Objawy i oznaki wścieklizny u zwierząt

W tym artykule omówię wirus wścieklizny, jego objawy, niebezpieczeństwo i stadia choroby. Opiszę objawy, na podstawie których można podejrzewać wirusa. Powiem ci, co robić, gdy ukąsi się wściekłe zwierzę i jak zapobiegać chorobie.

Niebezpieczeństwo wirusa wścieklizny

Wścieklizna to jedna z najgroźniejszych chorób wirusowych.

Na chorobę podatne są wszystkie zwierzęta stałocieplne i ludzie. W tej chwili nie ma lekarstwa, więc choroba nieuchronnie kończy się śmiercią.

Wirus atakuje obwodowy układ nerwowy. Wirus jest odporny na zimno i wiele chemicznych środków dezynfekujących. Sprzyjające warunki przetrwania wirusa to szczątki, w których infekcja może żyć do sześciu miesięcy.

Etapy choroby

Tempo rozwoju choroby trwa od 12 godzin do 9 tygodni, w zależności od ilości bakterii w organizmie, sprzyjających warunków, stanu odporności.

Choroba przebiega w trzech etapach:

1. Zewnętrzne - wirus jeszcze się nie rozmnaża, ale jest już obecny w organizmie zwierzęcia.
2. Wewnątrznerwowe - wirus aktywnie namnaża się i rozprzestrzenia po całym organizmie.
3. Rozprzestrzenianie się wirusa - wirus infekuje ośrodkowy układ nerwowy, czemu towarzyszą wszystkie widoczne objawy choroby.

W pierwszym etapie rozwoju wścieklizny u zwierzęcia wirus jest trudny do zauważenia. Temperatura ciała wzrasta, a zwierzę staje się ospałe, apatyczne. Wraz z pojawieniem się kolejnych etapów objawy nasilają się i prowadzą do śmierci zwierzaka.

Istnieją trzy formy choroby.

Żywiołowy

W tej postaci wścieklizny zwierzę przechodzi trzy etapy rozwoju wirusa. Prodormal (pierwszy etap) charakteryzuje się zmianą w zachowaniu zwierzaka. Pędzi do skrajności lub ukrywa się przed osobą w ciemnym i cichym miejscu lub uporczywie domaga się uwagi i okazuje nadmierne uczucie.

W pierwszym etapie odnotowuje się światłowstręt, odmowę jedzenia lub jedzenie niejadalnych przedmiotów (ziemia, kamienie, tworzywa sztuczne, własne odchody).

Na etapie podniecenia objawy stają się bardziej zauważalne, zwierzak zachowuje się nieodpowiednio, przeczesuje skórę, nie reaguje na światło. Zwierzęta nie rozpoznają właścicieli i wykazują niewyjaśnioną i niekontrolowaną agresję.

Temperatura ciała wzrasta, mięśnie szczęki zostają sparaliżowane, a szczęka opada. Paraliżowi języka i mięśni gardła towarzyszy obfite wydzielanie śliny i dezorientacja w przestrzeni.

Paraliżowi (trzeciemu etapowi) towarzyszą zaburzenia w pracy ośrodkowego układu nerwowego, paraliż kończyn, mięśni jelitowych, co powoduje dobrowolne wypróżnianie.

Forma paralityczna lub cicha

Wyraża się łagodnym pobudzeniem, obfitym wydzielaniem śliny, paraliżem mięśni gardła, języka i szczęki. Źrenice są rozszerzone i nie reagują na światło.

Zwierzak nie przejawia agresji, ale wygląda apatycznie i odmawia jedzenia, przez co szybko traci na wadze i prowadzi organizm do wyczerpania. Zwierzak szuka spokojnego miejsca, nie reaguje na bodźce i chowa się przed właścicielami.

W ciągu 2-4 dni następuje paraliż kończyn i ciała, a zwierzak umiera.

Nietypowy

Charakteryzuje się łagodnymi objawami. Zwierzę nie wykazuje agresji, niechętnie je i trochę się porusza. Nietypowa wścieklizna może trwać nawet kilka miesięcy.

Jakie zwierzęta chorują na wściekliznę

Nosicielami wirusa są: lisy, wilki, rysie. Gryzonie, jeże, nietoperze stanowią szczególne zagrożenie dla zwierząt hodowlanych i domowych. Na wirusa podatnych jest wiele gatunków ptaków. Zagrożone są zwierzęta, które mają kontakt z dzikimi zwierzętami.

Objawy

Poszczególne etapy charakteryzują się różnymi objawami, co do których można podejrzewać zakażenie wścieklizną.

Wczesnemu okresowi rozwoju choroby towarzyszy wzrost temperatury ciała, zły sen, stan przygnębienia, niepokój, zwierzę przeczesuje miejsce ukąszenia i chowa się przed światłem.

Na wysokości zwierzę jest niezwykle wrażliwe na bodźce zewnętrzne, co powoduje agresję. Zwierzak boi się wody, ma halucynacje, urojenia i boi się. Zwiększone wydzielanie śliny.

W fazie porażenia objawy choroby objawiają się porażeniem oka, szczęki i mięśni kończyn. Zwierzę nie reaguje na imię. Choroba kończy się paraliżem mięśni oddechowych - uduszeniem.

Diagnostyka

Zwierzę, które wykazuje objawy wścieklizny, należy niezwłocznie zabrać do kliniki weterynaryjnej. Zwierzę umieszcza się w klatce na świeżym powietrzu, gdzie nie może skrzywdzić człowieka, ze względów bezpieczeństwa nie przeprowadza się testów.

Po obserwacji pacjenta, jeśli diagnoza zostanie potwierdzona, lekarz weterynarii przystępuje do procedury eutanazji.

Co zrobić, gdy ugryziony przez wściekłe zwierzę

Wścieklizna to śmiertelna choroba.

Jeśli dana osoba zostanie zaatakowana przez zarażone zwierzę, jedynym pewnym planem ratowania życia jest natychmiastowe udanie się do szpitala. Opóźnienie w tej sprawie doprowadzi do śmierci, gdy pojawią się pierwsze objawy, nie można już uratować osoby.

Zwierzę przenoszące wirusa musi zostać odizolowane od ludzi. Po wezwaniu pogotowia należy umyć ranę wodą i mydłem do prania i wycisnąć jak najwięcej krwi. Można więc mieć nadzieję, że wirus wyjdzie z krwią, ponieważ prędkość jego przemieszczania się w organizmie wynosi 3 mm na godzinę..

Zabrania się leczenia rany alkoholem, jodem, podobnymi środkami antyseptycznymi i spożywaniem alkoholu.

Zwierzę domowe, które ugryzło osobę, musi zostać natychmiast zabrane do kliniki weterynaryjnej w celu eutanazji.

Objawy u ludzi

U ludzi wścieklizna przybiera dwie formy - gwałtowną i paraliżującą. Osoba cierpiąca na gwałtowną postać ma nadpobudliwość, pobudzenie, lęk przed wodą, lęk przed podmuchami wiatru, panikę, zwiększone wydzielanie śliny z pianą.

Przebiegowi postaci paralitycznej towarzyszy paraliż, który stopniowo rozprzestrzenia się z miejsca ukąszenia na całe ciało. Następuje śpiączka, po której następuje śmierć w wyniku uduszenia z powodu porażenia oddechowego.

Szczepionka

Szczepionkę przeciw wściekliźnie podaje się profilaktycznie raz w roku wszystkim zwierzętom. Jeśli osoba jest zarażona, bezzwłocznie zasięgnij pomocy medycznej. Jeśli lek przeciw wściekliźnie wstrzyknięto w ciągu pierwszych 24 godzin po ukąszeniu, szanse na ocalenie są wysokie..

Zapobieganie

Jedyną skuteczną profilaktyką przeciw wściekliźnie są coroczne szczepienia zwierząt domowych. Rozpoczynając nowy zwierzak, musisz to sprawdzić paszport weterynaryjny na obecność szczepienia przeciwko wściekliźnie, które podaje się we wczesnym wieku.

Aby zapewnić niezawodną ochronę, zwierzęta są ponownie szczepione raz w roku przez całe życie zwierzęcia.

Wścieklizna jest chorobą nieuleczalną, od której ratunkiem są odpowiednie szczepienia ochronne i ostrożność w obchodzeniu się z dzikimi zwierzętami. Niebezpieczeństwo reprezentują walki ze szczurami i innymi dzikimi zwierzętami, polowanie na gryzonie.

Jeśli podejrzewasz wściekliznę u zwierzaka, nie możesz czekać i samodzielnie obserwować objawów, musisz zabrać zwierzaka do kliniki weterynaryjnej i czekać na odrzucenie lub potwierdzenie diagnozy.