Mastitis u psów: jak się objawia, co robić, jak leczyć

Psy, podobnie jak ludzie, potrzebują okresowej pomocy medycznej. W życiu czworonożnych są też okresy, kiedy organizm jest nieco osłabiony, a zwierzak wymaga szczególnej opieki. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku suk po poród - najczęściej cierpią na zapalenie sutka,

dlatego właściciele muszą wiedzieć, jak to zrobić choroba psów, a także co zrobić, jeśli zostanie już wykryty.

Co to za choroba

To nic innego zapalenie gruczołów mlecznych, objawia się w postaci ostrej lub przewlekłej. W zdecydowanej większości przypadków choroba objawia się w okresie poporodowym lub w czasie tzw. Ciąży pozornej (podczas której gruczoły aktywnie wydzielają mleko).

Skupienie porażki - pachwinowe gruczoły sutkowe. To w ich przewodach najczęściej padają patogeny: gronkowce, paciorkowce lub beztlenowce, wśród których wskazana jest również E. coli. Inwazję drobnoustrojów ułatwia obecność otarć lub zadrapań na skórze lub kanałach sutkowych. Kolejnym czynnikiem przyspieszającym ich penetrację jest stała bliskość źródeł ciepła..

Grupa ryzyka obejmuje również zwierzęta, w których zastój mleka (laktostaza).

Przyczyny zapalenia gruczołów mlecznych

Przyczyny wystąpienia niebezpiecznej choroby to:

1. Urazy gruczołu - głodny szczenięta mogą porysować brodawki pazurami.
2. Zbyt wczesne odsadzanie szczeniąt na tle wzmożonej laktacji, co prowadzi do stagnacji. Może również pojawić się po nieudanym porodzie, który zakończył się śmiercią płodu..
3. Fałszywa ciąża. Zdarza się, że później gody zapłodnienie nigdy nie występuje. Wraz z rozwojem wydarzeń w ciągu 1,5-2 miesięcy organizm nadal dostraja się do porodu, a brak równowagi hormonalnej prowadzi do zwiększonego wydzielania mleka.
4. Infekcje poporodowe dróg rodnych lub zatrucia ogólne spowodowane opóźnieniami płodu, zapaleniem błony śluzowej macicy lub zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi.
5. Zablokowanie kanałów przepływowych.
6. Predyspozycje genetyczne (tak, choroba może nękać pokolenia).
7. Złe warunki przetrzymywania zwierzęcia. Na pierwszy plan wysuwają się warunki sanitarne, chociaż zapalenie sutka może być spowodowane długotrwałym stresem lub naruszeniem reżimu temperaturowego..

Do tej listy można dodać jeszcze jeden, raczej rzadki, ale nie mniej niebezpieczny czynnik - związki chemiczne (proszek do prania, różne roztwory, farba itp.) Uderzające w powierzchnię gruczołu. Głęboko podrażniają warstwę śluzową.

Każdy z wymienionych powodów może prowadzić do wnikanie niebezpiecznych patogenów do warstwy śluzowej. Do jego kanałów dostają się mikroorganizmy „łapiące” worek na mleko uszkodzony lub osłabiony innymi dolegliwościami. To właśnie te ścieżki stają się ośrodkami infekcji: takie środowisko z jego ciepłem i wilgocią jest idealne dla drobnoustrojów. Po opanowaniu tego obszaru rozpoczynają stan zapalny.

Jak objawia się choroba

Główne objawy zapalenia sutka u chorego psa uderzają natychmiast - to jest wzrost gruczołów mlecznych lub pojedynczego płata. Stan zapalny gruczołów jest zauważalnie czerwony, a przy badaniu palpacyjnym wyraźnie odczuwalne jest stwardnienie płatów i zauważalny wzrost ich temperatury.

Jednocześnie sam pies niezwykle nerwowo reaguje na próby sondowania obszaru objętego stanem zapalnym - drga lub jęczy z bólu. Zostawiając ją samą, możesz zobaczyć, jak okresowo liże bolące miejsce..

