Thai ridgeback (trd)

Thai Ridgeback Dog lub TDR (od angielskiego Thai Ridgeback Dog) to narodowa rasa Tajlandii i być może jedna z najstarszych. Główną cechą wyróżniającą te psy jest grzebień na grzbiecie, który tworzy włos rosnący w przeciwnym kierunku. Thai Ridgebacks są z natury złożone, ale przy odpowiednim wychowaniu stają się lojalnymi przyjaciółmi i niezawodnymi strażnikami.

Badania genetyczne potwierdziły, że psy z Tajlandii są krewnymi psów z herbami występującymi w Kambodży i Wietnamie.

W XIX wieku, po kolonizacji ziem wschodnich, zachodni hodowcy psów zobaczyli te niezwykłe psy, które miejscowi nazywali Mah Tai, i od razu dostrzegli w nich potencjał. Wkrótce psy tajskie zostały podzielone na osobną rasę..

Pomimo swojego starożytnego pochodzenia rasa została oficjalnie zarejestrowana dopiero niedawno. W 1589 r. Został uznany przez Azjatycki Związek Kynologiczny, następnie w 1990 r. Rejebeka zarejestrował Związek Kynologiczny w Japonii, aw 1993 r. FCI opublikowało Standard pod numerem 338. Thai Ridgeback został wprowadzony do Rosji w latach 90.

Recenzja wideo rasy psów Thai Ridgeback

Jak wygląda Thai Ridgeback standardowo

Thai Ridgeback to średniej wielkości pies o dobrze rozwiniętych mięśniach i krótkiej, dobrze dopasowanej sierści, która tworzy grzebień na grzbiecie. Wysokość w kłębie - 51-61 cm, waga 16-32 kg. Dobrze wyrażony jest dymorfizm płciowy.

Czaszka płaska między uszami, oglądana z boku lekko zaokrąglona. Kiedy pies jest czujny, na czole pojawiają się zmarszczki. Przystanek jest dobrze widoczny. Kufa w kształcie klina. Grzbiet nosa prosty, długi, płatek czarny, tylko u psów niebieskich jest niebieskawy. Preferowany język z czarnymi plamami. Szczęki mocne, zgryz nożycowy. Oczy są w kształcie migdałów, średniej wielkości, koloru ciemnobrązowego, ale bursztyn jest również dozwolony u psów o niebieskiej sierści. Uszy osadzone po bokach, trójkątne, średniej wielkości, stojące, lekko pochylone do przodu, nie ścięte.

Niewiele ras może pochwalić się posiadaniem pręgi, a dokładniej tylko trzy: African Ridgeback, tajskie i wietnamskie psy aborygeńskie Phu Quoc.

Szyja średniej długości, lekko wysklepiona, wysoko osadzona. Korpus jest mocny, prawie kwadratowy, o stosunku długości do wysokości 11:10. Grzbiet prosty, lędźwie mocne i szerokie. Lekko opadający zad. Klatka piersiowa 1/2 wysokości, żebra dobrze wysklepione. Dolna linia jest zaostrzona. Ogon gruby u nasady, stopniowo zwężający się ku końcowi, lekko zakrzywiony. Nogi mocne, dobrze umięśnione, nogi owalne.

Skóra jest cienka i miękka, przylegająca do ciała, na gardle nie tworzy się podgardle. Sierść jest gładka, krótka, w górnej części ciała z włosa rosnącego w przeciwnym kierunku tworzy się pręga lub pręga. Grzbiet musi być wyraźnie oddzielony od reszty szaty, może mieć różne kształty i długości, ale musi być ułożony symetrycznie względem kręgosłupa. Loki są dozwolone na przedniej krawędzi grzebienia.

Jednolity kolor:

• czarny;
• czerwony (najlepiej z czarną maską);
• niebieski;
• płowy (izabella).

Postać

Thai Ridgeback ma zrównoważony temperament i silny układ nerwowy, jest czujny, poważny, silny i odważny. Posłuszny, ale zdolny do podejmowania samodzielnych decyzji. Czasami potrafi zaskoczyć swoją zaradnością i pomysłowością. Rasy prymitywne, do których należy TRD, mają bardzo wysoką samoocenę, wyraźny instynkt łowiecki i doskonałą pamięć. Są jednak bardzo wrażliwe. Dzięki odpowiedniemu wychowaniu są bardzo lojalni wobec swojego właściciela, co nie przeszkadza Tajom w zachowaniu niezależności i samowystarczalności. Nie potrzebują ludzkiego społeczeństwa, ale jeśli uda im się nawiązać niezbędną więź z psem, będą o niego zabiegać.

Thai Ridgeback jest świetnym towarzyszem, a dzięki atletycznej budowie i pasji może również stać się doskonałym sportowcem. W normalnych warunkach psy te praktycznie nie szczekają, dają głos tylko wtedy, gdy istnieją ku temu poważne powody. Ze względu na swoją obojętność, brak zaufania do obcych, a także poważny wygląd, Thai Ridgeback sprawia wrażenie rasy walczącej, co jest dużym plusem dla tych, którzy spacerują z nim wieczorami..

Thai Ridgeback to pies o bardzo złożonym charakterze i wysoce zorganizowanym zachowaniu. co jest charakterystyczne dla ras aborygeńskich.

W normalnym środowisku domowym Tajowie nie dążą do przywództwa. Dobrze dogadują się z innymi psami i kotami, które nie mają nic przeciwko wyganianiu poza dom. Ptaki i małe gryzonie są dla nich interesujące tylko jako potencjalna zdobycz. Na ulicy Tajlandczyk nie będzie prowokował konfliktów, ale nigdy nie okaże swojej słabości w gronie towarzyszy.

Edukacja i trening

Ridgeback to bardzo inteligentny pies z dużą intuicją, ale podobnie jak w przypadku wielu innych ras rdzennych wymaga indywidualnego podejścia i ma własne zdanie na temat wszystkiego. Motywacja do zabawy i jedzenia daje efekty tylko podczas pracy ze szczeniakiem. Wraz z wiekiem musisz skupić się na motywacji społecznej, innymi słowy, budować właściwą relację między właścicielem a psem..

Treserzy psów nie zalecają rozwijania instynktów łowieckich w Thai Ridgeback, jeżdżenia na pułapkach czy prób na tropie krwi. Thai Ridgebackowi bardzo się spodoba, ale w mieście z takim psem będzie o wiele trudniej, a na świeżym powietrzu może zajść bardzo daleko i się zgubić. Ponadto przywiązania mogą wywoływać agresję u Tajów wobec innych zwierząt, w szczególności wobec psów, co może zepsuć relacje z sąsiadami..

Możesz uczyć drużyny Thai Ridgeback w każdym wieku. Ale właściciel ma mało czasu na kształtowanie osobowości, zaledwie kilka miesięcy pracy z mniej lub bardziej elastycznym szczeniakiem.

Od 2 do 5 miesięcy dziecko musi opanować podstawowe zasady zachowania w domu, znaleźć swoje miejsce w rodzinie i zapamiętać niezbędne polecenia. Bardzo ważne jest, aby trzymać psa w ryzach i karać nieposłuszeństwo, jeśli to możliwe bez użycia brutalnej siły. Trudności w pracy mogą wynikać z faktu, że pies po prostu nie chce robić tego, o co go proszą.. Trening musi być tak skonstruowany, aby pies był zainteresowany wykonywaniem poleceń.

Cechy treści

Thai Ridgeback dobrze nadaje się do trzymania w mieszkaniu. Nie jest nachalna, bardzo czysta, krótka sierść praktycznie nie ma zapachu i lekko się osypuje. W zimnych porach roku warto ubrać psa przed długimi spacerami po ulicy. Odzież powinna być wygodna i nie krępować ruchów. Na początku mogą to być lekkie kombinezony, a zimą potrzebują kurtek z futrzaną podszewką.

Chodzenie z Tajką jest konieczne 2-3 razy dziennie. Jeden ze spacerów powinien trwać 2-3 godziny, warto go urozmaicić zabawami na świeżym powietrzu. Ridgebacki dobrze radzą sobie w różnych dyscyplinach sportowych, od agility, frisbee po parkour, w których nie ustępują AST i pitbulle.

Opieka

Thai Ridgeback absolutnie nie jest wybredny, jeśli chodzi o pielęgnację. Umiarkowane wypadanie, ale raz w tygodniu czesanie sierści szczotką lub krótkowłosą rękawiczką zminimalizuje ilość wypadania włosów. Kąpią się w razie potrzeby, ale nie częściej niż raz w miesiącu. Nie dotyczy to płukania łap ani nawet całego psa po spacerze. Uszy i oczy należy badać raz w tygodniu i w razie potrzeby czyścić. Pazury są przycinane co 3-4 tygodnie.

Karmienie

Większość właścicieli rasy Ridgeback woli karmić swoje psy wysokiej jakości gotową karmą najwyższej jakości lub holistycznej klasy. Można też postawić na naturalną dietę, której podstawą powinno być chude mięso oraz w mniejszym stopniu podroby. Psy otrzymują również zboża, produkty mleczne, jajka, warzywa i owoce..

Thai Ridgeback nie ma skłonności do przejadania się i nadwagi, jednak właścicielom lepiej jest monitorować spożycie kalorii i wyszkolić psa do optymalnej porcji.

Zdrowie i długowieczność

Ogólnie rzecz biorąc, Thai Ridgeback można nazwać udaną rasą. Są silnymi i odpornymi psami z dobrym układem odpornościowym. A jednak w rasie obecne są choroby dziedziczne:

• zatoki skórne;
• dysplazja stawu biodrowego;

Przy złej pielęgnacji i odżywianiu Ridgebacki są podatne na choroby skóry, przeziębienia w wyniku hipotermii i choroby przewodu pokarmowego. Regularne wizyty kontrolne u weterynarza oraz dbałość o zdrowie Twojego pupila od właściciela pomogą uniknąć tych dolegliwości..

Wybór szczeniaka

W Rosji i krajach WNP rasa pozostaje dość rzadka, a zwierzęta gospodarskie są małe. Niemniej jednak nie będzie to trudne dla tych, którzy chcą znaleźć szczeniaka Thai Ridgeback..

Warto z góry zadecydować o przeznaczeniu i roli psa w rodzinie, czy będzie to tylko pupil, sportowiec, ochroniarz czy mistrz wystaw. kwestia płci jest ważna. Pies będzie trochę trudniejszy w wychowaniu, suki są bardziej miłe i czułe. Wybierając szczeniaka rasy Thai Ridgeback należy zwrócić szczególną uwagę na jego zgodność ze standardem: czystość umaszczenia, prawidłowy zgryz, symetria pręgi i inne parametry, które są już wyraźnie widoczne w wieku 2-3 miesięcy. Możesz zabrać szczeniaka do nowego domu po 2-2,5 miesiąca. Hodowca musi dostarczyć pierwszy dokument szczeniaka - metrykę. Następnie zostaje wymieniona na rodowód. Ponadto dzieci powinny być szczepione pod względem wieku, pozornie zdrowe, o normalnej psychice, nie agresywne ani nieśmiałe.

Cena £

Cena szczeniaka Thai Ridgeback waha się od 50-100 tysięcy rubli. Na cenę ma wpływ geografia, status hodowli, rodowód psów, ich perspektywy i zasługi rodziców. Niektóre szczenięta mogą mieć wady, które dodatkowo uniemożliwiają psu rozmnażanie się. Może to być nieprawidłowy zgryz, naruszenie struktury, brak grzbietu i słaba pigmentacja nosa. Te wady nie wpływają ogólnie na zdrowie, ale znacznie obniżają koszt dziecka..

Zdjęcia

Galeria zawiera zdjęcia Thai Ridgeback w różnym wieku, różnej płci i maści.