Rasa psów rasy sheltie (owczarek szetlandzki): przeznaczenie, opis, pielęgnacja

Urocza, przyjazna Sheltie to idealny pies rodzinny. Jest przewymiarowana, wdzięczna, nieagresywna, szaleńczo zakochana w dzieciach, zwłaszcza właścicielach. Przewodnicy psów zwracają uwagę na jej wysokie zdolności intelektualne, dzięki czemu doskonale radzi sobie w pełnieniu funkcji ochroniarza i niani dla osób samotnych. Przyjrzyjmy się historii rasy, niuansom jej zawartości, selekcji i adaptacji, aby lepiej poznać tego uroczego lisa..

Z historii rasy

Początki rasy leżały w północnej Szkocji, na Wyspach Szetlandzkich. Ze względu na surowy klimat jedzenie było więcej niż skąpe. Dlatego osoby przewymiarowane z powodzeniem spełniają wymagania ekonomiczne. Są dobrze znanymi rasami pasterskimi..

Ich oryginalna nazwa brzmi jak „tuni dog” - w tłumaczeniu z gaelickiego „tuni” (tuathanas) oznacza „farma”. Pomagając w zarządzaniu stadem, czworonożni pomocnicy również rozjaśniali samotność pasterzy swoim radosnym usposobieniem. Jednocześnie samodzielnie zaopatrywali się w żywność, jeśli wypas trwał kilka dni, polując na ptaki i gryzonie.

Praktycznie odizolowani od innych ras psów, utrzymywali bliski kontakt emocjonalny z ludźmi. Przypuszczalnie stało się to podstawą ich wysokich umiejętności intelektualnych. Wyczuwają twój stan emocjonalny. Rzucają okiem na każdy Twój ruch i są gotowi do natychmiastowego wykonania dowolnego polecenia.

Z biegiem czasu małe gospodarstwa przerodziły się w ogromne bazy hodowlane. Liczba zwierząt hodowlanych znacznie wzrosła, a mali pasterze nie mogli już zajmować się tyloma zwierzętami. Zostały zastąpione przez większe psy.

W rzeczywistości rasa przestała istnieć. Fatalną rolę odegrali nieprofesjonalni pasjonaci, prawdziwi miłośnicy uroczego owczarka. Włożyli swoją duszę i siłę, aby uwierzyć, że Sheltie stanie się idealnym domowym zwierzakiem..

W 1909 roku członkowie Scottish Kennel Club "Scotland" podjęli się selekcji i uznania rasy. Wyhodowali skandynawskie podłoże gatunku z wieloma typowymi rasami.Krew Papillon jest tutaj zmieszana, pomorski, kollia i Border collie, istnieje również dziedziczność cavalier king charles spaniel. Na początku XX wieku Sheltie stała się mini-kopią collie. W 1914 roku połączono standardowe wymagania dla rasy Owczarek Szetlandzki i Collie.

W 1948 roku angielscy hodowcy otrzymali udokumentowane dostosowania i standardowe wymagania od oficjalnego klubu Kenel w Wielkiej Brytanii.

Dziś kierują się zaktualizowaną edycją psiego standardu FCI z 1987/89. Zgodnie z tymi standardami collie nie są uważane za przodków „Tuni Doga” - są to dwie różne rasy.

Znaki zewnętrzne i standardy rasy

Charakterystyka rasy Sheltie jest określana przez aktualne standardy. Wszelkie odstępstwa od tych standardów są uznawane za wady. Wynik jest określany na podstawie stopnia odchylenia.

• Wzrost - optymalna wysokość w kłębie dla samca 37 cm, dla suk - 35,5 cm Wada to różnica większa niż 2,5 cm.
• Wysokość do kłębue - 33-37 cm.
• Waga - 6,5-12 kg.
• średnia długość życia - 12-15 lat.
• Ocena wizualna - ładny, piękny, mały piesek z długimi włosami. Proporcjonalne, z symetrycznym korpusem. Idealnie wyprofilowana sylwetka i głowa. Bujny kołnierz i grzywa.
• Charakterystyka - pies jest dość inteligentny i ma duże zdolności intelektualne. Silny fizycznie, aktywny tryb życia. Ostrzegaj, gdy jesteś ostrożny i miękki w grze.
• Temperament - kto rozumie, nie obraża właściciela, chociaż z natury jest bardzo kochająca. Łatwy do nauczenia się przez zespoły, nie wykazuje nerwowości w grze, jest delikatny i czuły.
• Ruch - są amortyzowane przez pchnięcia tylnych nóg, dodając im wdzięku. Są elastyczne i gładkie. Odchylenie od normy - gdy ruchy się przecinają, połączone, jakby kołysząc. Opcja negatywna: wahadło, amplitudowe ruchy ciała w górę iw dół, jak na szczudłach.