Wszystkie te objawy weterynarze nazywają objawami lokalnymi, które w zależności od ich dynamiki determinują przebieg choroby (ostry lub przewlekły).

Ale zapalenie sutka u psa może mieć również bardziej specyficzne objawy, które pozwalają mówić o konkretnej postaci choroby, a tym samym przepisać właściwe leczenie.

Charakter zapalenia może być następujący:

• kataralny. W rzeczywistości jest to początkowy etap, kiedy masa mleczna jest lekko rozcieńczona śluzem. Po pewnym czasie taki rozwój choroby zostaje zastąpiony bardziej niebezpiecznym;
• włóknikowy. Po naciśnięciu z kanalików uwalniane są włókna fibryny w postaci gęstych, białych i lepkich „rozstępów”;
• surowiczy. Wraz z mlekiem wydobywa się również płyn nagromadzony wewnątrz gruczołów (wysięk);
• ropny. Z nazwy jasno wynika, że ​​cząsteczki ropy (często z zanieczyszczeniem krwi) działają jako dodatek. Mleko zmienia kolor, nabiera nieprzyjemnego zapachu. Widoczne są w nim nitki lub małe kawałki żółtego lub białego;
• wraz z uwolnieniem ropy wiąże się inna postać kliniczna - ropne zapalenie sutka. Masa powodująca chorobę gromadzi się w warstwie podskórnej i przepływa przez włókno. Stopniowo się rozszerza, takie skupienie sięga mleka;
• najbardziej niebezpieczna jest odmiana gangrena: przy rozległych uszkodzeniach tkanki gruczołu mlecznego powoli obumierają, rozpoczynając w ten sposób proces rozkładu;
• najrzadszy nazywa się scenariuszem ropnia (ropa gromadzi się w osobnej kapsułce i może długo nie wydostawać się).

Aby nie doprowadzić do takich trudności, lepiej natychmiast pokaż zwierzaka weterynarzowi.

Kiedy odwiedzić weterynarza

Jeśli zauważysz, że z mlekiem wydostaje się ropa lub inne płyny, natychmiast wyślij zwierzę do kliniki lub wezwij specjalistę w domu..

Chociaż każde naruszenie, które wpływa na płatki mleka, może służyć jako powód wizyty u lekarza. Nie trzeba wcale czekać na pojawienie się pełnoprawnego „blistra” - często jest równy niewielka rana lub zadrapanie, pozostawiony przez szczeniaka.

Po zauważeniu takiej mikrourazu zwróć uwagę na zachowanie psa. Niepokój powinny wywoływać takie zjawiska jak:

• ostra utrata apetytu;
• letarg i nadmierna senność;
• podwyższona temperatura ciała;
• ograniczony ruch (osłabienie), w którym zwierzę stara się jak najmniej poruszać, aby nie powodować bólu. Zmienia się również sam charakter ruchu - chód staje się niezrównoważony.

Te znaki wymagają natychmiastowa konsultacja weterynaryjna. Ze względu na swoją ogólną naturę mogą wskazywać na inne choroby, ale nie należy wykluczać ryzyka wystąpienia zapalenia wymienia..

Diagnostyka

Arsenał metod diagnostycznych w przypadku zapalenia sutka jest niewielki i zależy od dynamiki choroby, a także ogólnego stanu danej osoby.

We wczesnych stadiach, kiedy właściciele i lekarz tylko podejrzewali problemy z workami na mleko, wymagane jest ogólne badanie krwi. Często wszystko ogranicza się do nich - wystarczy spojrzeć na dekodowanie, w szczególności na wskaźnik ESR (szybkość sedymentacji erytrocytów). Jeśli ta liczba jest wyższa niż normalnie, istnieje stan zapalny..

Jeśli zdrowie zwierzęcia budzi poważne obawy, ale nie doszło do poważnych objawów, takich jak powiększenie gruczołów, zalecana analiza biochemiczna, pozwalające na identyfikację lub wykluczenie innych chorób.

Zdarza się, że nawet takie testy nie dają jasności. Następnie stosuje się techniki sprzętowe - radiografię i ultradźwięki.

