Leczenie drapania psów: najważniejsze, o czym właściciel musi wiedzieć

Drapanie psów jest uważane za problem kosmetyczny i tylko doświadczeni właściciele kojarzą porysowane rany z poważniejszymi przyczynami. Globalny charakter problemów jest analizowany przez wiele czynników, w szczególności przez tempo wzrostu powierzchni i pojawianie się nowych plastrów. Czerwone zadrapania, a nawet siniaki nie są głównym problemem., właściciel

musisz znać przyczynę pojawienia się ran i upewnić się, że nie dostanie się do nich żadna infekcja. Podczas gdy pies jest chory, źle je i traci na wadze, co prowadzi do obniżenia ogólnego komfortu..

Informacje ogólne

Kiedy pojawiają się pierwsze zadrapania, większość właścicieli nie idzie do lekarza, ale decyduje się obserwować rozwój wydarzeń. Niewielu z nich to rozumie, pies może swędzieć tak bardzo, że rano zadrapanie zamienia się w dużą ranę wieczorem. Jeśli możesz, najlepiej natychmiast udać się do lekarza. Leczenie w domu jest zawsze ryzykowne. Przyczyny drapania się są bardzo zróżnicowane, a niewłaściwe leczenie może pogorszyć sytuację lub zniekształcić prawdziwy przebieg choroby..

Czasami obserwacje przynoszą „owoce” - pies przestaje mocno swędzieć, a rany zaczynają się goić. W rzeczywistości może to oznaczać, że już przyczepiona infekcja wniknęła w głębsze warstwy skóry, czyli obszar, który kiedyś swędził, zaczął boleć. Przyczyną tego, co się dzieje, może być bezczynność lub odwrotnie, zbyt aktywne i bezmyślne działania właściciela. Nie znając przyczyny drapania, ale stosując szeroką gamę leków, możesz osobiście prowadzić infekcję pod skórą zwierzęcia. W rezultacie w miejscu zarysowania powstaje, a dokładniej pod skórą ropień, które trzeba będzie otworzyć i wyczyścić.

Obecność procesu zapalnego można określić na podstawie dwóch znaków. Pod skórą tworzy się foka, najczęściej jest bolesna, więc pies nie pozwala właścicielowi w pełni odczuć zmiany. Bolesne miejsce jest gorące. Z tego powodu drapanie nazywane jest gorącymi punktami.. Po oczyszczeniu ogniska infekcji psu przepisuje się kurację przeciwzapalną, która może mieć charakter steroidowy lub niesteroidowy..

Aby zapobiegać stanom zapalnym, drapanie psa należy leczyć maściami przeciwbakteryjnymi. Przy odpowiedniej pielęgnacji i pod warunkiem, że drapanie nie jest objawem, rany goją się w ciągu kilku dni. Aby chronić grzebienie przed infekcją, można użyć bezalkoholowych nalewek z rumianku polnego, nagietka (nagietka), kory dębu itp..

Rada: aby nalewka alkoholowa była bezpieczna do aplikacji na otwarte rany wystarczy ją rozcieńczyć wrzącą wodą lub podgrzać.

Wiele psów jest bardzo niespokojnych i stale liże swędzące miejsca, jest to spowodowane uczuciem pieczenia. Ten dyskomfort można wyeliminować, przygotowując chłodne płyny z naparów ziołowych. Używaj tylko czystej gazy i świeżo przygotowanego bulionu. Należy rozumieć, że kompresy nie pomogą w leczeniu drapania u psa, ponieważ skóra musi pozostać sucha, aby się goić. Takie podejście jest jednak w pełni uzasadnione, jeśli pies nosi obrożę elżbietańską i nie może w żaden sposób zadrapać sobie ran..

Uwaga! Drapanie się po głowie, pysku i za uszami, które przeszkadza zwierzęciu, może spowodować uraz mózgu, ponieważ pies mocno drapie się po głowie i często tylnymi łapami.

Prawdziwe uzdrowienie jest możliwe tylko wtedy, gdy zidentyfikujesz i wyeliminujesz ich przyczynę. Dość często diagnostyka domowa nie daje pożądanych rezultatów i weterynarz nie zawsze ustala przyczynę za pierwszym razem. Na skuteczność diagnozy duży wpływ ma zebrana anamneza, im bardziej szczegółowa, tym lepiej.

Anamneza

W 9 na 10 przypadków zarysowanie jest spowodowane przez swędzący. Należy rozumieć, że jeśli pies ciągle coś swędzi, może to prowadzić do nerwicy, czyli zaburzeń psychicznych. Błędem jest sądzić, że swędzenie zawsze wiąże się ze zmianami skórnymi; przyczyna może leżeć w naruszeniu procesów metabolicznych. Aby skompilować wywiad, określa się rodzaj swędzenia:

• Jeśli pies swędzi na całym ciele, nazywa się swędzenie uogólniony.
• Jeśli są zmiany, na przykład na ogonie i na plecach lub na szyi i kufie, swędzenie nazywa się zlokalizowane.

Właściciel powinien zrozumieć, że nawet w klinice diagnoza nie zawsze jest szybka lub poprawna. Często lekarz weterynarii przepisuje leczenie i monitoruje dynamikę, jeśli terapia nie przynosi oczekiwanych rezultatów, jest korygowana. Jeśli weterynarz podejrzewa patogen, przepisuje się badanie, najczęściej jest to zeskrobanie skóry z dotkniętego obszaru. Istnieje możliwość, że rana, postrzegana jako zadrapanie, jest rzeczywiście lizana. Zwykle zlizane ziarniniaki znajdują się na przedniej lub wewnętrznej stronie przednich łap - pies liże je z nudów lub z niepokoju. Weterynarz z łatwością odróżni zadrapanie od zlizanej rany, ale niedoświadczony właściciel tego nie robi, to kolejny powód, dla którego nie należy smarować uszkodzeń lekami o ogólnym spektrum.

Lizane rany mogą mieć kilka przyczyn: niedopatrzenie, niewystarczające chodzenie lub zaburzenia psychiczne, a także nie wyklucza się obecności wszystkich trzech czynników.. Jeśli weterynarz nie widzi innego powodu i podejrzeń nerwica, psu przepisuje się środki uspokajające, a następnie monitoruje dynamikę stanu. Zwykle po rozpoczęciu terapii uspokajającej rysy zaczynają wysychać i napinać się w ciągu 3-4 dni.

Przyczyny

Pierwszą rzeczą w historii jest obecność pasożyty, musisz powiedzieć, kiedy ostatnio pies był leczony pchły i kleszcze. Ponieważ zapobieganie nie daje gwarancji, lekarz koniecznie zbada skórę czworonoga pod kątem ukąszeń, produktów przemiany materii i samych pcheł. Czerwone kropki to ślady ugryzień, wyraźnie widoczne na brzuchu, gdzie nie ma futra. Na całym ciele mogą pojawić się zadrapania pcheł w postaci zadrapań na bokach i szyi, w postaci płaczących ran na ogonie i na udach.

Uwaga! Alergia na pchły rozwija się z każdym kolejnym ugryzieniem - powoduje to miejscowe swędzenie. Psy o wrażliwej skórze mogą odczuwać uogólnione swędzenie nawet przy kilku ukąszeniach..

Roztocza są częstą przyczyną miejscowego swędzenia. Po zakażeniu roztocza ucha, pies przeczesuje głowę i uszy w ciągu zaledwie kilku dni. Roztocze podskórne może być przyczyną wielu łysych plam na całym ciele. Aby potwierdzić lub odrzucić diagnozę, pies pobiera zeskrobanie skóry. W trakcie badań dowiadują się nie tylko o obecności pasożytów, ale także o ich typie. Faktem jest, że wszy są znacznie mniejsze niż pchły i wszy oglądanie bez odpowiedniego sprzętu jest niemożliwe. Leczenie, a dokładniej jego skuteczność zależy od spektrum działania leków - lek na kleszcze nie pomoże w walce z wszami i odwrotnie.