• Mieszkaniowy - w obręczy piersiowej, od stawu łączącego łopatki i łopatki do pośladków, długość powinna być plus lub minus równa wysokości w kłębie osobników obu płci. W dolnej części żebra dobrze odsłonięte, co zapewnia swobodę ruchów barku i przedramienia. Klatka piersiowa jest głęboka, sięgająca do łokci. Nachylenie zadu jest stopniowe, grzbiet prosty, w odcinku lędźwiowym występuje lekkie wybrzuszenie. Samiec powinien mieć dojrzałe i rozwinięte jądra ukryte w mosznie.
• Szyja - optymalna długość pozwala z dumą utrzymać zgięcie głowy i szyi.
• Głowa i czaszka - długość kufy i szerokość czaszki są proporcjonalne, rozdzielone kącikami oczu. Czaszka jest płaska, kark nie wystaje. Umiarkowana szerokość kości między uszami. Płaskie policzki harmonijnie łączą się w zaokrągloną kufę. Czarne kontury ust, same usta i nos. Kształt głowy to tępy klin, zwężający się od uszu do nosa. Pełna harmonia kształtu głowy, pyska, uszu z ogólną wielkością psa.
• Uszy - rogi pochylone do przodu. Uszy są małe, blisko czaszki. W spoczynku są rozluźnieni, w przypadku niepokoju kierowani do przodu.
• Kufa i zgryz - najlepiej zestaw 42 zębów ustawionych pionowo. Zgryz nożycowy, stan uzębienia zdrowy, górny rząd przechodzi przed dolny bez szczeliny. Wargi zamykają się mocno. Symetryczne szczęki wtapiają się w dobrze rozwinięty podbródek.

• Oczy - w kształcie migdałów, skośnie rozmieszczone, średniej wielkości i kształtu. Standardowy kolor to ciemny brąz. Jeśli pies ma kolor „merle” - kolor jednego lub obu oczu jest czysto niebieski lub niebiesko nakrapiany.
• Kończyny przednie - równej wielkości kończyny od podłoża do stawu łokciowego i od łokcia do kłębu. Kłąb jest podzielony kręgosłupem, a łopatki ustawione ukośnie pod kątem prostym, uwalniając swobodę żeber. Łopatki jednakowej długości i dobrze ukośne do tyłu. Oceniając kończyny od przodu, są one symetryczne, proste. Mocna podstawa kości i muskularny kształt. Śródręcze mocne i elastyczne.
• Tylne kończyny - kości ud wchodzą do miednicy pod kątem prostym, na zewnątrz udo jest szerokie i umięśnione. Palce wysklepione, w pozycji zamkniętej łapy owalne z gęstymi opuszkami. Kąty kolan są dobrze określone. Mocne, dobrze ustawione stawy skokowe wizualnie niskie.
• Ogon - nie może być uszkodzony. W ruchu podnosi się, ale nie przekracza linii grzbietu. Dotyka stawu skokowego i jest wystarczająco nisko. Puszysty.

• Wełna - preparat z krótkimi włosami jest nieprawidłowy. Ale na pysku sierść jest krótka, gładka. Długi, bogaty płaszcz pięknie zdobi przednie i tylne nogi. Na zadach poniżej stawu skokowego gładka, krótka szata. Grzywa i kołnierz są szczególnie jasno owłosione. Ogólnie rzecz biorąc, ten pies pasterski ma dwie włosy. Włos okrywowy jest długi, sztywniejszy i prostszy. A dolna warstwa podszerstka jest gęsta, miękka, krótka.
• Kolor - wspaniała paleta kolorów to kolejna niewątpliwa ozdoba tej rasy. Na ciele nie mogą znajdować się białe plamy. Dozwolone jako gwiazdka na czole, kołnierzyku lub eleganckiej falbanie. Pierś i czubek ogona mogą być białe. Takie dekoracje są mile widziane, ale jeśli ich nie ma, nie jest to odstępstwo od normy. Wyjątek: białe plamy nie mogą występować, jeśli weźmiemy pod uwagę kolor czarny ze śladami czerwono-brązowej palety.

Rozpoznawane opcje kolorów:

• Dwubarwny: czarny i biały.

• Trójkolorowy: czerwono-brązowe odcienie rozrzucone na dominującym czarnym kolorze zadu.
• Sobole: wyraziste, soczyste i czyste kolory od złota po wszystkie odcienie makagonu.

• Bi-merle: wilcze lub szare kolory są niedozwolone. W tym kolorze nie powinno być czerwono-brązowych śladów. Podstawa - czysty kolor marmuru ze srebrzystym niebieskim i możliwymi czarnymi plamkami.

• Blue merle: wilk lub czysta szarość również są niedopuszczalne. Nie jest to wariant normy - łupkowo-szare plamy lub odcień rdzawego nalotu na wierzchniej szorstkiej sierści i podszerstku. Nie powinno być dużych czarnych plam, są one niedopuszczalne. Powinien być czysto srebrno-niebieski. Preferowana jest obecność czerwono-brązowych plam, ale jeśli ich nie ma, nie jest to wada. Ogólne wrażenie to dominujący niebieski odcień.

Cel rasy

Ich funkcja pasterza to odległa historia. Obecnie głównym celem rasy są zwierzęta domowe. Ich serdeczny charakter, wesołe usposobienie i łatwość kontaktu to główne atuty przy wyborze ich do firmy dla dziecka lub osoby samotnej..

Wspierając ich naturalny instynkt opiekuńczy, możesz również nauczyć się bycia strażnikiem i towarzyszem. Szczekają ostrzegają przed niebezpieczeństwem.

Owczarek Szetlandzki jest jednym z najlepszych kandydatów do udziału w konkursie zwinność. Jest to stosunkowo młody sport, wynaleziony w Anglii pod koniec lat siedemdziesiątych. Najważniejsze jest to, że pies wraz z przewodnikiem bez nagrody, wykonując tylko polecenia głosowe, polecenia ciała i gesty przewodnika, mija tor przeszkód.Ocenia się, jak szybko i dokładnie wykonała zadanie. Półki są dobrze wyszkolone do tej roli i stają się poważnymi kandydatami do nagród. Pula nagród w mistrzostwach może osiągnąć 10 000 $.

Charakter i temperament

Sheltie to empatyczni, radośni, przyjaźni, towarzyscy członkowie rodziny. Są bardzo przywiązani do ludzi. Dobrze dogadują się także z innymi zwierzętami w domu. Niezawodni partnerzy w zabawie z dziećmi.

Wspaniale wyczuwają nastrój właściciela. Sheltie zawsze będzie zachowywać się dumnie i niezależnie. Pies nie narzuci się, jeśli zda sobie sprawę, że właściciel jest nie w swoim rodzaju. Będzie cierpliwie czekać, aż jej ukochany żywiciel rodziny zwróci na nią uwagę..

Z natury pies jest uznawany za psa domowego, wymagającego umiarkowanego wysiłku fizycznego. Ale hodowcy psów zauważają, że istnieją dwa typy: siedzący, spokojny kanapowy ziemniak - i odwrotnie, uparty i energiczny chuligani.

Wybierając szczeniaka, doświadczony hodowca zada Ci kilka pytań, które pomogą Ci określić styl i styl życia w Twojej rodzinie oraz pomogą dobrać dziecko o odpowiednim temperamencie. Jeśli w twoim domu są aktywne małe wiersze, spowodują wiele cierpienia nieaktywnemu osobnikowi.

A jeśli np. Samotny emeryt o wymiernym stylu życia wybierze sobie psa, to zwierzę o gwałtownym temperamencie nie będzie pasowało do jego ustalonych przepisów.

Ważne jest, aby nie używać przemocy wobec psa - żadnego nacisku, żadnego krzyku. Nie znoszą niegrzeczności, a od „uroczego dziecka” mogą zmienić się w warczące, nerwowe i wściekłe stworzenie.Jeśli mieszkają w rodzinach dysfunkcyjnych, z reguły charakter psa jest agresywnie tchórzliwy - niesamowicie absorbuje negatyw przestrzeni, w której się znajduje. Należy zauważyć, że te urocze stworzenia są bardzo towarzyskie..