Choć może to zabrzmieć paradoksalnie, obecność wyraźnych objawów lub wydzieliny, nieprzyjemnej dla psa, jedynie ułatwia weterynarzom. W takich przypadkach wystarczy przeprowadzić laboratoryjną analizę mleka z zanieczyszczeniami..

Po otrzymaniu wszystkich wymaganych danych weterynarz ostatecznie wyjaśnia obraz choroby i ustala, jak będzie leczone zapalenie wymienia wykryte u psa?.

Jak leczyć zapalenie sutka u psa

Przebieg leczenia ustalany jest indywidualnie, zalecane zabiegi i leki dobierane są pod kątem przebiegu choroby lub jej postaci.

Gdy Inicjał etap wszystko zaczyna się od ciasnego bandażowania: gruczoł mleczny jest mocno zabandażowany przez 1-2 dni. Jednocześnie mleko jest ostrożnie odciągane (1, maksymalnie 2 razy dziennie). Należy pamiętać, że lepiej odmówić podgrzewania wstępnego - nie wiadomo, jaki efekt da.

Takie leczenie zapalenia sutka przeprowadza się w domu, a jeśli pies nadal ma niepokojące objawy, przejdź do terapii.

Sprowadza się do:

• sesje zabiegów laserowych (2-5 zestawów po 1-2 minuty każdy);
• blokada nowokainy. Roztwór noworodiny 0,5% (5-20 ml) wstrzykuje się między podstawę brodawki a ściankę otrzewnej. Technika ta jest stosowana tylko w leczeniu nieżytowych i ropnych zmian chorobowych, które nie zdążyły się rozprzestrzenić na zdrowe opakowania. Aby skonsolidować wynik po 2-3 dniach, możesz wpisać „Bitsillin-3”;
• zastrzyki, w przypadku których stosuje się antybiotyki w leczeniu różnego zapalenia wymienia u psów. Tak więc, w przypadku schorzeń podstawowych przewodu pokarmowego lub układu moczowo-płciowego, należy przyjmować „Sulfametox”, natomiast dla osób z problematycznymi zmianami skórnymi lub bakteryjnymi, „Cephalexin” jest odpowiedni. Ich działanie można wzmocnić preparatami z szeregu penicylin lub chinolonów;
• przyjmowanie leków przeciwzapalnych, z których wyróżnia się „Mastometrin”. Ta bezbarwna ciecz nie tylko lokalizuje ognisko infekcji, ale także przywraca funkcjonalność gruczołów sutkowych. Wprowadzono jako zastrzyk: podskórnie do 2 ml. Wszystkie takie zastrzyki powinien wynosić od 3 do 5. Raz dziennie produkt można mieszać „Traumatyna” (prosto do jednej strzykawki);
• stosowanie immunomodulatorów. Mogą być zarówno szeroko zakrojone („Immunofan”, „fosfoprenyl”), jak i specyficzne, jak gamma globulina, która tłumi gronkowca złocistego;
• lokalne stosowanie specjalnych preparatów. Najczęściej przepisy dla psów wskazują na maść lub krem ​​typu „Dawn” i „DE”, „Phytoelita” lub „De Long”, które również pomagają pozbyć się mastitis.

Istotną rolę odgrywają również metody fizjoterapeutyczne - okłady, masaże, zabiegi ultradźwiękowe.

Zapalenie, które zamieniło się w wyraźne ropny etap, wymaga bardziej radykalnych środków: wszystko idzie do operacji.

U psa w znieczuleniu otwiera się ropień, po czym wykonuje się drenaż (w ten sposób usuwa się zgniłe elementy tkanki). W szczególnie trudnych przypadkach usuwa się cały gruczoł. Pod koniec operacji wykonuje się leczenie emulsjami lub maściami przeciwbakteryjnymi oraz szycie. Na problematyczne miejsce kładzie się koc - nie pozwoli on psu lizać rany.

Zwierzę naturalnie chore musisz zapewnić spokój. Dieta jest zmieniana w kierunku zwiększenia udziału kompleksów witaminowych.

Podczas leczenia niepożądane jest izolowanie psa od szczeniąt: w końcu jest matką, a przymusowe przesiedlenie może się dla niej jeszcze bardziej stresować. To prawda, że ​​potomstwo będzie musiało zostać przeniesione na sztuczne odżywianie: bakterie zawarte w mleku nie mogą dostać się do delikatnego ciała..

Jak widać, proces leczenia - wydarzenie jest dość trudne. W związku z tym przypominamy o niedopuszczalności samoleczenia (leki, normy ich przyjmowania, a także procedury, tylko lekarz weterynarii prowadzący ma prawo przepisać.

Popularne metody ludowe w tym przypadku nie zawsze dają wyniki, ponadto - często tylko pogarszają sytuację. Na przykład wielu właścicieli, widząc spuchnięty gruczoł, natychmiast podejmuje kompresy. Tymczasem podgrzewanie tkanek objętych stanem zapalnym tylko przyspiesza rozprzestrzenianie się bakterii i powoduje pęknięcie ropnia..

Sytuacja jest mniej więcej taka sama z dostępnym olejem kamforowym stosowanym w zapaleniu wymienia u psów. Jego stosowanie jest dozwolone tylko na początku, a następnie, jeśli pies nie zauważy silnego zespołu bólowego.Ogólnie rzecz biorąc, od właściciela chorego zwierzęcia wymaga to nie tylko cierpliwości, ale także dyskrecji.

Możliwe komplikacje

Naruszając schemat leczenia lub stosując leki niskiej jakości, można wywołać znacznie poważniejsze „zakłócenia” w organizmie.

Wskazano na zapalny charakter mastitis możliwe komplikacje.

Przede wszystkim jest to sepsa ogólnoustrojowa, obejmująca dużą objętość tkanek różnych narządów. W pierwszej kolejności uderza się układ moczowo-płciowy i żołądkowo-jelitowy..

W trudnych przypadkach dochodzi również do zgorzeli - patogeny przenoszą się w inne obszary skóry otrzewnej.

Potencjalne powikłania obejmują również wrzód trawienny, przewlekłą biegunkę (lub zaparcie), częściową dysfunkcję nerek lub wątroby.

Jednak ryzyko ich pojawienia się przy szybkim leczeniu jest minimalne - weterynarze dają dobre rokowanie.

Zapobieganie

Oczywiście takim chorobom lepiej zapobiegać niż leczyć. Pomoże w tym znajomość prostych środków zapobiegawczych.. Są naprawdę proste i skuteczne:

1. Bezpośrednio po porodzie regularnie badaj gruczoły sutkowe psa, pamiętając o ich delikatnym sondowaniu. W przypadku fałszywej ciąży są ciasno zabandażowane (tym samym wykluczając gromadzenie się mleka).
2. Zauważając subtelną pieczęć, masuj ten obszar.
3. Aby uniknąć zastoju po każdym karmieniu, będziesz musiał odciągnąć pozostałe mleko.
4. Jeśli jakikolwiek sutek wydaje się być powiększony, lepiej przyczepić do niego największego szczeniaka z dobrym apetytem..
5. W przypadku potomstwa od 2 tygodnia życia pazury są starannie przycinane, aby nie zraniły matki. Chociaż zdarza się, że maluchom nadal udaje się zarysować gruczoł - natychmiast potraktuj go środkiem antyseptycznym.
6. Utrzymuj kącik psa w czystości (zmieniaj legowisko na czas, myj miski bez wypuszczania) rufa zepsuć, zmienić w czasie woda). Upewnij się, że pies leży w ustronnym miejscu, gdzie nie docierają przeciągi, a cząsteczki brudu, które spadły z butów, z pewnością nie spadają.

Dobrze, jeśli właściciel ma trochę wolnego czasu na okresowe dostarczanie zwierzaka do weterynarza na badanie profilaktyczne..

Dowiedzieliśmy się, dlaczego psy chorują na zapalenie sutka, jakie formy przyjmuje ta choroba i jak się ją leczy. Mamy nadzieję, że te problemy nie wpłyną na twoich ulubionych - czyli profilaktykę. Niech czworonogi zachwycają zdrowym wyglądem!