Pies rasy scotch terrier - najbardziej znana rasa małych terierów

Scottish Terrier jest jednym z najbardziej znanych i popularnych psy na świecie. Kochają ją też na Ukrainie. Istnieje kilka odmian szkockich terier. zasady opieka nad psem tej grupy przejęcia, trening mają swoje własne cechy. Warto je szczegółowo poznać, jeśli planujesz zakup szczeniaka szkockiego teriera.

Ocena wydajności i informacje

Obecnie na świecie istnieje około 400 ras psów.Kynolodzy-hodowcy nieustannie pracują nad stworzeniem nowych, dlatego trudno jest podać dokładną liczbę. Rasy już dostępne są klasyfikowane przez FCI Federation Cynologique International. Klasyfikacja została zatwierdzona na Walnym Zebraniu Federacji w 1987 roku, obowiązuje od 1 stycznia 1990 roku.

Wszystko rasy psów podzielonych na grupy, jest ich łącznie 10. Grupy z kolei podzielone są na sekcje. Nasz przystojny scotch terrier jest w grupie 3 - „Teriery”, w dziale 2 - „mała”, liczba porządkowa w klasyfikacji 73.

Scottish Terrier ma inne imiona - Scottish Terrier, Aberdeen Terrier. Nazwy te są nieoficjalne, nie są utrwalone w FCI. Federacja zatwierdziła również standardy rasy, czyli ich opis i typowość, jej zalety i wady, w tym dla naszego pupila Scotch Terriera. Data przyjęcia standardu - 24.06.1987. Więc:

• wysokość psa w kłębie 25,4–28 cm;
• waga mężczyzny - 8,5-10 kg, kobiety - 8-9,9 kg;
• maść - czarna, pszeniczna, pręgowana.

Pochodzenie rasy i przeznaczenie

Przodkowie szkockiego teriera zostali wyhodowani przez szkockich rolników w średniowieczu w celu ochrony upraw przed lisami, fretkami, szczurami i innymi małymi zwierzętami żyjącymi w norach. Ściśle mówiąc, szkocki terier jest polowanie rasa kopiąca. W nowoczesnych warunkach tego psa nabywa się „dla duszy”, ale ujawniają się geny przodków. Terier uwielbia kopać dziury w ziemi i nie może się powstrzymać, gdy widzi kot lub wiewiórka, - na pewno wybuchnie później.

Słowo „szkocki” dosłownie oznacza „szkocki”, ale Brytyjczycy zignorowali sprawiedliwość historyczną. W klasyfikacji za miejsce pochodzenia rasy podaje się Wielką Brytanię. Pojawienie się rasy odnotowano w różnych średniowiecznych kronikach. Jak widać, rasa jest starożytna i bogata w historię..

Wygląd - wymagania normy

Szkocki terier lub szkocki terier powinien wyglądać jak zabawny, silny, pracowity pies.

1. Pies o krótkich nogach w stosunku do tułowia i niskim wzroście powinien być dobrze zbudowany.
2. Łapy nie są wywinięte, zawsze bez krzywizny.
3. Tył jest szeroki i mocny.
4. Klatka piersiowa szeroka, plecy proste, bez garbów i wgłębień.
5. Ogon jest umiarkowanie gruby, niezbyt długi, sterczący lub opadający do tyłu.
6. Uszy są spiczaste na końcach, stojące, zwisanie nie jest dozwolone.
7. Głowa wydaje się nieproporcjonalnie duża w stosunku do tułowia i jest wydłużona.
8. Kufa wolumetryczna
9. Czaszka płaska.
10. Sierść składa się z miękkiego podszerstka i twardej warstwy wierzchniej.
11. Kolory standardowe zgodne z wymaganiami rasy.

Zastanówmy się nad kolorami szkockich terierów.