Fizycznie nie mogą znieść samotności. Deficyt uwagi może nawet zachorować. Z przyjemnością wesprze dialog z Tobą najbardziej niesamowitymi dźwiękami i emocjami. Wystarczy odstawić je od dzieciństwa, aby głośno szczekać - a wtedy będziesz miał idealnych członków rodziny.

Pielęgnacja i konserwacja zwierząt

Luksusowy długi płaszcz o bogatej kolorystyce to główny atut Sheltie. I oczywiście główną cechą pielęgnacji jest potrzeba utrzymania zdrowej kondycji i wyglądu zwierzaka. Można to zrobić na dwa sposoby: właściwe odżywianie i dobra higiena..

Przede wszystkim zwracamy uwagę na ogólne manipulacje, które są nie mniej ważne dla utrzymania zdrowia zwierzęcia:

1. Szczenię czesać trzeba zacząć od trzeciego miesiąca życia - sierść nie jest jeszcze zbyt gruba, ale już wymaga uwagi.Ale nie przesadzaj ze szczotkowaniem - mają wrażliwą skórę. Miłym dodatkiem jest to, że podszerstek nie plącze się, a nawet bez czesania zawsze wygląda na bardzo zadbany.
2. Oczy i uszy należy codziennie sprawdzać i przecierać wacikiem z wodą.
3. Paznokcie przycinamy raz w miesiącu, chociaż przy odpowiednim wysiłku fizycznym same są czesane.
4. Myj zęby raz w tygodniu.
5. Kąpiel to ulubiony zabieg Sheltie, można go wykonywać w razie potrzeby lub codziennie, ale bez użycia szamponu..
6. Wreszcie, obowiązkowe szczepienia są kluczem do zdrowia każdego zwierzęcia..

jedzenie

Doświadczeni hodowcy zwykle nie sprzedają szczeniąt młodszych niż 2,5 miesiąca. W tym wieku zaczynają przenosić je na samodzielne odżywianie i robić pierwsze niezbędne szczepienia.Do 1,5 miesiąca życia szczeniak odżywia się wyłącznie mlekiem matki. Przyprowadzając dziecko do domu, zacznij od podania mu do wody owsianki ryżowej lub pszennej. W pierwszym miesiącu powinien mieć zawsze wolne miski z czystą wodą pitną i mlekiem.

Po około 4-5 miesiącach możesz zacząć dodawać mięso do diety. Wołowina to dla nich najbardziej optymalna opcja żywieniowa. Nawiasem mówiąc, wskazane jest wprowadzenie suchej karmy do diety równolegle z mięsem.

Wymagany jest bezpłatny dostęp do wody pitnej. I nie przekarmiaj zwierzęcia. Przeciętna porcja dla szczeniąt: mięso 150 g, warzywa 30-40 g, nabiał 20-30 g.

Przez pierwsze sześć miesięcy karmienie odbywa się trzy do czterech razy dziennie. W porannym menu dominują produkty mleczne, można poczęstować łyżką miodu. Na podwieczorek - owsianka (ryż, płatki owsiane, kasza gryczana) w bulionie mięsnym lub mleku.Ugotuj mięso na obiad i wymieszaj z duszonymi warzywami. Pamiętaj, aby dodać do swojej diety świeże lub mrożone warzywa. Raz lub dwa razy w tygodniu zastępuj chudą rybę mięsem.

Na obiad podawaj surowe mięso, ale pamiętaj, aby parzyć je wrzątkiem. Zaleca się karmić zwierzaka podrobami, najpierw je podgrzej. Można mieszać z czystym mięsem. Po sześciu miesiącach psa przenieś na dwa posiłki dziennie, a porcja wieczorna powinna być większa.

Osobno chciałbym powiedzieć kilka słów o karmie suchej. Istnieje opinia, że ​​są pełne chemii i nie ma nic pożytecznego dla psa. Jednak większość opiekunów psów nie zgadza się. Wypróbuj takie marki jak Pronature Original i Bosch. Są aktywnie uprawiane przez bywalców specjalistycznych forów hodowców psów.Ponieważ wełna wymaga stałego uzupełniania witamin, można stosować specjalne suplementy. Chociaż możesz się bez nich obejść. Jeśli jednak zajdzie taka potrzeba, profesjonalni hodowcy polecają kompozycje „TM Salvikal”, „SA-37”.

Pielęgnacja włosów

Co dziwne, sierść tej rasy nie jest szczególnie kłopotliwa w pielęgnacji. Kilka razy w tygodniu należy go czesać żelaznym grzebieniem z zaokrąglonymi zębami. Nieczesane martwe włosy są dla zwierzęcia niewygodne, mogą powodować choroby skóry. Wskazane jest, aby robić to codziennie w okresie linienia..

Tryb kąpieli dobierany jest indywidualnie. Sheltie są szalenie zakochane w pływaniu i nie sprawią Ci problemów z tą procedurą. Jeśli jednak organizm psa nie wydziela charakterystycznego nieprzyjemnego zapachu, wystarczy go kąpać co kilka miesięcy, gdyż zabiegi wodne zatrzymują naturalny proces tworzenia ochronnej warstwy tłuszczu na skórze.Wyłącznie ze względów higienicznych pasterz powinien przyciąć włosy między palcami stóp i wokół odbytu. Prawidłowe ukształtowanie się kształtu sierści wzdłuż ciała następuje w sposób naturalny.

Jak prawidłowo się kąpać

Sheltie nie potrzebuje regularnego kompleksu zabiegów pod zawodowym określeniem „grooming”. Obejmuje profesjonalne mycie, czesanie, strzyżenie, mycie zębów, strzyżenie.

Wystarczy raz na 2-3 miesiące kąpać pupila profesjonalnym kompleksem szamponów i odżywek. Specjalistyczne salony polecają serię dla psów długowłosych „TM Royal Groom”.Jeśli częściej myjesz zwierzę, używaj czystej wody, aby nie zniszczyć podskórnego tłustego odżywiania cebulek włosów. Wszystkie produkty do kąpieli są wstępnie rozcieńczane w wodzie, aby zmniejszyć zużycie i lepiej się pienić. Jeśli to konieczne, najpierw użyj silnie oczyszczającego szamponu..

Następnie strukturyzuje i nawilża sierść. Zakończ procedurę balsamem. Wytrzyj do sucha kilkoma ręcznikami frotte i suszarką do włosów. Może być potrzebna stylizacja wokół talii i ud. Podczas suszenia dobrze byłoby użyć szmatki. Ważne jest, aby odpowiednio wysuszyć podkład..

Edukacja i trening

Szczenięta Sheltie warunkowo przechodzą trzy etapy procesu edukacyjnego:

1. Po pierwsze, ta faza występuje nawet u matki. Adaptuje psotnych członków rodziny. Uczy gry, zabawy, ale jednocześnie uwalnia od egocentryzmu i uporu. Uczy zasad i obowiązków, raczej surowo karze nieposłuszeństwo.
2. Drugi zaczyna się od momentu wejścia nowego właściciela do mieszkania. W tym okresie zaszczepiasz w nim zasady życia Twojego domu i rodziny. Uczysz go spać i odpoczywać w specjalnie dla niego wyznaczonym miejscu. Jedz o określonej porze i nie proś o jedzenie ze swojego stołu. Nie wyć w nocy, nie psuj butów i mebli. Przyzwyczaj się do pseudonimu.
3. Trzeci etap to przygotowanie do treningu. Nauczysz go chodzić bez podnoszenia czegokolwiek z ziemi. Zrozum podstawowe komendy „fu” i „do mnie”, chodź na smyczy.

Dla siebie musisz wyraźnie rozróżnić: edukacja to jeszcze nie szkolenie. Opiera się na jasnych zasadach. Więc:

1. Każdy proces uczenia się jest prowadzony przez jedną osobę.
2. Pierwszy kontakt jest niezbędny podczas każdego treningu. Aby to zrobić, karmisz zwierzę, bawisz się, komunikujesz. Kiedy czeka na ciebie przy drzwiach, radośnie wita cię i popycha do zabawy lub komunikacji, cel zostaje osiągnięty. Teraz twoim zadaniem jest cierpliwe i wytrwałe nauczanie, a jeśli jesteś leniwy lub nie chcesz - zmuszać.
3. Ustanowienie jasnego systemu i zasad. Karmienie zgodnie z harmonogramem. Delikatność - tylko do wykonania polecenia. Pieszczota i czułość - tylko od członków rodziny. Naucz go reagować na pseudonim.
4. Konieczne jest surowe zabronienie skakania łapami na właściciela podczas spotkania, odzwyczajania się od nawyku wspinania się na sofę, spania z tobą i tak dalej. To urocze, o ile masz przed sobą szczeniaka. Trudno będzie też odstawić od piersi dorosłego psa.
5. Jeśli kara jest wymagana, musi być dokonana w odpowiednim czasie i konkretna. Nie powinno być tak, że właściciel ukarał, a szczeniak biegnie szukać ochrony przed innymi członkami rodziny. I pamiętaj - twoja ręka powinna kojarzyć się z uczuciem. Nie możesz karać fizycznie ręką. Może to być ostry głos i policzek złożoną gazetą - to wystarczy.

Możesz rozpocząć trening od 5-6 miesięcy. Pierwszą rzeczą do rozważenia są cechy naturalne. Szczenięta Sheltie są z natury raczej nieśmiałymi stworzeniami. Boją się nieznanych im zjawisk, odgłosów, bardzo boleśnie reagują na krytykę swoich działań.

To jest ich typowe zachowanie. Dlatego przemoc psychiczna trenera nad uczonymi nie jest w ogóle możliwa. Ale naturalna ruchliwość i adaptacja układu nerwowego do bodźców jest argumentem, aby nie przestawać walczyć z czynnikiem przerażającym. Jak w każdym schemacie: pies jest trenerem, pierwszą rzeczą, od której należy zacząć, jest rozpoznanie Ciebie jako lidera stada.Musisz rozpocząć trening od najprostszych poleceń. Na przykład zadania sportowe: przynieś kij, chodź z wężem między nogami chodzącego właściciela, wbiegnij na wysoką przeszkodę i tak dalej. Za każde poprawnie wykonane zadanie - nagroda.

Przypominamy, że Shelty są najlepszymi kandydatami do agility. Łatwy do nauczenia i chętny do nauki. Nawiasem mówiąc, mają dobry węch, a przy odpowiednim wykształceniu pies znajdzie zgubione rzeczy..

Zdrowie i choroba

Surowy szkocki klimat wystarczająco zahartował tego psa i ma on heroiczną odporność. Ale każda rasa ma zawsze cechy zdrowotne. W opisie rasy Sheltie odnotowano tendencję do chorób dziedzicznych. Najsłabszymi punktami są oczy i układ krążenia.Choroba von Willebranda (VV) to upośledzona krzepliwość krwi. Niebezpieczne dla zwierzęcia, ponieważ nawet niewielkie zniszczenie naczynia podczas obcinania pazurów może prowadzić do ciągłej utraty krwi i śmierci.

Drugą plagą Szetlandów jest ektazja twardówki. Nieuleczalna choroba, która powoduje odwarstwienie siatkówki i niezmiennie prowadzi do utraty wzroku.

Przełom wieków dostarcza wielu nieprzyjemnych chwil. Chirurgiczna korekcja jest tutaj nieunikniona. Nieterminowa interwencja lub nieznajomość problemu prowadzi do wielu negatywnych konsekwencji. Jest to ciągłe zapalenie błony śluzowej oka i znowu warunek atrofii siatkówki i zaćmy.

Ponadto rasa jest podatna na problemy ze stawami. Przyczyną może być nie tylko trauma, ale także zaburzenia genetyczne. Pierwszym objawem jest to, że zwierzę drga palcami lub łapą i kuleje..Dysplazja stawu biodrowego - powszechna choroba, która nieleczona prowadzi do zapalenia stawów. Tylko lekarz weterynarii określa diagnozę i schemat leczenia. Możesz potrzebować operacji.

Możesz też zmierzyć się z problemem niedoczynności tarczycy - niedoboru hormonu tarczycy. Jeśli zwierzak szybko przybiera na wadze, jest senny, nieaktywny, ciągle marznie, łuszczy się skóra, wypadają sierść - natychmiast skontaktuj się z weterynarzem.

Niedostateczna pielęgnacja włosów może skutkować zapaleniem skórno-mięśniowym. Skóra staje się czerwona, łuszczy się i bardzo swędzi. Nieleczone włosy wypadają, mięśnie są dotknięte chorobą i zwierzę umiera.

Właściwa pielęgnacja pasterza pomoże zapobiec lub zminimalizować ryzyko. Opieka, odżywianie, ćwiczenia, higiena. Warto bardziej szczegółowo rozważyć kwestię szczepień zwierzęcia. Twój weterynarz pomoże Ci dostosować harmonogram Twojego dziecka w oparciu o zdrowie i rasę.Ogólne zasady przygotowania do szczepienia:

• tydzień przed szczepieniem mierzymy średnią temperaturę, monitorujemy stolec i stan błon śluzowych - szczepić można tylko zdrowe zwierzę;
• odpowiednie odżywianie;
• odrobaczanie na tydzień przed każdym szczepieniem;
• ograniczamy spacery na świeżym powietrzu i kontakt z innymi zwierzętami;
• przerwa między szczepieniami wynosi co najmniej 3 tygodnie;
• najlepiej dwa tygodnie po szczepieniu również nie chodzić z dzieckiem.

Wymagane szczepionki są podawane zgodnie z harmonogramem:

• 6 tygodni - dżuma, parwowirus;
• 8 tygodni - nosówka, zapalenie wątroby, adenowirus, paragrypa - ponowne szczepienie parwowirusem;
• 12 tygodni - ponowne szczepienie szczepionek dostarczonych po 8 tygodniach;
• 6 miesięcy - szczepienie przeciwko wściekliźnie;
• 1 rok - leptospiroza, ponowne szczepienie przeciwko wściekliźnie;
• 3 lata - ponowne szczepienie wszystkich wydanych szczepień do 1 roku włącznie.

I jeszcze raz przypomnienie dla właścicieli: przed użyciem sprawdź leki pod kątem wrażliwości. Niektóre z nich są toksyczne i śmiertelne dla rasy Sheltie..

Jak wybrać odpowiedniego szczeniaka

Wybierając Sheltie dla swojej firmy, bądź przygotowany na to, że w domu pojawi się „małe dziecko”. Dlatego musisz się do tego odpowiednio przygotować. Wyeliminuj śliskie powierzchnie, aby zminimalizować możliwość zranienia szczeniaka.

Usuń kable, małe przedmioty, książki, drogie buty, cenne przedmioty z wolnego dostępu - w przeciwnym razie wszystko zostanie posmakowane, podarte lub zjedzone. Najlepiej, jeśli Twój futrzak będzie bawić się umytymi jabłkami, marchewką lub specjalnymi zabawkami ze sklepu zoologicznego.Najlepszy czas akwizycji to 2,5-4 miesiące. Zapytaj hodowcę o rodowód, kartę pochodzenia oraz listę szczepień już otrzymanych. Zwróć uwagę na standardy rasy w zakresie koloru i budowy. Waga szczeniaka w tym wieku powinna już wynosić 1,2-2 kg. Sprawdź czystość swoich oczu i uszu.

Wizualnie oceń otoczenie szczeniaka. Spotkaj się z rodzicami, a przynajmniej poproś o zdjęcie. Odmowa powinna cię ostrzec. Zapytaj o poprzednie lęgi. Faktem jest, że w każdym miocie są olbrzymy lub karły, czyli okazy, które nie przechodzą zgodnie ze standardem.

I tutaj musisz ustalić, dlaczego zabierasz swojego zwierzaka. Jeśli planujesz wystawiać lub hodować na sprzedaż, to jest problem. Jeśli zdobędziesz przyjaciela dla swoich dzieci, nie jest to istotna wada, ale od razu zaniża początkowy koszt..

Przyszłego członka rodziny lepiej jest pozyskać od profesjonalnych hodowców lub na bazie. Oferty ekonomiczne z rynku grożą problemami zdrowotnymi szczeniąt, anomaliami rozwojowymi, wątpliwą czystością rasy.Dość często bazarowi „prywatni handlarze” minimalizują koszt witamin i zbilansowanej paszy, które są tak ważne w początkowej fazie rozwoju. Więc nie daj się wciągnąć w tanie „wyjątkowe oferty”. Średni koszt szczeniaka spełniającego standardy rasy zaczyna się od 220 USD.

Po zapoznaniu się z Owczarkami Szetlandzkimi możemy z całą pewnością stwierdzić, że jest to doskonały wybór dla domu i rodziny. Niezawodny i lojalny przyjaciel, Twój osobisty wielbiciel i wielbiciel, wspaniały towarzysz dla Ciebie i Twoich dzieci.

Półki wiedzą, jak być wygodnym i niezastąpionym, żywym i bystrym. Ale nie zapomnij zwrócić zwierzaka z tymi samymi ciepłymi uczuciami..