Objawy i oznaki zaparcia u psów

Jak zrozumieć, co ma pies zaparcie? Jakie są oznaki zaparć i jak radzić sobie z tą dolegliwością? Jakie jest ryzyko błędów i samoleczenie na tle błędnej diagnozy? Rozwiążemy to poniżej.

Zaparcia u psa, podstawowe pojęcia

Do samoleczenia nie wystarczy po prostu stwierdzić, że pies ma zaparcia.. Terapię i metody złożone dobiera się w zależności od przyczyny źródłowej, dla którego rozwinęło się zaburzenie trawienia.

Najczęstsze przyczyny zaparć u psów są prawie zawsze związane odwodnienie, zmniejszona aktywność fizyczna i zablokowanie światło jelit. Po cierpieniu pies może mieć zaparcia naprężenie, co więcej, powód ten jest bardzo popularny, chociaż nie ma podstaw patologicznych.

Wczesna definicja zaparcia u psa opiera się na zmianach w zachowaniu. Jeśli zauważysz, że Twój pies stał się bardziej niespokojny i stracił apetyt, musisz bliżej przyjrzeć się zachowaniu zwierzaka podczas chodzenia. W początkowych stadiach zaparć wypróżnianie nie następuje całkowicie, to znaczy pies siada i opróżnia jelita, ale objętość odchodów jest nienormalnie mała. Możesz podjąć bezpieczne środki zapobiegawcze, jeśli podejrzewasz, że Twój pies ma zaparcia.

Jak wspomniano powyżej, najczęstszą przyczyną zaparć u psów jest stres. Zwierzę może obawiać się wizyty u weterynarza, kary, przeprowadzki lub innych nietypowych zdarzeń. Martwiący się pies celowo powstrzymuje ruchy jelit., aby swoim zapachem nie przyciągać obcych.

Uwaga! U psa stwierdza się zaparcie, jeśli nie jest on w stanie całkowicie opróżnić jelit w ciągu 2-3 dni..

Właściciel musi zrozumieć, że objawy wskazujące na zaparcia mogą sygnalizować inne, poważniejsze dolegliwości. Ponadto niektóre rodzaje zaparć są objawem ogólnoustrojowych zaburzeń organizmu. Nie stosuj samoleczenia, jeśli nie masz pewności, że pies nie cierpi na patologię wątroba, nerka i mięśniowo-szkieletowe systemy.

Rodzaje i objawy zaparć u psów

Najczęstszy rodzaj zaparcia u psów jest neurogenny. To naruszenie zostało już wspomniane powyżej, występuje z powodu stresu. Chociaż w tym przypadku zaparcia nie mają przyczyn patologicznych, mogą prowadzić do zatrucia i prawdziwej choroby fizycznej..

Objawy zaparcia neurogennego:

• Niepokój.
• Zachowanie apetytu.
• Rzadkie lub niepełne wypróżnienia.

Zaparcia neurogenne mogą rozwinąć się na tle niewystarczającego czasu trwania chodzenia lub kary za opróżnianie jelit w niewłaściwym miejscu. Mówiąc najprościej, pies chce iść do toalety, ale nie może zaspokoić swojej potrzeby i musi znieść. Stopniowo organizm dostosowuje się, spowalnia trawienie i metabolizm.

Uwaga! Szczeniak może rozwinąć zaparcia neurogenne z powodu niepokoju po poruszaniu się i zmianie rodzaju pożywienia. Aby uniknąć negatywnych konsekwencji, nie zaleca się zmiany rodzaju i częstotliwości przyjmowania pokarmu przez szczenię w okresie adaptacyjnym w nowym domu..

Zwykle nazywany jest drugim najpopularniejszym rodzajem zaparcia pokarmowy. Złe samopoczucie rozwija się na tle nieprawidłowo skompilowanej diety psa.

Objawy zaparć żywieniowych to:

• Nawracające zaparcia bez wyraźnego powodu.
• Niedowaga połączona z dobrym apetytem.

Zaparcia żywieniowe i często występuje u psów małych ras i Starsi zwierząt, ponieważ ich dieta jest trudniejsza do zrównoważenia.

Naruszenie może rozwinąć się na tle niedoboru:

• woda.
• Grube włókna.
• Tłuszcze.

Najczęstszą przyczyną zaparć pokarmowych jest brak wody w organizmie. Taka sytuacja często pojawia się, gdy pies jest suchy. rufa i nie ma wystarczającej ilości wody. Stopniowe odwodnienie organizmu prowadzi do tego, że stolec staje się suchy i twardy.

Zaparcia przewodu pokarmowego mogą się rozwinąć przy nadmiernym udziale masowym białka w diecie psa. Aby zapewnić normalne trawienie, zwierzę musi otrzymywać warzywa lub inne pokarmy roślinne. Otręby można stosować jako suplement diety, ale należy je wprowadzać do diety ostrożnie i stopniowo..

Spastyczny typ zaparcia - To jedno z najczęstszych, ale trudnych do zdiagnozowania zaburzeń. Objawy zaparcia spastycznego są bardzo zróżnicowane i zależą od przyczyn choroby. W takim przypadku zawsze jest kilka powodów. Na przykład, jeśli pies jest często zestresowany, otrzymuje niezrównoważoną dietę, w jego ciele zachodzą zmiany. Problem w tym, że regulacja ciała następuje stopniowo i prawie niezauważalnie. W przypadku zaparć spastycznych niemożność opróżnienia jelit jest tylko objawem na tle ogólnego obrazu klinicznego.

Ważny! Rozpoznanie zaparcia spastycznego bez interwencji lekarza weterynarii jest dość ryzykowne. Przynajmniej przed ustaleniem diagnozy zwierzę należy zbadać pod kątem potajemnych patologii przewodu pokarmowego i innych układów organizmu.

Zaparcia spastyczne są niebezpieczne, ponieważ najczęściej przebiegają potajemnie i wyrażają się niepełnym opróżnieniem jelit. Zwykle w momencie rozwoju ostrych zaparć w organizmie zwierzęcia zachodzą nieodwracalne zmiany..

Oznaki atonicznego i przewlekłego zaparcia

Zaparcie może działać jako objaw. W takich przypadkach najczęściej mówimy o typie chronicznym lub atonicznym. W obu przypadkach leczenie zaparć przynosi tylko chwilowy złagodzenie stanu.

Objawy chroniczne zatwardzenie zaakceptowany rozważany:

• Rzadkie i bolesne wypróżnienia.
• Podczas wypróżniania stolec tworzy suche, gęste kule, często jasnożółte lub prawie białe.
• Zapalenie odbytu z powodu podrażnienia i pękania.
• Bębnica.
• Bolesność otrzewnej przy badaniu palpacyjnym.
• Strata waga z dobrym apetytem.
• Depresja psa.

Przewlekłe zaparcia, najczęściej konsekwencja zaniedbania ostra forma naruszenia. Jeśli jelita psa nie są opróżniane przez długi czas, zmniejsza się jego aktywność skurczowa..

Oznaki atonicznego zaparcia to:

• Długie przerwy między intensywnymi wypróżnieniami.
• Przed wypróżnieniem brzuch psa jest zauważalnie powiększony.
• Kał wygląda na bezkształtny.
• Zapalenie otworu odbytu na tle pękania.
• Brak perystaltyki, kolki.
• Apatyczny nastrój zwierzaka.

W porównaniu z innymi rodzajami zaparć, anomalie atoniczne są zauważane jako ostatnie, gdy pies kontynuuje chodzenie do toalety. Właściciela należy ostrzec, że między wypróżnieniami upływa dużo czasu (20-30 godzin). Jeśli zauważysz, że Twój zwierzak rzadko chodzi do toalety, po kolejnym opróżnieniu powinieneś zbadać jego odchody. Jeśli podejrzewasz atoniczne zaparcia, powinieneś pilnie skontaktować się z weterynarzem. Im dłużej jelito jest nieaktywne, tym trudniej jest je uruchomić.

Uwaga! Atoniczne zaparcia mogą rozwinąć się na tle wrodzonych wad rozwojowych jelita grubego. W tym przypadku częste zaparcia u psa obserwuje się od szczenięcia..

Zaparcia jako objaw niedrożności jelit

Podczas samodzielnej diagnozy zaparć u psa przed rozpoczęciem leczenia należy się upewnić, że zaparcia nie będą objawem poważniejszej dolegliwości. Znakiem mogą być zaparcia blokady jelita, które są uważane za częstą konsekwencję spożycia ciał obcych.

W okresie szczenięcym, a nawet w wieku dorosłym, pies może mieć niedrożność jelit, gdy:

• Długotrwały brak równowagi karmienie - często blokada rozwija się z kości, gdy ich fragmenty utkną w fałdach jelita.
• W wyniku przedłużających się zaparć - suchy, skompresowany kał tworzy w jelicie czop, blokując jego światło.
• Połykanie ciał obcych - odłamki z patyków, fragmentów celofanu lub gumowych zabawek.
• Atonia jelita - zaburzenie, w którym ściany jelita nie kurczą się, co prowadzi do długotrwałych zaparć i tworzenia się czopu.

Blokady jelit powinny być usuwane wyłącznie przez lekarza weterynarii. W celu ostatecznej diagnozy zwierzę jest prześwietlane środkiem kontrastowym. Dysponując obrazami odzwierciedlającymi stopień i lokalizację blokady lekarz decyduje o dalszej terapii.

Na początkowych etapach zablokowania jelit, gdy powstaje z powodu przedłużających się zaparć, naruszenie można wyeliminować za pomocą leków. Jeśli jelito jest zablokowane przez obcy przedmiot, najczęściej problemy rozwiązuje się tylko za pomocą operacji.