• Czarny terier - najsławniejszy. Niektórzy amatorzy, którzy nie są dobrze poinformowani, uważają, że nie ma innych. Jednak czysty czarny pies jest rzadki. Zgodnie z normą dopuszczalne są białe plamy na sierści, ślady na klatce piersiowej i brodzie. Czasami czarny kolor jest rzeczywiście pręgowany, ale bardzo poczerniały. Wskazują na to rude włosy, siwe włosy, które z czasem pojawiają się na policzkach, nogach, plecach i ogonie. Takie cechy czarnego umaszczenia Scotch Terriera są dopuszczalne zgodnie z normą.
• Tygrys, inne imiona są pręgowane, pstrokate, - oryginalny kolor szkockich terierów. Tacy byli w Szkocji podczas tworzenia rasy. Niezależnie od koloru wełny zwierzęcia, ale w jego DNA zawsze jest gen pręgowany. Tigrowiny występują w różnych kolorach - szarym, brązowym. Kolor jest rejestrowany przez przewagę tonów.

• Na szczególną uwagę zasługuje rodzaj taśmy klejącej biały terier. Jeśli jest napisane na biało, w praktyce jest to bardzo lekka pszenica.

Zwróć też uwagę na tak zwane kolory dzikie, czyli sobole: dzik, borsuk i grizzly:

• kolor dzika - szaro-srebrny z ciemną sierścią na grzbiecie i rozjaśnionymi na nogach.
• borsuk - to beż i piasek, również z rozjaśnieniem u stóp.
• grizzly - mieszanka brązowych, szarych, brązowych i czarnych włosów.

Szczególny szyk ma rzadki kolor soli i pieprzu: czarny lub pszeniczny z ledwo zauważalnym szarym kolorem na końcach włosków. Psy barwne potrafią „zmieniać kolor”, czyli zmieniać kolor w czasie. Kolor sierści może się zmienić nawet po zastosowaniu szamponu. Nie jest to bynajmniej wada, jest to cecha charakterystyczna rasy..

Postać ulubieńca Majakowskiego

Szkocki terier, jak każdy pies, ma charakterystyczny tylko dla niego charakter. O zaletach i wadach możesz przeczytać w każdym opisie rasy. Ale prawdziwa natura psa przejawia się oczywiście w komunikacji z właścicielem i otaczającymi go ludźmi. Pies, jak mówią, jest dżentelmenem, tak uważa ją każdy, kto miał z nią do czynienia. W niezrozumiały sposób wchłonęła ducha mglistego Albionu.

Teriery szkockie nigdy nie szczekają bez powodu, nie lubią hałaśliwego zamieszania przez całą dobę i niekończących się zabaw. Jeśli potrzebujesz towarzysza dla dzieci, nie jest to najlepszy wybór. Scott potrzebuje dużo przestrzeni psychologicznej. Lubi leżeć w kącie, uważnie obserwując, co się dzieje wokół. Samotność jest dla nich organiczna, więc możesz spokojnie zostawić go samego na cały dzień w mieszkaniu. Nie będzie gryzł mebli, nie rozdzierał kapci, jak robią to psy innych ras z nudów lub nieuwagi na swoją osobę.

Terier podlega wahaniom nastroju. Teraz się bawi, po czym nagle traci zainteresowanie zabawą i idzie do swojego kąta, skąd ponownie obserwuje i ocenia sytuację. W jednym psie współistnieją dwie postacie. Oczywiście pies jest bardzo inteligentny, ciekawy.

Szkoci nazywali swoich Szkotów „zagorzałymi”. Ta cecha przejawia się w ochronie właściciela przed wszystkim, co wydaje się niebezpieczne dla psa. Nieznajomy nie dotknie, jeśli nie poda powodu.

Jeśli dom był kot zanim pojawi się scotty, mogą pojawić się problemy. Pamięć genetyczna mówi psu, że każde małe zwierzę jest jego legalną ofiarą. Możesz docenić konsekwencje dla siebie. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy szczeniak i kotek dorastają razem. Następnie między nimi ustala się zimna neutralność. Kanarki, papugi, szczury domowe, chomiki niekompatybilny z terierem.

Który gospodarz jest odpowiedni?

Uważa się, że psy są podobne do swoich właścicieli i odwrotnie. Praktyczne obserwacje potwierdzają tę tezę. Terrier to zwierzak dla introwertyków, ludzi zajętych sobą i własnymi sprawami. To jest ogólnie rzecz biorąc Scottie. Z pewnością potrzebuje uwagi, ale nie przez całą dobę. Właściciel musi być zrównoważony i konsekwentny w obchodzeniu się z psem.

Szkolenie i edukacja psów Roosevelt

Podczas podnoszenia i trening pies musi wziąć pod uwagę specyfikę swojego charakteru. Nie wykazuje nadmiernej aktywności, nie będzie skakać i szczekać wokół właściciela, jak w wieku szczenięcym. Ale terier doceni powściągliwy, inteligentny sposób komunikowania się i chętnie spełni wszystkie wymagania..

Pies ma opinię na temat wymagań. Są posłuszni tylko poleceniu, które z ich punktu widzenia jest rozsądne. Oznacza to, że omawiane są rozkazy Scotty`ego, a on nie będzie tolerował tyranii właściciela.

Jako dziecko terier szkocki łatwo uczy się niezbędnego programu treningowego, jakby bawiąc się, powinien być zainteresowany.

Jeśli właściciel uderzy psa, wrzeszczy niegrzecznie, to dumne usposobienie szkockich przodków i snobizm angielskiego dżentelmena ujawnią się w pełnej chwale. Pies „zapomni” nawet o tym, co robił dobrze wcześniej.

Jeśli znajdziesz odpowiedni ton relacji z psem, będzie się uczył z przyjemnością, a nawet gorliwością, wyłącznie z szacunku dla właściciela..

Musisz stale trenować teriera. Pies jest skłonny do samowoli. Okresowo należy mu przypominać, że jeśli nie wolno mu leżeć na kanapie, to jest to zawsze zabronione, a nie wtedy, gdy sam Scotty nie chce.

Jak wybrać szczeniaka i jego cenę

Wybór szczeniaka szkockiego teriera nie jest tak łatwy, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Przede wszystkim przyszły właściciel musi sam ustalić, po co mu pies, w jakim celu go kupuje.

Hodowcy rozpoczynają sprzedaż szczeniąt teriera szkockiego już od 1,5 miesiąca życia. Przed sprzedażą ustal klasę szczenięcia. Istnieją tylko trzy klasy:

1. Pokaż klasę. Planuje się, że pies ten będzie brał udział w wystawach i ma realną szansę na tytuł mistrza. To najdroższe szczenięta.
2. Klasa rasy. Pies może uczestniczyć w wystawach, ale otrzyma ocenę doskonałą i nic więcej. Nie może konkurować z psem z klasy wystawowej. Chociaż możliwe są wyjątki, jak gdzie indziej. Angielskie słowo „rasa” oznacza „rasa, rasa” i mówi samo za siebie. Szczenięta z klasy hodowlanej kupowane są przez hodowców do hodowli.
3. Klasa dla zwierząt, tylko zwierzak. To najtańsza kategoria. Szczeniak może mieć wady rasowe: nietypowy kolor szaty, nieregularny kształt ogona, nie stojące uszy itp. Można zapomnieć o wystawach i hodowli..

W pierwszych dwóch kategoriach rodowód jest wymagany, w przeciwnym razie traci się znaczenie zakupu. Istnieje standardowy zestaw dokumentów dla szczeniąt teriera szkockiego, dzięki któremu można prześledzić rodowód i miejsce urodzenia szczeniaka, mianowicie:

• paszport szczeniaka, w którym wpisuje się datę urodzenia i informacje o jego rodzicach;
• piętno;
• hodowcy;
• paszport weterynaryjny.

Szczególnym przypadkiem jest zakup szczeniaka bez rodowodu. Jeśli potrzebujesz tylko psa „na sofie”, a przyszły właściciel chce zaoszczędzić pieniądze - bardzo proszę. Ale trzeba pamiętać o dwóch rzeczach:

1. Pies początkowo będzie kundlem, bez względu na to, jak bardzo jest rasowy. Odtwarzanie tej sytuacji nie zadziała.
2. Nieplanowany szczeniak może mieć poważne wady, które pojawią się w przyszłości: zwiększona skłonność do choroby, nierozsądne długotrwałe szczekanie, wścieklizna, agresja wobec zwierząt domowych.

