okrutny: pozbawić Czukczów sił i środków do walki z radzieckimi zdobywcami. Opis rasy Siberian Husky został zniekształcony do granic absurdu, a ostatecznie do 1952 roku uznano, że jedna z najstarszych ras nigdy nie istniała.!

Ale te psy, które kiedyś dotarły na Alaskę, nigdzie nie odeszły. W 1925 roku wydarzyła się rzecz straszna - epidemia błonicy w Nome. Leonard Seppala, doświadczony maszer i wielokrotny zwycięzca wyścigów, przebył ponad czterysta kilometrów, aby dostarczyć lekarstwa umierającym dzieciom. Na czele zespołu stał dziesięcioletni Togo, który podczas podróży wielokrotnie ratował życie swojego maszera, a tym samym dzieci Nome. Ponad 80 km. z Nome, zamarznięte Togo, ranny i wyczerpany, odmówił wstawania. Na szczęście w pobliżu był parking, na którym Leonard zmienił uprząż - pełne siły młode i wytrzymałe psy, na czele ze słynnym Balto, szybko minęły resztę drogi. To był triumf, całkowite zwycięstwo człowieka i jego najlepszych przyjaciół nad żywiołami! Każdego roku ukazały się wszystkie nowe filmy o psach husky (i nadal są wydawane), w których odtwarzano straszną ścieżkę - ścieżkę na lodzie, w ciemności, w zamarzniętej wodzie, śniegu, ścieżkę w parze z białą śmiercią. I zwycięstwo bez względu na wszystko. Husky nigdy więcej nie był zagrożony wyginięciem: po uratowaniu dzieci Nome rasa stała się znana na całym świecie.

Rozkoszne, silne i dobrze zbudowane psy, patrzące na świat skośnymi oczami ludzi z północy. Husky o niebieskich lub innych oczach są bardzo skuteczne, chociaż brązowookie piękności są nie mniej atrakcyjne. Wzorzec rasy Siberian Husky opisuje je jako lekkie, średniej wielkości zwierzęta. Husky nie powinien być ciężki i masywny jak psy zaprzęgowe przeznaczone do transportu towarów wielkogabarytowych. Ale husky też nie jest kruchy, jak zawodnicy na krótkich dystansach..

Husky - to złoty środek: około 25 kg przy 55 cm w kłębie, z równym, prostym grzbietem, mocnymi kończynami i głęboką, mocną klatką piersiową. Długość kufy równa długości czaszki, wskazane przejście. Czaszka jest lekko zaokrąglona, ​​ale nie za szeroka. Kufa prosta, wydłużona, zwężająca się ku końcowi, bardzo wyrazista, zgrabna, nie przerzedzona ani szorstka.

Sierść bardzo gęsta, gruba i ciepła w dotyku, z obfitym podszerstkiem. Długi, prosty ogon wydaje się gruby ze względu na bogatą szatę dekoracyjną. Podszerstek podtrzymuje kręgosłup, sprawiając wrażenie lekkiej przewiewności. Ale husky nie powinien być „pluszowy” ani „rozczochrany” - sierść leży płasko. Opis rasy husky obejmuje ponad 15 kolorów, z których wiele nie jest uznawanych przez wszystkie organizacje. Zgodnie ze standardem FCI husky może mieć dowolny kolor, od czystej bieli do czerni.

Oprócz niezwykłego wyglądu psy te mają wyjątkowy charakter. Przed zakupem szczeniaka właściciel powinien mieć jasność co do zalet i wad rasy husky. Na przykład psy zaprzęgowe nie nadają się do roli obrońcy lub strażnika, ponieważ są całkowicie pozbawione złości. Głęboko ufają ludziom, widząc w osobie tylko przyjaciela i pomocnika. Są serdeczni, ale nie do punktu służalczości: niezależny husky, idący na czele uprzęży, wybiera kierunek, posłuszny intuicji, a nie rozkazom.

Nowicjuszowi charakter rasy husky może wydawać się uparty, a nawet uparty. Chodzi o cel tych psów - prowadzenie zaprzęgu w warunkach słabej widoczności, na pękającym lodzie, gdzie człowiek może jedynie wspierać się moralnie, a pies wykonuje główną pracę. Podczas treningu husky nie można stosować ogólnie przyjętego wzoru przywódca-podwładny. Husky to równorzędny partner, wysoce inteligentny i zdolny do samodzielnego podejmowania decyzji. Rasa Husky jest odpowiednia dla rozważnych ludzi, którzy nie dążą do niekwestionowanego posłuszeństwa swojemu zwierzakowi. Kontakt konny, łatwy do nauczenia, wytrzymały, uwielbiający uprawiać sport w towarzystwie osoby, ale zawsze zachowujący poczucie własnej wartości i pewną samowystarczalność.

Czytając recenzje rasy husky, przepełnione czułością, miłością i szacunkiem właścicieli dla swoich zwierzaków, zrozumiesz, jak łatwe są te psy, a nie konflikty. Tylko dojrzały płciowo samiec może stanowić problem, jeśli w pobliżu płynie suka. W przeciwnym razie wszystko jest w porządku: husky szczęśliwie mieszkają w przestronnej wolierze lub w mieszkaniu w mieście, w towarzystwie kotów i małych zwierząt, spokojnie traktują nieznajomych i rzadko robią bałagan w domu.

Jeśli chodzi o pielęgnację, nie są to psy problematyczne. Jest tylko jeden niuans - gęsty puch w okresie linienia należy codziennie czesać. Przez resztę czasu sierść husky zachowuje schludny i zadbany wygląd, nawet jeśli zwierzę jest czesane raz w miesiącu. Dla osób, które nie mają ochoty majstrować przy wełnie, rasy mini husky lub kli-kai. Na pozór jest prawie kopią północnych psów zaprzęgowych, ale z natury jest typowym przyjacielem w domu. Wymiary ok. 35 cm w kłębie, waga ok. 6 kg.

Husky to długowieczne, wytrzymałe psy o doskonałej odporności i syberyjskim zdrowiu. Aby jednak szczenię wyrosło na pełnię fizyczną i psychiczną, należy skontaktować się z profesjonalnym żłobkiem i postępować zgodnie z zaleceniami hodowcy dotyczącymi karmienia i opieki nad dzieckiem..

Udostępnij w sieciach społecznościowych: