Główne przyczyny i leczenie głuchoty u psów

W tym artykule omówię głuchotę psów. Opiszę objawy choroby, rodzaje i przyczyny głuchoty. Wytłumaczę, jak leczyć dolegliwości i prawidłowo utrzymywać głuchoniemego psa.

Głuchota to upośledzenie słuchu, które powoduje zmniejszoną zdolność wykrywania i rozumienia dźwięków.

Przyczyny głuchoty u psów

Głównymi przyczynami rozwoju choroby są:

• uwarunkowania genetyczne (dziedziczna patologia);
• choroby zakaźne podczas rozwoju wewnątrzmacicznego;
• urazy ucha (uszkodzenie błony bębenkowej lub przewodu słuchowego, powikłanie zapalenia ucha środkowego, guzy);
• naruszenie unerwienia ucha wewnętrznego (choroby zakaźne i autoimmunologiczne);
• upośledzone krążenie krwi w narządzie słuchowym;
• zablokowanie przewodu słuchowego (zatyczki siarki);
• infekcje bakteryjne, wirusowe i pasożytnicze;
• skutki uboczne leków podczas długotrwałej terapii;
• stary pies.

Rodzaje głuchoty

Głuchota się dzieje:

• wrodzone i nabyte;
• jednostronny i dwustronny;
• pełne i częściowe;
• tymczasowe i stałe;
• nagłe i chroniczne.

Wrodzona głuchota, jako dziedziczna (genetyczna) patologia, jest związana z zestawem pewnych genów u psa odpowiedzialnych za białą pigmentację.

Gen merle (biała szata i niebieska tęczówka oczu) jest przenoszony u psów rasy: collie, staroangielski, foxhound amerykański itp. Gen srokatych (cętkowany kolor) występuje u ras: bulteriera, dalmatyńczyka, setera angielskiego, buldoga itp..

Obecność tych genów w DNA zwierzęcia wpływa na proces krążenia krwi i ukrwienie ślimaka ucha wewnętrznego.

Co prowadzi do śmierci komórkowej kosteczek słuchowych.

Nabyta dolegliwość wiąże się z urazami narządu słuchu (uszkodzenia mechaniczne, guzy, następstwa chorób zakaźnych i autoimmunologicznych), upośledzeniem ukrwienia i unerwienia.

Objawy choroby

Oznaki pogorszenia słuchu psa to:

• brak reakcji na własne imię;
• nieprzestrzeganie dobrze wytrenowanych poleceń;
• niemożność obudzenia psa głosem, tylko dotykiem;
• strach przed zwierzakiem podczas podkradania się do niego od tyłu;
• wydłużenie dziennego czasu snu;
• prawdopodobnie dezorientacja w przestrzeni;
• zmniejszona aktywność;
• utrata chęci do gier na świeżym powietrzu.

W przypadku wrodzonej utraty słuchu głuchy szczeniak z miotu jest inny:

• całkowita odporność na dźwięki;
• niewłaściwe i agresywne zachowanie w stosunku do współplemieńców.

Leczenie choroby u psów

Leczenie choroby jest przepisywane po badaniu diagnostycznym, na które składa się:

• kontrola;
• testowanie dźwięku;
• RTG, CT i MRI;
• badanie neurologiczne.

Terapię ustala się na podstawie ustalonych przyczyn choroby:

• w przypadku zakażenia ucha środkowego lub wewnętrznego zaleca się leczenie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne (lub przeciwwirusowe, przeciwpasożytnicze);
• gdy kanał słuchowy jest zablokowany (na przykład zatyczki siarkowe) - czyszczenie uszu;
• z mechanicznym uszkodzeniem błony bębenkowej, przepisuje się leczenie antyseptyczne i odpoczynek dla zwierzaka.

W przypadku chorób neurologicznych i znacznych urazów zwykle nie można wyleczyć choroby. Możliwe jest tylko wstrzymanie rozwoju choroby.

Wrodzonej głuchoty, podobnie jak głuchoty starczej, nie można wyleczyć.

W niektórych przypadkach weterynarze zalecają aparaty słuchowe Twojemu psu. Z jego pomocą możliwa jest znaczna poprawa sprawności słuchowej pod warunkiem, że pies nie oprze się jego użyciu..

Jak prawidłowo utrzymywać głuchoniemego psa

W przypadku wrodzonej głuchoty pies od urodzenia jest w warunkach dźwiękochłonnych i nie odczuwa żadnych niedogodności. W ramach rekompensaty za słuch rozwija inne analizatory otaczającego go świata, co pozwala mu w pełni zaistnieć w otaczającym go świecie..

Przy nabytej głuchocie adaptacja do nowych warunków życia jest powolna i wymaga pomocy właścicieli psa.

Aby poprawić jakość życia swojego niesłyszącego czworonożnego przyjaciela, musisz:

1. Chroń zwierzę przed skaleczeniem. Pamiętaj i zdaj sobie sprawę, że pies naprawdę nie słyszy teraz dźwięków. Gdy coś spada lub zbliża się w pobliżu, zwierzę może tego nie zauważyć i nie ocenić potencjalnego zagrożenia..
2. Głuchego psa można wyprowadzać tylko na smyczy i nie zostawiać go na ulicy bez opieki. Ponieważ zwierzę nie słyszy dźwięków, zbliżanie się samochodu lub innego niebezpiecznego zwierzęcia może nie zauważyć.
3. Jeśli idziesz bez smyczy, używaj dzwonka na obroży psa podczas spaceru, aby można go było znaleźć po dźwięku. Zwierzę nie słyszy głosu właściciela i nie przybiega na wezwanie.
4. Naucz swojego zwierzaka rozumieć ruchy, gesty i mimikę właściciela. Trenuj go w tym codziennie. Psy w przypadku braku słuchu dobrze nadają się do tresury za pomocą ludzkich gestów, wrażeń dotykowych i mimiki właściciela.
5. Naucz się reagować na bodźce dotykowe, takie jak budzenie się, jedzenie lub chodzenie po głaskaniu lub poklepywaniu ciała.
6. Nie zakradaj się za psa i nie budzić ostrymi dotknięciami. Przed zbliżeniem się do zwierzaka, jeśli jesteś poza jego polem widzenia, musisz nadepnąć na podłogę. Aby zwierzak czuł wibracje i się nie bał.

Dzięki ostrożnemu i opiekuńczemu podejściu do głuchoniemego można go przystosować do zmienionych warunków bytowania tak, aby niemożność słyszenia nie wpłynęła na jakość życia czworonożnego przyjaciela.

W tym artykule mówiłem o głuchocie u psów. Opisała objawy choroby, rodzaje i przyczyny głuchoty. Wyjaśnił, jak leczyć dolegliwości i prawidłowo utrzymywać głuche zwierzę.