Podobną metodą badawczą sprawdza się dotknięte obszary skóry grzybowy kultury. Wszystkie rodzaje gatunki porostów - to wynik zamieszek nieprzyjaznych mikroorganizmów, które znalazły sprzyjające warunki do rozmnażania. Na ciele zdrowego psa stale żyją grzyby, a nawet mikroskopijne roztocze, powodując demodicosis. Dopóki zwierzę jest zdrowe, a jego odporność działa normalnie, nie ma potrzeby obawiać się mikrosporii ani nużycy. Przy niewłaściwym karmieniu, po chorobie lub poważnej operacji poziom ochrony immunologicznej może spaść. Ostry wygląd wielu ognisk zapalnych i drapania nie wskazuje na swędzenie, ale na rozległą dolegliwość.

Uwaga! Psy są bardziej narażone na nużycę. Choroba postępuje szybko, ale zaczyna się od małych łysień i drapania.

Przyczyny świądu uogólnionego lub częściowo zlokalizowanego są bardziej zróżnicowane, ale najczęściej związane alergie. Każdy pies, nawet najbardziej wybredny, może się rozwinąć reakcja alergiczna na pokarm. Jest to szczególnie prawdopodobne, jeśli zwierzę je tanią suchą karmę, która jest bogato aromatyzowana barwnikami, konserwantami i wzmacniaczami smaku. Identyfikację alergii pokarmowych przeprowadza się na podstawie szczegółowej historii oraz czasowo wprowadzonej ścisłej diety. Aby szybko wyeliminować ostry stan, stosuje się lek przeciwhistaminowy terapia.

Po 2-3 dniach dietę psa uzupełniamy znanymi mu pokarmami. Po każdej innowacji stan czworonoga jest monitorowany przez 3-4 dni. Jeśli pies się nie martwi, a zadrapania nadal się goją, wprowadzany jest następny produkt. W trudnych przypadkach lub w przypadku braku czasu na obserwację ze strony właściciela, pies jest natychmiast przenoszony na wysokiej jakości hipoalergiczną karmę przemysłową.

Ważny! Zaczerwienienie, drapanie i gorące plamy są typowymi objawami alergii na ślinę pcheł, alergii pokarmowych, kleszczy i innych dolegliwości. Aby leczenie było skuteczne, musisz poprawnie określić przyczynę i często trzeba to zrobić metodą prób i błędów.

Trudniejszą opcją są alergie inne niż pokarmowe.. Trudność polega na tym, że bardzo trudno jest określić źródło alergenów. Pierwszym krokiem jest wymiana wszystkich misek, przeciwpasożytniczych obroży, leżaków, zabawek i innych akcesoriów, które mają stały kontakt z pupilem. Wszystkie ostatnio zakupione akcesoria i produkty do kąpieli są wycofywane z użytku. Do całkowitego wyeliminowania ostrego stanu zwierzę powinno być poddawane kompleksowej terapii przeciwhistaminowej..

Uwaga! Analogicznie do medycyny ludzkiej, test alergiczny na psie jest nieistotny do momentu wyeliminowania pierwotnej reakcji na alergen. W czasie, gdy reakcja alergiczna szerzy się, a pies nieustannie swędzi, istnieje duże prawdopodobieństwo otrzymania fałszywie dodatnich wyników dla wielu grup alergenów..

Sezonowe alergie na pyłki, zarodniki i kurz są również klasyfikowane jako niespożywcze. Niemożliwe jest całkowite zatrzymanie reakcji organizmu psa na środowisko zewnętrzne, dlatego lekarz przepisuje terapię sezonową. Długotrwałe stosowanie leków przeciwhistaminowych nie uzależnia, ale może mieć szkodliwy wpływ na skuteczność. Leki są naprzemiennie lub przepisywane na kursach. Podczas sezonowych alergii zaleca się trzymanie psa na diecie i unikanie kąpieli w szamponach, chyba że jest to pilnie potrzebne.

Atopowe zapalenie skóry - to kolejny powód silnego swędzenia i drapania, problem w tym, że nie da się go wyleczyć. Atopia nie ma ustalonych przyczyn, pojawia się nagle, a najczęściej także nagle zanika. Oczywiście stanu zwierzęcia nie można zignorować, przyjmuje się leki przeciwhistaminowe i leczy zadrapania przez cały ostry okres..

Uwaga! Samoleczenie jest zawsze ryzykowne, ale jeśli nie ma innego wyjścia, psu można podać diazolin, loratadynę lub suprastynę - częściowo łagodzi to swędzenie, a grzebienie można leczyć lewomekolem lub pantenolem.