Dlaczego bulterier jest uważany za niebezpieczną rasę psów?

Pies rasy Bull Terrier należy do jednej z najbardziej kontrowersyjnych ras, wokół której od kilkudziesięciu lat toczą się zaciekłe spory. Bull Terrier należy do rasy walczącej, której przypisuje się agresywność wobec innych. Właściciele bulterierów wbrew tej opinii twierdzą, że jest to jedna z najbardziej lojalnych i życzliwych ras psów, a agresja z ich strony możliwa jest tylko w wyjątkowych przypadkach przy niewłaściwym wychowaniu..

Historia powstania rasy

Przodkowie rasy Bulterier miał buldogi i teriery. Teriery i buldogi są od dawna używane w Anglii do organizowania krwawej zabawy. W walce z bykami zadaniem psa było złapanie zwierzęcia za nos i jak najdłuższe trzymanie w uścisku. Taka taktyka doprowadziła do tego, że byk był wyczerpany i upadł. Celem krzyżowania ras było uzyskanie osobnika o rozwiniętych mięśniach i bardzo mocnych szczękach. Angielski szczeniak miał:

• wydłużone ciało;
• głowa w kształcie wydłużonego owalu;
• potężne mięśnie szyi;
• szczęki, które pozwalają trzymać przedmiot nie gorszy niż pułapka;
• agresywny charakter.

W 1835 roku w Anglii uchwalono prawo zabraniające organizowania krwawych bitew z udziałem zwierząt wielkorogich. Prace nad aktywną hodowlą rasy kontynuowano w latach 50-tych XIX wieku, kiedy to zagorzały hodowca psów pochodzenia angielskiego James Hinks, w celu poprawy wyglądu i charakteru psa, zaczął celowo krzyżować kilka ras:

• dalmatyński;
• biały terier;
• Bulldog Angielski.

Hodowanie szczenięcia nowej rasy zajęło Anglikowi około 10 lat, w czasie których starał się wyhodować psa zgodnie ze swoimi wymaganiami. W 1962 roku na wystawie po raz pierwszy pokazano angielski bulterier. Szczeniak był inny bystry i wesoły usposobienie. Dziś bardzo agresywni przedstawiciele rasy są sterylizowani, co wyklucza możliwość przeniesienia agresywnych cech na potomstwo.

Opis rasy Bulterier angielski

Osoba dorosła charakteryzuje się następującymi parametrami:

• waga około 35 kg;
• wzrost około 60 cm;
• średnia długość życia może sięgać 12 lat.

Bull Terrier ma mocną budowę ciała, silne mięśnie. Pies ma dobrą prędkość biegu.

Głowa

Głowa ma wydłużony owalny kształt, niski wzrost. Kształt główki przypomina kształtem jajko, zgodnie z normą niedopuszczalne jest występowanie zbędnych zagięć. Czubek głowy jest prawie płaski. Nozdrza psa są wyraźne i otwarte. Osobniki mają bardzo silną dolną szczękę, w której muszą występować silne, zdrowe zęby. Prawidłowy zgryz ma zgryz nożycowy. Każde odchylenie od wymienionych parametrów jest uważane za wadę jednostki.. Na głowie są małe i mocno osadzone uszy, które powinny być wyprostowane.

Oczy

Trójkątne oczy są głęboko osadzone. Zgodnie z przyjętą normą kolor oczu powinien być ciemny. Obecność jasnego koloru oczu jest uważana za winę osobnika, taka rasa podlega dyskwalifikacji. Odległość od oczu do nosa powinna być większa niż odległość od oczu do środka czubka głowy.

Kończyny i tułów

Stopy powinny być umięśnione, mocne, zaokrąglone z dobrze ruchomymi palcami. Łopatki powinny ściśle przylegać do klatki piersiowej. Według normy prawidłowe kończyny są równoległe i średniej długości.

Tułów powinien być zaokrąglony, a mostek powinien znajdować się bliżej ziemi niż brzuch. Mięśnie powinny być wyraźnie zaznaczone na potężnej klatce piersiowej. Ogon jest krótki i nisko osadzony.

Kolor

Istnieją bulteriery białe i kolorowe. W przypadku koloru białego dopuszcza się występowanie plam innego koloru, ale dominuje kolor biały.

Cechy trzymania psa

Decydując się na zakup bulteriera warto poświęcić więcej czasu i pieniędzy na zakup zwierzaka w żłobku. Średnia cena szczeniaka w hodowli wyniesie 40000 rubli, kupując z rąk można targować się o 10000 rubli. Ale kontaktując się ze żłobkiem, właściciel będzie miał szereg gwarancji:

• poprawność i terminowość szczepień;
• wiarygodność i autentyczność rodowodu;
• możliwość uzyskania pomocy i porady w razie potrzeby.

Bulteriery mają bardzo dobrą odporność. Tylko pod nadzorem właścicieli zwierzę może poparzyć się słońcem lub przeziębić się z powodu przeciągu.

Bull Terrier to bardzo aktywna rasa psów. Przedstawiciele tej rasy są nadpobudliwi, co nie znika nawet wraz z wiekiem. Jeśli dana osoba nie lubi długich spacerów i stara się spędzać wolny czas w domu, powinien powstrzymać się od zakupu bulteriera. Nie zaleca się zakupu bulteriera dla osób w wieku emerytalnym.

Przedstawiciele tej rasy bardzo lubią duże obciążenia. Nawet jeśli do psa przywiązany jest ciężki przedmiot, w większości przypadków pies będzie kontynuował igraszki i bieganie, nie zauważając dodatkowego ciężaru. Bardzo często spotyka się dziecko właściciela psa jadące na bulterierze, co nie wywołuje u psa uczucia agresji czy niechęci. Te fakty są dowodem wyjątkowej wytrzymałości i cierpliwości psa..

Właściciel psa nie musi wkładać dużego wysiłku w opiekę nad pupilem. Bulteriery mają bardzo krótką sierść, która praktycznie nie osypuje się i nie pozostaje na meblach. Akceptacja zabiegów wodnych ta rasa psa nie jest wymagana. W niektórych przypadkach sam zwierzak wykazuje zainteresowanie wodą, dlatego w takich sytuacjach nie należy utrudniać swobodnego dostępu do wody. Po spacerze wystarczy umyć łapy i wyczyścić brud wilgotną szmatką.

Jeśli chcesz zdobyć zwierzaka do przetrzymywania w wolierze, powinieneś natychmiast porzucić bulteriera. Sierść psa nie jest przeznaczona do przechowywania w niskich temperaturach, a bezpośrednie światło słoneczne jest obarczone oparzeniami dla psa.

Wybierając miejsce należy wziąć pod uwagę, że nie powinno ono znajdować się w pobliżu urządzeń grzewczych. W przeciwnym razie pies po podgrzaniu łatwo złapie zimno po wyjściu na zewnątrz. Obecność przeciągów w pomieszczeniu jest niedopuszczalna, ponieważ jest to również obarczone przeziębieniami.

Dlaczego bulterier jest niebezpieczny i jak go uczyć

Aby wychować dobrze wyszkolonego szczeniaka bulteriera, właściciel będzie musiał włożyć wiele wysiłku. Szczeniak ma odpowiedni poziom dyscypliny od urodzenia i jest bardzo łatwy w tresurze. Przeciwnicy rasy Bulterierom przypisuje się następujące niebezpieczne cechy:

• agresywność i żądza krwi;
• nietolerancja na inne psy;
• dążenie do dominacji i nieposłuszeństwa.

Jest trochę prawdy w fakcie, że bulteriery mogą stać się niebezpieczną bronią, ponieważ rasa była pierwotnie hodowana jako rasa walcząca. Jednak wiele zależy od odpowiedniego wychowania i treningu, bo odpowiednio wykształcony zwierzak nie pozwoli sobie na agresję traktowania innych. Nie doprowadzi do pozytywnych rezultatów:

• szkolenie bez właściwego pełnego kontaktu ze zwierzęciem;
• brak cykliczności i regularności w treningu, czyli wychowanie do ataków i startów;
• częsta zmiana trenerów i ciągłe pojawianie się nowych ludzi wokół zwierzaka.

Niektóre osoby mogą okazywać zazdrość i kapryśność, dlatego od najmłodszych lat psu trzeba wyjaśniać zasady i zakazy w rodzinie..

