Karelski pies niedźwiedzi: standard, historia, pielęgnacja i utrzymanie rasy (+ zdjęcie)

Cel rasy można ocenić po jej nazwie - polowanie na duże zwierzę, na przykład niedźwiedzia lub łosia. Karelski pies niedźwiedzi należy do grupy szpiców, psów poszukiwawczych i myśliwskich. Warto zauważyć, że rasa jest pozbawiona instynktu pasterskiego i nie nadaje się do roli psa pociągowego (nie nosi zaprzęgu).

Odniesienie do historii

W opisie rasy często pojawia się wrodzona agresja, co tłumaczy się jej celem pracy. Wiadomo, że rasa została opracowana przez Finów i towarzyszyła pionierom na ziemiach Karelii. Trzeba mieć świadomość, że na początku XIX wieku na terenie Finlandii nie było czystej rasy. Przodkami karelskiego psa niedźwiedzia są rdzenne psy myśliwskie, metysów, innymi słowy, grupa rasowa z wymaganymi umiejętnościami.

„Selekcja rękodzieła” pozwoliła na stworzenie tego samego gatunku żywego inwentarza, czyli psów silnych, odważnych i agresywnych. Popularność łowiectwa skłoniła grupę rasową do rozwoju, ale pierwszy oficjalny pokaz odbył się dopiero w 1936 roku. Niedźwiadek, który wystąpił na wystawie w Finlandii, wygrał sędziów, co było powodem zatwierdzenia nazwy grupy rasowej. Pod koniec 1936 roku powstał oficjalny klub i zarejestrowano wzorzec rasy.

To interesujące! Karelski pies niedźwiedzi jest zwykle przypisywany rodzajowi europejskich Laeks.

Trzy lata później wybuchła wojna sowiecko-fińska. Według wielu historyków walki i masowe deportacje Finów należy uznać za epizod II wojny światowej. W świetle historii rasy okres 1939-1940 był przełomowy. Masowe przesiedlenia doprowadziły do ​​zniszczenia większości karelskich psów niedźwiedzi. Starając się zaoszczędzić jak najwięcej zasobów, kraje zaangażowane w konflikt pozbyły się wszystkich „ciężarów”. Tak się złożyło, że niedźwiedzie owadów były bezużyteczne na frontach i ulegały zniszczeniu..

Mniej niż sto psów zostało uratowanych przed upałami II wojny światowej na terenie Karelii, a tylko 48 z nich zostało wykorzystanych do prokreacji. Rasa została przywrócona wystarczająco szybko, do 1945 roku Związek Kynologiczny przyjął zaktualizowany standard. Rok później rozpoczęła się rejestracja plemienna. Doceniane umiejętności pracy karelskich psów niedźwiedzi wywarły znaczący wpływ na tempo rozwoju rasy na całym świecie. Obecnie w ich ojczyźnie żyje największa liczba niedźwiadków..

Wygląd

Karelian Bear Dog to jedna z nielicznych ras, które uwzględniają nawet najmniejsze odchylenia. Ponadto, nawet jeśli pies, jak bliźniak, wygląda jak mistrz ze zdjęcia z katalogu kynologicznego, ale nie pokazuje odpowiedniego charakteru, nastąpi ubój. Zgodnie z ogólnie przyjętą tradycją niedźwiadki porównuje się do rosyjsko-europejskich husky (ten sam kolor), chociaż rasy są zupełnie inne.

Miś to pies średniej wielkości o dobrze rozwiniętym, mocnym, ale nie ciężkim układzie kostnym. Muskulatura jest również rozwinięta, ale na zewnątrz czworonożny wygląda atletycznie i sprawnie. A najbardziej niezwykłe są cechy, które powinien mieć karelski pies niedźwiedź - świetnie rozwinięta pozycja lidera, mobilność, determinacja, inteligencja i opanowanie.

Wymiary różnią się w zależności od płci psa, samce są tradycyjnie silniejsze i wyższe, suki są bardziej zwarte, ale różnią się także godnymi pozazdroszczenia danymi fizycznymi. Wzrost i wagę ustala się na podstawie oficjalnego opisu:

• Męski: 54-60 cm - 25-28 kg.
• Suka: 49–55 cm - 17–20 kg.

Standard rasy

• Głowa - zgrabny trójkątny kształt, klasyczny dla Laeksa. Przednia część jest dość szeroka, umiarkowanie wypukła na wierzchołku. Guz potyliczny wygładzony, bruzda dzieląca nie zaznaczona. Przejście od czaszki do kufy jest ukośne, ale wyraźne. Grzbiet nosa prosty, kufa zwężająca się, czubek zaokrąglony, ale nie spiczasty. Wargi niezbyt grube, przylegające do zębów, nie obwisłe.
• Zęby - komplet z prawidłowym zgryzem.
• Nos - małe, z otwartymi nozdrzami, czarne.
• Oczy - małe w stosunku do głowy, bardziej zaokrąglone niż owalne. Kolor oczu jest brązowy, od ciemnego do jasnego (orzechowy). Powieki są gęste, pigmentowane na czarny kolor. Wzrok jest kontrolujący, czujny, uważny, wyrazisty.
• Uszy - małe, szeroko rozstawione, skierowane do przodu. Końce są tępe, zaokrąglone.
• Ciało - gruby, lekko wydłużony format. Kłąb jest wyższy niż zad, przez co grzbiet jest nachylony. Szyja mocna, nisko osadzona, średniej długości, muskularna i owalna. Kłąb umiarkowanie wyrażony, grzbiet prosty i szeroki, zad opadający. Klatka piersiowa jest obszerna, w klasycznym owalnym przekroju, obniżona do łokci. Pachwina schowana, ale nie sucha.
• Odnóża - niezbyt długie, wszystkie stawy są ściśle równoległe do osi ciała, nie są przytłoczone. Łopatki i łopatki są dobrze rozwinięte i dobrze umięśnione. Uda z wydłużonymi, suchymi mięśniami, chociaż ze względu na szatę wydają się obszerne. Pędzle są zaokrąglone, palce mocno zaciśnięte. Palce tylnych nóg są dłuższe niż przednie. Piąte palce powinny być usunięte w okresie szczenięcia.
• Ogon - długość naturalna lub krótka (4–5 cm). W swojej naturalnej postaci ogon owinięty jest w kółko, przerzucony na zad lub dociśnięty do uda. Boottail jest niepożądany, chociaż jest wrodzony.

Rodzaj i kolor szaty

W porównaniu z innymi Laikami zasypki chrząszczy niedźwiedzi są cieńsze i rzadsze, chociaż spełniają funkcję ochrony i utrzymania temperatury. Grube, mocno rosnące i mocno osadzone włosy ochronne zapewniają dodatkową ochronę skóry. Na szyi, biodrach, wzdłuż kręgosłupa i na bryczesach włos jest wydłużony. Kolor jednolity - czarno-brązowy z białymi plamami na twarzy, brodzie, szyi, klatce piersiowej, kończynach i brzuchu. Dozwolony przez standard, choć uważany za wadę, głównym kolorem jest biały z czarnymi znaczeniami.

Uwaga! Czerń powinna mieć brązowy odcień, ale bez połysku. Preferowana jest szata matowa.. 

Charakter i szkolenie

Misie nigdy nie były uważane za psy domowe ani domowe. Rasa jest zdecydowanie odradzana dla początkujących i rodzin z innymi psami. W stosunku do dzieci karelski pies niedźwiedź jest dość tolerancyjny, ale nie powinieneś kupować czworonożnego psa przed narodzinami dziecka. Podstawowym instynktem prowadzącym niedźwiedzia przez życie jest złość na bestię i chęć ochrony właściciela. Charakter karelskiego psa niedźwiedzia nie może być scharakteryzowany jako dobry lub zły, bardziej odpowiednie jest określenie.

Na przykład możesz wyrazić bolesny problem wielu odnoszących sukcesy właścicieli. Na spacerze, po odpięciu karabińczyka smyczy, czworonożny przez pewien czas doskonale słucha. Dalej pies zaczyna „chłonąć” zapachy i dźwięki, w oczach zapala się światło i mimo rozpaczliwych wezwań właściciela, czworonożny idzie na polowanie. Kot czy zając mogą paść ofiarą entuzjastycznego niedźwiedzia, to nie ma znaczenia. Najważniejsze, że pies może się zgubić. Wniosek jest tylko jeden - karelskiego psa niedźwiedzia nie należy spuszczać ze smyczy w miejscu, w którym może znaleźć się „potencjalna ofiara”.

Tresura i socjalizacja szczeniaka odbywa się od najmłodszych lat. Nawet niemowlęta złoszczą się na widok potencjalnej ofiary, więc socjalizację należy traktować ze szczególną cierpliwością. Szkolenie karelskiego psa niedźwiedzia to pełnoprawna praca, która wykracza poza możliwości początkujących lub „miłośników psów” preferujących rasy usługowe. Nauczanie i ćwiczenia w zespołach odbywają się pod kontrolą właściciela, szkolenie zarządu zwykle nie daje rezultatów. Główną „dźwignią” stosowaną w edukacji jest kontakt interpersonalny..

Ważny! Karelian Bear Dog musi mieć założony kaganiec! 

Nie zaleca się szkolenia karelskiego psa niedźwiedzia w służbie ochronnej. Pies będzie strzegł terytorium bez treningu, dlatego nadmierne prowokowanie agresji jest niepożądane. Nie zaleca się również szkolenia według „standardowego schematu”, wybierane są tylko niezbędne polecenia dla psa.

Ważny! Trenując i ucząc niedźwiadka, trener musi wyraźnie kontrolować swoje emocje. Pamiętaj, że krzyczenie lub użycie siły fizycznej jest oznaką słabości i tchórzostwa.. 

Polowanie

Karelski pies niedźwiedź na polowaniu jest naturalnym celem rasy. Nawet szczeniak, który ledwo nauczył się chodzić, już czuje się jak myśliwy aż po czubek ogona. Optymalny okres treningu wynosi od 7 do 12 miesięcy. W wieku jednego roku zezwala się na testowanie czworonogów. Należy pamiętać, że osoby, które są zbyt agresywne w stosunku do ludzi i krewnych, nie mogą polować.

Ważny! Przed treningiem i nauką polowania (do 7 miesięcy) pies jest aktywnie uczony głośnych dźwięków i innych drażniących czynników. Podczas prawdziwego polowania pies, który nie wykonuje poleceń, jest sam w niebezpieczeństwie i naraża zarówno ludzi, jak i inne czworonogi. 

Konserwacja i pielęgnacja

Rasa została wyhodowana do życia na tym terytorium, a mieszkanie nie jest odpowiednie dla niedźwiedzia. Dobrze ogrodzona działka i izolowana budka to minimalny zestaw dla karelskiego niedźwiedzia. Wątpliwe jest również życie w mieście, ponieważ wrodzona agresja i chęć polowania stwarzają wiele problemów z chodzeniem. Wbrew temu, co zostało powiedziane powyżej, wśród odnoszących sukcesy właścicieli są też polujący mieszkańcy miast. Oczywiście, mieszkając w mieście, pies musi być wyprowadzany w odległych miejscach, unikając spotkań z czworonożnymi krewnymi i nieznajomymi.

Uwaga! Dzięki dobrej opiece karelski pies niedźwiedzi nie pachnie jak pies, nawet jeśli sierść zwierzęcia jest mokra.

Pielęgnacja włosów jest codzienna, ale nie uciążliwa. Do czyszczenia użyj miękkiej szczotki, podczas linienia potrzebny jest slicker lub furminator. Codzienne badanie oczu, uszu, zębów i łap wykonuje się wieczorem po chodzeniu. Obcinanie pazurów nie jest wymagane pod warunkiem braku wilczych pazurów i pełnego chodzenia. Pies może zranić opuszki łap, ale nie zwracaj na to uwagi. Niedźwiedzie z natury mają niski próg bólu, więc Twoim zadaniem jest zapobieganie stanom zapalnym w przypadku kontuzji..

Głównym aspektem utrzymania jest zbilansowane żywienie.. Aktywny temperament rasy, pomimo swojej wielkości, wymaga wysokokalorycznej i szybko przyswajalnej diety. Brak podatności na alergie oraz silny przewód pokarmowy pozwalają na utrzymanie zwierzaka zarówno na naturalnej, jak i przemysłowej karmie. Ważne jest, aby zrozumieć, że karma przemysłowa to produkt co najmniej klasy premium, dobrany zgodnie z potrzebami psa (waga, wiek). Naturalna dieta nie zawiera wymaganej ilości witamin i mikroelementów, co jest szkodliwe zarówno dla młodych, jak i dorosłych psów. Wprowadzenie suplementów diety i kompleksów witaminowych łagodzi problem i pozwala karmić zwierzaka w dogodny dla Ciebie sposób.

Ważny! Karelski pies niedźwiedź je raczej mało. Odżywianie odnosi się do jakości pożywienia, a nie do dużej ilości pożywienia. 

Zdrowie

Według danych statystycznych karelski pies niedźwiedzi wyróżnia się dobrym zdrowiem, a średnia długość życia wynosi 11-13 lat. Spośród dolegliwości typowych dla rasy wyróżnia się:

• Patologia kieszeni Rathke - choroba dziedziczna, objawiająca się zmniejszeniem czynności przysadki mózgowej, aw konsekwencji wytwarzaniem niewystarczającej ilości grupy hormonów. W postaci dziedzicznej choroba objawia się w wieku 2-6 miesięcy. Należy zauważyć, że patologia może rozwinąć się w wyniku urazu, stresu lub promieniowania..
• Wczesne wymieranie, nadmierny przyrost masy ciała Nie jest chorobą, ale brakiem opieki. Jeśli pies nie ma dużej powierzchni do ciągłego ruchu, jest ograniczony w chodzeniu, nieprawidłowo wychowany (tchórzliwy), z czasem metabolizm zwalnia.

Ważne jest, aby zrozumieć, że tytaniczne zdrowie rasy nie wytrzyma typowych infekcji wirusowych - plaga mięsożerców, wścieklizna, zapalenie jelit! Szczenięta karelskiego psa niedźwiedzia należy zaszczepić w odpowiednim czasie, otrzymać profilaktykę przeciwko robakom i pasożytom wysysającym krew. Dorosły pies powinien regularnie odwiedzać weterynarza i przechodzić „dyżurną” kontrolę. W razie potrzeby poddaj się czyszczeniu zębów (usuwanie kamienia nazębnego).

Zdjęcia