Shikoku (shikoku, kochi-inu, kochi-ken)

Shikoku to jedna z sześciu rodzimych ras japońskich, które są skarbem narodowym i są chronione przez państwo. To średniej wielkości pies myśliwski, z pozoru bardzo podobny do swoich bardziej popularnych odpowiedników: Akita Inu i Shiba Inu, ale oczywiście ma też swoje charakterystyczne cechy, które pozwoliły mu stać się odrębną rasą..

W przeszłości psy były trzymane głównie przez myśliwych w północnych i zachodnich regionach Sikoku. Górzysta rzeźba tych rejonów ograniczała możliwość krzyżowania się, w wyniku czego w różnych miejscowościach rozwinęły się własne linie, które zachowały wysoki stopień czystości. W XX wieku odległe obszary stały się bardziej dostępne, a oczywiste różnice między liniami zostały zatarte, a niektóre nawet całkowicie zniknęły. Po drugiej wojnie światowej rasa została przywrócona od podstaw. W 1982 r. Rasa Shikoku została oficjalnie uznana przez MFF..

Rasa jest dość rzadka nawet w Japonii. Hodowla liczy 5-7 tys. Osobników, rocznie rejestruje się ponad 500 szczeniąt.

Film o rasie psów Shikoku:

Wygląd

Shikoku ma wygląd typowy dla przedstawicieli ras japońskich, na grzbiecie wrzucony jest krzaczasty ogon, sierść wydaje się miękka ze względu na to, że włos nie przylega do ciała, stojące trójkątne uszy, małe wyraziste oczy i oczywiście charakterystyczny uśmiech. Shikoku średniej wielkości, wysokość w kłębie - 42-55 cm, waga - 20-25 kg.

Rodzime rasy japońskie wyglądają do siebie bardzo podobnie, nawet doświadczeni treserzy psów mogą mieć trudności z odróżnieniem ich od zdjęcia, nie mówiąc już o miłośnikach psów.

Głowa jest współmierna do ciała. Kufa lekko wydłużona, łapy słabo wyrażone, czoło szerokie. Grzbiet nosa jest prosty, a płatek jest czarny. Wargi suche i dobrze podkasane. Zgryz jest prawidłowy. Oczy szeroko rozstawione, małe, trójkątne, ciemne. Uszy są małe, stojące, spiczaste, trójkątne. Oglądane z boku są lekko pochylone do przodu..

Budowa ciała jest zwarta. Dobrze rozwinięta muskulatura, mocne kości. Stosunek wysokości do długości wynosi 10/11. Szyja jest mocna i gruba. Plecy są proste. Klatka piersiowa głęboka, żebra wypukłe. Brzuch jest podciągnięty. Ogon osadzony wysoko i grubo, zakrzywiony w sierp lub ułożony w pierścień na grzbiecie. Nogi są mocne i mają mocne stawy. Stopy dobrze związane. Poduszki są gęste, elastyczne. Pazury są ciemne, mocne. Ruch jest lekki, szybki i zwinny. Pewny krok, raczej krótki niż długi.

Sierść jest podwójna, składa się z krótkiej, raczej sztywnej, prostej okrywy włosowej i krótkiego, miękkiego, gęstego podszerstka. Włos na ogonie jest dłuższy. Kolor jest sezamowy, czarny lub czerwony. Kolor sezamowy nie jest kolorem, jest rodzajem ubarwienia, w którym do koloru głównego dodawane są części składowe kilku jaśniejszych odcieni. W tym przypadku główne są czerwone lub czarne..

Charakter i portret psychologiczny

Shikoku jest pełen pasji i pasji. Odporność i samodyscyplina w połączeniu z niepohamowaną energią i figlarnym usposobieniem sprawiają, że są świetnymi łowcami. Dzięki tym cechom Japończycy mogli używać shikoku do nęcenia dużych dzikich zwierząt, dzików i jeleni. Ponadto są bardzo spostrzegawczy i ciekawi..

Shikoku to psy o silnym charakterze, jędrne i zrównoważone. Z natury bardzo czujny, lojalny i lojalny wobec właściciela. Sprawdzają się dobrze jako wartownicy, ale nie są strażnikami ani obrońcami w pełnym tego słowa znaczeniu. Jeśli z jakiegoś powodu dorosły pies zostanie bez właściciela, może nie przyjąć innego.

Określając osobowość shikoku, Japończycy posługują się 3 pojęciami: dobry charakter (dobra natura, posłuszeństwo, oddanie właścicielowi), energetyczny spokój (śmiałość połączona z czujnością i zrozumieniem tego, co się dzieje), niewinność (szczerość i pomysłowość).