Cechy psa i jego stosunek do innych w dużej mierze zależą od cech opieki i wychowania. Jeśli pies nie był sterylizowany w młodym wieku, będzie wykazywał wysoki stopień agresji wobec innych zwierząt, zwłaszcza wobec niekastrowanych przewodów. Jeśli jednak pies od dzieciństwa dorastał w otoczeniu innych zwierząt, to połączą go z nim tylko przyjazne uczucia..

Przedstawiciele tej rasy są uważani za idealną opcję wykorzystania osoby jako psa do mieszkania stróżującego, ponieważ gdy zbliża się nieznajomy, natychmiast da sygnał. W takim przypadku bulterier nie jest zalecany. używać jako strażnika, ponieważ przy odpowiednim wykształceniu nigdy nie zaatakuje osoby.

Zazwyczaj szczeniak wybiera jednego członka rodziny i przywiązuje się do niego. To dominujący członek rodziny, wybrany przez zwierzaka, musi szkolić psa. Rasa ta nie jest zalecana do edukacji dla początkujących, ale nie wynika to z agresywności i braku równowagi rasy, ale z jej zdolności umysłowych. Szczenięta Bulteriera są bardzo wrażliwe na przejawy słabości, dlatego w trakcie treningu właściciel musi umieć podporządkować sobie wolę psa. Jednocześnie zginanie w postaci bicia psa przejawianie agresji ze strony osoby jest niedopuszczalne. Najważniejsze w wychowaniu bulteriera jest cierpliwość i wytrwałość..

Jak karmić

Musisz karmić swojego zwierzaka dwa razy dziennie. Pierwszy posiłek najlepiej spożyć po porannym spacerze, kiedy pupil podbiega i wzmaga apetyt. Optymalny czas na pod uwagę brane jest karmienie:

• pierwsze karmienie po 12 dniach;
• drugie karmienie wieczorem po godzinie 18:00.

Przekarmianie zwierzaka jest wysoce niepożądane, ponieważ bulteriery są podatne na otyłość. Dieta psa powinna być zróżnicowana i zbilansowana. Musi być obecny niezawodnie:

• mięso, podroby w postaci surowej i gotowanej;
• warzywa;
• owsianka, z wyjątkiem płatków owsianych;
• mała ilość ryb.

Zwierzę powinno mieć zawsze dostęp do miski ze świeżą wodą. Nie możesz karmić bulteriera słodkimi, smażonymi potrawami, a także jedzeniem ze stołu właściciela.

Środki ostrożności

Bulteriery bardzo lubią bawić się z dziećmi, zarówno z maluchami, jak i nastolatkami. Dla dziecka pies jest dobrym przyjacielem do zabawy. Nie zapomnij jednak o sile i sile bulteriera. W przypływie podniecenia pies może skrzywdzić dziecko - pchać, naciskać, upuszczać. W żadnym wypadku nie wolno zostawiać dziecka samego z psem, a zabawa musi być monitorowana.

W procesie wychowania bulteriery podlegają obowiązkowej socjalizacji, zwłaszcza w stosunku do innych gatunków zwierząt. Zaleca się jak najwcześniejsze rozpoczęcie procesu szkolenia, przedstawiając psa ludziom, członkom rodziny, obcym psom i zwierzętom. Nie zapominaj, że nawet dobrze wychowany bulterier w przypływie emocji może rozpocząć walkę z innymi psami. Jednocześnie zadziorność jest bardziej charakterystyczna dla niekastrowanych samców. W związku z tym nie można pozostawiać psa bez opieki podczas chodzenia.

Bulteriera nie można zostawiać samego na długo. Bezczynność jest dla psa nie do przyjęcia, więc w takiej sytuacji zwierzak będzie szukał przygód i może poważnie robić figle w domu. Bulteriery bardzo często zachowują się jak małe dzieci, dlatego właściciel nie powinien pozwalać na niepotrzebne psoty i zawsze musi kontrolować sytuację. Głównym zadaniem właściciela bulteriera jest zapewnienie terminowego uwolnienia energii psa i skierowanie jej we właściwym kierunku..