Ile sutków ma pies

Liczba i umiejscowienie sutków nabiera szczególnego znaczenia w momencie, gdy właściciel dowiaduje się, że jego pies wkrótce urodzi szczenięta, ponieważ rozwój i liczba uformowanych gruczołów mlecznych jest kluczem do udanego żywienia zdrowego potomstwa. Właściciele są również zainteresowani tym parametrem przed ubojem szczeniąt przy określaniu zgodności ze wszystkimi wymogami zewnętrznymi. Czasami szczególny niepokój budzi niesparowane położenie lub różne stopnie rozwoju tych narządów. Hodowcy psów, którzy od dawna zajmują się hodowlą zwierząt, nie mają takich pytań, ale dla początkującego może to być poważny powód do niepokoju..

Aby dokładnie zrozumieć, ile sutków powinien mieć pies, jakie zaburzenia nie staną się przeszkodą w normalnym karmieniu, a także co powinno być powodem szybkiego odwołania się do lekarza weterynarii, należy szczegółowo zapoznać się z niektórymi aspektami układu rozrodczego tych zwierząt..

Normalna ilość i lokalizacja

Psy są płodnymi zwierzętami, więc powinny być w stanie wykarmić tyle szczeniąt, ile jest w miocie. Najczęściej obraz obserwuje się, gdy jedna osoba może liczyć od 8 do 12 sparowanych sutków. Ale w medycynie weterynaryjnej jest uważany za normę i znacznie mniejszą ilość - do czterech.

Ich klasyczny układ na powierzchni brzucha przedstawia się następująco:

• dwie pary klatki piersiowej (łatwo wyczuwalne za przednimi łapami);
• dwie pary brzuszne (odstępy między nimi mogą być podobne lub mogą się znacznie różnić);
• jedna para pachwinowa (można wyczuć bliżej zagłębień w okolicy tylnych kończyn lub bezpośrednio w nich).

Liczba zależy przede wszystkim od tego, ile gruczołów mlecznych ma pies. Na każdej piersi znajdują się dwie równoległe pary.

Ile sutków ma suka zależy od ras, do których należy:

• u dużych ras - 8-12 sutków w 4-6 gruczołach mlecznych;
• u małych ras - 8 sutków w 4 gruczołach mlecznych.

Każda para jest zasilana krwią przez różne naczynia krwionośne: pary piersiowe z przedniej części tętnicy piersiowej i małe odgałęzienia tętnicy ciemieniowej pośrodkowej oraz pary brzuszne i udowe z tętnic udowych.

U tych ras, które mają długą lub grubą sierść ze znacznym podszerstkiem, znalezienie sutków może być dość trudne, więc właściciele psa mogą przegapić kilka kawałków podczas samokontroli. Czasami linia włosów wokół tych struktur staje się rzadka, więc są dobrze widoczne, ale nie należy się tego obawiać, ponieważ nie jest to zjawisko patologiczne, które nie wiąże się z pogorszeniem stanu zdrowia zwierzaka.

Tkanka wydzielnicza wydzielająca mleko pojawia się pod koniec ciąży i wygląda jak obrzęk piersi. Ten wzór utrzymuje się przez cały proces laktacji i karmienia, a sutek staje się większy i dłuższy, czasami kilka razy. Lekki obrzęk u psa utrzymuje się przez półtora do dwóch miesięcy po zaprzestaniu karmienia. Wielkość samych sutków zwiększa się po pierwszym karmieniu szczeniąt i nie wraca do swojego pierwotnego stanu, ale zmniejsza się nieznacznie, gdy nie spełniają one swojej funkcji.

Opcje norm

W przypadku, gdy pies znalazł więcej lub mniej sutków niż to konieczne, nie martw się: nie jest to oznaką choroby lub niepowodzenia zwierzęcia w żywieniu potomstwa. Ta ilość jest uważana za wystarczającą, jeśli zapewnia pożywienie wszystkim szczeniętom w miocie. Pies z czterema sutkami będzie trudniejszy, a karmienie zajmie więcej czasu, ale w każdym razie nakarmi całe potomstwo, jeśli wyda mleko..

Oprócz różnej ilości można znaleźć następujące warianty norm:

• asymetryczny układ w parach i w pionowych rzędach, zwany „łóżkami”;
• całkowity lub selektywny brak niektórych par;
• umieszczenie w środku brzucha;
• różne rozmiary poszczególnych sutków;
• różna pigmentacja.

Parametry te nie są związane z rasą psów, główna różnica polega na tym, że u ras bezwłose struktury te są bardziej widoczne, u ras długowłosych niewidoczne. Zabijanie psa z tego powodu nie powinno mieć miejsca, ponieważ na wystawach i zawodach najczęściej nie liczy się liczby sutków.

Na co wpływa ilość

Wbrew opinii wielu początkujących hodowców psów, decydujące znaczenie ma nie liczba sutków psa, ale to, jak skutecznie będą one spełniały swoją funkcję. Zdarza się, że przy pełnym zestawie mleko nie jest podawane przewodami, a czasami suka w okresie laktacji z powodzeniem karmi dużą ściółkę jedną parą smoczków.

Niemożliwe jest określenie jakości funkcjonalnej przed potomstwem. Te sutki, dla których nie jest prowadzona laktacja, nie rozwijają się w pełni w okresie embrionalnym zwierzęcia, dlatego ich przewody nie są uformowane i nie będą się już rozwijać. Zmiana liczby sutków u psa wraz z wiekiem jest również niemożliwa: nie mogą one wzrosnąć, ale nigdy się nie zmniejszają..