Instynkt łowiecki i agresja wobec innych psów są wrodzonymi cechami tej rasy. Tymczasem dobrze wychowany i uspołeczniony shikoku zwykle dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami domowymi. Jest bardzo nieufny wobec obcych, jeśli uważa za konieczne gryźć bez ostrzeżenia. Shikoku są bardzo odważni i łatwo pobudliwi. Psy bardzo dobrze dogadują się ze starszymi dziećmi, które traktują je z szacunkiem. Jeśli shikoku próbuje ją ograniczyć lub zirytować, nie będzie patrzeć na to, kto jest przed nią, dorosły lub dziecko i może odskoczyć.

Sikoku nie jest tak niezależne, jak na przykład, Akita, potrafią słuchać właściciela, zawsze starają się być blisko, zadowolić i pomóc w każdy możliwy sposób, dzięki czemu łatwiej je wyszkolić, są bardziej posłuszne. Niemniej jednak ich wrodzona niezależność często sprawia, że ​​pies ignoruje polecenia, zwłaszcza gdy zaatakował trop. Dla właścicieli shikoku ważne jest, aby początkowo zbudować z psem relacje oparte na zaufaniu, w których osoba będzie przyjacielem i mentorem.

Funkcje pielęgnacji i konserwacji

Sikoku jest dobrze przystosowane do życia na świeżym powietrzu. W Japonii są zwykle trzymane w obudowach z dość przestronną budką. Zalecany obszar to około 3 metry kwadratowe, ale oczywiście klimat jest tam znacznie łagodniejszy. Również shikoku nadają się do utrzymania w środowisku miejskim, zachowują się spokojnie w mieszkaniach, pod warunkiem, że mają dobry spacer. Shikoku dość mocno zrzuca, ale regularne szczotkowanie ograniczy problem do minimum.

Aktywność fizyczna powinna być bardzo dobra. Wskazane jest chodzenie dwa razy dziennie przez co najmniej godzinę. Brak stresu fizycznego i psychicznego będzie stresować shikoku i powodować niespokojne i niekontrolowane zachowanie..

Opieka

Shikoku jest łatwy w pielęgnacji, a ich gruba, szorstka sierść ma skłonność do samooczyszczania. Zaleca się szczotkowanie psa raz w tygodniu. Używają głównie listew o różnej długości i gęstości zębów. W okresie pierzenia miękki podszerstek wypada kępkami i łatwo się rozczesuje. Pies kąpie się nie częściej niż raz na 2-3 miesiące. Uszy są czyszczone, a szybko rosnące pazury przycinane w razie potrzeby. Myj zęby przynajmniej raz w tygodniu.

Dieta

W Japonii wielu hodowców i właścicieli psów przestawiło się na komercyjną gotową żywność, niektórzy nadal karmią się naturalnie. Należy jednak pamiętać, że naturalna żywność w tym kraju nieco różni się od naszej. Na przykład białko psa pochodzi w dużej mierze z owoców morza i drobiu. Ryby zawierają substancje, które zapobiegają rozwojowi demencji. W paszach gotowych nie ma takich substancji, ponadto w innych krajach naturalna dieta nie zawiera wymaganej ilości ryb, dlatego u psów w starszym wieku czasami dochodzi do demencji. Niezbilansowana dieta może również powodować zaburzenia w funkcjonowaniu układu pokarmowego i sercowo-naczyniowego, dlatego kupując shikoku należy zwrócić szczególną uwagę na kwestię żywienia..

Zdrowie i długowieczność

Shikoku to psy mocne, zdrowe, wytrzymałe, dobrze przystosowane do różnych warunków życia. Rzadko chorują, ale można wyróżnić kilka typowych problemów zdrowotnych:

• Alergiczne zapalenie skóry;
• Nerwoból;
• Dysplazja stawu biodrowego i łokciowego;

Średnia długość życia shikoku z dobrą opieką wynosi 10-13 lat.

Wybór i cena szczeniąt Shikoku

Rasa jest bardzo mała, nawet w domu. W innych krajach shikoku jest niechętne. Mentalność odmienna od Japończyków nie pozwala nam w pełni docenić walorów tych psów, jak to robią w Kraju Kwitnącej Wiśni. W Europie istnieje kilka szkółek, jedna z największych w Estonii. W Rosji jest kilku przedstawicieli rasy, ale nikt nie jest poważnie zaangażowany w hodowlę.

Jeśli chcesz kupić doskonałego przedstawiciela rasy, lepiej pomyśleć o zakupie psa do historycznej ojczyzny.

Jednak w tym przypadku mogą wystąpić problemy z wykonaniem dokumentów eksportowych. Bez nich w Rosji można wydać zarejestrowany rodowód dla psów, który jest również nazywany „zerem”, ale ta opcja nie każdemu odpowiada. Średnia wartość rynkowa szczeniaka shikoku w Japonii to 100-200 tysięcy jenów, czyli około 6-12 tysięcy dolarów.

Zdjęcia

Galeria zawiera zdjęcia psów w różnym wieku i umaszczeniu rasy Shikoku, zwanej też Shikoku lub Kochi-ken: