Rasa psów malamute: wytrwałość i praca - zabierzemy cię wszyscy!

Łagodna siła i delikatna dominacja, przywiązanie i wytrwałość, giętkość i upór - rasa psów rasy Malamute ma bardzo trudny do zrozumienia charakter. Będziesz musiał bardzo się postarać, aby zostać prawdziwym przyjacielem surowego aborygenów z Alaski. Ale nieograniczone poświęcenie i wszechogarniająca miłość zapłaci za ten wysiłek..

Odniesienie do historii

Od niepamiętnych czasów tubylcy Syberii przekroczyli Cieśninę Beringa i osiedlili się na Alasce. Aby odbyć tak niebezpieczną i długą podróż po niekończącej się zaśnieżonej pustyni, potrzebne były specjalne psy zaprzęgowe - potężne, duże, zdolne niestrudzenie ciągnąć załadowane sanie. Mniejsze, ale zwinne i szybsze psy pozostały na Syberii. Później, w czasie gorączki złota, przybyły również na Alaskę i stały się podstawą rasy Siberian Husky..

Malamuty również nie pozostały niezauważone. Gdy zespół nie wymagał szybkości, ale umiejętności pokonywania ogromnych odległości, ciągnięcia dużego ładunku, żadna inna rasa nie mogła się równać z Malamutami. Oprócz celów praktycznych przodkowie Malamutów brali udział w bardzo popularnych w tamtych latach zawodach saneczkowych. Gorączka złota prawie zniszczyła Malamuty - krzyżowanie z importowanymi rasami stało się powszechne.

Współczesna historia rasy rozpoczęła się w latach dwudziestych XX wieku. Pierwsze duże psy zaprzęgowe z plemienia Melmute zainteresowały się Evą Seely, a następnie innymi hodowcami. Rozwój rasy przebiegał w różnych kierunkach, psy różniły się wzrostem, posturą, umaszczeniem, a nawet charakterem. Dopiero po 30 latach zaciekłych sporów, skarg, intryg i walki o prawo do dyktowania standardu, zjednoczyły się różne pod wieloma względami linie (1950), co wzmocniło i niewątpliwie ulepszyło rasę..

Wygląd

Dziś wszystkie psy zaprzęgowe północy są rozpoznawane i kochane na całym świecie, ale nie każdy potrafi odróżnić jedną rasę od drugiej. Jednym i tym samym psem zaprzęgowym jest albo malamut alpejski (nieznane zwierzę), albo po prostu husky, husky lub pies czukocki. Pomieszanie można wybaczyć, bo wszystkie sanki zdaniem amatora są naprawdę bardzo podobne.

Ale jeśli porównuje się husky syberyjskie do samochodu osobowego - to szybko i zwinnie Alaskan Malamute - ciężarówka. Mocny i mocny, solidnie zbudowany, idealny do transportu załadowanych sań. To największy pies zaprzęgowy: samce wzrost około 64 cm przy 40 kg, samice są trochę mniejsze i bardziej wdzięczne. Standardowe ruchy są mocne i zrównoważone, zwinne pomimo wagi.

Rasy Siberian Husky i Malamute są na zdjęciu podobne, ale różnice są wyraźnie widoczne. Malamut ma szerszą kufę i głowę, nie ma niebieskich oczu (skazy) oraz mocniejszą i szerszą klatkę piersiową. Husky jest lżejszy, a ciało i dolna część pleców są lekko rozciągnięte w porównaniu do kompaktowego Malamute. Malamute wygląda poważnie i pewnie, husky ma bardziej dobroduszny wyraz.

Wspaniałe futro Malamute nie boi się mrozu! W ustach szorstkie, gładkie, przyjemne w dotyku, ale nie puszyste. Podszerstek jest gruby i gęsty, wiosną i latem obficie zrzuca - piesek „rozbiera się”. Płaszcz dłuższy na klatce piersiowej, „spodnie” i fantastycznie piękny zakrzywiony ogon, szczególnie zimą u dobrze ubranych mężczyzn. Kolor - biały na dole, na piersi i kufie (maska) w połączeniu z szarym, od jasnego do czarnego, sobolowy, czerwony.

Malamuty często porównuje się do wilków. Ale zimą wełna bardziej przypomina niedźwiedzia. Zwróć uwagę na rozmiar łapy!

Charakter i szkolenie

Malamute to rasa dla osób z dużym doświadczeniem. Tłumienie siłą, krzyczenie, bicie, próba przestraszenia malamuta jest nie tylko bezużyteczne, ale także niebezpieczne. Z natury są nieagresywnymi, otwartymi, przyjaznymi stworzeniami. Ale z jasną dominującą postacią, która nie toleruje słabości. Lider powinien być liderem, a nie histerycznym krzykaczem. Malamute łatwo nawiązuje kontakt, ale równie łatwo traci zaufanie do osoby o słabej woli, agresywnej i nieeleganckiej.

Malamute zawsze dominuje w towarzystwie innych psów. Jest zabawny, zwinny i chętny do komunikacji, ale zadziorny, jeśli czworonożny znajomy nie chce uznać wyższości Malamuta. W przypadku dzieci i małych zwierząt futrzany gigant jest niesamowicie delikatny i wzruszająco opiekuńczy. Oczywiście odwieczna edukacja w rasie zasady „chronić słabych za wszelką cenę”.

Nie ma sensu próbować zatruć malamuta. Dzięki doskonałej zdolności do trenowania i wyraźnej chęci wykonywania poleceń cała energia malamutu jest kierowana do spokojnego kanału. To nie są strażnicy ani strażnicy. Z natury są łatwowierni w stosunku do człowieka i bardzo niechętnie przechodzą od ostrzegawczego ryku macicy do aktywnych działań. Malamute potrafi zadbać o siebie i rodzinę, ale nie jest strażnikiem ani stróżem. To towarzysz i przyjaciel, wierny do ostatniego tchnienia.

Konserwacja i pielęgnacja

Alaskan Malamute uwielbia ruch. Ta rasa psów absolutnie nie jest odpowiednia dla osób biernych fizycznie i wszystkich, którzy są zajęci pracą przez większość dnia. Potrzebują wielu godzin codziennych spacerów i regularnych ćwiczeń. Nie ma większego szczęścia dla malamuta niż jazda ukochanym właścicielem lub jego dziećmi na rowerze, sankach, rolkach czy nartach.

To są psy z wolierami. Malamuty dobrze sobie radzą w przestronnym domu. Ale na pewno nie nadają się do mieszkania. Potrzebują przestrzeni osobistej i dużo miejsca, własnego kąta. Opieka nad malamutem jest prosta, są to niewymagające, odporne psy. Jedynym problemem jest sierść - zrzuca się prawie przez cały rok, jeśli pies mieszka w domu. Dlatego musisz czesać malamut przynajmniej raz w tygodniu..

Zdrowie

Mocny, prawdziwie syberyjski. Malamute to rasa prawdziwych fanatyków psich zaprzęgów. W hodowli prawie nie ma amatorów, dlatego przez ostatnie dziesięciolecia genotyp pozostał czysty. Minimum dziedzicznych problemów i długie, aktywne życie do późnej starości. Oczywiście pod warunkiem racjonalnego karmienia, wystarczającej aktywności fizycznej i doskonałej dziedziczności.