Jeszcze jeden niuans. Sprzedawca może przysiąc, że pies jest rasowy, ale krycie jest nieplanowane: z obecnym psem spacerował, spuścił ze smyczy, przybiegł inny pies - i tyle, nic nie da się zrobić. Najczęściej w ten sposób dochodzi do nieplanowanego krycia. Właściciel szczeniąt jest zainteresowany jak najszybszą ich sprzedażą, bez informowania klubu, aby nie zepsuć biografii swojej suki. Każde nieplanowane krycie dla psa z rodowodem to ogromny minus.

Ponadto pod pozorem „nieplanowanego krycia” i bez dokumentów często sprzedaje się skradzione szczenięta, należy to również wziąć pod uwagę.

A co do ceny. Przepisy rynkowe są takie, że nowy produkt, który właśnie pojawił się w sprzedaży, jest drogi. Scotch Terriery to stara i dobrze znana rasa, rynek jest nasycony, a cena nie wykracza poza skalę. Cena waha się od 150 do 500 dolarów, w zależności od klasy szczenięcia, miejsca zakupu.

Warunki życia i utrzymanie

Pies jest kupiony. Powiedzmy od razu, że szkocki terier nie jest zwierzęciem, które można uwięzić na podwórku, przynajmniej w celu ochrony przed kleszcze, robaki, wścieklizna i uspokój się. Szkockiego teriera najlepiej trzymać w domu apartament, jest do tego idealny ze względu na swój charakter i rozmiar. Dżentelmen wymaga opieki zgodnie ze swoim statusem i pochodzeniem.

Opieka

Opieka nad zwierzakiem na tym poziomie składa się z wielu czynników i procedur. Wszystko - oczy, uszy, włosy, zęby, pazury - powinno znajdować się pod czujną uwagą właściciela. Wszystkie te procesy mają swoje własne cechy i zasady. Jeśli właściciel nie jest gotowy poświęcić czasu, wysiłku i pieniędzy na opiekę nad zwierzakiem, pojawia się naturalne pytanie o celowość zakupu zwierzęcia.

Wełna i lamówka

Gruby szkocki płaszcz doskonale chroni przed czynnikami zewnętrznymi, ale praktycznie się nie osypuje. Dlatego zabieg taki jak przycinanie jest koniecznością. Celem strzyżenia jest doskonała kondycja i piękno sierści zwierzęcia.

Istnieją dwa rodzaje przycinania:

• lekki;
• pełny.

Lekkie przycinanie (lub czesanie) wykonuje się po raz pierwszy po 6 miesiącach, a następnie co 3 miesiące. Pierwszy uwodzenie przeprowadzane pod okiem „psiego fryzjera” - groomera, czyli hodowcy. Usuń 30% szorstkiej martwej wełny. Jeśli zabieg przeprowadza się co miesiąc, zawsze ręcznie, usuwa się 15% wełny. Zalecenia czasowe nie są surowe, wszystko zależy od wyglądu psa. Doświadczony właściciel sam zobaczy, kiedy dojrzeje potrzeba przycinania.

Możesz zrobić higienę domową strzyżenie maszynki do strzyżenia - skrócić sierść, aby nie przeszkadzała zwierzakowi. Ale to na co dzień.

Zupełnie inna sprawa, jeśli chodzi o przygotowanie psa do wystawy. Aby nie stracić szansy na wygraną, trzeba skorzystać z usług doświadczonego i sprawdzonego groomera. Przycinanie przed wystawą to skomplikowana procedura, trzeba wziąć pod uwagę dziesiątki niuansów. Długość płaszcza, jego gęstość w różnych częściach ciała, zgodność z normą - to wszystko ma znaczenie.

Uszy, oczy, zęby, pazury

Pies, podobnie jak człowiek, jest podatny na choroby oczu. Jeśli zauważy się, że zwierzę nienaturalnie mruży oczy, drapie je, drgają oczy, pojawiło się nawet nieprawidłowe wydzielanie, wystarczy udać się ze zwierzęciem do weterynarza i przepisać odpowiednie leczenie. Z reguły są to krople do oczu. W celu zapobiegania można zastosować metody ludowe: przepłukać oczy mocnym roztworem herbaty, wywar z rumianku. W aptekach weterynaryjnych sprzedawane są specjalne preparaty do przemywania oczu.

W centrum uwagi powinny znaleźć się również zęby psa. Należy je czyścić 1-3 razy w tygodniu. Ponownie wszystko, czego potrzebujesz do tego - pędzle, pasty - jest sprzedawane w sklepach zoologicznych. Szczególnie odpowiedzialni właściciele drogich psów przynajmniej raz w roku odwiedzają weterynarza i usuwają kamień nazębny oraz płytkę nazębną. Jeśli pies to klasa wystawowa, to jest to pozycja obowiązkowa.

Pazury psa też są obcięte. Rosną tak samo jak ludzkie paznokcie. Ale u psa ścina się tylko ostry czubek pazura. Szczenięta - od 2–3 tygodnia życia, następnie co 1–2 tygodnie. Do tego zabiegu służy obcinacz do paznokci - specjalne narzędzie, które można również kupić w specjalistycznym sklepie dla psów.

Pielęgnacja uszu jest prosta: siarka jest usuwana wacikiem raz w tygodniu, w miesiącu. Właściciel sam się o tym przekonuje, gdy potrzeba będzie dojrzała. To tylko higiena. A jeśli roztocza ucha zostaną zlikwidowane, udaj się do lekarza weterynarii w celu uzyskania specjalnego leczenia. Należy również okresowo usuwać włosy z uszu. Dla teriera jest to ważne, ponieważ jest szorstkowłosy..

Kąpielowy

Pies należy kąpać raz w miesiącu, rzadziej zimą specjalnym szamponem. Szampony dla ludzi nie są używane w celu uniknięcia alergii i uszkodzenia zapachu zwierzęcia. Istnieją specjalne detergenty dla szczeniąt.

Po wyprowadzeniu psy spłukuje się wodą o komfortowej temperaturze bez detergentów do zmywania kurzu. Łapy myje się mydłem, szczególnie przy złej pogodzie, brudu na zewnątrz. W mieście taka profilaktyka jest konieczna.

Pojemnik do kąpieli dla zwierząt nie powinien być używany do innych celów. Niektóre psy mają ambiwalentne podejście do kąpieli. Ale posłuszny, dobrze wychowany pies szybko przyzwyczai się do tej procedury i będzie z niej zadowolony. Aby pies nie mógł zabrudzić łazienki swoimi rozpryskami, należy jak najszybciej po kąpieli narzucić na nią ręcznik..

Ale ogólnie ten proces nie jest trudny.

Ważne jest, aby pies po kąpieli nie zamarzł ani nie przeziębił się. Pozwól mu siedzieć zawinięte w ciepłe miejsce, aż wyschnie.

Kąpiel jest przeciwwskazana, gdy:

• przetwarzanie z pchły i kleszcze, musisz odłożyć tę procedurę na 3-4 dni przed i po;
• pies jest wyraźnie chory.
• wylinka zwierząt domowych.

Przed wystawą terier również nie jest kąpany, aby uniknąć łupieżu-

Pieszy

Psy po prostu uwielbiają chodzić. Ale zanim wyjmiesz swojego zwierzaka po raz pierwszy na ulicy, musisz wydać szczepionka. Nie jest prawdą, że niezaszczepiony pies zaraz po spacerze złapie jakąś infekcję, ale ryzyko wzrasta.

Jeśli szczeniak nie ma jeszcze 3 miesięcy, musisz chodzić z nim w spokojnych miejscach, bez dużego ruchu i tłumów.

Smycz trzeba puścić tylko w spokojnym miejscu, idealnie ogrodzonym. Obciążenie psa należy zwiększać stopniowo. Chodzenie może i powinno być używane do rozpoczęcia treningu, ćwiczenia z jej podstawowymi komendami „fu”, „do mnie” i innymi. Ale nie należy tego nadużywać, pies powinien cieszyć się komunikowaniem się z właścicielem i otaczającym go światem..

