Pierwsza pomoc dla psa w przypadku zatrucia trutką na szczury

Przypadki zatrucia psów trutką na szczury nie są tak powszechne. Statystyki pokazują, że tylko 0,1% wszystkich wizyt u weterynarzy to przypadki zatrucia szczurów. Faktem jest, że psy nie są zbyt zainteresowane przynętą gryzonie, dlatego często go omijają. Ale niektórzy towarzysze z wąsami lubią łapać szczura i go jeść, a nawet więcej niż jednego. A jeśli w ciele szczurów była już trucizna, psa należy natychmiast zabrać do weterynarza. W tym artykule omówimy objawy i leczenie zatrucia szczurów u psów..

Skład i działanie substancji na zwierzę

Obecnie istnieje wiele różnych rodzajów trucizn na szczury. Każdy z nich ma swój własny mechanizm działania, ale dla szczurów wszystkie okazują się śmiertelne..

Należy zauważyć, że psy zwykle nie są w stanie spożyć śmiertelnej dawki trucizny na szczury, więc ich odurzenie może być łagodne do umiarkowanego.

Wszystkie substancje i ich grupy, które są używane w światowej praktyce do niszczenia gryzoni, są zwykle nazywane rodentycydami..

Środki gryzoniobójcze obejmują następujące związki chemiczne:

• etylofenacyna;
• α-naftylotiokarbamid;
• bromadiolon;
• fosforek cynku;
• flokumafen.

Wymienione rodzaje chemikaliów są dalekie od wszystkich rodzajów trucizn używanych do niszczenia gryzoni. Każda pojedyncza substancja ma swój własny mechanizm działania i po zatruciu powoduje u psów różne objawy.

Eksperci identyfikują cztery główne typy toksyn, które są najczęściej używane do zwalczania szczurów:

• antykoagulanty I generacji (warfaryna, trifenacyna) - substancje hamujące funkcję krzepnięcia krwi. Główny mechanizm działania ma na celu zahamowanie syntezy witaminy K w organizmie, która odpowiada za normalne krzepnięcie „czerwonego osocza”. Okres półtrwania z organizmu jest krótki, więc takie substancje nie są szczególnie niebezpieczne dla psów. W przypadku ciężkiego przedawkowania rozpoczyna się krwawienie wewnętrzne;
• antykoagulanty drugiej generacji (brodifacum, bromadiolone) - działają na tej samej zasadzie co antykoagulanty pierwszej generacji, ale ich okres półtrwania jest znacznie dłuższy. 3,5 mg brodifacoum na kg masy ciała psa może spowodować śmiertelne zatrucie-
• fosforek cynku jest jednym z najbardziej toksycznych rodentycydów. Znajdujący się w żołądku ma szkodliwy wpływ na błonę śluzową. Wtedy zaczyna się działanie na układ nerwowy. W szczególnie dużych dawkach może powodować paraliż. Do stosowania wyłącznie pod nadzorem specjalisty ds. Kontroli gryzoni;
• α-naftylotiokarbamid - jest stosowany bardzo rzadko, tylko w dużych zakładach przemysłowych, gdzie gryzonie mogą spowodować nieodwracalne uszkodzenie produktów. Wytwarzany w postaci żelu jest bardzo toksyczny. Powoduje paraliż, obrzęk dróg oddechowych, zaburza napięcie naczyniowe.

Najczęściej właściciele psów udają się do weterynarza z objawami zatrucia antykoagulantami. Należy jednak zauważyć, że działanie takich trucizn zaczyna powodować zauważalne objawy dopiero 3-5 dni po spożyciu, ponieważ organizm walczy ze szkodliwą substancją w każdy możliwy sposób, wyrzucając wszystkie dostępne rezerwy witaminy K.

Jak rozpoznać zatrucie: pierwsze objawy

Każdy z rodzajów rodentycydów wpływa na organizm psa na różne sposoby, więc objawy będą inne. W przypadku zatrucia trucizną u psów można zaobserwować 3 główne objawy wskazujące na konieczność natychmiastowego wezwania weterynarza: gorączka, osłabienie, plamienie z odbytu.

Ważne jest, aby zrozumieć, że przy terminowej wizycie u specjalisty ryzyko śmierci zmniejsza się prawie do zera (jeśli dawka znacznie przekraczająca dawkę śmiertelną nie została zjedzona).

Jeśli twój pies zostanie zatruty antykoagulantami, wystąpią następujące objawy:

• krwawienie z dziąseł, nosa. W moczu może pojawić się krew lub podczas kaszlu;
• zaczerwienienie białek oka (objaw wewnętrznego krwawienia ze zwiększonym ciśnieniem w oku);
• porażenie całkowite lub miejscowe, zaburzona koordynacja, wzrok, słuch;
• krwawienie w mózgu spowodowane udarem.

Jeśli twoje zwierzę zostanie zatrute α-naftylotiokarbamidem, będzie miał następujące objawy:

• bradykardia, osłabiony puls;
• stałe odruchy wymiotne;
• ostra niewydolność nerek spowoduje niezdolność do wydalania moczu;
• obrzęk płuc, który powoduje ciężką duszność i uporczywy kaszel.

Zatrucie fosforekiem cynku jest bardzo rzadkie. Jednak żaden pies nie jest na to odporny, więc dokładnie zbadaj objawy zatrucia fosforkiem cynku:

• całkowita utrata apetytu, zaburzenia świadomości;
• stałe odruchy wymiotne, częsta biegunka;
• potworne pragnienie, letarg (pies jest ciągle spragniony, ale praktycznie nie porusza się z powodu silnej słabości);
• drgawki, zaburzenia koordynacji podczas ruchu.

Ważne jest, aby zrozumieć, że objawy zatrucia mogą pojawiać się stopniowo, jeszcze bardziej pogarszając zdrowie psa. Dlatego nie należy spodziewać się wystąpienia wszystkich objawów naraz, a jeśli przynajmniej jeden z nich się pojawi, należy natychmiast wezwać lekarza weterynarii.

Pies został otruty trutką na szczury: co robić

Uważni właściciele będą w stanie z wyprzedzeniem rozpoznać objawy zatrucia szczurami. Następnie należy natychmiast wezwać lekarza weterynarii w celu uzyskania profesjonalnej pomocy..

Ale jeśli najbliższa klinika weterynaryjna znajduje się daleko od twojego miejsca zamieszkania, musisz samodzielnie udzielić pierwszej pomocy swojemu zwierzakowi.

Pierwsza pomoc

Zastanówmy się, co możesz zrobić sam, jeśli pies zjadł trutkę na szczury.Pierwsza pomoc jest następująca:

1. Przede wszystkim konieczne jest wywołanie u psa wymiotów. Można to zrobić w następujący sposób: połóż na języku zwierzęcia pół łyżeczki soli, bliżej korzenia.
2. Wykonać płukanie żołądka za pomocą lewatywy wypełnionej wodą o temperaturze pokojowej.
3. Podaj psu środek adsorbujący zgodnie z instrukcją użycia leku (węgiel aktywny, Enterosorb). Zalecane dawkowanie węgla drzewnego: 1 tabletka na 6-7 kg masy ciała zwierzęcia.
4. Niech połkniesz tabletkę przeczyszczającą.
5. Zamiast wody podawaj wywar z siemienia lnianego lub dodaj trochę oleju lnianego do owsianki ryżowej i paszy.

Pamiętaj, że gdy organizm psa jest odurzony trutką na szczury, lepiej nie podawać mu sfermentowanych produktów mlecznych i oleju, ponieważ przyczyniają się one do szybkiego wchłaniania toksycznych substancji do krwi.

Leczenie

Czasami objawy zatrucia szczurami można pomylić z różnymi chorobami krwi. Ponieważ nie możesz przeprowadzić niezależnej diagnozy, lepiej nie stosować samoleczenia.

Lekarz weterynarii po wstępnym badaniu będzie mógł przepisać odpowiednie i ukierunkowane leczenie, które będzie obejmowało:

• kurs terapeutyczny z witaminą K. Czas trwania i dawki zostaną określone po klinicznym badaniu krwi (często od 1 do 4 tygodni);
• w przypadku zdiagnozowania umiarkowanego lub ciężkiego zatrucia konieczne jest wykonanie transfuzji krwi w celu uzupełnienia rezerw czynników krzepnięcia;
• w przypadku uszkodzenia ważnych narządów przez toksyny leczenie objawowe przeprowadza się lekami poprawiającymi pracę mięśnia sercowego, wątroby, nerek, układu nerwowego.

Środki zapobiegawcze: jak chronić swojego zwierzaka

10-15% przypadków zatrucia psów trutką na szczury kończy się śmiercią. W związku z tym możemy stwierdzić: łatwiej jest zapobiegać kłopotom niż radzić sobie z ich objawami. W ramach środków ostrożności i zapobiegania weterynarze zwracają uwagę na następujące kwestie:

• Zacznij od bardzo młodego wieku pociąg i edukuj swojego zwierzaka. Naucz go, że nie wolno jeść jedzenia z podłogi i niewłaściwych rąk.
• Zabierz psa na spacery na smyczy i / lub w kagańcu. W takim przypadku Twój pies nie będzie mógł zasmakować kłopotów..
• Jeśli mieszkasz w sektorze prywatnym lub na wsi, upewnij się, że Twój pies nie biegał po szopach lub opuszczonych pomieszczeniach. Tam będzie mógł bez problemu zjeść martwego szczura, który zatruł swój cykl życiowy.

• Jeśli planujesz zatruć gryzonie w swojej okolicy lub w domu, zabierz psa na chwilę do przyjaciół lub krewnych.

Teraz wiesz, co zrobić, jeśli twój pies zostanie zatruty trutką na szczury. Zawsze uważnie monitoruj stan zdrowia swojego czworonożnego towarzysza (zwłaszcza jeśli mieszkasz na wsi) i przestrzegaj wszystkich środków ostrożności.