Długie spacery z wizytami w sklepach, salonach fryzjerskich są możliwe z dorosłym, wykształconym psem, ale niepożądane. Spacer dla psa to święto komunikacji z właścicielem, nie trzeba go psuć.

Pies musi zaspokajać swoje naturalne potrzeby w specjalnie wyznaczonych miejscach. Praktyka jest taka, że ​​nasi dostawcy nie przejmują się tym, ale są znaki informujące o zakazie chodzenia z psami. Jeśli w pobliżu znajduje się park, to nie ma problemu. A jeśli w pobliżu są tylko place zabaw i trawniki, powinieneś zająć się sprzątaniem po swoim zwierzaku. Nie ma w tym nic trudnego, wystarczy wziąć ze sobą szpatułkę i plastikową torbę.

Jeśli na zewnątrz jest zimno, warto ubrać zwierzaka w specjalny kombinezon. Psy są zimne jak ludzie.

jedzenie

Praktyka wygląda następująco: duży pies, zwłaszcza pies hodowlany, otrzymuje owsiankę jęczmienną lub jaka, dodając tam gotowane kości lub ryby. Mniejsze psy są zadowolone z resztek stołu pana.

Ale Scotch Terrier taki nie jest. Jest arystokratą wśród psów i powinien odpowiednio jeść.

Doskonałe jedzenie Scottiego - suchy wysokiej jakości żywność sprzedawana w wyspecjalizowanych sklepach. Ze względu na duży popyt i częstotliwość popytu sprzedają go również zwykłe sieci handlowe.. Suche jedzenie odciąża właściciela od wielu zmartwień, oszczędza czas i dostarcza psu wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Porcje są określane empirycznie - to, ile jedzą, jest tym, co dają, ale obżarstwo nie jest zalecane. Niektóre psy nie znają miary, co w naturalny sposób prowadzi do otyłości. Ponadto teriery są podatne na choroby wątroby. Pamiętaj, aby podać psu świeżą wodę..

Dorosłe psy karmione są 2 razy dziennie, rano i wieczorem. Opracowano specjalny tryb dla szczeniąt karmienie:

• wiek 3-4 miesiące - karmienie 5 razy dziennie;
• wiek 4-6 miesięcy - karmienie 4 razy dziennie;
• wiek 6-15 miesięcy - karmienie 3 razy dziennie.

Szczenięta karmione są następującymi pokarmami:

• surowa siekana wołowina z chrząstką według wieku;
• surowy kurczak;
• mrożone ryby morskie;
• twarożek;
• kefir;
• mleko w proszku;
• surowe warzywa, osobno dodawane do głównego pożywienia;
• kasza gryczana, ryż w małych ilościach;
• nierafinowany olej roślinny.

Produkty zabronione:

• kości;
• cukier;
• produkty z białej mąki;
• Kasza manna;
• owsianka;
• gotowany i smażony drób, mięso, ryby.

Zdrowie i choroby charakterystyczne

Scotty to łagodny pies podatny na choroby. Typowe specyficzne choroby Scotch Terrierów:

• Skurcz Scottiego (choroba nerwowo-mięśniowa). Choroba nieuleczalna i nie powodująca śmierci, objawiająca się drgawkami.
• Hemofilia. Pies umiera w dzieciństwie, nie dożywa dorosłości.
• Zespół Cushinga. Choroba układu hormonalnego. Leczenie jest drogie i czasochłonne.

Psy mogą cierpieć na inne dolegliwości: występuje u psów skłonność do onkologii, zaćmy, trudny poród, głuchota. Ale sumienny właściciel zrobi wszystko, aby zminimalizować ryzyko..

Jak widać, utrzymanie taśmy Terrier wymaga cierpliwości, czasu i pieniędzy. Ale miłość czworonożnego przyjaciela zrekompensuje i wynagrodzi wszystkie zmartwienia.